|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:C735
(2014) 3 ΑΑΔ 347
2 Οκτωβρίου, 2014
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΝΑΓΗ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/στές]
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΑΝΑΔΩΝ ΚΥΠΡΟΥ
ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Εφεσείοντες,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Εφεσίβλητης.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 85/2010)
(Υπόθεση Αρ. 1324/2007)
Αναθεωρητική Έφεση ― Περίγραμμα ― Αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρησής του ― Όροι υπό τους οποίους εξετάζεται ― Η αίτηση κρίθηκε δικαιολογημένη ― Περιστάσεις.
Η Δημοκρατία με ενδιάμεση αίτησή της, ζήτησε παράταση του χρόνου καταχώρισης του περιγράμματός της.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την αίτηση, αποφάσισε ότι:
Δεν διαπιστώνεται λόγος γιατί να μην εγκριθεί η παράταση που επιδιώκεται. Η όλη εφετειακή διαδικασία αποσκοπεί στην απόδοση ουσιαστικής δικαιοσύνης και αυτό είναι το ενδιαφέρον του Δικαστηρίου, ώστε οι θεσμοί να εξυπηρετούν αυτό τον απώτερο στόχο και όχι να τον καταστρατηγούν. Η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγόρευσης μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης. Η ευχέρεια αυτή που δίνεται στο Εφετείο είναι ακριβώς για να δοθεί η εκατέρωθεν ευκαιρία στους διαδίκους να αναπτύξουν διά των περιγραμμάτων τους τις θέσεις τους για σκοπούς υποβοήθησης της δικαιοσύνης, ώστε να εξεταστεί από την Ολομέλεια ενδελεχώς η ενώπιόν της έφεση. Στην υπέρ της εφεσίβλητης Δημοκρατίας άσκηση διακριτικής ευχέρειας που έχει η Ολομέλεια, λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι οι εφεσείοντες ουδέποτε έθεσαν από μόνοι τους ζήτημα προώθησης της έφεσης, στην απουσία περιγράμματος της Δημοκρατίας, παρά το χρόνο που έχει στο μεταξύ διαρρεύσει. Ουδεμία ζημιά επί της ουσίας υφίσταται ο εφεσείων, όπως διατείνεται με την ένσταση, και δεν έχουν έρεισμα τα όσα εκεί αναφέρονται. Ιδιαιτέρως μπορεί να προστεθεί ότι η επιβράδυνση στην απονομή της δικαιοσύνης που προβάλλει ο εφεσείων με το ενδεχόμενο να παραταθεί ο χρόνος εξέτασης της έφεσης, επιτείνεται με την ίδια την ένσταση και την προώθηση της διαδικασίας αυτής.
Η αίτηση εγκρίθηκε.
Τα έξοδα αποφασίστηκαν στο τέλος της υπόθεσης.
Έφεση.
Έφεση από τους Καθ' ου η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Παπαδοπούλου, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 1324/07), ημερ. 20/5/10.
Λ. Λάμπρου-Ουστά (κα), για την Αιτήτρια-Εφεσίβλητη.
Χρ. Ιωσηφίδης, για τους Καθ' ων η αίτηση-Εφεσείοντες.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Ναθαναήλ.
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ενώπιον της Ολομέλειας έχει τεθεί αίτημα ημερομηνίας 14.7.2014 για παράταση του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος από την εφεσίβλητη Δημοκρατία για πέντε μέρες μετά την έκδοση του διατάγματος. Καταχωρήθηκε ένσταση και αναπτύχθηκαν εκατέρωθεν επιχειρήματα υπέρ και εναντίον της αποδοχής της αίτησης, ο δε κ. Ιωσηφίδης έδωσε και γραπτό κείμενο σήμερα ενώπιον της Ολομέλειας, στο οποίο ουσιαστικά αναπαράγει τα όσα στην ένστασή του έχει ήδη αναφέρει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η καταχώρηση του περιγράμματος της εφεσίβλητης έχει καθυστερήσει. Ιδιαίτερα μάλιστα, αλλά παρέχεται μια εξήγηση, έστω λακωνική, στην υποστηρικτική ένορκη δήλωση που έχει ετοιμάσει δικηγόρος της Δημοκρατίας. Ότι δηλαδή περιέπεσε η αγόρευση της άλλης πλευράς στους φακέλους της Νομικής Υπηρεσίας και έτσι δεν περιήλθε έγκαιρα στη γνώση της εφεσίβλητης, ώστε να ετοιμαστεί και το δικό της περίγραμμα προς έγκαιρη καταχώρηση σύμφωνα με τις οδηγίες που είχε προηγουμένως δώσει η Ολομέλεια. Αναφέρεται στην αίτηση, και επαναλήφθηκε και σήμερα από την κα Ουστά, ότι ουδέποτε η Δημοκρατία απεμπόλησε το δικαίωμα υπεράσπισης της εκδοθείσας υπέρ της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία η προσφυγή απορρίφθηκε στις 20.5.2010, με €1.200 έξοδα υπέρ της και εναντίον των εφεσειόντων.
