Μάριος Θεοχαρίδης Λτδ ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 594

Οι εφεσείοντες ζήτησαν την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης που απέρριψε την προσφυγή τους κατά της κατακύρωσης της επίδικης προσφοράς στα ενδιαφερόμενα μέρη.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:

1. Οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι λανθασμένα το πρωτόδικο δικαστήριο δεν ερεύνησε κατά πόσο η προσφορά των ενδιαφερομένων μερών ικανοποιούσε συγκεκριμένους όρους της προσφοράς. Το επιχείρημα όμως δεν ευσταθεί. Από τη στιγμή που διαπιστώθηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο ότι η προσφορά των εφεσειόντων δεν πληρούσε συγκεκριμένες προδιαγραφές, κάτι που εξάλλου παραδέχτηκαν και οι ίδιοι, επιβεβαιώνεται ότι στερούνται του αναγκαίου εννόμου συμφέροντος και συνεπώς, τα μόνα ζητήματα τα οποία μπορούν να εξεταστούν είναι μόνο όσα αφορούν στη νομιμότητα του αποκλεισμού τους. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια μπορεί βεβαίως να εξεταστεί και η νομιμότητα οποιουδήποτε όρου ο οποίος, κατ' ισχυρισμόν, παράνομα τέθηκε με αποτέλεσμα να παραβιάζεται η αρχή της ισότητας.

2. Οι εφεσείοντες εν προκειμένω δεν αντιμετωπίστηκαν με άνισο μέτρο και η επιλογή των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών των εξαρτημάτων βασίστηκε κυρίως στη γνώμη των ειδικών γιατρών, οι οποίοι σκόπευαν να τα χρησιμοποιήσουν και οι οποίοι βεβαίως προτιμούσαν εξαρτήματα τα οποία είχαν χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν και ήταν εξοικειωμένοι με αυτά. Τα πιο πάνω συνιστούν επαρκή αιτιολογία γιατί τέθηκαν οι συγκεκριμένοι όροι και ζητήθηκαν οι συγκεκριμένοι τύποι εξαρτημάτων. Από τη στιγμή λοιπόν που οι εφεσείοντες δεν ικανοποιούσαν τις προδιαγραφές, ορθά αποκλείστηκαν του διαγωνισμού.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενη Υπόθεση:

Δημοκρατία ν. Κωνσταντινίδου κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 220.

Έφεση.

Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπ. Aρ. 631/02), ημερ. 22/2/2005.

Κ. Βελάρης, για τους Εφεσείοντες.

Ελ. Νικολαΐδου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Νικολαΐδης.

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσείοντες προσέβαλαν την κατακύρωση σε δύο φαρμακευτικές εταιρείες, στα ενδιαφερόμενα μέρη, της προσφοράς υπ' αρ. 62/01 σχετικά με την προμήθεια εξαρτημάτων για χρήση από τα ορθοπεδικά τμήματα. Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή, αφού κατέληξε ότι τα προϊόντα για τα οποία υπέβαλαν προσφορά οι εφεσείοντες, δεν πληρούσαν όλους τους όρους και προδιαγραφές του διαγωνισμού, κάτι που είχαν και οι ίδιοι παραδεκτεί. Στη συνέχεια έκρινε ότι όταν αιτητές αποκλείονται νομίμως δεν διατηρούν έννομο συμφέρον να αμφισβητήσουν την περαιτέρω διαδικασία (Δημοκρατία v. Κωνσταντινίδου κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 220).

Οι εφεσείοντες, μεταξύ άλλων, παραπονούνται ότι το δικαστήριο παρέλειψε να ερευνήσει τον ισχυρισμό ότι και τα ενδιαφερόμενα μέρη θα έπρεπε να είχαν αποκλειστεί, γιατί δεν πληρούσαν συγκεκριμένους όρους του διαγωνισμού.

Υποστηρίζουν ότι αυτή ήταν η θέση τους εξ υπαρχής. Ακόμα και μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού απέστειλαν στην πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών επιστολή με την οποία σχολίαζαν λεπτομερώς τους ειδικούς όρους και τις προδιαγραφές των ζητούμενων προϊόντων, προέβαιναν σε συγκρίσεις με τα δικά τους και, αφού εξέφραζαν την άποψη ότι ο διαγωνισμός φωτογράφιζε τα προϊόντα των ενδιαφερομένων προσώπων, την καλούσαν να παρέμβει. Παρόμοια επιστολή στάληκε την ίδια ημερομηνία και στον Υπουργό Υγείας, χωρίς οποιαδήποτε ανταπόκριση.

Υπήρξε επικοινωνία μεταξύ της προέδρου του Συμβουλίου και της ενδιαφερόμενης υπηρεσίας η οποία κατέληξε στην επιστολή ημερ. 12.4.2002, σύμφωνα με την οποία οι αρμόδιοι γιατροί ανέφεραν ότι ήταν ικανοποιημένοι από τα προϊόντα που χρησιμοποιούσαν προηγουμένως και γι' αυτό ζήτησαν προϊόντα με τις ίδιες προδιαγραφές. Το Συμβούλιο θεώρησε, κατά πλειοψηφία, ότι δικαιολογείται να προχωρήσει με την προκηρυχθείσα προσφορά, την οποία στη συνέχεια κατακύρωσε στα ενδιαφερόμενα μέρη τα οποία ήταν, τελικά, οι μόνοι προσφοροδότες που ικανοποιούσαν τις προδιαγραφές. Η πρόεδρος του Συμβουλίου διαφώνησε και υποστήριξε ότι αφού τα συγκεκριμένα προϊόντα διατίθενται από μικρό αριθμό κατασκευαστών, ο διαγωνισμός θα έπρεπε να ακυρωθεί και να ακολουθηθεί διαδικασία διαπραγμάτευσης σύμφωνα με τον Καν. 30 του περί Προσφορών του Δημοσίου (Γενικοί) Κανονισμοί του 1999, Κ.Δ.Π. 104/99.

Οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι λανθασμένα το πρωτόδικο δικαστήριο δεν ερεύνησε κατά πόσο η προσφορά των ενδιαφερομένων μερών ικανοποιούσε συγκεκριμένους όρους της προσφοράς. Το επιχείρημα όμως δεν ευσταθεί. Από τη στιγμή που διαπιστώθηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο ότι η προσφορά των εφεσειόντων δεν πληρούσε συγκεκριμένες προδιαγραφές, κάτι που εξάλλου παραδέκτηκαν και οι ίδιοι, επιβεβαιώνεται ότι στερούνται του αναγκαίου εννόμου συμφέροντος και συνεπώς, τα μόνα ζητήματα τα οποία μπορούν να εξεταστούν είναι μόνο όσα αφορούν στη νομιμότητα του αποκλεισμού τους. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια μπορεί βεβαίως να εξεταστεί και η νομιμότητα οποιουδήποτε όρου ο οποίος, κατ' ισχυρισμόν, παράνομα τέθηκε με αποτέλεσμα να παραβιάζεται η αρχή της ισότητας.

Στην παρούσα υπόθεση δεν έχουμε ισχυρισμό ότι συγκεκριμένος όρος ευνοούσε τη μια πλευρά έναντι της άλλης. Προβλήθηκε το επιχείρημα ότι οι όροι διαμορφώθηκαν με τέτοιο τρόπο που ουσιαστικά φωτογράφιζαν συγκεκριμένα προϊόντα.

Οι ισχυρισμοί και τα παράπονα αυτά διερευνήθηκαν από το Συμβούλιο, αλλά και από την ενδιαφερόμενη υπηρεσία. Οι ειδικοί γιατροί που στελεχώνουν τα ορθοπεδικά τμήματα, που ήταν και οι λειτουργοί που θα χρησιμοποιούσαν τα συγκεκριμένα προϊόντα, επέμεναν ότι χρειάζονταν τα είδη που ήδη χρησιμοποιούσαν.

Συμφωνούμε με το πρωτόδικο δικαστήριο ότι, κάτω από τις συνθήκες, το Συμβούλιο ορθά ενήργησε με όσα είχε υπ' όψιν του και συνεπώς δεν δικαιολογείται δική μας παρέμβαση.

Από τη στιγμή λοιπόν που δεν διαπιστώνεται οποιαδήποτε παράβαση της νομιμότητας και συνεπώς δεν διαπιστώνεται παραβίαση της αρχής της ισότητας, επιβεβαιώνουμε ότι οι εφεσείοντες δεν διαθέτουν το απαραίτητο έννομο συμφέρον. Συνεπώς κανένας από τους εγειρόμενους λόγους έφεσης δεν μπορεί να εξεταστεί.

Κρίνουμε ότι δεν βρισκόμαστε μπροστά σε αυθαίρετη διάκριση. Οι εφεσείοντες δεν αντιμετωπίστηκαν με άνισο μέτρο και η επιλογή των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών των εξαρτημάτων βασίστηκε κυρίως στη γνώμη των ειδικών γιατρών, οι οποίοι σκόπευαν να τα χρησιμοποιήσουν και οι οποίοι βεβαίως προτιμούσαν εξαρτήματα τα οποία είχαν χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν και ήταν εξοικειωμένοι με αυτά. Τα πιο πάνω συνιστούν επαρκή αιτιολογία γιατί τέθηκαν οι συγκεκριμένοι όροι και ζητήθηκαν οι συγκεκριμένοι τύποι εξαρτημάτων. Από τη στιγμή λοιπόν που οι εφεσείοντες δεν ικανοποιούσαν τις προδιαγραφές, ορθά αποκλείστηκαν του διαγωνισμού.

Η έφεση απορρίπτεται, με £700 έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία