|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2013) 3 ΑΑΔ 664
14 Οκτωβρίου, 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π., ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στές]
MR. VLASOV SERGEHEI AND MRS. VLASOVA TATIANA,
Εφεσείοντες - Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Εφεσίβλητης - Καθ' ης η Αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 216/2009)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Προθεσμία ― Η πρωτόδικη κρίση περί εκπροθέσμου της παρούσας προσφυγής επικυρώθηκε κατ' έφεση ― Περιστάσεις.
Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν την πρωτόδικη κατάληξη ότι η προσφυγή τους ήταν εκπρόθεσμη.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Γίνεται εισήγηση ότι η βάση στην οποία στηρίχθηκε ο πρωτόδικος Δικαστής για να συμπεράνει ότι υπάρχει γνώση και της εφεσείουσας, ότι δηλαδή ήταν σύζυγός της που ενημερώθηκε, με τον οποίο και διέμενε, δε συνιστά βάση στην οποία να εξαχθεί ως ευλογοφανές το συμπέρασμα ότι γνώριζε και η εφεσείουσα για την απόφαση. Δεν υπάρχει όμως οποιοδήποτε στοιχείο που να συνηγορεί υπέρ της άποψης αυτής. Όχι μόνο είναι ευλογοφανές, αλλά και το εύλογο συμπέρασμα ότι ο σύζυγος, παραλαμβάνοντας την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ενήργησε και εκ μέρους της συζύγου του και την πληροφόρησε σχετικά, ώστε μαζί να καταχωρήθηκε και η προσφυγή.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους Εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Νικολάτος, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 1313/2007), ημερ. 10/11/2009.
Μ. Μακρή για κ.κ. Λ. Κληρίδη και Υιούς, για τους Εφεσείοντες.
Λ. Γρηγορίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη - Καθ' ης η Αίτηση.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: H ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου δίδεται από τον Δ. Χατζηχαμπή, Π.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.: Έχουμε ενώπιόν μας έφεση από απόφαση αδελφού μας Δικαστή σε προσφυγή των εφεσειόντων η οποία απορρίφθηκε βασικά για το λόγο ότι αυτή ήταν εκπρόθεσμη. Πέραν τούτου, όμως, ο αδελφός μας Δικαστής θεώρησε σωστό να εξετάσει και την ουσία της υπόθεσης για να καταλήξει ότι ούτε ως προς το θέμα της ουσίας υπάρχει έρεισμα στην προσφυγή.
Η προσφυγή εστρέφετο εναντίον απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων με την οποία απορρίφθηκε ιεραρχική προσφυγή εναντίον απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία είχε απορριφθεί αίτημα των εφεσειόντων για να τους παραχωρηθεί το καθεστώς του πρόσφυγα. Διαπιστώνοντας ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη, ο αδελφός μας Δικαστής παρέπεμψε στα ενώπιον του τεθέντα στοιχεία από τα οποία προέκυπτε ότι οι εφεσείοντες είχαν λάβει αντίγραφο της προσβαλλόμενης απόφασης ημερομηνίας 19.4.2007 στις 25.5.2007, με αποτέλεσμα η προσφυγή να ήταν εκπρόθεσμη, αφού είχε καταχωρηθεί στις 11.9.2007, μετά δηλαδή από την έλευση της προθεσμίας των 75 ημερών. Παρέπεμψε σχετικώς ο αδελφός μας Δικαστής στο έγγραφο στο οποίο αναφέρετο η παραλαβή της απόφασης και το οποίο υπογράφεται από τον εφεσείοντα, ο οποίος είναι σύζυγος της εφεσειούσης, αναφέροντας ότι «Έχω παραλάβει την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής σήμερα, την 25.5.2007.», και υπογράφοντας.
Με παραδεκτό και δεδομένο ως το υπόβαθρο της όλης διαδικασίας του αιτήματος των εφεσειόντων για εξασφάλιση πολιτικού ασύλου ότι οι εφεσείοντες όχι μόνο ήσαν σύζυγοι, αλλά και ζούσαν μαζί και είχαν αποκτήσει μια θυγατέρα εν τω μεταξύ, ώστε ενιαία και να ήταν η προώθηση του αιτήματός τους, προέκυπτε από την απόφαση του αδελφού μας Δικαστή ότι υπήρχε γνώση τόσο του εφεσείοντα όσο και της εφεσείουσας συζύγου του μέσα από την παραλαβή της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων.
Προσβάλλεται με την έφεση η κατάληξη αυτή του αδελφού μας Δικαστή με τον πρώτο λόγο έφεσης. Στο περίγραμμα εμφανίζεται συμφωνία του ευπαίδευτου συνηγόρου με τη διαπίστωση ότι η προσφυγή ήταν όντως εκπρόθεσμη όσον αφορά τον εφεσείοντα, διαχωρίζοντας την εφεσείουσα σύζυγό του στη βάση ότι αυτή δεν είχε λάβει γνώση της απόφασης, εφόσον μόνο ο σύζυγός της υπέγραψε και όχι αυτή. Γίνεται εισήγηση ότι η βάση στην οποία στηρίχθηκε ο αδελφός μας Δικαστής για να συμπεράνει ότι υπάρχει γνώση και της εφεσείουσας, ότι δηλαδή ήταν σύζυγός της με την οποία και διέμενε, δε συνιστά βάση στην οποία να εξαχθεί ως ευλογοφανές το συμπέρασμα ότι γνώριζε και η εφεσείουσα για την απόφαση. Δεν υπάρχει όμως οποιοδήποτε στοιχείο που να συνηγορεί υπέρ της άποψης αυτής. Πρώτα πρώτα, το αίτημα των εφεσειόντων υποβλήθηκε από κοινού και κοινή ήταν η αντιμετώπισή του σε όλα τα στάδια, τόσο της Υπηρεσίας Ασύλου, όσο και της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, στην οποία εμφαίνονται και οι δύο ως προσφεύγοντες, είναι ενιαία και για τους δύο και, το κυριότερο, στη συνέχεια καταχωρήθηκε προσφυγή και από τους δύο. Επομένως, η καταχώρηση προσφυγής εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων δεν μπορεί παρά να ήταν με γνώση της απόφασης εκ μέρους της εφεσείουσας, συμπλέοντας σε όλα τα στάδια με τον εφεσείοντα σύζυγό της. Όχι μόνο είναι ευλογοφανές, αλλά και το εύλογο συμπέρασμα ότι ο σύζυγος, παραλαμβάνοντας την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ενήργησε και εκ μέρους της συζύγου του και την πληροφόρησε σχετικά, ώστε μαζί να καταχωρήθηκε και η προσφυγή.
Η κατάληξή μας αυτή, με την απόρριψη δηλαδή του λόγου έφεσης που αφορά το εκπρόθεσμο της προσφυγής, δεν καθιστά αναγκαίο να υπεισέλθουμε στα υπόλοιπα θέματα που αφορούν οι άλλοι λόγοι έφεσης επί της ουσίας. Σημειώνεται ότι ενώπιόν μας φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί το παράπονο όσον αφορά την παροχή του καθεστώτος του πρόσφυγα και να περιορίστηκαν τα παράπονα σε σχέση με την ανάλυση της συμπληρωματικής προστασίας και της παροχής προστασίας για ανθρωπιστικούς λόγους, επικεντρώνοντας την προσοχή στο τελευταίο. Όμως, και έτσι εχόντων των πραγμάτων, θα ήταν ανορθόδοξο για μας να υπεισέλθουμε στο θέμα ουσίας, όποιο και να είναι, έστω και περιορισμένο, αφού η απόρριψη της προσφυγής ως εκπρόθεσμης δεν επιτρέπει την είσοδό μας στα περαιτέρω.
Η έφεση απορρίπτεται με €1.000 έξοδα υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον των Εφεσειόντων αλληλεγγύως και κεχωρισμένως.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.