Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αντώνη Γαβριήλ (2004) 3 ΑΑΔ 234

Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών Κύπρου ― Πρόγραμμα υποτροφιών για παθόντες ― Απόρριψη αιτήματος κατ΄ επανεξέταση ― Επίκληση εκπροθέσμου της υποβολής της αίτησης κατά την νέα απόρριψη ― Άκυρη και αντιφατική η αιτιολογία.

Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών ― Πρόγραμμα υποτροφιών για παθόντες ― Απόρριψη αιτήματος ― Αντίφαση του πρακτικού της απόφασης με το κείμενο της επιστολής κοινοποίησης ― Αναιτιολόγητη η απόφαση.

Διοικητική πράξη ― Αιτιολογία ― Συμπλήρωσή της από το περιεχόμενο των φακέλων ― Προϋποθέτει ότι στο πρακτικό της απόφασης προκύπτει αναντιλέκτως η σκέψη της διοίκησης.

Οι εφεσείοντες επεδίωξαν ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης με την οποία η απόφασή τους για απόρριψη του αιτήματος του εφεσίβλητου για υποτροφία είχε ακυρωθεί.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:

1. Η ουσία της ακυρωτικής απόφασης στην 451/98 βρίσκεται στο γεγονός ότι ήδη η Επιτροπή είχε επιλέξει να εξετάσει την αίτηση και αυτό δεν αλλάζει επειδή τώρα δεν είναι ο δικηγόρος αλλά η Επιτροπή που εκ των υστέρων επιχειρεί να εισαγάγει τέτοιο θέμα, εμφανώς κατά τρόπο αντιφατικό αφού αυτό είχε ήδη ξεπεραστεί με τις δικές της ενέργειες.

2. Δεν έκρινε το πρωτόδικο δικαστήριο, με αναφορά στην "κατά χάριν" βοήθεια, πως αφού πήρε τέτοια βοήθεια τεκμαίρεται ότι είχε το διεκδικηθέν δικαίωμα. Ουσιαστικά σχολίασε την επιστολή της 28.2.00 εκ του περισσού, όπως ορθά επισημάνθηκε, αφού αυτή περιείχε εξηγήσεις άλλες από τις περιλαμβανόμενες στο πρακτικό της απόφασης.

3. Κάθε άλλο παρά το πρακτικό που τηρήθηκε, μόνο του ή σε συνδυασμό προς οτιδήποτε από το φάκελο, αναδεικνύει οτιδήποτε το συγκεκριμένο ως αιτιολογία δυνάμενη να ελεγχθεί δικαστικώς. Εξαντλείται στη δήλωση πως το αίτημα "είναι έξω από τα πλαίσια των Κανονισμών" και δεν είναι δυνατό να εντοπιστεί τι είχε υπόψη της η Επιτροπή. Υπενθυμίζεται επί του προκειμένου το στοιχειώδες πως είναι δυνατή η συμπλήρωση της αιτιολογίας από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου όταν προκύπτει από αυτό αναντιλέκτως ποια ήταν η σκέψη της διοίκησης.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Έφεση.

Έφεση από τους Kαθ' ων η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 675/2000) ημερομηνίας 7/5/2001, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση, κατόπιν επανεξέτασης, να απορριφθεί εκ νέου η αίτηση του αιτητή, απόφοιτου Σχολής Yγιειονομικών Eπιθεωρητών Kύπρου για παραχώρηση υποτροφίας για φοίτηση στο Πανεπιστήμιο του Surrey προς απαίτηση τίτλου για υγιειονομικούς Eπιθεωρητές στα πλαίσια του προγράμματος παραχώρησης υποτροφιών για δικαιούχους παθόντες.

Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσείοντες.

Γ. Καραπατάκης, για τον Εφεσίβλητο.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανταποκρινόμενος σε Ανακοίνωση ημερομηνίας 15.10.97, ο εφεσίβλητος, ως αδελφός «πεσόντος/ αγνοουμένου» υπέβαλε αίτηση για υποτροφία στο πλαίσιο του προγράμματος υποτροφιών για παθόντες. Όντας απόφοιτος της Σχολής Υγιειονομικών Επιθεωρητών Κύπρου είχε εγγραφεί για σπουδές ενός ημερολογιακού έτους προς απόκτηση πτυχίου ΒSc στη Δημόσια και Περιβαλλοντική Υγεία (Public and Enviromental Health). Επισύναψε συναφώς επιστολή του Υπουργείου Υγείας εγκριτική του προγράμματος του Πανεπιστημίου του Surrey προς απόκτηση τίτλου ακριβώς από υγιειονομικούς επιθεωρητές και βεβαίωση από το πανεπιστήμιο για το γεγονός της εγγραφής του και την προοπτική της. Η παράδοση των μαθημάτων θα γινόταν στην Κύπρο στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής αλλά από τους συνήθεις καθηγητές και εξωτερικούς εξεταστές του Πανεπιστημίου.

Με την Ανακοίνωση οριζόταν πως οι αιτήσεις θα έπρεπε να υποβληθούν μέχρι τις 7.11.97 αλλά είναι προφανές πως το γεγονός ότι ο αιτητής υπέβαλε τη δική του στις 20.1.98 δεν θεωρήθηκε ως κώλυμα για την εξέτασή της. Την πρώτη αντίδραση, υπηρεσιακής φύσης, τη βρίσκουμε στο έγγραφο του γραμματέα της Επιτροπής Κρατικών Υποτροφιών, ημερομηνίας 5.2.98. Εκεί επισημάνθηκαν δυο πράγματα. Κατά τη γνώμη του γραμματέα "με την Ανακοίνωση καλύπτονταν όσοι παρακολουθούν μαθήματα στο Πανεπιστήμιο, ενώ ο κ. Γαβριήλ παρακολουθεί μαθήματα στην Κύπρο εκτός ωρών εργασίας" και "σύμφωνα με τους κανονισμούς που διέπουν τις κρατικές υποτροφίες δεν καλύπτονται άτομα που έχουν ήδη ένα δίπλωμα πτυχιακού επιπέδου και θέλουν να αποκτήσουν και δεύτερο".

Εν τούτοις, η απορριπτική απόφαση της Επιτροπής Υποτροφιών δεν συναρτήθηκε προς τη φύση ή τον τόπο των σπουδών. Αντίθετα, όπως προκύπτει από την αιτιολογία της, εμφανιζόταν να εκλάμβανε πως αυτά καλύπτονταν από το πρόγραμμα. Με την επιστολή ημερομηνίας 24.2.98 ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι οι "κανονισμοί" δεν κάλυπταν την περίπτωσή του, ως ακολούθως:

"Σύμφωνα με τους κανονισμούς δεν παραχωρείται υποτροφία σε άτομα τα οποία έχουν ήδη ένα δίπλωμα πτυχιακού επιπέδου και προσπαθούν να πάρουν και δεύτερο".

Αυτά, όμως, κατά λανθασμένη εκτίμηση των γεγονότων, όπως υπέδειξε ο εφεσίβλητος με την επιστολή του της 10.3.98 στην οποία επισήμανε πως δεν κατείχε οποιοδήποτε δίπλωμα πτυχιακού επιπέδου. Για να ακολουθήσει νέα απορριπτική επιστολή, ημερομηνίας 23.3.98, με την εξήγηση πως το 1996 ο Υπουργός Οικονομικών του είχε παραχωρήσει κατά χάριν το ποσό των £1.000 για συμπλήρωση των σπουδών του στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δεν χρειάζεται να μας απασχολήσει αυτή η αιτιολογία ούτε και, συναφώς, το ζήτημα του θεσμικού πλαισίου εντός του οποίου παραχωρούνται ποσά "κατά χάριν". Αυτά ξεπεράστηκαν από τις εξελίξεις.

Ο αιτητής άσκησε την Προσφυγή 451/98, Aντώνης Γαβριήλ v. Kυπριακής Δημοκρατίας, ημερομηνίας 30/7/99 και εκεί απασχόλησαν τρία θέματα. Το ένα αφορούσε στο κατά πόσο η νέα απόρριψη ήταν βεβαιωτική της πρώτης και η προδικαστική ένσταση απορρίφθηκε αφού ο νέος χειρισμός δεν αφορούσε στην κατοχή άλλου πτυχίου αλλά τελούσε υπό το νέο δεδομένο της "κατά χάριν" πληρωμής. Το δεύτερο αφορούσε στην άποψη των καθ' ων η αίτηση πως η αίτηση για υποτροφία ήταν εκπρόθεσμη. Ρητά απορρίφθηκε και αυτή η εισήγηση. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση του Νικολάου, Δ.:

"Παρατηρώ όμως ότι η Επιτροπή δεν προέταξε τέτοιο λόγο. Επέλεξε να εξετάσει την αίτηση. Και δεν διέκρινα ο,τιδήποτε που να μην παρείχε στην Επιτροπή αυτή τη δυνατότητα. Δεν μπορεί λοιπόν τώρα ο συνήγορος να προτείνει την καθυστέρηση ως νέο αιτιολογικό έρεισμα: βλ. τις πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας στις JMC Polytrade v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294 και Μαρούλλα Αχιλλέως ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 565".

Το τρίτο αφορούσε στην πηγή της απόφασης που γνωστοποιήθηκε με την επιστολή της 23.3.98 αφού δεν υπήρχε πρακτικό της αρμόδιας Επιτροπής Υποτροφιών και την επιστολή την υπέγραψε ο "Αν. Πρόεδρος" της. Δεδομένο που οδήγησε και στην ακύρωση της προσβληθείσας πράξης. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση:

"Στην προκείμενη περίπτωση δεν φαίνεται να επιλήφθηκε του θέματος η Επιτροπή σε συνεδρία αλλά ο 'Αν. Πρόεδρος". Αν αυτό ήταν πράγματι εκείνο που έγινε, η απόφαση λήφθηκε αναρμόδια. Εν πάση περιπτώσει, δεν υπάρχει πρακτικό του συλλογικού οργάνου. Η ύπαρξη πρακτικού αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εγκυρότητα ληφθείσας απόφασης."

Το θέμα επανεξετάστηκε και απορρίφθηκε εκ νέου, αυτή τη φορά με αιτιολογικό που περικλείεται στο πιο κάτω απόσπασμα από το πρακτικό της 10.2.00:

"Το Διοικητικό Συμβούλιο λαμβάνοντας υπόψη την ενημέρωση και όλους τους παράγοντες που αφορούν την υπόθεση ομόφωνα απέρριψε το αίτημα λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη ότι είναι έξω από τα πλαίσια των κανονισμών και γιατί υπεβλήθη εκπρόθεσμα."

Με την επιστολή εκ μέρους του Διευθυντή Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, ημερομηνίας 28.2.00, ενημερώθηκε ο αιτητής. Θα την παραθέσουμε και αυτή γιατί υπάρχει θέμα αντιστοίχησής της προς την απόφαση που λήφθηκε, όπως αυτή καταγράφεται στα πρακτικά:

"Έχω οδηγίες ν' αναφερθώ στην επιστολή σας προς τον Υπουργό Οικονομικών, με ημερομηνία 18 Νοεμβρίου 1999, αναφορικά με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για το αίτημα του πελάτη σας Αντώνη Γαβριήλ, για παραχώρηση Κρατικής υποτροφίας κάτω από το πρόγραμμα για δικαιούχους παθόντες και να σας πληροφορήσω ότι το θέμα έχει τεθεί ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών Κύπρου, το οποίο αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα, γιατί ο πελάτης σας έχει πάρει υποτροφία κάτω από το πιο πάνω πρόγραμμα "κατά χάριν" από τον Υπουργό Οικονομικών, γιατί δεν ακολουθούσε κανονικό πρόγραμμα σπουδών, δηλαδή εργαζόταν και μετέβαινε στην Ελλάδα για τις εξετάσεις. Παρά το γεγονός των όρων παραχώρησης της χρηματοδότησης των σπουδών του κ. Γαβριήλ μέχρι σήμερα δεν έχει υποβάλει φωτοαντίγραφο του διπλώματος που έχει πάρει, για να διαπιστωθεί κατά πόσο έχει συμπληρώσει τις πτυχιακές του σπουδές.

Η υπό αναφορά αίτηση αφορούσε σπουδές και πάλιν πτυχιακού επιπέδου που είναι έξω από τα πλαίσια των κανονισμών.

Παρά τη συμπάθεια και ευαισθησία που διακρίνει την Κυβέρνηση σε παρόμοια θέματα, δεν είναι δυνατό να διαφοροποιηθεί η απόφαση."

Ασκήθηκε νέα προσφυγή και με την ακυρωτική απόφαση που αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας έφεσης, στην έκταση που αυτή θίγεται από τους λόγους έφεσης, κρίθηκε ως ακολούθως:

(α) Η εισήγηση πως η αίτηση ήταν εκπρόθεσμη δεν μπορούσε να προωθηθεί αφού στην προσφυγή 451/98 κρίθηκε πως δεν παρεμβαλλόταν τέτοιο κώλυμα και η νέα προσφυγή "προέρχεται από επανεξέταση ακόλουθα της εν λόγω απόφασης".

(β) Η εξήγηση πως το αίτημα "ήταν έξω από τα πλαίσια των κανονισμών" που απέμενε ως το μόνο πλέον αιτιολογικό έρεισμα, ήταν γενική και αόριστη και πάντως το αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας. Με το πιο κάτω σκεπτικό:

«Συμφωνώ με τις εισηγήσεις αυτές. Το απόσπασμα από τα πρακτικά που έχει τεθεί ενώπιον μου δεν αποκαλύπτει ποία στοιχεία είχε ενώπιον του το Ίδρυμα επιλαμβανόμενο του αιτήματος του Αιτητή, αναφερόμενο μόνο στην ενημέρωση του Ιδρύματος που έγινε από το Γραμματέα και σε "όλους τους παράγοντες που αφορούν την υπόθεση". Η ενημέρωση συνίστατο στην αναφορά στο κατά χάριν ποσό που είχε πάρει ο Αιτητής για συμπλήρωση των νομικών σπουδών του, στο ότι δεν συμπλήρωσε τις εν λόγω σπουδές, στο ότι τώρα υπέβαλε εκπρόθεσμα αίτημα σε σχέση με σπουδές στην Κύπρο προς απόκτηση πτυχίου ΒSc, και στο σκεπτικό της επιτυχούς προσφυγής του 451/98. Αυτή η επιλεκτική "ενημέρωση" από το γραμματέα δεν μπορεί να συνιστά δέουσα έρευνα. Τούτο δε αντανακλούσε και στην πληρότητα και ευκρίνεια της αιτιολογίας που δόθηκε για την απόρριψη του αιτήματος. Η μόνη αιτιολογία που δόθηκε από το Ίδρυμα ήταν γενικά και αόριστα ότι το αίτημα ήταν έξω από τα πλαίσια των κανονισμών. Τέτοια αναφορά στους κανονισμούς δεν αποκαλύπτει το σκεπτικό του Ιδρύματος και σαφώς δεν συνιστά αιτιολογία με την έννοια της αναφοράς στο πραγματικό και νομικό υπόβαθρο του σκεπτικού της απόφασης. Ούτε είναι δυνατό, όπως εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία, να συμπληρωθεί η αιτιολογία από το φάκελο και την αναφορά στην ακυρωτική απόφαση στην 451/98, αφού ελλείπει εντελώς η καθοδήγηση ως προς το τι είχε υπ' όψη του το Ίδρυμα όταν αναφέρετο στους κανονισμούς. Οι κανονισμοί, και προφανώς η αναφορά είναι στους όρους που διέπουν τη χορήγηση των υποτροφιών όπως αυτοί εγκρίθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο, περιέχουν διάφορες αναφορές που θα μπορούσαν να συσχετισθούν με επίσης διάφορες πτυχές των στοιχείων που αφορούσαν τον Αιτητή.

Είναι γεγονός ότι στην επιστολή του Διευθυντή Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού ημερομηνίας 28.2.2000, που εστάλη στον Αιτητή πληροφορώντας τον για την τύχη του αιτήματος του μετά από την επανεξέταση του, γίνεται αναφορά σε λόγους για τους οποίους το αίτημα απορρίφθηκε. Τούτο όμως όχι μόνο δεν βοηθά αλλά επιτείνει το πρόβλημα της αιτιολογίας, και διότι η παρεχόμενη με την επιστολή αιτιολογία δεν αντιστοιχεί με τη ληφθείσα απόφαση αφού δεν μπορεί να εξαχθεί από την αοριστία της, με αποτέλεσμα να συνιστά εκ των υστέρων μορφοποίηση της, και διότι εν πολλοίς δεν συνάδει με αυτή. Η αναφορά στην επιστολή στο ότι ο Αιτητής είχε πάρει βοήθημα "κατα χάριν" και παρά ταύτα δεν συμπλήρωσε τις νομικές σπουδές για τις οποίες του παραχωρήθηκε, αφορά μάλλον ενδεχόμενη παράβαση των όρων της "κατά χάριν" παραχώρησης του ποσού των £1.000 για τις νομικές σπουδές παρά το κατά πόσο ο Αιτητής εδικαιούτο υποτροφία για τις σπουδές του για το ΒSc για τις οποίες αποτάθηκε τώρα για υποτροφία. Η άλλη αναφορά στο ότι το αίτημα του Αιτητή αφορούσε σπουδές και πάλι πτυχιακού επιπέδου και έτσι ήταν έξω από τα πλαίσια των κανονισμών δεν συναρτάται προς οποιοδήποτε συγκεκριμένο κανονισμό ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η νομιμότητά της. Μάλλον δε, όπως παρατηρεί και ο κ. Καραπατάκης, η παροχή του κατά χάριν ποσού των £1,000 για τις νομικές σπουδές του Αιτητή δεν θα απέκλειε την παροχή υποτροφίας για το ΒSc σύμφωνα με τις προφανώς σχετικές προϋποθέσεις των παραγράφων 2.α. και 3.γ. των όρων των υποτροφιών, τοσούτο μάλλον αφού, όντας "κατά χάριν" παραχώρηση, δεν θα συνιστούσε αναγκαστικά "υποτροφία" στα πλαίσια του σχεδίου. Εν πάση περιπτώσει, η απόφαση του Ιδρύματος όφειλε να είχε εξειδικεύσει την αιτιολογία της για την απόρριψη του».

