Κεττένης Νικόλαος ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2005) 3 ΑΑΔ 279

Στρατός της Δημοκρατίας ― Διορισμοί ― Έννομο συμφέρον ―Υπαξιωματικού να προσβάλει τον διορισμό συναδέλφου του στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού παρόλο που δεν επιδιώκει ο ίδιος διορισμό, λόγω της σειράς του στην κατάταξη του Πίνακα ― Έχει έννομο συμφέρον, αφού με τον διορισμό επηρεάζεται άμεσα η ιεραρχία του στο Tμήμα.

Ο εφεσείων επεδίωξε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης με την οποία η προσφυγή του κατά του διορισμού του ενδιαφερόμενου προσώπου στη θέση Ανθυπολοχαγού, απορρίφθηκε λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεχτή την έφεση, αποφάσισε ότι:

Η μη διεκδίκηση από τον εφεσείοντα προαγωγής, δεν καταργεί το έννομό του συμφέρον, από τη στιγμή που η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους επιδρά άμεσα και επηρεάζει την ιεραρχία στο τμήμα όπου υπηρετεί και, κατ' επέκταση, την υπηρεσιακή του κατάσταση.

Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Οδυσσέως κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 894,

Σφηκουρής κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 327.

Έφεση.

Έφεση από τον αιτητή, Υπαξιωματικό του Στρατού Ξηράς, εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Υπόθεση Αρ. 501/2001), ημερομηνίας 11/6/2002, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή την οποία άσκησε εναντίον του αναδρομικού διορισμού, κατόπιν επανεξέτασης, του ενδιαφερόμενου μέρους στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού.

Σ. Οικονομίδης, για τον Εφεσείοντα.

Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Παπαδοπούλου.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων - αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είναι μόνιμοι Αξιωματικοί του Κυπριακού Στρατού, φέρουν δε και οι δύο, από 27/12/1999, το βαθμό του Λοχαγού. Τόσο κατά τον αρχικό διορισμό τους σε Ανθυπολοχαγούς - (30/12/1992) - όσο και κατά την προαγωγή τους σε Υπολοχαγούς - (15/12/1995) - και την προαγωγή τους σε Λοχαγούς κατά την αξιολόγηση του 1999, ο εφεσείων - αιτητής ήταν αρχαιότερος από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στην Επετηρίδα των Αξιωματικών Σωμάτων του Στρατού Ξηράς, στην οποία και οι δύο είναι εντεταγμένοι. Το 1991, αιτητής και ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν μεταξύ των Υπαξιωματικών που αξιολογήθηκαν με σκοπό το διορισμό 16 Ανθυπολοχαγών. Δε διορίστηκαν όμως, γιατί δεν ήταν μεταξύ των 16 πρώτων στη σειρά του Πίνακα. Εναντίον των πιο πάνω διορισμών ασκήθηκαν προσφυγές και, στις 21/12/1998, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην Οδυσσέως κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 894, ακύρωσε το διορισμό δύο μόνο ενδιαφερομένων μερών στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού στον Κυπριακό Στρατό, με ισχύ από 2/12/1991.

Η Διοίκηση, στη συνέχεια, ως είχε υποχρέωση, προχώρησε στην επανεξέταση του διορισμού των Υπαξιωματικών στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού, με σκοπό την πλήρωση του κενού που δημιουργήθηκε με την ακυρωτική απόφαση. Συνήλθε το Συμβούλιο Αξιολόγησης και προέβη σε αξιολογήσεις όσων υποψηφίων το 1991 εδικαιούντο να διορισθούν στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού, εκτός εκείνων που ο διορισμός τους επικυρώθηκε με την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Κατέταξε τους υποψηφίους σε Πίνακα, με βάση τη σειρά της τελικής βαθμολογίας τους, όπως καθορίζεται στις Διατάξεις του Μέρους VII των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας Κανονισμών του 1990. Μεταξύ των αξιολογηθέντων, ήταν ο εφεσείων και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Ο εφεσείων, ο οποίος ήταν 31ος στον Πίνακα Αξιολογήσεων, δεν επιλέγηκε. Επιλέγηκε, όμως, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, το οποίο ήταν 2ο στον Πίνακα.

Την απόφαση αυτή ο εφεσείων την προσέβαλε με προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε με το εξής αιτιολογικό:-

«Ο αιτητής έχει πράγματι, εξ αντικειμένου, έννομο συμφέρον στην προσφυγή. Ήταν μεταξύ των υποψηφίων κατά την επανεξέταση. Έχω όμως τη γνώμη πως, από τη στιγμή που ρητά δέχεται πως δεν δικαιούται, και ως εκ τούτου δεν επιδιώκει διορισμό στην επίδικη θέση, γιατί προφανώς λόγω της κατάταξης του στον Πίνακα αξιολογήσεων (31ος) δεν μπορούσε να προσμένει κάτι τέτοιο, απεμπολεί ο ίδιος το έννομο του συμφέρον, μια και στρέφεται μόνον εναντίον του διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους, χωρίς να εισηγείται πως θάπρεπε να διοριστεί ο ίδιος. Η ενδεχόμενη ανατροπή της σειράς κατάταξης του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους στην επετηρίδα, θα είναι το αποτέλεσμα της επίδικης αξιολόγησης του Συμβουλίου Αξιολογήσεων, που έγινε κατά την επανεξέταση για το διορισμό δυο υπαξιωματικών για να πληρωθεί το κενό που δημιουργήθηκε με την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην πιο πάνω έφεση, και σε συμμόρφωση μ' αυτή. Δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική του επιχειρήματος του αιτητή, ο οποίος ουσιαστικά ισχυρίζεται πως δεν έπρεπε να διοριστεί το ενδιαφερόμενο μέρος γιατί ο διορισμός αυτός ανατρέπει την επετηρίδα εις βάρος του. Εισηγείται δηλαδή πως θα 'πρεπε να διοριστεί κάποιος άλλος, παραγνωρίζοντας τα αξιολογικά κριτήρια, και με μόνο κριτήριο να μην ανατραπεί εις βάρος του η κατάταξη στην επετηρίδα; Αυτό θα ήταν αντίθετο με το νόμο, κάθε αρχή δικαίου, και ειδικότερα εδώ με την απόφαση του Εφετείου.»

