|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 3 ΑΑΔ 560
4 Δεκεμβρίου, 2007
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΑΡΧΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσείοντες,
v.
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ,
2. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ,
Εφεσιβλήτων.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 3902)
Επιτροπή Προστασίας Ανταγωνισμού ― Συγκρότηση ― Ο διορισμός δημοτικών συμβούλων και δημάρχων ως μελών της Επιτροπής είναι παράνομος λόγω ασυμβιβάστου ― Ερμηνεία του περί Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμου, τoυ 1989 (N.207/89).
Οι εφεσείοντες ζήτησαν τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης που απέρριψε την προσφυγή τους κατά της σε βάρος τους απόφασης της Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποδεχόμενη την έφεση, αποφάσισε ότι:
Είναι αλήθεια ότι στον περί Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμο, δεν τίθεται ρητός περιορισμός της συμμετοχής δημάρχων ή δημοτικών συμβούλων στη σύνθεση της Επιτροπής. Όμως σε έλεγχο της Επιτροπής υπόκεινται όλες οι συμπράξεις ή πράξεις επιχειρήσεων που είναι ικανές ένεκα της σύμπραξης ή της καταχρηστικής εκμετάλλευσης της δεσπόζουσας θέσης μιας επιχείρησης, είτε να περιορίσουν την ελεύθερη πρόσβαση στην αγορά, είτε να περιορίσουν σε αισθητό βαθμό τον ανταγωνισμό, είτε να παραβλάψουν τα συμφέροντα των καταναλωτών. Κατά το σχετικό ορισμό στις τέτοιες επιχειρήσεις περιλαμβάνεται και κάθε επιχείρηση ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου στην οποία το Δημόσιο δύναται να ασκήσει άμεσα ή έμμεσα αποφασιστική επιρροή. Και το Δημόσιο περιλαμβάνει, σύμφωνα με το Άρθρο 2 όχι μόνο το Κράτος, αλλά και τους δήμους και τις κοινότητες. Η συμμετοχή, κατά συνέπεια, δημοτικών συμβούλων και δημάρχων στην Επιτροπή είναι παράνομη.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπ. Aρ. 322/03), ημερ. 8/11/2004.
Κ. Χατζηϊωάννου, για τους Εφεσείοντες.
Ελ. Ζαχαριάδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσίβλητους.
Τ. Κουκούνης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Νικολαΐδης.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ύστερα από την κατάθεση καταγγελίας εναντίον των εφεσειόντων για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης σε βάρος ανταγωνιστικής εταιρείας, κατά παράβαση των προνοιών του Αρθρου 6 του περί Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμου του 1989, Ν.207/89, ζητήθηκε η έκδοση προσωρινών μέτρων.
Η Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού (στο εξής «η Επιτροπή»), αφού έκρινε ότι ικανοποιούνταν οι προϋποθέσεις του Αρθρου 23 του Νόμου, εξέδωσε προσωρινό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο οι εφεσείοντες ήταν υποχρεωμένοι να παρέχουν στην καταγγέλλουσα εταιρεία δικαίωμα χρήσης Διεθνών Ιδιωτικών Μισθωμένων Συνδέσεων (ΔΙΜΣ) χωρητικότητας μέχρι 34 Mbps. Με το ίδιο διάταγμα απαγορευόταν στους εφεσείοντες η διακοπή των Διεθνών Ιδιωτικών Μισθωμένων Συνδέσεων ή άλλων τηλεπικοινωνιακών συνδέσεων της καταγγέλλουσας εταιρείας, νοουμένου ότι οι καταγγέλλοντες ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.
Η απόφαση αυτή για την έκδοση προσωρινών μέτρων προσβλήθηκε με προσφυγή η οποία απορρίφθηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο.
Με την παρούσα έφεση εγείρεται αριθμός λόγων. Κατ' αρχάς οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι η συγκρότηση της Επιτροπής έπασχε. Το επιχείρημα είχε προβληθεί και ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου το οποίο το απέρριψε.
Είναι η θέση των εφεσειόντων ότι η συγκρότηση της Επιτροπής έπασχε γιατί μετείχε σ' αυτήν ως μέλος ο κ. Κωστής Ευσταθίου, ο οποίος κατά το χρόνο διορισμού του στην Επιτροπή ήταν μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Λατσιών και κατά τον ουσιώδη χρόνο Δήμαρχος. Το πρωτόδικο δικαστήριο είχε καταλήξει ότι επειδή ο περί Δήμων Νόμος δεν καθορίζει ότι είναι ασυμβίβαστη η συμμετοχή σε διοικητικό όργανο δημάρχου ή δημοτικού συμβούλου και αφού από την άλλη, ο μόνος περιορισμός που θέτει ο περί Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμος, ο οποίος διέπει τη λειτουργία της Επιτροπής, αναφορικά με τον πρόεδρο και τα μέλη της Επιτροπής, είναι ότι δεν επιτρέπεται ο Πρόεδρος και τα μέλη να έχουν οποιοδήποτε οικονομικό ή άλλο συμφέρον δυνάμενο να επηρεάσει το αμερόληπτο της κρίσης τους κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής (Άρθρο 9(4)), οι περιορισμοί αυτοί δεν είχαν εφαρμογή στην υπόθεση και γι' αυτό απέρριψε τον σχετικό ισχυρισμό των Εφεσειόντων.
Με όλο το σεβασμό θα διαφωνήσουμε με την πιο πάνω θέση του συναδέλφου μας. Είναι αλήθεια ότι στον περί Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμο δεν τίθεται ρητός περιορισμός της συμμετοχής δημάρχων ή δημοτικών συμβούλων στη σύνθεση της Επιτροπής. Όμως σε έλεγχο της Επιτροπής υπόκεινται όλες οι συμπράξεις ή πράξεις επιχειρήσεων που είναι ικανές ένεκα της σύμπραξης ή της καταχρηστικής εκμετάλλευσης της δεσπόζουσας θέσης μιας επιχείρησης, είτε να περιορίσουν την ελεύθερη πρόσβαση στην αγορά, είτε να περιορίσουν σε αισθητό βαθμό τον ανταγωνισμό, είτε να παραβλάψουν τα συμφέροντα των καταναλωτών. Κατά το σχετικό ορισμό στις τέτοιες επιχειρήσεις περιλαμβάνεται και κάθε επιχείρηση ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου στην οποία το Δημόσιο δύναται να ασκήσει άμεσα ή έμμεσα αποφασιστική επιρροή. Και το Δημόσιο περιλαμβάνει, σύμφωνα με το Άρθρο 2 όχι μόνο το Κράτος, αλλά και τους δήμους και τις κοινότητες. Η συμμετοχή, κατά συνέπεια, δημοτικών συμβούλων και δημάρχων στην Επιτροπή είναι παράνομη.
Εν όψει όλων των πιο πάνω, η πρωτόδικη απόφαση θα πρέπει να παραμεριστεί. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα £700, εναντίον των εφεσιβλήτων.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.