ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

                                                                        Αναθεωρητική Έφεση αρ. 3611

 

 

7 Ιουλίου, 2006

 

[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ,

 ΦΩΤΙΟΥ,  Δ/στές]

 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Εφεσείοντες/καθών η αίτηση

 

- ν. -

 

ΑΛΚΗ ΚΟΥΜΑ

Εφεσιβλήτου/αιτητή

 

-------------------------------

Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσείοντες

Α. Κωνσταντίνου,  για τον εφεσίβλητο-αιτητή

Μ. Καλλιγέρου (κα) για το ενδιαφερόμενο μέρος Σοφοκλή Γρηγορίου

 

----------------------

 

Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ:  Την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου

θα δώσει ο δικαστής Μ. Φωτίου

 

............................

 

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ:  Ο εφεσίβλητος είχε καταχωρήσει την υπ' αρ. 1045/01 προσφυγή με την οποία ζητούσε την ακύρωση της προαγωγής του εμ. στη μόνιμη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών από 1/10/01.  Η προσφυγή αυτή συνεκδικάστηκε με την υπ' αρ. 1001/01 που καταχωρήθηκε από άλλο πρόσωπο η οποία απορρίφθηκε.  Επιτράπηκε όμως η προσφυγή του εφεσίβλητου και η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους ακυρώθηκε ουσιαστικά για το λόγο ότι η αιτιολογία της σύστασης του Διευθυντή ερχόταν σε σύγκρουση με τα στοιχεία των φακέλων διότι (α) βάσει των υπηρεσιακών εκθέσεων δε στοιχειοθετείται η υπεροχή του ενδιαφερομένου μέρους σε κάποιες από τις επιμέρους ιδιότητες που προέκρινε ο ίδιος ο Διευθυντής και (β) η γενικότερη αξία των υποψηφίων δε δικαιολογούσε την παραγνώριση της σημαντικής αρχαιότητας του αιτητή.

 

Η Κυπριακή Δημοκρατία καταχώρησε την παρούσα έφεση την οποία στηρίζει στους ακόλουθους λόγους έφεσης:

 

(α) ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι πάσχει η σύσταση του Διευθυντή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε σε αξία, και

(β) ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο δικαστήριο υπέδειξε στο διορίζον όργανο (Ε.Δ.Υ) ότι η συντριπτική υπεροχή σε αρχαιότητα του αιτητή μπορούσε να αποτελέσει ικανοποιητικό λόγο για απόκλιση από τη σύσταση.

 

Αρχίζοντας από τον πρώτο λόγο έφεσης, το θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε αυτούσια τη σύσταση του Διευθυντή, την οποία έκρινε το πρωτόδικο δικαστήριο ότι αντιμάχεται τα στοιχεία των φακέλων.  Αυτή έχει ως εξής:

 

«Ο Γρηγορίου είναι ειδικός σε θέματα πατατοκαλλιέργειας και είναι τοποθετημένος στον Κλάδο της Λαχανοκομίας/Ανθοκομίας.  Είναι ώριμος, αφοσιωμένος ερευνητής και διεξάγει την εργασια του με πάθος.  Η εργασία του έχει άμεση πρακτική εφαρμογή και έχει δώσει στους γεωργούς αρκετές ποικιλίες, καθώς και τρόπους διαχείρισης των πατατών.  Μεταφέρει πάντοτε τα αποτελέσματα της έρευνας του προς τους γεωργούς.

 

Ο συστηνόμενος, παρόλο που υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του Κούμα, υπερτερεί έναντί του σε αξία.  Πιστεύω ότι, λόγω της σημασίας και των απαιτήσεων της υπό πλήρωση θέσης, το στοιχείο της αρχαιότητας από μόνο του δεν μπορεί να αντισταθμίσει την υπεροχή σε αξία του Γρηγορίου, τον οποίο κρίνω ως καταλληλότερο για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης.»

 

Από εξέταση των υπηρεσιακών εκθέσεων προκύπτει ότι από άποψης γενικής βαθμολογίας το ενδιαφερόμενο μέρος για τα έτη 1995-2000 συγκεντρώνει 39 «Εξαίρετος» ενώ ο εφεσίβλητος-αιτητής 33.  Η άποψη όμως του Διευθυντή αναφορικά με την αξία των υποψηφίων δε διαμορφώθηκε με βάση αυτά τα δεδομένα.  Περιέλαβε και εξωγενή στοιχεία τα οποία, καθώς ανέφερε, χαρακτήριζαν ιδιαίτερα το ενδιαφερόμενο μέρος Γρηγορίου.  Η υπόθεση Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 833, υποδεικνύει ότι μια τέτοιου είδους αναφορά λειτουργεί πάντοτε συγκριτικά, αφού ανεβάζοντας ο Διευθυντής τον ένα υποψήφιο δε μπορεί παρά ταυτόχρονα να μειώνει σε αξία τον άλλο.  Στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695, στην οποία η πλήρης Ολομέλεια προέβη σε ανασκόπηση των αρχών που διέπουν τη σύσταση, επιβεβαιώθηκε ότι αυτό δεν είναι επιτρεπτό.  Είναι λοιπόν προφανές, όπως ανέφερε και ο συνάδελφος πρωτόδικα, ότι η σύσταση ήταν πλημμελής.  Με αυτό ως δεδομένο δε μας επιτρέπεται να προχωρήσουμε σε οτιδήποτε άλλο αφού προϋπόθεση για να εξεταστούν τα υπόλοιπα, τα οποία αφορούν στην τελική στάθμιση, είναι η νομιμότητα όλων των αναγκαίων στοιχείων κρίσης υπό το φως των οποίων η Ε.Δ.Υ. θα πρέπει να σχηματίσει εκ νέου άποψη χωρίς αναφορά στα όσα λέχθηκαν επί αυτής της πτυχής πρωτόδικα.

 

Με βάση τα πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του εφεσιβλήτου και του ενδιαφερομένου μέρους.

 

       Δ.                    Δ.                    Δ.                    Δ.                    Δ.

                                                                                                                              

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο