ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Aναθεωρητική ΄Εφεση Αρ.3/2005)

 

14 Μαρτίου, 2007

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]

 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

2. ΕΦΟΡΟΥ ΤΕΛΩΝ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΥ,

Εφεσείοντες,

 

ν.

 

MUSKITA ALUMINIUM INDUSTRIES LTD,

Εφεσιβλήτων.

___________

 

Ελ. Παπαγεωργíου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Εφεσείοντες.

Μ. Καλλιγέρου (κα), για τους Εφεσίβλητους.

 

_______________

 

Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από

το Δικαστή Κωνσταντινίδη

_______________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Ex tempore)

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.:  Εγείρεται ως το θέμα της έφεσης το κατά πόσο γραπτή συμφωνία που συνάφθηκε στο εξωτερικό για την αγορά μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας με έδρα τη Μεγάλη Βρετανία, υπόκειται σε χαρτοσήμανση δυνάμει του άρθρου 43 του περί Χαρτοσήμων Νόμου του 1963 (Ν.19/63).

 

Ο συνάδελφος μας, που εκδίκασε την υπόθεση πρωτοδίκως, έκρινε πως, ενόψει των προνοιών του Νόμου, δεν ήταν επιτρεπτή η επιβολή τέλους στην περίπτωση.  Υιοθετώντας, συναφώς, ως ορθή, την προσέγγιση του Χατζηχαμπή, Δ., στην απόφαση Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 581/2000, ημερ. 23.10.2001.

 

Κατά το άρθρο 4(1) του Νόμου, εφόσον το έγγραφο δεν είχε συνταχθεί στη Δημοκρατία, αλλά στο εξωτερικό, για να υπέκειτο σε τέλος χαρτοσήμου θα έπρεπε να αφορά σε οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο, κείμενο στη Δημοκρατία ή σε ζητήματα ή πράγματα τα οποία θα εκτελεστούν ή θα γίνουν στη Δημοκρατία.  Σε συμφωνία με την πρωτόδικη απόφαση και βεβαίως με την απόφαση στη Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ανωτέρω, καταλήγουμε πως η έφεση είναι αβάσιμη.

 

΄Ηταν η εισήγηση των εφεσειόντων πρωτοδίκως πως η περίπτωση εντάσσεται στο Νόμο επειδή «με την εξαγορά της ξένης εταιρείας αυτόματα και αυτονόητα εντάσσεται στα περιουσιακά της στοιχεία και στο εν γένει δυναμικό της εταιρείας (των αιτητών) η οποία διεξάγει εργασίες στην Κύπρο».

 

Αυτή την εξωπραγματική, όπως ορθά χαρακτηρίστηκε από τους συναδέλφους μας, αντίληψη των πραγμάτων, δεν την επανέφεραν με τους λόγους έφεσης.  Με τους λόγους έφεσης πρότειναν άλλες αιτίες για τις οποίες θεωρούσαν ότι η περίπτωση καλύπτεται από το Νόμο.  Δεν αναφέρονταν πλέον σε περιουσιακό στοιχείο στην Κύπρο, κάτω από οποιαδήποτε αντίληψη, αλλά σε ζητήματα ή πράγματα που θα εκτελούνταν ή θα γίνονταν στην Κύπρο.  Ως τέτοια εννοούσαν την άδεια της Κεντρικής Τράπεζας που χρειάζεται για την εξαγωγή συναλλάγματος και ορισμένες άλλες διαδικαστικές ενέργειες.  Και να παραβλέπαμε το γεγονός ότι πρόκειται για θέματα που δεν είχαν εγερθεί πρωτοδίκως, θα τα απορρίπταμε ως εκδήλως αβάσιμα, αφού, τίποτε από αυτά δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως αντικείμενο της συμφωνίας και, συνεπώς, ως ζήτημα και πράγμα που θα εκτελεστεί ή θα γίνει δυνάμει της συμφωνίας.

 

 

 

 

Η έφεση απορρίπτεται, με £700 έξοδα.

 

                                                    Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.

 

 

                                                    ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.

 

 

                                                    Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.

 

 

                                                    Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

                                                    Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΔ

 

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο