|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 3 ΑΑΔ 108
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 3913)
12 Μαρτίου, 2007
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ,
ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΙΤΡΟΜΗΛΗΣ,
Εφεσείοντας/Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ,
3. ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ,
Εφεσίβλητων/Καθ'ων η αίτηση.
Α. Ταμάσιος, για τον Εφεσείοντα.
Ελ. Γαβριήλ, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους.
ΑΠΟΦΑΣΗ
(Ex tempore)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων ζήτησε ακύρωση της απόφασης με την οποία του προσφέρθηκε θέση στη Φαρμακευτική Σχολή Θεσσαλονίκης, αντί στην Ιατρική Σχολή ή Ιατρικές Σχολές, "ως εδικαιούτο με βάση τα πραγματικά αποτελέσματα των γραπτών εξετάσεων του". Ως λόγο ακυρότητας πρόβαλε την άποψη πως ο περί Διεξαγωγής των Εισαγωγικών Εξετάσεων για τα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Κύπρου και της Ελλάδας Νόμος του 2000 (Ν. 180(Ι)/2000), στην έκταση που προβλέπει αναγωγή των αρχικών βαθμολογιών, είναι αντισυνταγματικός αφού, κατά τους υπολογισμούς του, είναι δυνατό να οδηγεί σε άνισα και άδικα αποτελέσματα. Η προσφυγή του απορρίφθηκε αφού όσα υποστήριζε σε σχέση με το σύστημα της αναγωγής αφορούσαν σε τεχνικά θέματα, της αποκλειστικής αρμοδιότητας του νομοθέτη και της διοίκησης. Περαιτέρω, όμως, επειδή η κήρυξη των συζητηθεισών προνοιών του Νόμου ως αντισυνταγματικών θα ήταν αλυσιτελής αφού "δεν θα εξασφαλίσει την επιθυμητή θεραπεία για τον αιτητή". Αυτό, με παραπομπή στις αποφάσεις της Ολομέλειας στις υποθέσεις Dias United Publ. Co. Ltd. v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 550 και Ν. Demetriou Serv. Ltd. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 371.
Επαναφέρει τα ίδια και ενώπιον μας και είναι ομόφωνη η απόφαση μας πως η έφεση είναι αβάσιμη. Θα ήταν θέμα εν πάση περιπτώσει το κατά πόσο θα ήταν δυνατό να επιδιωχθεί το αποτέλεσμα της προσφυγής με αναφορά στην απόρριψη της διεκδίκησης του αιτητή, χωρίς διεκδίκηση ακύρωσης επιλογής άλλου μέσα στο σύστημα του κλειστού αριθμού, που αντιλαμβανόμαστε διέπει το ζήτημα των εξετάσεων και της κατανομής των θέσεων. Δεν χρειάζεται όμως να επεκταθούμε επί αυτού.
Στην ουσία ο εφεσείων, επειδή θεωρεί ότι, κατά τους δικούς του υπολογισμούς η χρησιμοποίηση του συστήματος, που ρητά προσδιορίζει ο Νόμος, μπορεί να οδηγήσει σε ανισότητα και αδικία, χωρίς να γνωρίζει ούτε ο ίδιος αν έχει αδικηθεί, επιδιώκει δήλωση πως είναι αντισυνταγματικός ο Νόμος γενικώς, ανεξάρτητα από το κατά πόσο εν τέλει θα ωφεληθεί ο ίδιος.
Θεωρούμε ότι δεν τίθεται ζήτημα εξέτασης της συνταγματικότητας του Νόμου κάτω από τέτοια υποθετική εκδοχή. Εξετάζεται η συνταγματικότητα Νόμου όταν αυτό είναι απαραίτητο, στη βάση των υπαρκτών δεδομένων που συνθέτουν τη διοικητική διαφορά, ενόψει της οποίας προσδιορίζεται το αντικείμενο της προσφυγής. Εν πάση περιπτώσει, ορθά ο συνάδελφος μας που εκδίκασε την υπόθεση πρωτοδίκως παρέπεμψε στην αναφερθείσα νομολογία. Η κήρυξη της συζητηθείσας πρόνοιας ως αντισυνταγματικής, θα οδηγούσε, στην πραγματικότητα, σε ανυπαρξία συστήματος βαθμολόγησης και επομένως, ούτως ή άλλως, σε αδυναμία απόδοσης στον αιτητή εκείνου το οποίο ζητά. Δυνατότητα διαχωρισμού ώστε με την εφαρμογή της επίμαχης πρόνοιας να παραμένει άλλη πρόνοια, στη βάση της οποίας θα ήταν δυνατό να γίνει βαθμολόγηση και κατανομή, δεν υπάρχει. Αντίθετα, προβλέπεται στο άρθρο 12 του Νόμου ότι, "οι βαθμολογίες των γραπτών των υποψηφίων στα διάφορα μαθήματα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθούν όπως είναι, γιατί δεν έχουν κοινό μέτρο σύγκρισης" και στη συνέχεια ότι, "για να το αποκτήσουν γίνεται αναγωγή των αρχικών βαθμολογιών σε νέα κλίμακα ....". Αυτά δε πέρα από το ότι, στο άρθρο 10 του Νόμου, προβλέπεται πως η αίτηση συμμετοχής στις εισαγωγικές εξετάσεις περιλαμβάνει και αποδοχή του συστήματος επιλογής στη βάση της συνολικής ανηγμένης βαθμολογίας.
Η έφεση απορρίπτεται, με £700 έξοδα εναντίον του εφεσείοντα.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΔΓ