|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Πιερής Πιερίδης ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 135/02, 27 Μαϊου, 2003
ΜΑΡΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ν. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ, Υπόθεση Αρ. 567/2012, 20/9/2013
(2001) 3 ΑΑΔ 691
13 Ιουλίου, 2001
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ,
2. ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΔΗΣ,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2821)
Αρχή Λιμένων Κύπρου ― Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Επιλογή καταλληλότερου υποψηφίου ― Ανασκόπηση των κριτηρίων που λήφθηκαν υπόψη απέδειξε αυθαιρεσία και κατάχρηση εξουσίας.
Οι εφεσείοντες επεδίωξαν τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση, την ακύρωση της εφεσίβλητης, να διορίσει στη θέση Λιμενικού Επιθεωρητή τα ενδιαφερόμενα μέρη, κατ' επανεξέταση.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Οι λόγοι, οι οποίοι παρατίθενται για την παράκαμψη της, εξ αντικειμένου, υπεροχής των εφεσειόντων, με βάση τα κριτήρια τα οποία οι ίδιοι οι εφεσίβλητοι έθεσαν για την κρίση των υποψηφίων, είναι αυθαίρετοι. Δε θα μπορούσαν να αντέξουν στη βάσανο κανενός ελέγχου της νομιμότητάς τους.
Αποτελεί αξίωμα ότι οι διοικητικές αρχές ασκούν την εξουσία, με την οποία περιβάλλονται, προς προαγωγή του σκοπού για τον οποίο αυτή παρέχεται. Σύννομη άσκηση της εξουσίας για προαγωγή επιβάλλει την επιλογή των καταλληλοτέρων, σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία παραδεκτά εξετάζονται από το Σώμα.
Στην προκείμενη περίπτωση, η γενόμενη επιλογή, εξ αντικειμένου, δεν προάγει το σκοπό αυτό. Η απόφαση των εφεσιβλήτων είναι εμφανώς κακή, λόγω κατάχρησης της εξουσίας, δηλαδή, λόγω της άσκησής της για σκοπούς αλλότριους προς εκείνους για τους οποίους τους παρασχέθηκε.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους αιτητές-εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αρ. Προσφυγής 789/97) ημερομηνίας 29/3/98 με την οποία απέρριψε την προσφυγή των εφεσειόντων κατά της απόφασης των εφεσιβλήτων να διορίσουν κατόπιν επανεξέτασης τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Μάρκο Μάτση και Πιερή Πιερίδη, προς πλήρωση αντίστοιχου αριθμού θέσεων Λιμενικού Επιθεωρητή, τις οποίες και οι ίδιοι διεκδικούσαν.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Σεραφείμ για Τ. Παπαδόπουλο, για την Εφεσίβλητη.
Ι. Νικολάου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Πιερή Πιερίδη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Πρωτοδίκως το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή των εφεσειόντων κατά της απόφασης των εφεσιβλήτων να διορίσουν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Μάρκο Μάτση και Πιερή Πιερίδη, προς πλήρωση αντίστοιχου αριθμού θέσεων Λιμενικού Επιθεωρητή, τις οποίες και οι ίδιοι διεκδικούσαν. Επρόκειτο για τη δεύτερη προσπάθεια πλήρωσης των δύο θέσεων. Η πρώτη απόφαση των εφεσιβλήτων ακυρώθηκε, λόγω απουσίας της δέουσας αιτιολογίας.
Κατά την πρώτη πλήρωση της θέσης, το Συμβούλιο παραγνώρισε τη σύσταση του Διευθυντή, μη θεσμοθετημένου, στην περίπτωση της Αρχής Λιμένων, κριτηρίου για προαγωγή, λόγω των αντιφάσεών της προς τα στοιχεία των φακέλων των υποψηφίων.
Η σύσταση αγνοήθηκε και κατά την επανεξέταση. Τα στοιχεία, προς κρίση των υποψηφίων, ήταν εκείνα τα οποία αφορούσαν την υπηρεσία τους στην Αρχή Λιμένων και την υπηρεσιακή τους αξιολόγηση. Τούτου δοθέντος, το έργο των εφεσιβλήτων ήταν εύκολο, εφόσον περιοριζόταν κατ' ουσίαν στην, εξ αντικειμένου, θεώρηση των καθορισθέντων στοιχείων κρίσεως.
Το Συμβούλιο της Αρχής, ως αναφέρει η απόφασή του, μελέτησε όλα τα ουσιώδη στοιχεία που είχε ενώπιόν του, εκτεινόμενα στο σύνολο της σταδιοδρομίας των υποψηφίων. Επιμέτρησε την αξία τους, «... όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στο σύνολο των εμπιστευτικών και υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση του Λιμενικού Επιθεωρητή, με έμφαση στα τρία τελευταία χρόνια που υπήρχαν 1990, 1991 και 1992.».
Οι εφεσείοντες ήταν αρχαιότεροι των ενδιαφερομένων προσώπων και υπερείχαν σε αξία, όπως αυτή κατοπτρίζεται στις Υπηρεσιακές τους Εκθέσεις, ιδιαίτερα των τελευταίων τριών ετών, στα οποία, ως ήταν φυσικό, δόθηκε έμφαση. Παρά ταύτα, δεν επελέγησαν. Ομολογουμένως, η αρχαιότητα των εφεσειόντων έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων ανάγεται στο απώτερο παρελθόν και ανάλογα μικρότερη είναι η βαρύτητα που μπορεί να δοθεί σ' αυτό το στοιχείο υπεροχής. προσμετρά, όμως, στο βαθμό που να παράσχει κάποιο προβάδισμα στους εφεσείοντες σ' αυτό τον τομέα.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, συνεκτιμώντας τα στοιχεία των υποψηφίων, διαπίστωσε ότι δεν τεκμηριωνόταν έκδηλη υπεροχή των εφεσειόντων έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων. Οριακές διαφορές μεταξύ τους δεν περιόριζαν το πεδίο επιλογής του αρμόδιου διοικητικού οργάνου. Τοιουτοτρόπως, η προσφυγή απορρίφθηκε.