Την ορθότητα της πιο πάνω απόφασης και, γενικά, τον τρόπο που προσεγγίστηκε η θέση του - ότι δεν επιδιώκει διορισμό - αμφισβητεί με την έφεση. Το γεγονός, υπέβαλε, ότι δεν προωθεί τη θέση πως θα έπρεπε να διοριστεί αυτός αντί του ενδιαφερομένου μέρους, δεν του αποστερεί το έννομο συμφέρον να προσβάλει τον αναδρομικό διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους σε Ανθυπολοχαγό, αφού, με την εν λόγω προαγωγή, επηρεάστηκε η υπηρεσιακή του κατάσταση. Από αρχαιότερος και προϊστάμενος του ενδιαφερομένου μέρους στην ιεραρχία των Αξιωματικών, με τον αναδρομικό διορισμό, κατέστη νεώτερος και, συνεπώς, υφιστάμενός του. Ακύρωση της προσβαλλόμενης προαγωγής θα επαναφέρει την κατάταξη στην ιεραρχία ως είχε, εξαφανίζοντας έτσι το δυσμενή επηρεασμό της υπηρεσιακής του κατάστασης. Προς υποστήριξη της θέσης του, παρέπεμψε στην υπόθεση Σφηκουρής κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 327.

Οι εφεσίβλητοι, αντίθετα, εισηγήθηκαν ότι, παρά την εξ αντικειμένου ύπαρξη εννόμου συμφέροντος του εφεσείοντα, επειδή δεν επιδιώκει διορισμό στην επίδικη θέση, λόγω της σειράς που είχε - 31ος στον Πίνακα Αξιολογήσεων, απεμπολεί ο ίδιος το έννομό του συμφέρον.

Στην υπόθεση Σφηκουρής κ.ά. ν. Δημοκρατίας, (πιο πάνω), στην οποία ο συνήγορος του εφεσείοντα μας παρέπεμψε, εξετάστηκε ακριβώς το ίδιο ζήτημα. Ούτε εκεί οι εφεσείοντες διεκδικούσαν να προαχθούν και, όμως, επειδή η προαγωγή επηρέαζε την υπηρεσιακή τους κατάσταση, κρίθηκε ότι:- (σελ. 331)

«Κατ' αρχή θα εξετάσουμε το παραδεκτό της προσφυγής με αναφορά στο συμφέρον των εφεσειόντων να προσβάλουν την αναδρομικότητα της προσφυγής του ενδιαφερομένου προσώπου. Κρίνουμε ότι οι εφεσείοντες ενομιμοποιούντο να προσφύγουν αναλογιζόμενοι ότι το μέρος της απόφασης που αφορούσε την αναδρομικότητα της προαγωγής επηρέαζε την ιεραρχία στο τμήμα όπου υπηρετούσαν οι εφεσείοντες και επομένως είχαν συμφέρον, το οποίο εδικαιούντο να προστατεύουν με προσφυγή στο Δικαστήριο. Η απόφαση επηρεάζει την ιεραρχία στο τμήμα στο βαθμό που αυτή καθορίζεται από την αρχαιότητα των ομοβάθμιων λειτουργών. Όπως διαφαίνεται από την απόφαση στην Petrakis Panayides v. Republic (1973) 3 C.L.R. 378, είναι παραδεκτή η προσφυγή υπαλλήλου κατά της προαγωγής άλλου μέλους της υπηρεσίας εφόσον το συμφέρον του προσφεύγοντος δεν είναι γενικής φύσης αλλά συναρτάται άμεσα με την ιεραρχία στο τμήμα όπου υπηρετεί. Η ίδια απόφαση είναι καθοδηγητική για το απαράδεκτο της αναδρομικής προαγωγής υπαλλήλου. (Βλ. επίσης Afxentios Afxentiou v. Public Service Commission (1973) 3 C.L.R. 309).»

Θεωρούμε, με όλο το σέβας προς τον αδελφό μας Δικαστή, ότι η μη διεκδίκηση από τον εφεσείοντα προαγωγής δεν καταργεί το έννομό του συμφέρον, από τη στιγμή που η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους επιδρά άμεσα και επηρεάζει την ιεραρχία στο τμήμα όπου υπηρετεί και, κατ' επέκταση, την υπηρεσιακή του κατάσταση.

Η έφεση επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ του εφεσείοντα.

Με τη διαπίστωση ότι ο εφεσείων δεν στερείται εννόμου συμφέροντος, η προσφυγή θα ακουστεί επί της ουσίας της.

Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία