|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 3 ΑΑΔ 159
3 Μαρτίου, 2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
1. ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
2. ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Εφεσείοντες,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσίβλητης.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 196/2007)
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Σύσταση του Διευθυντή ― Φύση και βαρύτητά της ― Ορθά δεν παραγνωρίστηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Οι εφεσείοντες ενέμειναν με την έφεση, στην αξίωσή τους για ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Επιστάτη, η οποία είχε επικυρωθεί πρωτοδίκως.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Η σημασία που αποδίδεται στις συστάσεις του Διευθυντή, έγκειται στο ότι με αυτές παρέχεται χρήσιμη καθοδήγηση στο αποφασίζον όργανο, προερχόμενη από λειτουργό, ο οποίος είναι σε θέση να γνωρίζει καλύτερα τις αρετές που χρειάζονται για την επιτυχή εκτέλεση των καθηκόντων συγκεκριμένης θέσης και είναι γι' αυτό ακριβώς το λόγο που το διοικητικό δίκαιο δέχεται ότι σ' αυτές τις συστάσεις πρέπει να δίδεται η δέουσα βαρύτητα.
Το σχέδιο υπηρεσίας εν προκειμένω της θέσης, δεν προβλέπει διαβαθμίσεις της πείρας ανάλογα με το ύψος του ηλεκτρικού φορτίου, των εργασιών. Μια τέτοια διαβάθμιση θα μπορούσε ενδεχομένως να προσμετρήσει υπέρ των εφεσειόντων, αν δεν υπήρχαν άλλες διαφορές μεταξύ τους και του ενδ. μέρους σε μετρήσιμα στοιχεία. Εδώ όμως το ενδ. μέρος σαφώς υπερέχει στο κριτήριο της αρχαιότητας, το οποίο αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία λόγω της χαμηλής κλίμακας της θέσης. Και εφόσον οι εφεσείοντες δεν απέδειξαν πουθενά έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδ. μέρους, ορθά απορρίφθηκε η προσφυγή τους.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Χατζηχαμπής, Δ.), (Υποθέσεις Aρ. 1727/06, 1905/06), ημερ. 8/12/07.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Κ. Στιβαρού, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές της ΑΗΚ πρότεινε τους εφεσείοντες και το ενδιαφερόμενο μέρος ως κατάλληλους για προαγωγή για μια θέση Επιστάτη της ΑΗΚ Το θέμα πέρασε από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για θέματα Προσωπικού η οποία, αφού υιοθέτησε τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, σύστησε για προαγωγή το ενδ. μέρος. Το Συμβούλιο της ΑΗΚ έχοντας ενώπιόν του όλα τα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης και της σύστασης του Γενικού Διευθυντή, επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος για προαγωγή στην προαναφερόμενη θέση.
Οι εφεσείοντες άσκησαν ανεπιτυχώς προσφυγή κατά της πιο πάνω απόφασης της ΑΗΚ. Κρίθηκε πρωτοδίκως ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή ήταν νόμιμη και αιτιολογημένη όπως νόμιμη και αιτιολογημένη ήταν και η απόφαση για την προαγωγή του ενδ. μέρους λόγω υπεροχής του σε αρχαιότητα, παρά τον ισχυρισμό των εφεσειόντων ότι έκδηλα υπερείχαν του προαχθέντα σε πείρα στις εναέριες εγκαταστάσεις.
Οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι ο Γενικός Διευθυντής συστήνοντας το ενδ. μέρος στη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή και υιοθετώντας την ίδια σύσταση ενώπιον του Συμβουλίου της ΑΗΚ, παραγνώρισε ή δεν έλαβε υπόψη το ουσιώδες στοιχείο της έκδηλης υπεροχής τους σε πείρα έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους η οποία, καθώς λέγουν, συνίσταται στο ότι αυτοί έχουν πείρα στις εναέριες κατασκευές της περιφέρειας μέχρι 132.000 βολτς ενώ η πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους στον ίδιο τομέα περιορίζεται μέχρι τα 11.000 βολτς.
Σχετικά με το πιο πάνω θέμα, κρίθηκε πρωτοδίκως ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή είχε ως βάση την υπεροχή του ενδ. μέρους σε αρχαιότητα κατά 17 μήνες έναντι των εφεσειόντων γεγονός το οποίο νόμιμα βάρυνε στην κρίση του, έστω και αν η πείρα των εφεσειόντων και του ενδ. μέρους με αναφορά στο ύψος του φορτίου στις εναέριες κατασκευές συγκρινόταν ευνοϊκότερα υπέρ των εφεσειόντων.
Αποτέλεσε κοινό έδαφος ότι μεταξύ εφεσείοντων και ενδ. μέρους δεν υπήρχαν άλλες διαφορές εκτός από την πείρα με σημείο αναφοράς το ύψος του φορτίου που συγκρινόταν ευνοϊκότερα υπέρ των εφεσειόντων και την αρχαιότητα κατά 17 μήνες που συγκρινόταν ευνοϊκότερα υπέρ του ενδ. μέρους.
Ο άμεσα προϊστάμενος, χαρακτήρισε την πείρα τόσο των εφεσειόντων όσο και του ενδ. μέρους στις εναέριες κατασκευές ως «ευρύτατη» διευκρινίζοντας ταυτόχρονα ότι η πείρα των εφεσειόντων στο συγκεκριμένο τομέα είναι μέχρι 132.000 βολτς ενώ του ενδ. μέρους μέχρι 11.000 βολτς.
Η σημασία που αποδίδεται στις συστάσεις του Διευθυντή έγκειται στο ότι με αυτές παρέχεται χρήσιμη καθοδήγηση στο αποφασίζον όργανο, προερχόμενη από λειτουργό ο οποίος είναι σε θέση να γνωρίζει καλύτερα τις αρετές που χρειάζονται για την επιτυχή εκτέλεση των καθηκόντων συγκεκριμένης θέσης και είναι γι' αυτό ακριβώς το λόγο που το διοικητικό δίκαιο δέχεται ότι σ' αυτές τις συστάσεις πρέπει να δίδεται η δέουσα βαρύτητα.
Έχουμε την άποψη ότι το κύριο στοιχείο της σύστασης σχετικά με αυτή τη πτυχή είναι ότι οι τρεις υποψήφιοι είχαν «ευρύτατη» πείρα στις εναέριες κατασκευές. Το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης δεν προβλέπει διαβαθμίσεις της πείρας ανάλογα με το ύψος του φορτίου. Μια τέτοια διαβάθμιση θα μπορούσε ενδεχομένως να προσμετρήσει υπέρ των εφεσειόντων αν δεν υπήρχαν άλλες διαφορές μεταξύ τους και του ενδ. μέρους σε μετρήσιμα στοιχεία. Εδώ όμως το ενδ. μέρος σαφώς υπερέχει στο κριτήριο της αρχαιότητας το οποίο αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία λόγω της χαμηλής κλίμακας της θέσης. Και εφόσον οι εφεσείοντες δεν απέδειξαν πουθενά έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδ. μέρους ορθά απορρίφθηκε η προσφυγή τους.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το δικαστήριο.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.