Έχοντας εξετάσει όλα τα δεδομένα, δεν διαπιστώνεται λόγος γιατί να μην εγκριθεί η παράταση που επιδιώκεται. Η όλη εφετειακή διαδικασία αποσκοπεί στην απόδοση ουσιαστικής δικαιοσύνης και αυτό είναι το ενδιαφέρον του Δικαστηρίου, ώστε οι θεσμοί να εξυπηρετούν αυτό τον απώτερο στόχο και όχι να τον καταστρατηγούν. Εν πάση περιπτώσει, διαπιστώνεται ότι ο Κανονισμός 12 των περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικός Κανονισμός του 1996, ο οποίος τυγχάνει εφαρμογής και στις Αναθεωρητικές Εφέσεις εφόσον με τον Καν. 4, οι διατάξεις του εφαρμόζονται σ' όλο το φάσμα της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου εκτός των ποινικών εφέσεων, πέραν του ιδιαίτερου Κανονισμού περί Αναθεωρητικών Εφέσεων που εκδόθηκε στις 19.11.1964, περιέχει σαφή πρόνοια ότι η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγόρευσης μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης. Η ευχέρεια αυτή που δίνεται στο Εφετείο είναι ακριβώς για να δοθεί η εκατέρωθεν ευκαιρία στους διαδίκους να αναπτύξουν διά των περιγραμμάτων τους τις θέσεις τους για σκοπούς υποβοήθησης της δικαιοσύνης, ώστε να εξεταστεί από την Ολομέλεια ενδελεχώς η ενώπιόν της έφεση.
Στην υπέρ της εφεσίβλητης Δημοκρατίας άσκηση διακριτικής ευχέρειας που έχει η Ολομέλεια, λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι οι εφεσείοντες ουδέποτε έθεσαν από μόνοι τους ζήτημα προώθησης της έφεσης, στην απουσία περιγράμματος της Δημοκρατίας, παρά το χρόνο που έχει στο μεταξύ διαρρεύσει. Ανέφερε στην αγόρευσή του ο κ. Ιωσηφίδης ότι έγινε προσπάθεια εκ μέρους του να ερωτήσει για τον ορισμό της έφεσης, αλλά του ελέχθη από το Πρωτοκολλητείο ότι, με βάση τον αριθμό, δεν υπήρχε πιθανότητα ορισμού στους επόμενους μήνες. Βεβαίως αυτό αναφέρεται προφορικά και είναι παγίως θεμελιωμένο ότι δεν λαμβάνονται διά αγορεύσεως υπόψη γεγονότα, ενώ η άλλη πλευρά, έστω και λακωνικά, όπως αναφέρθηκε, διά ενόρκου δηλώσεως, ανέφερε στην υποστήριξη της αίτησής της ότι παρέπεσε το περίγραμμα των εφεσειόντων. Αυτό συσχετίζεται βεβαίως κυρίως με την ανυπαρξία ουσιαστικής ζημιάς στους εφεσείοντες λόγω του διαρρεύσαντος χρόνου, όπως θα αναφερθεί και στη συνέχεια.
Δεύτερο, φαίνεται από την ίδια την ένσταση των εφεσειόντων, αλλά και τα όσα προφορικώς λέχθηκαν σήμερα, ότι οι διάδικοι διαβουλεύθηκαν με σκοπό την απόσυρση της έφεσης, αλλά διαφώνησαν εν τέλει ως προς το ποσό των εξόδων. Θα ήταν άδικο επομένως εφόσον θα προωθηθεί η έφεση να μην δοθεί η ευκαιρία στην εφεσίβλητη Δημοκρατία να αναπτύξει τις θέσεις της. Συναφές είναι και το εξής: Με την αγόρευση του κ. Ιωσηφίδη έγινε αποδεκτό ότι το αίτημα που είχε προωθηθεί με την πρωτόδικη προσφυγή έχει ικανοποιηθεί, αλλά προβλήθηκε ότι έχει παραμείνει κατάλοιπο ζημιάς και γι' αυτό θα επιδιωχθεί η ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης. Αυτό προϋποθέτει και εξέταση του ενδεχόμενου η έφεση να έχει καταστεί άνευ αντικειμένου, εκτός και αν όντως μπορεί να διαπιστωθεί κατάλοιπο ζημίας και αυτό είναι θέμα το οποίο δυνατό να απασχολήσει την Ολομέλεια όταν η υπόθεση οριστεί για ακρόαση. Πέραν τούτου, αναδύεται και ως δεδομένο ότι ουδεμία ζημιά επί της ουσίας υφίσταται ο εφεσείων, όπως διατείνεται με την ένσταση, και δεν έχουν έρεισμα τα όσα εκεί αναφέρονται. Ιδιαιτέρως μπορεί να προστεθεί ότι η επιβράδυνση στην απονομή της δικαιοσύνης που προβάλλει ο εφεσείων με το ενδεχόμενο να παραταθεί ο χρόνος εξέτασης της έφεσης, επιτείνεται με την ίδια την ένσταση και την προώθηση της διαδικασίας αυτής.
Επομένως, η αίτηση κρίνεται δικαιολογημένη υπό τις περιστάσεις.
Εκδίδεται διάταγμα παράτασης καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης της εφεσίβλητης Δημοκρατίας εντός πέντε ημερών από σήμερα, και, υπό το φως του γεγονότος ότι το εναπομείναν ουσιαστικό θέμα για την προώθηση της έφεσης αφορά το κατάλοιπο ζημιάς, θεωρείται ορθό όπως τα έξοδα επιφυλαχθούν ώστε να αποφασιστούν στο τέλος της υπόθεσης.
Μετά την καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης της εφεσίβλητης Δημοκρατίας, το Πρωτοκολλητείο να προχωρήσει, σε συνεννόηση με την Ολομέλεια, να ορίσει την υπόθεση για τα περαιτέρω.
Η αίτηση εγκρίνεται.
Τα έξοδα θα αποφασιστούν στο τέλος της υπόθεσης.