ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                           

                                                (Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 63/2007)

 

9 Ιουνίου, 2009

 

[ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ,

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]

 

                                               

 

MOHAMMAD AMIRI,

                                                          Εφεσείων

v.

 

1.    ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,

2.    ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

                                                          Εφεσιβλήτων.

― ― ― ― ―

 

Δ. Χριστοδούλου, για τον Εφεσείοντα.

 

Ε. Φλωρέντζου, για τους Εφεσίβλητους.

 

― ― ― ― ―

 

ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής  Κραμβής.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  Ο εφεσείων είναι Ιρανός υπήκοος. Ηλθε στην Κύπρο το 2002 και το Μάϊο 2003 υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, κατόπιν εξέτασης, έκρινε τον εφεσείοντα αναξιόπιστο και τα στοιχεία που υπέβαλε ως ανεπαρκή. Η αίτηση απορρίφθηκε και ο εφεσείων άσκησε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο αμφισβητώντας την απόφαση των εφεσιβλήτων. Η προσφυγή απορρίφθηκε γιατί, καθώς διαπιστώθηκε, δεν υπήρχαν στοιχεία που δικαιολογούσαν την επέμβαση του Δικαστηρίου προς ανατροπή των συμπερασμάτων των εφεσιβλήτων  περί αναξιοπιστίας του εφεσείοντα και ανεπάρκειας ή/και αναξιοπιστίας των στοιχείων που προσκόμισε.

 

Ο εφεσείων ζητά τώρα τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης. Υποβάλλει μόνο ένα λόγο έφεσης ήτοι,

 

«Ο Πρωτόδικος Δικαστής δεν έκαμε καμιά έρευνα και δεν δίδει καμιά αιτιολογία για τους τρεις λόγους που ακολουθούν με τη δικαιολογία ότι εάν προέβαινε σε τέτοια εξέταση θα έμπαινε στην ουσία της υπόθεσης.

 

(α)          Δεν λήφθηκε υπόψη ότι ο εφεσείων έπαψε να είναι μουσουλμάνος και ότι ασπάστηκε τον χριστιανισμό οπότε αν αποσταλεί ή επιστρέψει στη χώρα του θα υποστεί βασανιστήρια και/ή εξευτελιστική μεταχείριση και/ή την ποινή του θανάτου.

 

(β)          Δεν λήφθηκε υπόψη η επιστολή του Οργανισμού UFIN που βεβαιώνει ότι ο εφεσείων είναι μέλος του.

 

(γ)          Δεν έγινε δέουσα έρευνα και/ή έγινε κακή ερμηνεία της παραγράφου 196 του Εγχειριδίου για αιτητές πολιτικού ασύλου.»

 

 

 

 

Προκύπτει από το περιεχόμενο της εκκαλούμενης απόφασης ότι ο συνάδελφος μας που εκδίκασε την προσφυγή αφού μελέτησε την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου και την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, διαπίστωσε ότι η ουσία της απόρριψης του αιτήματος του αιτητή για παραχώρηση πολιτικού ασύλου είναι πράγματι ότι αυτός δεν έγινε πιστευτός για λόγους που εξηγούνται ικανοποιητικά και λεπτομερώς στην προσβαλλόμενη απόφαση των εφεσιβλήτων. Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι εφεσίβλητοι κατά την εξέταση της αίτησης, ακολούθησαν την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα και τους περί Προσφύγων Νόμους του 2000-2004 διαδικασία και με αναφορά στη νομολογία*, ο αδελφός Δικαστής επανέλαβε την καθιερωμένη αρχή ότι το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητά της  και ότι υπό κρίση είναι μόνο  η νομιμότητα της απόφασης και η διαπίστωση του κατά πόσο το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.

 

Προκειμένου να ελέγξουμε την ορθότητα της εκκαλούμενης απόφασης, μελετήσαμε την επίδικη απόφαση των εφεσιβλήτων. Είναι γεγονός ότι ο εφεσείων περιέπεσε σε αντιφάσεις και πλείστοι ουσιώδεις ισχυρισμοί του παρέμειναν ατεκμηρίωτοι σε βαθμό που η επί τούτου κρίση των εφεσιβλήτων περί αναξιοπιστίας να θεωρείται ως ευλόγως επιτρεπτή, όπως εξάλλου διαπιστώθηκε και πρωτοδίκως. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατόπιν  διεξαγωγής δέουσας έρευνας και είναι δεόντως αιτιολογημένη.

 

Από τη στιγμή που ο εφεσείων κρίθηκε ως αναξιόπιστος δεν είχε νόημα η εφαρμογή της παραγράφου 196 του Εγχειριδίου για τους αιτητές πολιτικού ασύλου. Το ευεργέτημα της αμφιβολίας παρέχεται στον αιτούντα όταν δεν είναι σε θέση να τεκμηριώσει τους κατά τα άλλα βάσιμους και αξιόπιστα προβαλλόμενους ισχυρισμούς με έγγραφα ή άλλα αποδεικτικά μέσα. Στην προκείμενη περίπτωση ο εφεσείων κρίθηκε γενικά ως αναξιόπιστος. Η άρνηση των εφεσιβλήτων να χορηγήσουν στον εφεσείοντα πολιτικό άσυλο δεν στηρίχθηκε σε αμφιβολίες αναφορικά με το βάσιμο ή  μη των ισχυρισμών του αλλά στην εύλογη διαπίστωση περί αναξιοπιστίας του ίδιου και των στοιχείων που παρουσίασε.

 

Ενόψει των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται με €1200 έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων.

 

 

 

ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.

ΣΦ.