v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ

ΕΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Φρ. Νικολαΐδης.

__________

΄Ελεγχος που είχε προηγηθεί έδειξε ότι οι εφεσείουσες δεν τηρούσαν κάποια βιβλία, στοιχεία και αρχεία, ενώ για την ίδια περίοδο είχαν παραλείψει να καταχωρήσουν στα βιβλία τους διάφορες εγγραφές, όπως την αξία και το φόρο εισροών για αγορές λουλουδιών, διακοσμήσεις κλπ.

Είχε επίσης διαπιστωθεί ότι δεν είχαν παρουσιάσει για έλεγχο σημαντικά στοιχεία της επιχείρησής τους, απαραίτητα για επαλήθευση των καταχωρήσεων των εισπράξεών τους, ενώ οι εκροές και ο φόρος εκροών που είχαν καταχωρήσει στις φορολογικές τους δηλώσεις διέφεραν σημαντικά από τα ποσά που αναφέρονταν στα βιβλία και αρχεία τους.

Για τη βεβαίωση φόρου εισροών και εκροών ο έφορος έλαβε υπ΄ όψιν κάποια στοιχεία για αριθμό ετών, όπως τις αγορές στεφάνων γάμου, λαμπάδων και άλλων υλικών που εντοπίστηκαν να χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς της επιχείρησης, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε καταχώρηση στα βιβλία.

Σχετική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης απορρίφθηκε στις 7.5.2001. Το Δικαστήριο κατέληξε ότι οι ισχυρισμοί των εφεσειουσών για αυθαιρεσία, υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας προωθήθηκαν με τρόπο γενικό και αόριστο. Το ίδιο λέχθηκε και για τον ισχυρισμό για ελλιπή έρευνα, που επίσης απορρίφθηκε. Η επιχειρηματολογία για πλάνη, έλλειψη αιτιολογίας και παραβίαση αρχών καλής πίστης, ισότητας, αμεροληψίας κλπ, σύμφωνα πάντα με το πρωτόδικο δικαστήριο, εξαντλήθηκαν σε γενικολογίες και γι΄ αυτό απορρίφθηκαν συνοπτικά. Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε το φάκελλο κατέληξε ότι η έρευνα που είχε διεξαχθεί ήταν ενδελεχής και ότι, αντίθετα, οι εφεσείουσες σκόπιμα προσπάθησαν κατά τον διεξαχθέντα έλεγχο να παραπλανήσουν τον ΄Εφορο.

Το Δικαστήριο απέρριψε ακόμα διάφορους ισχυρισμούς ότι οι παρουσιασθείσες αρχικά ελλείψεις είχαν καλυφθεί από σειρά επιστολών των λογιστών των εφεσειουσών, όπως και από σημειώματα στο φάκελο, με αποτέλεσμα τα στοιχεία να έπρεπε να θεωρηθούν από τον ΄Εφορο ως αξιόπιστα και βάσιμα.

Με την ασκηθείσα εναντίον της πρωτόδικης απόφασης έφεση, οι εφεσείουσες ουσιαστικά επαναλαμβάνουν τα ίδια επιχειρήματα. Υποστηρίζουν ότι το Δικαστήριο λανθασμένα κατέληξε ότι ο ΄Εφορος άσκησε νόμιμα τη διακριτική του ευχέρεια, αφού δεν εξέτασε επαρκώς τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν του από τις εφεσείουσες και τους λογιστές τους, ενώ προέβη στην επιβολή της φορολογίας κατά τρόπο άδικο και αυθαίρετο. Επαναλαμβάνουν ακόμα τον ισχυρισμό ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης ήταν γενική, αόριστη και ασαφής και ότι ο ΄Εφορος ενήργησε κατά παράβαση της αρχής της καλής πίστης.

Στην αγόρευση του ευπαίδευτου συνήγορού τους γίνεται αναφορά σε αριθμό επιστολών και σημειωμάτων που μπορούν να βρεθούν στο διοικητικό φάκελλο, καμιά όμως από αυτές δεν φαίνεται να δικαιολογεί τα προβληθέντα επιχειρήματα. Απλώς επαναλαμβάνονται στοιχεία και συλλογισμοί που είχαν ανεπιτυχώς τεθεί και ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου. Θεωρούμε ότι κανένας πρακτικός σκοπός δεν θα εξυπηρετηθεί αν επαναλάβουμε τους λόγους για την απόρριψη των επιχειρημάτων των εφεσειουσών. Αρκεί να λεχθεί ότι όσα λέχθηκαν κατ΄ έφεση δεν δικαιολογούν αλλαγή της τοποθέτησης του πρωτόδικου δικαστηρίου.

Γενικά θα πρέπει να λεχθεί ότι οι εφεσείουσες απέτυχαν να δικαιολογήσουν καθ΄ οιονδήποτε τρόπο τις θέσεις που προβάλλουν εναντίον της πρωτόδικης απόφασης, ενώ η επιχειρηματολογία τους εξαντλείται για μια ακόμα φορά σε γενικότητες, αοριστίες και ασάφειες.

Η έφεση απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται με έξοδα εναντίον των εφεσειουσών.

Π. Αρτέμης, Δ.

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

Γ. Νικολάου, Δ.

Δ. Χατζηχαμπής, Δ.

Γ. Αρέστης, Δ.