|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2006) 3 ΑΑΔ 694
14 Νοεμβρίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείουσα,
v.
1. ΝΙΚΟΥ ΒΡΥΩΝΙΔΗ,
2. ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Εφεσιβλήτων.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 85/2005)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί ― Προσόντα ― Πλεονέκτημα ― Τέτοιο θα θεωρείτο η «πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης» ― Αναιτιολόγητα καθορίστηκε η χρονική διάρκειά της σε ένα έτος ― Η αιτιολογία δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καλύπτεται από έγγραφο, που αφορούσε σε άλλη διαδικασία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί ― Προσόντα ― Πρόσθετα προσόντα, που δεν προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας ― Λαμβάνονται υπόψη από την ΕΔΥ, έστω κι αν αποκτήθηκαν μετά τον «ουσιώδη χρόνο» κατοχής των προσόντων.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αμφισβήτησε με την έφεσή της την ορθότητα της εκκαλούμενης απόφασης, σύμφωνα με την οποία ακυρώθηκε ο διορισμός των ενδιαφερομένων μερών, στη θέση Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Με αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στην Αυγερινού ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 702, ο Δικαστής, που χειρίστηκε πρωτόδικα την υπόθεση, έκρινε πως αφού έλειπε η απαραίτητη για την περίπτωση αιτιολογία, ο καθορισμός του ενός έτους ως επαρκής χρόνος πείρας για κάλυψη του πλεονεκτήματος, ήταν αυθαίρετος.
Με το σχετικό λόγο έφεσης δεν συζητείται η ανάγκη για αιτιολογία στην περίπτωση. Υποστηρίζεται πως δεν ήταν αυθαίρετος ο καθορισμός αφού «οι λόγοι γιατί καθορίστηκε η δωδεκάμηνη περίοδος φαίνονται στο Παράρτημα 34 που επισυνάφθηκε με τη Γραπτή Αγόρευση των Καθ' ων η Αίτηση και οι οποίοι κάθε άλλο παρά αυθαίρετοι είναι. Δεν χρειάζεται να απασχολήσει το κατά πόσο όσα περιέχονται στο αναφερθέν «Παράρτημα» θα συνιστούσαν επαρκή αιτιολόγηση. Η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν παρέπεμψε σε εκείνο το έγγραφο ή σε οτιδήποτε άλλο. Το έγγραφο εκείνο αφορούσε σε άλλη διαδικασία και, όσο και αν οι θέσεις ήταν και εκεί οι ίδιες, περιλάμβανε καθορισμό προερχόμενο από τη συσταθείσα για την περίπτωση εκείνη Συμβουλευτική Επιτροπή, μάλιστα με άλλη σύνθεση. Η Ολομέλεια δεν μπορεί, λοιπόν, να συμφωνήσει ότι είναι επιτρεπτό να συνδέσει εκείνο το προγενέστερο έγγραφο με την παρούσα διαδικασία, ώστε να αποδώσει το περιεχόμενό του στην τωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή, χωρίς παραπομπή από την ίδια σε αυτό, στη βάση εκ των υστέρων εξηγήσεων.
2. Ο εφεσίβλητος Γαβριήλ Δημητρίου κατείχε ως πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν που δεν απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας, μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Κρίθηκε πως κατά πλάνη ως προς τα προσόντα του η Συμβουλευτική Επιτροπή και η ΕΔΥ το παραγνώρισαν. Με το σχετικό λόγο έφεσης υποστηρίζεται πως ήταν λανθασμένη αυτή η εκτίμηση αφού «το ακαδημαϊκό προσόν του αιτητή αποκτήθηκε μετά τον ουσιώδη χρόνο που σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας ήταν η 30 Ιουλίου 2001». Αυτή η τοποθέτηση του πράγματος εξυπακούει, όπως εν τέλει αναγνώρισαν η εφεσείουσα και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, πως η ΕΔΥ πράγματι δεν συνυπολόγισε την κατοχή αυτού του προσόντος. Ενώ, όπως επίσης αναγνώρισαν, ορθά βεβαίως, δεν ήταν απαραίτητο να κατέχει ο εφεσίβλητος αυτό το προσόν κατά τον «ουσιώδη χρόνο» αφού δεν ήταν απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας και πως, πράγματι, αφού αυτό αποκτήθηκε και υποβλήθηκε πριν την τελική απόφαση της ΕΔΥ, θα έπρεπε να είχε συνυπολογιστεί. Μας εξήγησαν, όμως, πως η έφεση επί του σημείου αποβλέπει πλέον στο να διευκρινιστεί πως δεν τελούσε και η Συμβουλευτική Επιτροπή υπό πλάνη αφού το ακαδημαϊκό προσόν αποκτήθηκε όταν εκείνη είχε ήδη συμπληρώσει τις εργασίες της. Δεν αντέταξε οτιδήποτε επ' αυτού ο εφεσίβλητος και επομένως η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν πράγματι άκυρη για το λόγο που προσδιορίστηκε ως ληφθείσα κατά πλάνη από την ΕΔΥ.
Η έφεση απορρίπτεται. Eκδίδεται διαταγή εξόδων μόνο υπέρ του εφεσίβλητου 2.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Αυγερινού ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 702.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 145/2003, 146/2003, 247/2003, 308/2003), ημερ. 5/7/2005.
Α. Βασιλειάδης, για την Εφεσείουσα.
Καμιά εμφάνιση, για τον Εφεσίβλητο 1.
Ξ. Ευγενίου για Α.Σ. Αγγελίδη, για τον Εφεσίβλητο 2.
Ν. Κλεάνθους, για τα Ενδιαφερόμενα πρόσωπα 1-17 στην Yπόθεση Aρ. 145/03, για τα Ενδιαφερόμενα πρόσωπα 3-7 και 9-11 στις Yποθέσεις Aρ. 146/03 και 247/03 και για τα Ενδιαφερόμενα πρόσωπα 15-31 στην Yπόθεση Aρ. 308/03.
Ρ. Μακρίδου, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο 8 στις Yποθέσεις Aρ. 146/03 και 247/03.
Ρ. Προδρόμου, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο 2 στις Yποθέσεις Aρ. 146/03 και 247/03.
Καμιά εμφάνιση για τα Ενδιαφερόμενα πρόσωπα 2, 5, 9 και 12 στην Yπόθεση Aρ. 308/03.
Τ. Άνιφτου, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο 8 στην Yπόθεση Aρ. 308/03.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Με την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), ημερομηνίας 3.12.02, πληρώθηκαν 49 θέσεις Λειτουργού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας. Δυο από τους υποψήφιους άσκησαν 4 προσφυγές, δυο ο κάθε ένας, ανάλογα με το αν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα διορίστηκαν ή προάχθηκαν στη θέση. Οι διορισμοί/προαγωγές που προσβλήθηκαν ακυρώθηκαν και άσκησε έφεση η Δημοκρατία. Αντικείμενό της είναι οι δυο λόγοι ακυρότητας, ένας για την κάθε περίπτωση, που διαπιστώθηκαν.
Κατά το σχέδιο υπηρεσίας, «πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη δημόσια υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα». Η Συμβουλευτική Επιτροπή καθόρισε πως «πείρα ενός έτους σχετική με καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη δημόσια υπηρεσία, θα αποτελεί πλεονέκτημα σύμφωνα με την παρ. 3(4) του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης». Προχώρησε και η ΕΔΥ σε αυτή τη βάση και, με αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στην Αυγερινού ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 702, ο συνάδελφός μας που χειρίστηκε πρωτόδικα την υπόθεση έκρινε πως αφού έλειπε η απαραίτητη για την περίπτωση αιτιολογία, ο καθορισμός του ενός έτους ήταν αυθαίρετος.
Με το σχετικό λόγο έφεσης δεν συζητείται η ανάγκη για αιτιολογία στην περίπτωση. Υποστηρίζεται πως δεν ήταν αυθαίρετος ο καθορισμός αφού «οι λόγοι γιατί καθορίστηκε η δωδεκάμηνη περίοδος φαίνονται στο Παράρτημα 34 που επισυνάφθηκε με τη Γραπτή Αγόρευση των Καθ' ων η Αίτηση και οι οποίοι κάθε άλλο παρά αυθαίρετοι είναι. Δεν χρειάζεται να μας απασχολήσει το κατά πόσο όσα περιέχονται στο αναφερθέν «Παράρτημα» θα συνιστούσαν επαρκή αιτιολόγηση. Η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν παρέπεμψε σε εκείνο το έγγραφο ή σε οτιδήποτε άλλο. Το έγγραφο εκείνο αφορούσε σε άλλη διαδικασία και, όσο και αν οι θέσεις ήταν και εκεί οι ίδιες, περιλάμβανε καθορισμό προερχόμενο από τη συσταθείσα για την περίπτωση εκείνη Συμβουλευτική Επιτροπή, μάλιστα με άλλη σύνθεση. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να συμφωνήσουμε ότι είναι επιτρεπτό να συνδέσουμε εκείνο το προγενέστερο έγγραφο με την παρούσα διαδικασία, ώστε να αποδώσουμε το περιεχόμενό του στην τωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή, χωρίς παραπομπή από την ίδια σε αυτό, στη βάση εκ των υστέρων εξηγήσεων.
Ο εφεσίβλητος Γαβριήλ Δημητρίου κατείχε ως πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν που δεν απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας, μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Κρίθηκε πως κατά πλάνη ως προς τα προσόντα του η Συμβουλευτική Επιτροπή και η ΕΔΥ το παραγνώρισαν. Με το σχετικό λόγο έφεσης υποστηρίζεται πως ήταν λανθασμένη αυτή η εκτίμηση αφού «το ακαδημαϊκό προσόν του αιτητή αποκτήθηκε μετά τον ουσιώδη χρόνο που σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας ήταν η 30 Ιουλίου 2001». Αυτή η τοποθέτηση του πράγματος εξυπακούει, όπως εν τέλει αναγνώρισαν η εφεσείουσα και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, πως η ΕΔΥ πράγματι δεν συνυπολόγισε την κατοχή αυτού του προσόντος. Ενώ, όπως επίσης αναγνώρισαν, ορθά βεβαίως, δεν ήταν απαραίτητο να κατέχει ο εφεσίβλητος αυτό το προσόν κατά τον «ουσιώδη χρόνο» αφού δεν ήταν απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας και πως, πράγματι, αφού αυτό αποκτήθηκε και υποβλήθηκε πριν την τελική απόφαση της ΕΔΥ, θα έπρεπε να είχε συνυπολογιστεί. Μας εξήγησαν, όμως, πως η έφεση επί του σημείου αποβλέπει πλέον στο να διευκρινιστεί πως δεν τελούσε και η Συμβουλευτική Επιτροπή υπό πλάνη αφού το ακαδημαϊκό προσόν αποκτήθηκε όταν εκείνη είχε ήδη συμπληρώσει τις εργασίες της. Δεν αντέταξε οτιδήποτε επ' αυτού ο εφεσίβλητος και καταλήγουμε πως η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν πράγματι άκυρη για το λόγο που προσδιορίστηκε ως ληφθείσα κατά πλάνη από την ΕΔΥ.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου Γαβριήλ Δημητρίου. Σε σχέση με τον εφεσίβλητο Νίκο Βρυωνίδη, ο οποίος δεν εμφανίστηκε, δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.