|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2011) 3 ΑΑΔ 260
11 Απριλίου, 2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΥΛΓΑΡΗ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσείουσα,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσίβλητης.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 76/2008)
Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου ― Προαγωγές ― Αρχαιότητα ― Η βαρύτητά της σε περίπτωση κατά την οποία δεν υφίσταται ισοδυναμία των υποψηφίων στο στοιχείο της αξίας ― Δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η αρχαιότητα αυξάνει την αξία, όταν διαφέρει η υπηρεσιακή επάρκεια.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Μεροληψία ― Δεν στοιχειοθετήθηκε στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις.
Η εφεσείουσα επέμεινε με την έφεσή της, στην αξίωσή της για ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Λειτουργού Ανθρώπινου Δυναμικού, η οποία είχε επικυρωθεί πρωτοδίκως.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Η σαφώς υπέρτερη αρχαιότητα της εφεσείουσας έναντι των ενδ. μερών δεν έχει διαγραφεί. Η εφεσίβλητη συνεκτίμησε όλα τα βασικά στοιχεία αξιολόγησης (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) και ευλόγως απέδωσε τη δέουσα κατά τη νομολογία βαρύτητα στο στοιχείο της αξίας, όπου καταφανώς υπερτερούν τα ενδιαφερόμενα μέρη, έναντι της εφεσείουσας. Η σαφώς υπέρτερη αρχαιότητα της εφεσείουσας θα μπορούσε να υπερισχύσει μόνο σε περίπτωση που υπήρχε ισοδυναμία στα δύο άλλα κριτήρια, πράγμα που δεν συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση.
2. Η αρχαιότητα της εφεσείουσας, δεν αποτελούσε παράγοντα αυξητικό της αξίας. Η εισήγηση θα ήταν βάσιμη αν η εφεσείουσα και τα ενδ. μέρη είχαν την ίδια υπηρεσιακή επάρκεια, πράγμα που εδώ δεν συμβαίνει. Η μακρά υπηρεσία δεν αποτελεί πάντοτε το μόνο οδηγό της πείρας. Προκειμένου για υποψήφιους οι οποίοι είναι ισοδύναμοι σε υπηρεσιακή επάρκεια, εκείνος ο οποίος υπερέχει σε διάρκεια υπηρεσίας, είναι λογικό να θεωρείται ότι έχει περισσότερη πείρα. Στην υπό εξέταση υπόθεση η αρχαιότητα της εφεσείουσας δεν συνεπάγεται κατοχή περισσότερης πείρας, ενόψει της υποδεέστερης ποιότητας της εργασίας της.
3. Η μη λήψη πειθαρχικών μέτρων εναντίον της εφεσείουσας ήταν μια ευνοϊκή για την εφεσείουσα εξέλιξη, που δεν φαίνεται να την είχε επηρεάσει δυσμενώς. Η καταγραφή των καθυστερήσεων και απουσιών της εφεσείουσας ήταν νόμιμη και εν πάση περιπτώσει δεν προκύπτει ότι η αξιολόγησή της επηρεάστηκε δυσμενώς από αυτό το γεγονός.
4. Αναμφίβολα η προσβαλλόμενη απόφαση θα ήταν παράνομη, αν διαπιστωνόταν μεροληψία ή προέκυπτε εύλογη υποψία για μεροληψία σε βάρος της εφεσείουσας. Δεν διαπιστώνεται τέτοια παρανομία. Σε ανάλογες περιπτώσεις όμως, η συμμετοχή προσώπων σε ομάδες αξιολόγησης, θα πρέπει να γίνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μη δημιουργείται ούτε η ελάχιστη αμφιβολία, ως προς την αμεροληψία των μετεχόντων στην ομάδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Μικελλίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3(Α) Α.Α.Δ. 105,
Χατζηλούκα ν. Δημοκρατίας (2001) 3(Β) Α.Α.Δ. 643.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Χατζηχαμπής, Δ.), (Υπόθεση Aρ. 11/07), ημερ. 11/4/08.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Εφεσείουσα.
Μ. Σπανού, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η εφεσείουσα Ελισάβετ Βούλγαρη Ιωάννου και τα ενδιαφερόμενα μέρη Αικατερίνη Μουρουζίδη και Παρασκευή Τοφίδου ήταν μεταξύ των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Λειτουργού Ανθρώπινου Δυναμικού της Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού (εφεσίβλητης). Το διοικητικό συμβούλιο της εφεσίβλητης, έχοντας υπόψη τα στοιχεία των φακέλων και τις συστάσεις του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, σύγκρινε την εφεσείουσα με τα ενδιαφερόμενα μέρη και επέλεξε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί την εφεσείουσα. Η τελευταία, άσκησε προσφυγή ζητώντας την ακύρωση της απόφασης. Η προσφυγή απορρίφθηκε και με την παρούσα έφεση βάλλεται η πρωτόδικη απόφαση για δύο λόγους ήτοι,
«Λόγος Έφεσης 1
Εσφαλμένα κρίθηκε πρωτόδικα ότι η σύσταση του Αν. Γενικού Διευθυντή και η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Εφεσίβλητης / Καθ' ης η αίτηση να επιλέξει με βάση το σύνολο των δεδομένων (έμμεσα δεύτερη τιμωρία αιτήτριας και μη αντικειμενικές αξιολογήσεις) τα ενδιαφ. πρόσωπα για τις επίδικες θέσεις λόγω της υπεροχής τους σε αξία έναντι της υπεροχής της αιτήτριας σε αρχαιότητα είναι καθ΄ όλα νόμιμες και αιτιολογημένες.
Λόγος Έφεσης 2
Εσφαλμένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν έπασχαν οι υπηρεσιακές εκθέσεις της Εφεσείουσας που ουσιαστικά ήσαν μειωμένες γιατί δήθεν δεν τηρούσε τις υποχρεώσεις ωραρίου που δεν «δικάστηκε» ποτέ πειθαρχικά.»
Ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής συστήνοντας τα ενδιαφερόμενα μέρη και αποκλείοντας την εφεσείουσα ανέφερε,
«Οι δύο αυτές υποψήφιες είναι αρχαιότερες όλων των άλλων υποψηφίων εκτός της Βούλγαρη, ενώ δεν υστερούν σε αξία ή προσόντα. Η Βούλγαρη παρά το ότι είναι αρχαιότερη δεν συστήνεται διότι υστερεί σε βαθμολογία στις υπηρεσιακές εκθέσεις.
Έλαβα υπόψη, στο πλαίσιο της σύστασής μου, ότι οι υποψήφιοι Βούλγαρη-Ιωάννου . Μουρουζίδου . Τοφίδου . διαθέτουν μεταπτυχιακά προσόντα τα οποία δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας ούτε αποτελούν πλεονέκτημα, και τους απέδωσα τη δέουσα βαρύτητα δεδομένου ότι όλα είναι, κατά την κρίση μου, εξ ίσου συναφή με τα καθήκοντα της θέσης.»
Το διοικητικό συμβούλιο της εφεσίβλητης, κατόπιν σύγκρισης της εφεσείουσας με τα ενδ. μέρη, επέλεξε τα ενδ. μέρη με το εξής σκεπτικό:
Για την κα Μουρουζίδη,
«Υπερτερεί της Βούλγαρη-Ιωάννου σε βαθμολογημένη αξία και υστερεί σε αρχαιότητα ενώ οι δύο υποψήφιες είναι ίσες σε προσόντα (διαθέτουν και οι δύο μεταπτυχιακό προσόν εξ ίσου συναφές με τα καθήκοντα της θέσης). Το Συμβούλιο έκρινε ότι η υπεροχή της Μουρουζίδη σε βαθμολογημένη αξία έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την υπεροχή της Βούλγαρη-Ιωάννου σε αρχαιότητα.
Επίσης, το Συμβούλιο έλαβε υπόψη ότι η Μουρουζίδη έχει υπέρ της και τη σύσταση του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, η οποία συνάδει με τα δεδομένα των φακέλων.»
Για την κα Τοφίδου,
«Η υποψήφια Βούλγαρη-Ιωάννου έχει μεγαλύτερη αρχαιότητα από την υποψήφια Τοφίδου, η δεύτερη όμως υπερτερεί της πρώτης σε βαθμολογημένη αξία και υπερτερεί επίσης ελαφρά σε προσόντα (η Τοφίδου διαθέτει δύο μεταπτυχιακούς τίτλους επιπέδου Masters έναντι της Βούλγαρη-Ιωάννου), τα οποία το Συμβούλιο έκρινε υπέρτερα της αρχαιότητας της Βούλγαρη-Ιωάννου. Το Συμβούλιο έκρινε ότι η υπεροχή της Τοφίδου σε βαθμολογημένη αξία και προσόντα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την υπεροχή της Βούλγαρη-Ιωάννου σε αρχαιότητα.
Επίσης, το Συμβούλιο έλαβε υπόψη του και το ότι η υποψήφια Τοφίδου έχει υπέρ της και τη σύσταση του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, η οποία συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων.»
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της εφεσείουσας υπέβαλε ότι η εφεσείουσα, με βάση τα στοιχεία των φακέλων, υπερέχει καταφανώς σε αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων μερών, ότι είναι ίση με αυτά σε προσόντα και ότι υστερεί έναντί τους σε αξία. Βασικά η ταξινόμηση είναι ορθή. Όμως για σκοπούς απόλυτης ακρίβειας παρενθετικά σημειώνουμε ότι η εφεσίβλητη αναφέρει στην απόφασή της ότι η κα Τοφίδου υπερτερεί ελαφρά της εφεσείουσας σε προσόντα, γεγονός το οποίο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Το παράπονο της εφεσείουσας προσδιορίζεται στο ότι ο Αναπληρωτής Γεν. Διευθυντής και το διοικητικό συμβούλιο της εφεσίβλητης «διέγραψαν παντελώς» το στοιχείο της αρχαιότητας στο οποίο καταφανώς υπερτερεί, δίδοντας υπέρμετρη βαρύτητα στη βαθμολογία των υπηρεσιακών εκθέσεων. Η σαφώς υπέρτερη αρχαιότητα της εφεσείουσας έναντι των ενδ. μερών δεν έχει διαγραφεί όπως η εφεσείουσα φαίνεται να εννοεί. Από τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιόν μας προκύπτει πως η εφεσίβλητη συνεκτίμησε όλα τα βασικά στοιχεία αξιολόγησης (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) και ευλόγως απέδωσε τη δέουσα κατά τη νομολογία βαρύτητα στο στοιχείο της αξίας όπου καταφανώς υπερτερούν τα ενδιαφερόμενα μέρη έναντι της εφεσείουσας. Στον πιο κάτω συγκριτικό πίνακα εμφανίζεται ανάγλυφα η σταθερά έκδηλη υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών σε αξία έναντι της εφεσείουσας για μια σειρά ετών που συνιστούν τον ουσιώδη χρόνο.
Έτος Μουρουζίδου Τοφίδου Βούλγαρη- Ιωάννου
2005 4Ε - 5ΠΙ 4Ε - 5ΠΙ 1Ε- 6ΠΙ - 2Ι
2004 4Ε - 5ΠΙ 4Ε - 5ΠΙ 1Ε- 6ΠΙ - 2Ι
2003 3Ε - 6ΠΙ 3Ε - 6ΠΙ 7ΠΙ - 2Ι
2002 3Ε - 6ΠΙ 3Ε - 6ΠΙ 7ΠΙ - 2Ι
2001 2Ε - 7ΠΙ 2Ε - 7ΠΙ 7ΠΙ - 2Ι
2000 2Ε - 7ΠΙ 2Ε - 7ΠΙ 7ΠΙ - 2Ι
1999 2Ε - 7ΠΙ 2Ε - 7ΠΙ 7ΠΙ - 2Ι
1998 2Ε - 7ΠΙ 2Ε - 7ΠΙ 1Ε- 6ΠΙ - 2Ι
1997 2Ε - 6ΠΙ 2Ε - 6ΠΙ 1Ε- 6ΠΙ - 2Ι
1996 1Ε - 7ΠΙ 1Ε - 7ΠΙ 7ΠΙ - 2Ι
Η σαφώς υπέρτερη αρχαιότητα της εφεσείουσας θα μπορούσε να υπερισχύσει μόνο σε περίπτωση που υπήρχε ισοδυναμία στα δύο άλλα κριτήρια, πράγμα που δεν συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση. Η διαφορά σε αξία ήταν σημαντική και συνεπώς δεν υπήρχαν περιθώρια επικράτησης της αρχαιότητας έναντι της αξίας που ήταν ουσιαστική. Βλ. Μικελλίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3(Α) Α.Α.Δ. 105.
Έχουμε επομένως την άποψη ότι ορθά κρίθηκε πρωτοδίκως ότι ήταν καθόλα νόμιμη τόσο η σύσταση του Αναπλ. Γενικού Διευθυντή όσο και η απόφαση της εφεσίβλητης να επιλέξει τα ενδ. μέρη προσδίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στην υπεροχή τους σε αξία έναντι της υπεροχής της εφεσείουσας σε αρχαιότητα. Η εισήγηση από πλευράς εφεσείουσας ότι έπρεπε να είχε εξηγηθεί γιατί η διαφορά μεταξύ αυτής και των ενδ. μερών σε βαθμολογία ήταν ουσιώδης ώστε να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την αρχαιότητα της δεν μας βρίσκει σύμφωνους γιατί η διαφορά ήταν εμφανής και προέκυπτε από τα στοιχεία των φακέλων πράγμα που μπορούσε να ελεγχθεί από το δικαστήριο χωρίς να χρειαζόταν ειδική καταγραφή. Αβάσιμη θεωρούμε και την εισήγηση ότι η αρχαιότητα της εφεσείουσας αποτελούσε παράγοντα αυξητικό της αξίας. Η εισήγηση θα ήταν βάσιμη αν η εφεσείουσα και τα ενδ. μέρη είχαν την ίδια υπηρεσιακή επάρκεια πράγμα που εδώ δεν συμβαίνει. Βλ. Χατζηλούκα ν. Δημοκρατίας (2001) 3(Β) Α.Α.Δ. 643. Αυτό εξάλλου που προκύπτει από τη νομολογία είναι ότι η διάρκεια της υπηρεσίας δεν έχει σημασία αλλά το αποτέλεσμα της δουλειάς των υποψηφίων δηλαδή, η ποιότητα της εργασίας τους. Αυτό σημαίνει ότι η μακρά υπηρεσία δεν αποτελεί πάντοτε το μόνο οδηγό της πείρας. Προκειμένου για υποψήφιους οι οποίοι είναι ισοδύναμοι σε υπηρεσιακή επάρκεια εκείνος ο οποίος υπερέχει σε διάρκεια υπηρεσίας είναι λογικό να θεωρείται ότι έχει περισσότερη πείρα. Στην υπό εξέταση υπόθεση η αρχαιότητα της εφεσείουσας δεν συνεπάγεται κατοχή περισσότερης πείρας ενόψει της υποδεέστερης ποιότητας της εργασίας της.
Η εφεσείουσα, στα πλαίσια του δεύτερου λόγου έφεσης, εισηγείται ότι έπασχαν οι υπηρεσιακές εκθέσεις επειδή γινόταν σ΄ αυτές αναφορά στο ότι δεν προσερχόταν έγκαιρα στην εργασία της και ότι, παρά τις προειδοποιήσεις για λήψη πειθαρχικών μέτρων εναντίον της, τέτοια μέτρα δεν λήφθηκαν με αποτέλεσμα τα σημειώματα να παραμείνουν στις εκθέσεις και να λειτουργήσουν σε βάρος της με τη μείωση της αξίας της. Η διαπίστωση που καταγράφεται στις εκθέσεις για έλλειψη πειθαρχίας στο ωράριο και τις καθυστερήσεις κατά την προσέλευση στην εργασία είναι γεγονός το οποίο η εφεσείουσα δεν αμφισβήτησε. Αντίθετα στην αγόρευση του δικηγόρου της πρωτοδίκως προσπάθησε να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά της παρέχοντας εξηγήσεις. Η μη λήψη πειθαρχικών μέτρων εναντίον της δεν αναιρεί την ορθότητα της προαναφερόμενης διαπίστωσης η οποία, καθώς αναφέραμε, δεν έχει αμφισβητηθεί. Η μη λήψη πειθαρχικών μέτρων εναντίον της εφεσείουσας ήταν μια ευνοϊκή για την εφεσείουσα εξέλιξη που δεν φαίνεται να την είχε επηρεάσει δυσμενώς. Θεωρούμε ότι η καταγραφή των καθυστερήσεων και απουσιών της εφεσείουσας ήταν νόμιμη και ότι εν πάση περιπτώσει δεν προκύπτει ότι η αξιολόγηση της επηρεάστηκε δυσμενώς από αυτό το γεγονός.
Στα πλαίσια του δεύτερου λόγου έφεσης, η εφεσείουσα λέγει ότι ο σύζυγος της κας Μουρουζίδου έπρεπε να είχε αυτοεξαιρεθεί από την ομάδα αξιολόγησης υπαλλήλων ομόβαθμων της συζύγου του και ότι η συμμετοχή του στην εν λόγω ομάδα ήταν παράνομη, ως αντίθετη προς τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και τις σχετικές πρόνοιες του νόμου 158(Ι)/99. Η εφεσείουσα, παρά το γεγονός ότι υπέβαλε παράπονο για την υπηρεσιακή της έκθεση του 2003, δεν υπέβαλε παράπονο για τη συμμετοχή του κ. Μουρουζίδη στην ομάδα αξιολόγησης της. Τέτοιο παράπονο δεν έγινε ποτέ από την ίδια, παράλειψη η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι συνιστά απώλεια του δικαιώματος ένστασης. Η συμμετοχή του κ. Μουρουζίδη στην αξιολόγηση της εφεσείουσας εντοπίζεται στα τρία τελευταία έτη ήτοι, 2003, 2004 και 2005. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι βαθμολογίες της εφεσείουσας για τα δύο τελευταία έτη (2004 και 2005) βελτιώθηκαν σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη. Αν η εφεσίβλητη αποφάσιζε να μη λάβει υπόψη τις βαθμολογίες των δύο τελευταίων ετών λόγω της συμμετοχής του κ. Μουρουζίδη η θέση της εφεσείουσας δεν θα καλυτέρευε αφού η διαδικασία θα προχωρούσε με αναφορά και στη βάση των βαθμολογιών των προηγούμενων ετών οι οποίες όμως ήταν χειρότερες από εκείνες των δύο τελευταίων ετών. Αναμφίβολα η προσβαλλόμενη απόφαση θα ήταν παράνομη αν διαπιστωνόταν μεροληψία ή προέκυπτε εύλογη υποψία για μεροληψία σε βάρος της εφεσείουσας. Με βάση τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιόν μας δεν διαπιστώνεται τέτοια παρανομία. Παρενθετικά σημειώνουμε πως σε ανάλογες περιπτώσεις η συμμετοχή προσώπων σε ομάδες αξιολόγησης θα πρέπει να γίνεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μη δημιουργείται ούτε η ελάχιστη αμφιβολία ως προς την αμεροληψία των μετεχόντων στην ομάδα.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης τα οποία να υπολογισθούν από τον πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το δικαστήριο πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, επί των εξόδων που θα εγκριθούν.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.