Με την έφεση επαναφέρεται το ζήτημα του εκπροθέσμου του αιτήματος, ως αυτοτελώς καλού λόγου απόρριψής του. Με την κεντρική σκέψη πως αφού η ακύρωση της απόφασης στην Προσφυγή 451/98 είχε ως λόγο τη διαπίστωση πως η τότε ελεγχθείσα διοικητική απόφαση δεν ήταν δυνατό να αποδοθεί στην αρμόδια Επιτροπή, πρακτικό της οποίας δεν υπήρχε, δεν υπήρχε οτιδήποτε που να εμπόδιζε την Επιτροπή, κατά την επανεξέταση, να επιληφθεί του θέματος και να απορρίψει την αίτηση ως εκπρόθεσμη. Η εισήγηση αφήνει πίσω το γεγονός ότι η Επιτροπή, με την απόφασή της που γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με την επιστολή της ημερομηνίας 24.2.98, πράγματι εξέτασε την αίτηση κατ' ουσίαν χωρίς να προτάσσει, όπως επισημαίνεται στην απόφαση στην Προσφυγή 451/98, τέτοιο λόγο. Οπότε, αφού επέλεξε, όπως εξηγήθηκε περαιτέρω, να εξετάσει την αίτηση, δυνατότητα που δεν φαινόταν να μην υπήρχε, δεν μπορούσε να προβληθεί με την αγόρευση η καθυστέρηση ως αιτιολογικό έρεισμα. Προσθέτουμε, ούτε και με τη νέα απόφαση στο πλαίσιο της επανεξέτασης. Η ουσία της ακυρωτικής απόφασης στην 451/98 βρίσκεται στο γεγονός ότι ήδη η Επιτροπή είχε επιλέξει να εξετάσει την αίτηση και αυτό δεν αλλάζει επειδή τώρα δεν είναι ο δικηγόρος αλλά η Επιτροπή που εκ των υστέρων επιχειρεί να εισαγάγει τέτοιο θέμα, εμφανώς κατά τρόπο αντιφατικό αφού αυτό είχε ήδη ξεπεραστεί με τις δικές της ενέργειες.

Κατά το δεύτερο λόγο έφεσης το πρωτόδικο δικαστήριο λανθασμένα εφάρμοσε και ερμήνευσε τους κανονισμούς. Η αιτιολογία του αναπαράγεται στο περίγραμμα της αγόρευσης σε συνδυασμό και προς την υπόλοιπη επιχειρηματολογία. Έχουμε παραθέσει σχετικό απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση. Θα παραθέσουμε και το σχετικό μέρος του περιγράμματος με την παρατήρηση πως έχουμε παρανόηση του σκεπτικού της.

"Αναφορικά με το δεύτερο λόγο έφεσης θα πρέπει να τονίσω ότι αντίθετα υπάρχει δεδικασμένο εναντίον του εφεσίβλητου. Το δικαστήριο λοιπόν έκρινε αιτιολογημένη την απόφαση του Υπουργού και περαιτέρω αποφάσισε ότι αυτή ήταν σύμφωνη με τους σχετικούς κανονισμούς. Το Δικαστήριο εξέλαβε ότι η διοίκηση θεώρησε ότι όποιος έπαιρνε κατά χάρη οικονομική βοήθεια δεν εδικαιούτο νέας οικονομικής βοήθειας. Ουδέποτε προβλήθηκε τέτοιος ισχυρισμός και σαφώς δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη στο νόμο. Όμως ο αιτητής πήρε κατά χάρη βοήθεια ακριβώς επειδή δεν εδικαιούτο σε οικονομική βοήθεια αφού σπούδαζε με αλληλογραφία παραμένοντας εργαζόμενος στην Κύπρο. Αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης την οποία το πρωτόδικο δικαστήριο αγνόησε εκλαμβάνοντας ως κώλυμα την κατά χάρη οικονομική βοήθεια που πήρε ο αιτητής.

Είναι πρωτοφανές να γίνεται επίκληση κατά χάριν βοήθειας ως λόγος ακύρωσης που να γίνεται αποδεκτός. Το πρωτόδικο Δικαστήριο παρερμήνευσε τους κανονισμούς και θεώρησε ως δεδομένο ότι αφού πήρε οικονομική βοήθεια τεκμαίρεται ότι έχει τέτοιο δικαίωμα. Αντίθετα όμως επειδή δεν είχε τέτοιο δικαίωμα αφού ήταν φοιτητής με αλληλογραφία πήρε χαριστικά οικονομική βοήθεια και όχι υποτροφία όπως ήταν το αίτημά του".

Δεν έκρινε το πρωτόδικο δικαστήριο, με αναφορά στην "κατά χάριν" βοήθεια, πως αφού πήρε τέτοια βοήθεια τεκμαίρεται ότι είχε το διεκδικηθέν δικαίωμα. Ουσιαστικά σχολίασε την επιστολή της 28.2.00 εκ του περισσού, όπως ορθά επισημάνθηκε, αφού αυτή περιείχε εξηγήσεις άλλες από τις περιλαμβανόμενες στο πρακτικό της απόφασης.

Με τον τελευταίο λόγο έφεσης αμφισβητείται η κρίση πως η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν αιτιολογημένη. Παραθέτουμε και εν προκειμένω, όσα κατά το λόγο έφεσης και το περίγραμμα της αγόρευσης συνθέτουν το σφάλμα:

"Το πρακτικό της Επιτροπής που οδήγησε στην προσβαλλόμενη πράξη μπορεί να μην ήταν μακροσκελές αλλά ήταν περιεκτικό. Ο δε ογκοδέστατος φάκελος περιέχει πρακτικά σημειώματα και αλληλογραφία που συμπληρώνουν την αιτιολογία της ακυρωθείσας πράξης με τρόπο που να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ως προς τους λόγους μη ικανοποίησης του αιτήματος του Εφεσίβλητου. Οι λογοι είναι αρκετοί που ο κάθε ένας στηρίζει από μόνος του την ακυρωθείσα πράξη.

Ειδικότερα:

(α) Οι σπουδές για τις οποίες υπέβαλε αίτηση για παροχή υποτροφίας είναι εκτός του σχεδίου.

(β) Η αίτηση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα.

(γ) Δεν συμμορφώθηκε με τους όρους της κατά χάρη βοήθειας που πήρε.

Αυτοί και άλλοι λόγοι προκύπτουν εμφανώς από το διοικητικό φάκελο και όλοι μαζί, αλλά και ο καθένας ξεχωριστά αποτελούν νόμιμη αιτιολογία για μη ικανοποίηση του αιτήματος του εφεσίβλητου."

Στο θέμα του εκπρόθεσμου έχουμε αναφερθεί. Κατά τα λοιπά δεν έχουμε παρά να σημειώσουμε πως κάθε άλλο παρά το πρακτικό που τηρήθηκε, μόνο του ή σε συνδυασμό προς οτιδήποτε από το φάκελο, αναδεικνύει οτιδήποτε το συγκεκριμένο ως αιτιολογία δυνάμενη να ελεγχθεί δικαστικώς. Εξαντλείται στη δήλωση πως το αίτημα "είναι έξω από τα πλαίσια των Κανονισμών" και δεν είναι δυνατό να εντοπίσουμε τι είχε υπόψη της η Επιτροπή. Υπενθυμίζουμε επί του προκειμένου το στοιχειώδες πως είναι δυνατή η συμπλήρωση της αιτιολογίας από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου όταν προκύπτει από αυτό αναντιλέκτως ποιά ήταν η σκέψη της διοίκησης.

Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.

H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία