|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 414/2010)
24 Μαΐου, 2012
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. Maρια μιτσιδου,
2. ευριδικη μυριανθουσ,
3. κωστασ λαζαρου,
Αιτητές,
ν.
κυπριακησ δημοκρατιασ, μεσω
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Ευσταθίου (κα), για τους Αιτητές.
Λ. Ουστά (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Ε. Λοϊζίδου (κα) για Γ. Ζ. Γεωργίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Οι Αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερ. 10.12.2009 με την οποία προήγαγαν τη Ροδούλα Σολομωνίδου, Ενδιαφερόμενο Μέρος, «ΕΜ», στη μόνιμη θέση Τελωνειακού Λειτουργού Α΄, από 15.1.2010.
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Κατόπιν πρότασης του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών, για την πλήρωση μίας μόνιμης θέσης Τελωνειακού Λειτουργού Α΄, Τελωνεία, η ΕΔΥ, επειδή επρόκειτο για θέση Προαγωγής, ζήτησε και έλαβε στις 10.12.2009 τη σύσταση της Διευθύντριας Τελωνείων, η οποία ήταν υπέρ της προαγωγή του ΕΜ. Στην ίδια συνεδρία η ΕΔΥ, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία και τη σύσταση της Διευθύντριας, έκρινε ότι καταλληλότερος υποψήφιος για προαγωγή στην επίδικη θέση είναι το ΕΜ, την οποία προήγαγε από 15.1.2010.
Οι Αιτητές προβάλλουν ουσιαστικά δύο λόγους για ακύρωση της απόφασης: (1) ότι η σύσταση της Διευθύντριας είναι αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων, ενώ παραγνωρίζει την υπεροχή των Αιτητών σε αρχαιότητα και (2) ότι η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει, αφού είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας, πλάνης περί τα πράγματα και αιτιολογίας. Λόγω της συνάφειάς τους, θα εξετάσω και τους δύο λόγους μαζί.
Ως προς τον πρώτο, η συνήγορος των Αιτητών, προβάλλει ότι η σύσταση της Διευθύντριας επικαλείται ανεπίτρεπτα τη φύση και τα καθήκοντα που ανατέθηκαν στο ΕΜ, ενώ παραγνώρισε την υπεροχή των Αιτητών σε αρχαιότητα, έστω και αν αυτή είναι από την ημερομηνία γεννήσεως.
Ο πρώτος λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Κατ' αρχάς η νομιμότητα της σύστασης της Διευθύντριας, εξετάζεται πάντοτε σε συνάρτηση με το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων οι οποίοι αντικατοπτρίζουν την πραγματική υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων στα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια. Νομολογιακά τίθεται υπό το πρίσμα της απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας στην υπόθεση Μοδίτης, ν. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695. Στη σύστασή της η Διευθύντρια αναφέρει τα ακόλουθα:-
«Αφού έλαβα υπόψη τα νομοθετημένα κριτήρια για προαγωγή, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, και αφού συνεκτίμησα τις απαιτήσεις της θέσης του Τελωνειακού Λειτουργού Α', που πρόκειται να πληρωθεί, και μετά που έχω μελετήσει όλα τα στοιχεία και πληροφορίες που περιέχονται στους Προσωπικούς Φακέλους των υποψηφίων και στους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων, καθώς επίσης και τις απόψεις των προϊσταμένων των υποψηφίων και αφού έλαβα υπόψη ότι για τον Ορφανίδη Παναγιώτη έχει ληφθεί απόφαση ότι λόγω του πειθαρχικού αδικήματος και της ποινής που του επιβλήθηκε δεν είναι προάξιμος και ότι ο Παπαπαύλου Παύλος έστειλε επιστολή με την οποία δεν θα αποδεχθεί τυχόν προσφορά για προαγωγή του, κρίνω καταλληλότερη και συστήνω για προαγωγή την Σολομωνίδου Ροδούλα. Η Σολομωνίδου Ροδούλα υπηρετεί στο Τμήμα Τελωνείων από το 1985 και είναι τοποθετημένη στο Αρχιτελωνείο.
Η Σολομωνίδου εργάζεται υπό τη δική μου εποπτεία ως σύμβουλος μου για θέματα Νομοθεσίας των Φόρων Κατανάλωσης, λόγω του ότι το 2003 πριν την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ μαζί με εμένα έχει ασχοληθεί, επιπρόσθετα με τα καθήκοντα της και εκτός του Κυβερνητικού ωραρίου (αμισθί), με την συγγραφή του περί Φόρων Κατανάλωσης Νόμου. Αφού έχουν ληφθεί υπόψη τα επιπρόσθετα προσόντα ορισμένων εκ των υποψηφίων που δε συστήνω και τα οποία δεν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωσης θέσης, η Σολομωνίδου δεν υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ' αυτές των τελευταίων ετών, έναντι όλων των υποψηφίων που δε συστήνονται.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, η Σολομωνίδου υπερέχει έναντι των υποψηφίων που δε συστήνονται, με εξαίρεση της Μυριάνθους Ευρυδίκης, του Λαζάρου Κώστα, του Αγιομαμίτη Ιερώνυμου, της Μιτσίδου Μαίρης, του Μιχαήλ Μηνά και του Γεωργίου Γεώργιου, των οποίων όμως η αρχαιότητα ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης και η οποία είναι ήσσονος σημασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους, η Σολομωνίδου κρίνεται ως καταλληλότερη και συστήνεται για προαγωγή.
Όσον αφορά τα μεταπτυχιακά προσόντα ή την εγγραφή ως δικηγόρου, που διαθέτουν ορισμένοι υποψήφιοι που δε συστήνω, αυτά δεν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και τους απέδωσα περιορισμένη βαρύτητα.»
Με βάση τα στοιχεία των φακέλων στο κριτήριο αξία, σύμφωνα με τις αξιολογικές εκθέσεις των 5 τελευταίων χρόνων από την προκήρυξη της θέσης, το ΕΜ και οι Αιτητές παρουσιάζουν την ίδια βαθμολογία ως «Εξαίρετοι». Όσον αφορά την αρχαιότητα, ΕΜ και Αιτητές διορίστηκαν τόσο στην αμέσως προηγούμενη με την επίδικη θέση, όσο και στη θέση πρώτου διορισμού, κατά την ίδια ημερομηνία. Ως προς την ημερομηνία γεννήσεως, οι Αιτητές υπερέχουν έναντι του ΕΜ 8 μέχρι 12 χρόνια. Σε προσόντα είναι αποδεκτό ότι οι Αιτητές και το ΕΜ κατέχουν τα απαιτούμενα από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Περαιτέρω η Αιτήτρια Ευριδίκη Μυριάνθους είναι εγγεγραμμένη δικηγόρος, το οποίο συνιστά πρόσθετο προσόν.
Κατά την άποψή μου, η σύσταση υπέρ του ΕΜ πάσχει γιατί η Διευθύντρια την στήριξε σε καθήκοντα τα οποία ανατέθηκαν στο ΕΜ και τα οποία θα μπορούσαν να ανατεθούν και στους Αιτητές. Η Διευθύντρια στην ουσία «θυματοποιεί» τους Αιτητές στους οποίους δεν έτυχε να ανατεθούν τα ίδια καθήκοντα, αφήνοντας να νοηθεί ότι οι ίδιοι δεν ήταν επαρκείς για να αναλάβουν τα ίδια καθήκοντα. Σχετικά η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Παπαδοπούλου κ.α. ν. ΡΙΚ (2009) 3 ΑΑΔ 362, στις σελίδες 366-377 επισήμανε ότι:-
«Όπως έχουμε ήδη σημειώσει και το ίδιο το Διοικητικό Συμβούλιο πρόσδωσε βαρύτητα στα καθήκοντα που εκτελούσε το Ε.Μ. Λυμπουρή ώστε να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα, κάτι το οποίο έγινε αποδεκτό από το πρωτόδικο Δικαστήριο ως ορθά γενόμενο και βρισκόμενο μέσα στα πλαίσια της άσκησης της δυνατότητας αξιολόγησης των προσόντων ενός υποψηφίου από το διορίζον όργανο.
