|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠΟ DESIGNSIDE LTD, Ποινική Αίτηση Αρ. 19/2018, 20/11/2018, ECLI:CY:AD:2018:D504
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΚΑΡΑΝΤΖΑ, Ποινική Αίτηση Αρ. 12/2018, 19/9/2018, ECLI:CY:AD:2018:D406
ECLI:CY:AD:2015:C812
(2015) 3 ΑΑΔ 634
3 Δεκεμβρίου, 2015
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ,
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 141 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ (Αρ. 2),
Καθ' ης η αίτηση.
(Αναφορά Αρ. 2/2015)
Συνταγματικό Δίκαιο ― Σύνταγμα ― Άρθρο 141 ― Υποβολή Αναφοράς δυνάμει των προνοιών του ― Παρέμεινε άνευ αντικειμένου μετά την διατυπωθείσα αντισυνταγματικότητα στα πλαίσια της Γνωμάτευσης επί της Αναφοράς αρ. 1/2015 η οποία είχε υποβληθεί δυνάμει του Άρθρου 140 του Συντάγματος.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η Γνωμάτευση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
Η Αναφορά κατέστη άνευ αντικειμένου.
Αναφορά.
Γνωμάτευση κατά πόσον ο νόμος με συνοπτικό τίτλο «Ο περί της Ρύθμισης της Λειτουργίας Καταστημάτων και των Όρων Απασχόλησης των Υπαλλήλων τους (Τροποποιητικός) (Αρ. 4) Νόμος του 2015» επιβάλλει διατυπώσεις, όρους ή περιορισμούς του διά του Άρθρου 25 του Συντάγματος της Δημοκρατίας εγγυημένου δικαιώματος οι οποίοι αντιτίθενται προς το δημόσιο συμφέρον.
Δ. Λυσάνδρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τον Αιτητή.
Λ. Λουκαΐδης με Λ. Πατσαλίδου (κα), για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Με την παρούσα Αναφορά ζητείται γνωμάτευση κατά πόσον ο Νόμος, με συνοπτικό τίτλο «ο περί της Ρύθμισης της Λειτουργίας Καταστημάτων και των Όρων Απασχόλησης των Υπαλλήλων τους (Τροποποιητικός) (Αρ. 4) Νόμος του 2015», επιβάλλει διατυπώσεις, όρους ή περιορισμούς, του δια του Άρθρου 25 του Συντάγματος της Δημοκρατίας, εγγυημένου δικαιώματος, οι οποίοι αντίκεινται προς το δημόσιο συμφέρον.
Η Αναφορά σε πολλά σημεία προσομοιάζει με την Αναφορά 1/2015. Η νομική βάση όμως των δύο Αναφορών είναι διαφορετική. Η παρούσα Αναφορά βασίζεται στο Άρθρο 141 του Συντάγματος, ενώ η Αναφορά 1/2015 βασίζεται στο Άρθρο 140 του Συντάγματος.
Οι όροι, περιορισμοί ή διατυπώσεις, που αναφέρονται στα εδάφια 1 και 3 του Άρθρου 141, αναφέρονται στο εγγυημένο, από το Άρθρο 25 του Συντάγματος, δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο μόλις εξέδωσε τη γνωμάτευση του στην Αναφορά 1/2015 με την οποία έκρινε ότι ο προαναφερόμενος Νόμος είναι αντισυνταγματικός, ως παραβιάζων την αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Ενόψει της γνωματεύσεως στην Αναφορά 1/2015 και της διαπιστωθείσας ήδη αντισυνταγματικότητας του Νόμου, θεωρούμε ότι η Αναφορά αυτή κατέστη άνευ αντικειμένου.
Η παρούσα να κοινοποιηθεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Η Αναφορά καθίσταται άνευ αντικειμένου.