|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 3 ΑΑΔ 368
5 Ιουνίου, 2002
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚH ΔΗΜΟΚΡΑΤIA, ΜEΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚHΣ ΥΠΗΡΕΣIAΣ,
Εφεσείοντες-Καθ' ων η αίτηση,
v.
ΣAΒΒΑ ΜΑΣΟYΡΑ,
Εφεσιβλήτου-Αιτητή.
(Aναθεωρητική Έφεση Aρ. 2978)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Αναγνώριση προϋπηρεσίας για σκοπούς προαγωγής ― Άρθρο 35Β(4)(γ) του Ν.10/69 ― Το άρθρο αναγνωρίζει προϋπηρεσία σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού ― Το «φροντιστήριο» δεν είναι «σχολείο» βάσει του Άρθρου 24(1) των περί Ιδιωτικών Σχολείων και Φροντιστηρίων Νόμων του 1971 έως 1985.
Πρωτόδικα η επίδικη απόφαση με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του εφεσίβλητου για αναγνώριση προϋπηρεσίας του σε φροντιστήριο, ακυρώθηκε, με αποτέλεσμα την καταχώριση της έφεσης της Δημοκρατίας.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεκτή την έφεση, αποφάσισε ότι:
Το θέμα της αναγνώρισης «προϋπηρεσίας» για σκοπούς προαγωγής διέπεται από το Άρθρο 35Β(4)(γ) του Νόμου 10/69, στο οποίο περιέχεται και ο σχετικός ορισμός του όρου «προϋπηρεσία».
Σύμφωνα λοιπόν με τον σχετικό ορισμό του όρου για να αναγνωρισθεί μια προϋπηρεσία για σκοπούς προαγωγής πρέπει να είναι εκπαιδευτική υπηρεσία,
(α) «σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού», ή
(β) «υπηρεσία σε οποιαδήποτε άλλα σχολεία, σχολές, ιδρύματα ή υπηρεσίες, όπως θα καθοριστεί με Κανονισμούς».
Η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει εντός της έννοιας του Καν. 3(1). Το φροντιστήριο στο οποίο είχε υπηρετήσει δεν μπορεί να ενταχθεί σε οποιοδήποτε από τα εδάφια του Καν. 3(1). Ωστόσο ο Καν. 3(1) τυγχάνει εφαρμογής «εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες προβλέπεται διαφορετικά στο Νόμο». Ο Νόμος - το Άρθρο 35Β(4) (γ) - αναγνωρίζει την προϋπηρεσία σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού».
Τυγχάνει λοιπόν εξεταστέο κατά πόσο το «φροντιστήριο» στο οποίο είχε υπηρετήσει ο εφεσίβλητος ήταν «εγγεγραμμένο ή αναγνωρισμένο σχολείο της Κύπρου ή του εξωτερικού».
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δίδεται από το Άρθρο 24(1) των Νόμων, το οποίο αναφέρεται ρητά στα φροντιστήρια. Παρατίθεται:
«24.-(1) Τα φροντιστήρια δεν παρέχουν τίτλους σπουδών αλλ' απλάς βεβαιώσεις ή πιστοποιητικά.
(2) Απαγορεύεται εις τα φροντιστήρια όπως έχουν επωνυμίαν εμφανίζουσαν αυτά ή όπως παριστάνωνται καθ' οιονδήποτε τρόπον ως σχολεία ή ως παρέχοντα τίτλους σπουδών. Ο παραβάτης του παρόντος εδαφίου είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται εις πρόστιμον μη υπερβαίνον τας £750.»
Επομένως δυνάμει των Νόμων, οι οποίοι αποτέλεσαν και το κύριο βάθρο της εκκαλούμενης απόφασης, τα φροντιστήρια δεν θεωρούνται ως σχολεία. Ακολουθεί πως το επίδικο φροντιστήριο δεν είναι εγγεγραμμένο ή αναγνωρισμένο σχολείο της Κύπρου εντός της έννοιας του Άρθρου 35Β(4) (γ) του Νόμου 10/69. Η περί του αντιθέτου κατάληξη του πρωτόδικου δικαστηρίου κρίνεται εσφαλμένη.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους καθ' ων η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Προσφυγή Aρ. 484/98), ημερομηνίας 10/12/99, με την οποία έγινε αποδεκτή η προσφυγή του αιτητή κατά της απόφασης ημερ. 30/3/98, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για αναγνώριση της προϋπηρεσίας του σε ιδιωτικό φροντιστήριο από 1/8/83 μέχρι 24/8/95.
Ε. Λοϊζίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσείοντες.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.:Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Π. Καλλής.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος είναι καθηγητής Αγγλικών. Διορίστηκε στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία σε μόνιμη θέση από τις 22.8.96. Στις 18.3.98 υπέβαλε αίτηση για αναγνώριση - για σκοπούς μισθοδοσίας, ωραρίου, προαγωγής και σύνταξης - της προϋπηρεσίας του σε ιδιωτικό φροντιστήριο από 1.8.1983 μέχρι 24.8.1995. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (η Επιτροπή) με απόφαση της ημερ. 30.3.98 απέρριψε το αίτημα του. Αποφάσισε ότι δεν ήταν δυνατό να εξετασθεί η αίτηση αφού με βάση τον Καν. 2(1)* των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Καθορισμός Αναγνωρισμένης Υπηρεσίας για Σκοπούς Διορισμού, Προαγωγής και Προσαυξήσεων) Κανονισμών του 1997 (η Κ.Δ.Π. 382/97) το ιδιωτικό φροντιστήριο δεν θεωρείται σχολείο στα πλαίσια των εν λόγω κανονισμών. Ο εφεσίβλητος άσκησε επιτυχώς προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Επιτροπής. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι άμεσα σχετικό ήταν το Άρ. 35Β(4) (γ) του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1960 (Ν.10/69 όπως έχει τροποποιηθεί), το οποίο προνοεί για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας εκπαιδευτικού λειτουργού για σκοπούς προαγωγής και το οποίο περιέχει τον πιο κάτω ορισμό του όρου «προϋπηρεσία»:
«'προϋπηρεσία' σημαίνει την εκπαιδευτική υπηρεσία εκπαιδευτικού λειτουργού πριν από το διορισμό του στη μόνιμη θέση που κατέχει στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού και περιλαμβάνει εκπαιδευτική υπηρεσία σε οποιαδήποτε άλλα σχολεία, σχολές, ιδρύματα ή υπηρεσίες, όπως θα καθοριστεί με Κανονισμούς.»
Με έρεισμα λοιπόν τον πιο πάνω ορισμό του όρου «προϋπηρεσία» το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η αναφορά και ο αυτοπεριορισμός της Επιτροπής στον Καν. 2(1) την οδήγησαν σε πλάνη. Η Επιτροπή - συνέχισε το Πρωτόδικο Δικαστήριο - βασίσθηκε αποκλειστικά στον ορισμό του όρου «σχολείο» στον Καν. 2(1) ο οποίος εξαιρεί τα φροντιστήρια από την εμβέλεια του όρου για να καταλήξει στη θέση ότι η υπηρεσία του εφεσίβλητου στο εν λόγω φροντιστήριο δεν μπορούσε ως εκ τούτου να αναγνωρισθεί ως προϋπηρεσία, προφανώς στα πλαίσια του Καν. 3(1). Αυτό, σύμφωνα με το Πρωτόδικο Δικαστήριο, συνιστούσε λανθασμένη άποψη του Κανονισμού γιατί «είναι αναντίλεκτο ότι οι κανονισμοί δεν θα μπορούσαν να έχουν ευρύτερη ή διάφορη εμβέλεια από τον ίδιο το Νόμο δυνάμει του οποίου έγιναν και για την καλύτερη εφαρμογή του οποίου προορίζοντο, άλλως θα ήσαν ultra vires». Ακολούθως το Πρωτόδικο Δικαστήριο έθεσε το θέμα ως εξής:
«Οι ίδιοι οι Κανονισμοί δεν επιδιώκουν λοιπόν ερμηνεία αντίθετη προς εκείνη που παρέχεται από τα πλαίσια του Νόμου. Και, όπως διαφαίνεται, ο Νόμος δεν περιορίζει τον όρο 'σχολείο' ώστε να εξαιρεί όλα τα φροντιστήρια από την εμβέλεια της 'προϋπηρεσίας'. Το άρθρο 35Β(4) (γ) καλύπτει εκπαιδευτική υπηρεσία 'σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού'. Η αναγνώριση της εκπαιδευτικής υπηρεσίας σε τέτοια σχολεία ως προϋπηρεσίας προέρχεται λοιπόν απ' ευθείας από το Νόμο και ουδόλως εξαρτάται από τους Κανονισμούς. Αυτό που μπορούσαν να διέπουν οι Κανονισμοί, το οποίο και ουσιαστικά διέπουν, είναι την υπόλοιπη αναφορά του άρθρου 35Β(4) (γ) ότι η 'προϋπηρεσία' περιλαμβάνει, εκτός των πιο πάνω περιπτώσεων, και την 'εκπαιδευτική υπηρεσία σε οποιαδήποτε άλλα σχολεία, σχολές, ιδρύματα ή υπηρεσίες, όπως θα καθορισθεί με Κανονισμούς'. Είναι λοιπόν αυτά τα άλλα σχολεία κλπ που, όπως ρητά αναφέρεται, η αναγνώριση υπηρεσίας σε αυτά θα ρυθμισθεί με κανονισμούς, οι κανονισμοί μπορούν να επιδιώκουν να ρυθμίσουν σε σχέση με το άρθρο 35Β(4) (γ). Στο βαθμό δε που εξαιρούν εκπαιδευτική υπηρεσία σε 'εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού' είναι όντως ultra vires του Νόμου ο οποίος τα καλύπτει.
........................................................................................................
Εφ' όσον το σχολείο είναι εγγεγραμμένο ή αναγνωρισμένο, εμπίπτει στα πλαίσια των σχολείων εκπαιδευτική υπηρεσία στα οποία θεωρείται ως προϋπηρεσία.
........................................................................................................
Η ορθή εφαρμογή του άρθρου 35Β(4) (γ), λοιπόν, προϋποθέτει έρευνα της ΕΕΥ επί του κατά πόσο το σχολείο της υπηρεσίας στο οποίο επιδιώκεται η αναγνώριση ως προϋπηρεσίας είναι 'εγγεγραμμένο ή αναγνωρισμένο'.
Τέτοια έρευνα όμως η ΕΕΥ δεν έκανε, αφού θεώρησε ότι το όλο πράγμα άρχιζε και σταματούσε στον ορισμό του Κανονισμού 2(1). Αν έκανε τέτοια έρευνα θα διαπίστωνε ότι το εν λόγω φροντιστήριο ήταν εγγεγραμμένο σύμφωνα με τα άρθρα 7(1) και 8(1) του περί Ιδιωτικών Σχολών Νόμου του 1971.»
Η έφεση.
Το συμπέρασμα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η Επιτροπή ενήργησε με πλάνη γιατί ο Νόμος δεν περιορίζει τον όρο «σχολείο» ώστε να εξαιρεί τα φροντιστήρια από την εμβέλεια της «προϋπηρεσίας» προσβλήθηκε με τον πρώτο λόγο της έφεσης.
Υποστηρίχθηκε ότι «είναι εσφαλμένο αφού ο περί Ιδιωτικών Σχολών και Φροντιστηρίων Νόμος, 5 του 1971, όπως τροποποιήθηκε, στον οποίο παραπέμπει το πρωτόδικο Δικαστήριο και ο οποίος προνοεί για την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών σχολών και φροντιστηρίων, δεν θεωρεί τα φροντιστήρια ως 'σχολεία'».
Με το δεύτερο λόγο της έφεσης προσβλήθηκε το συμπέρασμα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η Επιτροπή ενήργησε χωρίς να διεξάγει τη δέουσα έρευνα γιατί δεν ερεύνησε κατά πόσο τα «Ιδιωτικά Φροντιστήρια Μασούρας», στα οποία υπηρέτησε ο αιτητής, ήταν εγγεγραμμένα.
Υποστηρίχθηκε ότι είναι εσφαλμένο γιατί δεν τίθεται θέμα έρευνας κατά πόσο τα συγκεκριμένα φροντιστήρια ήταν εγγεγραμμένα «αφού δεν ήσαν 'σχολεία' αλλά φροντιστήρια».
Ο εφεσίβλητος είχε ζητήσει αναγνώριση της προϋπηρεσίας του για σκοπούς «μισθοδοσίας, ωραρίου, προαγωγής και σύνταξης».
Το θέμα της αναγνώρισης «προϋπηρεσίας» για σκοπούς προαγωγής διέπεται από το πιο πάνω άρθρο 35Β(4) (γ) του Νόμου 10/69, στο οποίο, όπως έχει ήδη υποδειχθεί, περιέχεται και ο σχετικός ορισμός του όρου «προϋπηρεσία» - έχει παρατεθεί στη σελ. 367, πιο πάνω.
Σύμφωνα λοιπόν με τον σχετικό ορισμό του όρου για να αναγνωρισθεί μια προϋπηρεσία για σκοπούς προαγωγής πρέπει να είναι εκπαιδευτική υπηρεσία,
(α) «σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού», ή
(β) «υπηρεσία σε οποιαδήποτε άλλα σχολεία, σχολές, ιδρύματα ή υπηρεσίες, όπως θα καθοριστεί με Κανονισμούς».
Αρχίζουμε με την παραγ. (β). Οι σχετικοί Κανονισμοί είναι η πιο πάνω Κ.Δ.Π. 382/97. Στον Καν. 3 απαρριθμούνται τα σχολεία στα οποία η υπηρεσία ή προϋπηρεσία αναγνωρίζεται για σκοπούς διορισμού, προαγωγής και προσαυξήσεων. Τον παραθέτουμε:
«3.(1) Εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες προβλέπεται διαφορετικά στο Νόμο και τηρουμένων των υπόλοιπων διατάξεων των Κανονισμών αυτών, αναγνωρισμένη υπηρεσία ή προϋπηρεσία για σκοπούς διορισμού, προαγωγής και προσαυξήσεων λογίζεται ότι περιλαμβάνει επίσης την εκπαιδευτική υπηρεσία, εφόσον είναι υπηρεσία ή προϋπηρεσία -
(α) Σε δημόσιο σχολείο ή σε δημόσια σχολή ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης της Κύπρου.
(β) Σε σχολή ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης του εξωτερικού αναγνωρισμένη ως τέτοια στη χώρα στην οποία λειτουργεί.
(γ) Σε δημόσιο σχολείο μέσης ή δημοτικής εκπαίδευσης που λειτουργεί στην Ελλάδα.
(δ) Σε οποιοδήποτε άλλο σχολείο της Κύπρου ή του εξωτερικού, το οποίο θα αναγνωριστεί με απόφαση της αρμόδιας αρχής για τους σκοπούς των παρόντων Κανονισμών.
(ε) Σε οποιοδήποτε ίδρυμα της Κύπρου ή κρατικό ερευνητικό κέντρο της Κύπρου ή του εξωτερικού το οποίο θα αναγνωριστεί με απόφαση της αρμόδιας αρχής για τους σκοπούς των παρόντων Κανονισμών:
..................................................................................................
(στ) (ι) Στα γραφεία της Θρησκευτικής Διαφωτίσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και των Ιερών Μητροπόλεων Κύπρου που, σύμφωνα με σχετική βεβαίωση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής ή των οικίων Ιερών Μητροπόλεων, εμπεριέχει το στοιχείο της διαπαιδαγώγησης και της καθοδήγησης.
.......................................................................................................
(ζ) (ι) Στο Τμήμα Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας που, σύμφωνα με σχετική βεβαίωση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, εμπεριέχει το στοιχείο της καθοδήγησης και της εποπτείας.
......................................................................................................»
Έχουμε την άποψη πως η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει εντός της έννοιας του Καν. 3(1). Το φροντιστήριο στο οποίο είχε υπηρετήσει δεν μπορεί να ενταχθεί σε οποιοδήποτε από τα εδάφια του Καν. 3(1). Ωστόσο ο Καν. 3(1) τυγχάνει εφαρμογής «εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες προβλέπεται διαφορετικά στο Νόμο». Έχουμε ήδη υποδείξει ότι ο Νόμος - το άρθρο 35Β(4) (γ) - αναγνωρίζει την προϋπηρεσία σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού».
Τυγχάνει λοιπόν εξεταστέο κατά πόσο το «φροντιστήριο» στο οποίο είχε υπηρετήσει ο εφεσίβλητος ήταν «εγγεγραμμένο ή αναγνωρισμένο σχολείο της Κύπρου ή του εξωτερικού».
Όπως έχει ήδη αναφερθεί (βλ. σελ. 368-369) το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η ορθή εφαρμογή του άρθρου 35Β(4) (γ) προϋποθέτει έρευνα της Επιτροπής επί του κατά πόσο το φροντιστήριο στο οποίο είχε υπηρετήσει ο εφεσίβλητος (το επίδικο φροντιστήριο) ήταν εγγεγραμμένο ή αναγνωρισμένο σύμφωνα με τα άρθρα 7(1) και 8(1) των περί Ιδιωτικών Σχολείων και Φροντιστηρίων Νόμων του 1971 έως 1985 (οι Νόμοι).
Πράγματι η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών σχολείων ή ιδιωτικών φροντιστηρίων διέπεται από τους πιο πάνω Νόμους του 1971 έως 1985. Το σχετικό με την ίδρυση ιδιωτικών σχολείων ή ιδιωτικών φροντιστηρίων είναι το άρθρο 4 των Νόμων. Επιβάλλει στον ιδρυτή του ιδιωτικού σχολείου ή του ιδιωτικού φροντιστηρίου να υποβάλει - προ της ίδρυσής τους - δήλωση προς τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού η οποία να περιέχει στοιχεία σε σχέση με την επωνυμία τους, την έδρα τους, τον τύπο τους κλπ..
Η δήλωση που υποβάλλεται δυνάμει του άρθρου 4 καταχωρείται «εις το επί τούτω τηρούμενον εν τω Υπουργείω Μητρώον Ιδιωτικών Σχολείων ή Φροντιστηρίων» και εκδίδεται «εις τον ιδρυτήν πιστοποιητικόν, εν τω καθωρισμένω τύπω, της τοιαύτης καταχωρίσεως» (βλ. άρθρο 7(1) των Νόμων).
Το ιδιωτικό σχολείο ή ιδιωτικό φροντιστήριο «θεωρείται ως ιδρυθέν επί τη βάσει των διατάξεων του παρόντος Νόμου» από της εκδόσεως του εις το άρθρο 7(1) αναφερομένου πιστοποιητικού (βλ. άρθρο 7(2) των Νόμων).
Η λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων ή ιδιωτικών φροντιστηρίων διέπεται από το άρθρο 8 των Νόμων. Σύμφωνα με το εδάφιο (1) του άρθρου αυτού προ της λειτουργίας οιουδήποτε σχολείου ή ιδιωτικού φροντιστηρίου ο ιδιοκτήτης υποβάλλει δήλωση προς τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού η οποία περιέχει στοιχεία σε σχέση με τον προτεινόμενο Διευθυντή, το διδακτικό προσωπικό, το ωρολόγιο πρόγραμμα κλπ.. Με την υποβολή της πιο πάνω δήλωσης αν ο Υπουργός ικανοποιηθεί ότι «αυτή συμμορφούται προς τας διατάξεις του παρόντος Νόμου καταχωρίζει ταύτην» εις το Μητρώο που τηρείται στο Υπουργικό και εκδίδει σχετικό πιστοποιητικό στον ιδιοκτήτη (βλ. άρθρο 8(2)).
Βλέπουμε, επομένως, πως η έρευνα, στην οποία το Πρωτόδικο Δικαστήριο παρέπεμψε την Επιτροπή, θα οδηγούσε στις εξής διαπιστώσεις:
(α) Ότι το επίδικο φροντιστήριο έχει ιδρυθεί «επί τη βάσει των διατάξεων» των πιο πάνω Νόμων.
(β) Ότι το επίδικο φροντιστήριο κατέχει πιστοποιητικό λειτουργίας δυνάμει του άρθρου 8(2) των πιο πάνω Νόμων.
Θεωρούμε ωστόσο ότι οι πιο πάνω διαπιστώσεις δεν απαντούν στο ερώτημα το οποίο έχουμε θέσει πιο πάνω - κατά πόσο το επίδικο φροντιστήριο «ήταν εγγεγραμμένο ή αναγνωρισμένο σχολείο της Κύπρου ή του εξωτερικού».
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δίδεται από το άρθρο 24(1) των Νόμων το οποίο αναφέρεται ρητά στα φροντιστήρια. Το παραθέτουμε:
«24.-(1) Τα φροντιστήρια δεν παρέχουν τίτλους σπουδών αλλ' απλάς βεβαιώσεις ή πιστοποιητικά.
(2) Απαγορεύεται εις τα φροντιστήρια όπως έχουν επωνυμίαν εμφανίζουσαν αυτά ή όπως παριστάνωνται καθ' οιονδήποτε τρόπον ως σχολεία ή ως παρέχοντα τίτλους σπουδών. Ο παραβάτης του παρόντος εδαφίου είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται εις πρόστιμον μη υπερβαίνον τας £750.»
Επομένως δυνάμει των Νόμων, οι οποίοι αποτέλεσαν και το κύριο βάθρο της εκκαλούμενης απόφασης, τα φροντιστήρια δεν θεωρούνται ως σχολεία. Ακολουθεί πως το επίδικο φροντιστήριο δεν είναι εγγεγραμμένο ή αναγνωρισμένο σχολείο της Κύπρου εντός της έννοιας του άρθρου 35Β(4) (γ) του Νόμου 10/69. Η περί του αντιθέτου κατάληξη του πρωτόδικου δικαστηρίου κρίνεται εσφαλμένη.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Ο εφεσίβλητος να πληρώσει τα έξοδα της έφεσης και της πρωτόδικης διαδικασίας.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.