Ένας από τους λόγους έφεσης αφορά την παραγνώριση της σύστασης του Γενικού Διευθυντή. Η σύσταση του Γενικού Διευθυντή παραγνωρίστηκε εξαρχής, για λόγους οι οποίοι παρέμειναν άθικτοι από την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Τα στοιχεία, στα οποία επικεντρώθηκε το Σώμα κατά την επανεξέταση, ήταν εκείνα που στοιχειοθέτησαν το πεδίο της εξέτασης κατά τη λήψη της πρώτης απόφασης της Αρχής.
Το κύριο ερώτημα, το οποίο εγείρεται και σ' αυτό εστιάζεται η προσοχή μας, είναι κατά πόσο, υπό το φως των στοιχείων που είχαν ενώπιόν τους οι εφεσίβλητοι, η επιλογή των ενδιαφερομένων προσώπων ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Όπως αναφέραμε, το έργο των εφεσιβλήτων ήταν καθαρά αντικειμενικό. Η επιλογή συναρτάτο με την, εξ αντικειμένου, αποτίμηση των δοθέντων και αδιαμφισβήτητων στοιχείων των υποψηφίων. Αποστολή και έργο κάθε διοικητικής αρχής, σώματος ή οργάνου είναι η στελέχωση των υπηρεσιών τους με τους καταλληλότερους υποψήφιους. Τα στοιχεία καταλληλότητας των υποψηφίων, στην προκείμενη περίπτωση, ήταν αποκλειστικά τα υπηρεσιακά τους στοιχεία και οι Εκθέσεις αξιολόγησής τους. Με απόφαση των εφεσιβλήτων, δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα στην υπηρεσία των υποψηφίων τα τελευταία τρία χρόνια, με επίμετρο αξίας τις Υπηρεσιακές τους Εκθέσεις. Σύμφωνα με αυτό το δείκτη, οι εφεσείοντες ήταν καλύτεροι από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Ήταν, επίσης, αρχαιότεροι στην Υπηρεσία. Μ' αυτά τα δεδομένα υπόψη, η επιλογή των εφεσειόντων ήταν η φυσιολογική επιλογή. Γιατί δεν τους επέλεξαν; Οι λόγοι, οι οποίοι αναφέρονται, είναι οι εξής: Ως προς το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πιερίδη, σημειώνονται:-
(α) Η αξιολόγησή του τα τελευταία τρία χρόνια είναι περίπου η ίδια με εκείνη των άλλων υποψηφίων.
Η εκτίμηση αυτή δεν είναι καθ' όλα ακριβής. Οι εφεσείοντες υπερείχαν του κ. Πιερίδη.
(β) Το 1989 η Υπηρεσιακή Έκθεση για τον κ. Πιερίδη τον έφερε να υπερέχει των άλλων υποψηφίων.
Γιατί περιορίστηκαν στο χρόνο 1989 και δεν επεκτάθηκαν στα προηγούμενα χρόνια της υπηρεσίας των υποψηφίων, δεν εξηγείται.
Ως προς το δεύτερο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, τον κ. Μ. Μάτση, παρόλο που αναγνωρίζεται ότι τα υπηρεσιακά στοιχεία έφεραν τους εφεσείοντες να υπερέχουν σε αξία, σημειώνεται ως αντισταθμιστικός παράγοντας η διαφαινόμενη, από τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις, ανοδική πορεία του κ. Μάτση έναντι των εφεσειόντων.
Δυσκολευόμεθα να κατανοήσουμε τη συλλογιστική του Σώματος επί του προκειμένου και, ακόμα περισσότερο, αδυνατούμε να εντοπίσουμε οποιοδήποτε έρεισμα στα στοιχεία που προβάλλονται ως λόγοι προτίμησης του κ. Μάτση έναντι των εφεσειόντων, οι οποίοι υπερείχαν του ενδιαφερομένου προσώπου σε αξία και αρχαιότητα.
Οι λόγοι, οι οποίοι παρατίθενται για την παράκαμψη της, εξ αντικειμένου, υπεροχής των εφεσειόντων, με βάση τα κριτήρια τα οποία οι ίδιοι οι εφεσίβλητοι έθεσαν για την κρίση των υποψηφίων, είναι αυθαίρετοι. Δε θα μπορούσαν να αντέξουν στη βάσανο κανενός ελέγχου της νομιμότητάς τους.
Αποτελεί αξίωμα ότι οι διοικητικές αρχές ασκούν την εξουσία, με την οποία περιβάλλονται, προς προαγωγή του σκοπού για τον οποίο αυτή παρέχεται. Σύννομη άσκηση της εξουσίας για προαγωγή επιβάλλει την επιλογή των καταλληλοτέρων, σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία παραδεκτά εξετάζονται από το Σώμα.
Στην προκείμενη περίπτωση, η γενόμενη επιλογή, εξ αντικειμένου, δεν προάγει το σκοπό αυτό. Η απόφαση των εφεσιβλήτων είναι εμφανώς κακή, λόγω κατάχρησης της εξουσίας, δηλαδή, λόγω της άσκησής της για σκοπούς αλλότριους προς εκείνους για τους οποίους τους παρασχέθηκε.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα κατ' έφεση και πρωτοδίκως, τα οποία καθορίζουμε σε £800,00.
Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η επίδικη διοικητική απόφαση ακυρώνεται.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.