Είναι πρόδηλο ότι η ανάθεση των ειδικών καθηκόντων στο ενδιαφερόμενο μέρος και η συνακόλουθη ενασχόληση της με τα θέματα που αφορούν το προσωπικό, την ασφάλεια και την ευημερία του προσωπικού οδήγησε στη διαπίστωση ύπαρξης του προσόντος 1(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας, «μακρά διοικητική πείρα», όπως και του πλεονεκτήματος που αναφέρεται στην παράγραφο 6 του ιδίου Σχεδίου Υπηρεσίας. Τα πιο πάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι δύο κατείχαν την ιδία θέση, καταδεικνύει ότι οι κανόνες της χριστής διοίκησης που επιβάλλουν την ίση μεταχείριση των υποψηφίων για προαγωγή και απαιτεί την αξιολόγηση του κάθε υποψήφιου σύμφωνα με τα καθήκοντα που του ανατίθενται στα πλαίσια του σχεδίου υπηρεσίας του, έχουν παραβιαστεί. Με τον τρόπο αυτό, και την ενέργεια της Διεύθυνσης οι πιθανότητες του Ενδιαφερόμενου Μέρους Λ. Λυμπουρή για προαγωγή, είχαν αυξηθεί βλ. Στεφάνου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3004, και Γεωργιάδης ν. ΑΗΚ (1996) 3 Α.Α.Δ. 249.»
Σχετικές είναι επίσης και οι υποθέσεις Μοδίτης ν. Δημοκρατίας, πιο πάνω, Μεστάνας ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 742 και Κούλη ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 852.
Η Διευθύντρια με τη σύστασή της, ουσιαστικά αλλοιώνει την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων και παρουσιάζει το ΕΜ να είναι καταλληλότερο για τη θέση, όταν με βάση την υπηρεσιακή τους εικόνα πρόκειται για ισοδύναμους υπαλλήλους. Ούτε το γεγονός ότι το ΕΜ εργαζόταν απευθείας κάτω από τις οδηγίες της Διευθύντριας, μπορεί να διαδραματίσει οποιοδήποτε ρόλο, όπως εσφαλμένα αφήνει να νοηθεί η Διευθύντρια. Η Διευθύντρια δεν αναφέρει οτιδήποτε άλλο που να αιτιολογεί την υπέρ του ΕΜ σύσταση, ώστε να αναδεικνύει τις ικανότητες του έναντι των Αιτητών. Περαιτέρω, η Αιτήτρια Ευριδίκη Μυριάνθους, ενώ κατέχει επιπρόσθετα το προσόν του εγγεγραμμένου δικηγόρου, η Διευθύντρια στη σύστασή της αναφέρει γενικά και αόριστα ότι δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, χωρίς να αιτιολογεί αυτή της τη θέση.
Περαιτέρω, η Διευθύντρια πεπλανημένα θεωρεί την αρχαιότητα των Αιτητών που ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης, ως «ήσσονος σημασίας». Είναι γεγονός ότι σύμφωνα με τη νομολογία, η αρχαιότητα έχει λιγότερη σημασία έναντι των δύο άλλων θεσμοθετημένων κριτηρίων. Όμως αυτό αποκτά σημασία όταν, όπως εδώ, οι υποψήφιοι είναι ισοδύναμοι.
Ως προς το δεύτερο λόγο ακύρωσης, η ΕΔΥ, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης, υιοθέτησε τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας, χωρίς η ίδια να προβεί σε οποιαδήποτε έρευνα ως προς τους υποψήφιους. Γενικά και αόριστα επικαλείται τα στοιχεία των φακέλων, βάσει των οποίων Αιτητές και ΕΜ είναι ισοδύναμοι, χωρίς όμως να προβαίνει σε οποιαδήποτε σύγκριση και χωρίς να δίδει την παραμικρή αιτιολογία για την επιλογή της υπέρ του ΕΜ. Περαιτέρω, η υιοθέτηση της πάσχουσας σύστασης της Διευθύντριας, αναπόφευκτα επηρεάζει και τη νομιμότητα της απόφασης της ΕΔΥ.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος για τους Αιτητές, είχε την καλοσύνη να με παραπέμψει σε δύο πρόσφατες αποφάσεις αδελφών δικαστών, που αφορούν στην ίδια την προσβαλλόμενη απόφαση. Πρόκειται για τις προσφυγές Ευριδίκη Μυριάνθους κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 413/10, ημερ. 2.2.2012 και Μαρία Μιτσίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 415/10, ημερ. 21.2.2012, στις οποίες οι αδελφοί Δικαστές Νικολάτος και Ναθαναήλ, ακύρωσαν την προσβαλλόμενη απόφαση για παρόμοιους λόγους. Υιοθετώ το σκεπτικό τους, στο βαθμό που συμπληρώνει το δικό μου.
Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.400 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ των Αιτητών. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς