ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2004) 3 ΑΑΔ 263

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3239)

16 Μαρτίου 2004

[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ,

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ/στές]

  1. ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
  2. Y. CHRISTODOULOU & SONS,

Εφεσείοντες,

- ν. -

  1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ

ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

2. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ,

Εφεσιβλήτων.

---------------------------

Α. Παπαχαραλάμπους & Π. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.

Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσιβλήτους.

---------------------------

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου

θα δώσει ο Νικολάου, Δ.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, στον οποίο εκχωρήθηκε η εξουσία του Υπουργού Εσωτερικών σε σχέση με υποθέσεις δυνάμει του άρθρου 14 του περί Διατηρητέων Οικοδομών Νόμου του 1992 (Ν. 68(Ι)/92 όπως τροποποιήθηκε) ενέκρινε αίτημα βάσει της εν λόγω διάταξης για τη μεταφορά δομήσιμου εμβαδού, συνολικής έκτασης 239 τ.μ., από ορισμένα τεμάχια δότη προς τεμάχιο δέκτη, το οποίο ανήκε στους εφεσείοντες. Την υποβληθείσα αίτηση για τη μεταφορά εμβαδού τη συνόδευαν μεταξύ άλλων δύο φωτοαντίγραφα πιστοποιητικών εγγραφής τα οποία έδειχναν πως ένα από τα τεμάχια δότη - το τεμ. 119 του Φ/Σχ. LIX/2.2.II ενορία Αγία Νάπα, τμήμα C, Λεμεσός - ανήκε εξ ολοκλήρου στα πρόσωπα που είχαν το δικαίωμα υποβολής της αίτησης ενώ στην πραγματικότητα η ιδιοκτησία τους περιοριζόταν σε μόνο τα 102/108 μερίδια. Τα υπόλοιπα 6/108 μερίδια ανήκαν σε άλλα πρόσωπα. Κατά τον συνάδελφο μας, ο οποίος εξέτασε την υπόθεση πρωτόδικα, αυτή η διαφορά προέκυπτε από παραποίηση των εγγράφων. Δεν πληροφορηθήκαμε όμως περί εξέτασης αυτού του θέματος από τους αρμοδίους.

Όταν, κατόπιν της έγκρισης της μεταφοράς, η περίπτωση προωθήθηκε στο Κτηματολόγιο, διαπιστώθηκε από τον Επαρχιακό Λειτουργό ότι η σχετική εγγραφή καθίστατο αδύνατη εφόσον ο δότης δεν ήταν κύριος ολόκληρου του συμφέροντος της ιδιοκτησίας από την οποία θα γινόταν η μεταφορά. Γι΄ αυτό αρνήθηκε να προχωρήσει. Κοινοποίησε την απόφαση του με επιστολή ημερ. 27 Απριλίου 1999 με την οποία εξήγησε το λόγο. Αυτή είναι η απόφαση που προσβάλλεται με την προσφυγή, η απόρριψη της οποίας είχε ως αποτέλεσμα την παρούσα έφεση. Προσθέτουμε, προς συμπλήρωση του ιστορικού, ότι κατόπιν της εν λόγω διαπίστωσης του Κτηματολογίου ο δότης απέκτησε και τα υπόλοιπα μερίδια στο κτήμα οπότε, με αυτό ως δεδομένο, ξαναζητήθηκε η μεταφορά δομήσιμου εμβαδού. Μη υπάρχοντος πια κωλύματος, το Κτηματολόγιο στις 20 Δεκεμβρίου 1999 προέβη στην εγγραφή.

Η απόρριψη της προσφυγής ήταν τόσο αναπόφευκτη όσο αναπόφευκτη ήταν και η προσβληθείσα απόφαση του Κτηματολογίου, την οποία υπαγόρευε η αρχή της νομιμότητας. Συμφωνούμε με τον συνάδελφο μας πως με τη διαπίστωση ότι ο δότης δεν ήταν κύριος ολόκληρου του συμφέροντος, καθίστατο νομικώς αδύνατη οποιαδήποτε κτηματολογική μεταβολή. Δεν χρειαζόταν όμως να έφθανε η προσφυγή ως εκεί. Κι αυτό διότι, όπως επεσήμανε ο συνάδελφος μας, οι εφεσείοντες στερούντο εννόμου συμφέροντος. Δεν διατυπώθηκε ο,τιδήποτε στην αίτηση ακύρωσης - και το ζήτημα δεν μπορεί να προωθηθεί με τις αγορεύσεις - που να παρείχε έρεισμα για εξέταση του ενδεχομένου να είχε προκαλέσει ζημιά η μη μεταφορά δομήσιμου εμβαδού, ώστε να μπορεί να διεκδικηθεί αποζημίωση, βάσει του Άρθρου 146.6 του Συντάγματος, σε περίπτωση ακύρωσης της προσβληθείσας απόφασης. Επομένως με την εγγραφή, που εν τέλει συντελέστηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1999, η δίκη καταργήθηκε: βλ. Παπαδόπουλλου ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Β) Α.Α.Δ. 973.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

 

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

 

/ΕΘ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο