Χρίστου Θεμιστοκλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 480

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Συστάσεις Προϊσταμένου ― Ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως, που άπτεται της αξίας των υποψηφίων ― Ειδική αιτιολόγηση της Ε.Δ.Υ., για απόκλιση από αυτές ― Τα στοιχεία της «ωριμότητας», «ψηλό αίσθημα ευθύνης» και «έφεση για ανάπτυξη», δεν αποτελούν εξωγενείς παράγοντες, αλλά είναι άρρηκτα συνυφασμένα με την εκπλήρωση του έργου του δημοσίου υπαλλήλου.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Πειθαρχική καταδίκη ― Εμπόδιο για προαγωγή μόνο για μία διετία από την καταδίκη ― Άρθρο 35(2)(γ) του Ν. 1/90.

Ο εφεσείων προσέβαλε τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με την οποία προήχθη το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη θέση Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας, αντί του ιδίου.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση αποφάσισε ότι:

1. Η σύσταση του Διευθυντή, αποτελεί σημαίνον ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως που άπτεται της αξίας των υποψηφίων, τόσο σημαντικό, ώστε να απαιτείται ειδική αιτιολόγηση απόκλισης της Ε.Δ.Υ. από τη γενόμενη σύσταση.

Ο εφεσείων πρόβαλε, χωρίς επιτυχία, ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και επανέλαβε κατ' έφεση, ότι η σύσταση υπήρξε πλημμελής, επειδή στη διαμόρφωσή της ο Διευθυντής αναφέρεται σε ιδιότητες που δεν περιλαμβάνονται στα υπηρεσιακά στοιχεία κρίσεως, όπως αυτά καθορίζονται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, ήτοι: «ωριμότητα», «ψηλό αίσθημα ευθύνης» και «έφεση για ανάπτυξη».

Όχι μόνο οι ιδιότητες, στις οποίες αναφέρθηκε ο Διευθυντής, δε συνιστούν εξωγενείς παράγοντες, αλλά αντίθετα είναι άρρηκτα συνυφασμένες με την εκπλήρωση του έργου του δημοσίου υπαλλήλου, παρέχοντας τη δυνατότητα πρόγνωσης των δυνατοτήτων του να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της ανώτερης θέσης, την οποία διεκδικεί. Κατ' ουσίαν, πρόκειται περί ιδιοτήτων, οι οποίες άπτονται της αξίας του υποψηφίου και όντως, προσμετρούν στη διαμόρφωση της σύστασης του διευθυντή. Η σύσταση του διευθυντή δεν αποτελεί τυποποιημένο στοιχείο, το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται σε άκαμπτες παραμέτρους. Πρόκειται για στοιχείο, το οποίο μεταφέρει την κρίση του προϊσταμένου για τους υποψηφίους και τους λόγους για τους οποίους συστήνεται ο συγκεκριμένος υποψήφιος. Οι λόγοι, οι οποίοι δίνονται στην προκείμενη περίπτωση, είναι άκρως σχετικοί με το αντικείμενο της σύστασης.

Η αιτιολόγηση της σύστασης περιλαμβάνει κάθε δεδομένο, που τείνει να την υποστηρίξει. Συναρτάται με την αποτίμηση της υπηρεσίας του υπό προαγωγή υποψηφίου και με τη διαφαινόμενη προοπτική αυτός να ανταποκριθεί με επιτυχία στα καθήκοντα της ανώτερης θέσης.

2. Ο ίδιος ο νόμος, όπως διαπιστώνει το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεν καθιστά την πειθαρχική καταδίκη εμπόδιο στην προαγωγή δημοσίου υπαλλήλου, εκτός αν αυτός τιμωρήθηκε στη διάρκεια της προηγούμενης διετίας - (βλ. Άρθρο 35(2)(γ) του Ν. 1/90).

Στην προκείμενη περίπτωση, παρήλθαν περισσότερο από 15 έτη, αφότου τιμωρήθηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Ειρήσθω ότι στο ενδιάμεσο, μετά την παρέλευση των δύο ετών από την καταδίκη του, στις 15 Φεβρουαρίου, 1983, έτυχε προαγωγής στη θέση που κατείχε πριν τη λήψη της επίδικης διοικητικής απόφασης.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Markides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 622,

Καψοσιδέρης v. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 170,

Ιωαννίδης v. Ε.Δ.Υ. (1997) 3 Α.Α.Δ. 265,

Χατζηγεωργίου v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23,

Στυλιανίδου v. Ε.Δ.Υ. (2001) 3 Α.Α.Δ. 124.

Έφεση.

Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αρτέμης, Δ.) (Αρ. Προσφυγής 45/97), ημερομηνίας 13/10/98, με την οποία απέρριψε την προσφυγή του κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.

Ευγ. Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ. Πικής, Π..

ΠΙΚΗΣ, Π.: Το πρωτόδικο Δικαστήριο επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας («Ε.Δ.Υ»), με την οποία προήγαγε το Χασάπη Κώστα, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, στη θέση Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας.

Σύγκριση των υπηρεσιακών στοιχείων του ενδιαφερομένου προσώπου και του εφεσείοντος παρείχε, εξ αντικειμένου, στον πρώτο υπέρτερες διεκδικήσεις για προαγωγή. Είχε καλύτερο δείκτη υπηρεσιακής αξίας, όπως αυτός διαγράφεται από τις αντίστοιχες εμπιστευτικές/υπηρεσιακές εκθέσεις των ανθυποψηφίων, και προηγείτο σε αρχαιότητα (κατά τέσσερις μήνες). Ο εφεσείων είχε οριακή υπεροχή σε προσόντα, εκείνη την υπεροχή που παρέχει η κατοχή προσόντος μη προβλεπόμενου από το σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονεκτήματος.

Υπό το φως των εκατέρωθεν στοιχείων, η επιλογή του ενδιαφερομένου προσώπου ήταν προφανής. Επιλογή, την οποία καθιστούσε, όπως μπορεί να λεχθεί, αναπόφευκτη η σύσταση του Διευθυντή, σημαίνον ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως που άπτεται της αξίας των υποψηφίων. τόσο σημαντικό, ώστε να απαιτείται ειδική αιτιολόγηση απόκλισης της Ε.Δ.Υ. από τη γενόμενη σύσταση - (βλ. Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 622· Καψοσιδέρης ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 170· Ιωαννίδης ν. Ε.Δ.Υ. (1997) 3 Α.Α.Δ. 265· Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23).

Ο εφεσείων πρόβαλε, χωρίς επιτυχία, ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και επανέλαβε ενώπιόν μας ότι η σύσταση υπήρξε πλημμελής, επειδή στη διαμόρφωσή της ο Διευθυντής αναφέρεται σε ιδιότητες που δεν περιλαμβάνονται στα υπηρεσιακά στοιχεία κρίσεως, όπως αυτά καθορίζονται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, ήτοι: «ωριμότητα», «ψηλό αίσθημα ευθύνης» και «έφεση για ανάπτυξη».

Όχι μόνο οι ιδιότητες, στις οποίες αναφέρθηκε ο Διευθυντής, δε συνιστούν εξωγενείς παράγοντες, αλλά αντίθετα είναι άρρηκτα συνυφασμένες με την εκπλήρωση του έργου του δημοσίου υπαλλήλου, παρέχοντας τη δυνατότητα πρόγνωσης των δυνατοτήτων του να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της ανώτερης θέσης, την οποία διεκδικεί. Κατ' ουσίαν, πρόκειται περί ιδιοτήτων, οι οποίες άπτονται της αξίας του υποψηφίου και, όντως, προσμετρούν στη διαμόρφωση της σύστασης του διευθυντή. Η σύσταση του διευθυντή δεν αποτελεί τυποποιημένο στοιχείο, το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται σε άκαμπτες παραμέτρους. Πρόκειται για στοιχείο, το οποίο μεταφέρει την κρίση του προϊσταμένου για τους υποψηφίους και τους λόγους για τους οποίους συστήνεται ο συγκεκριμένος υποψήφιος. Οι λόγοι, οι οποίοι δίνονται στην προκείμενη περίπτωση, είναι άκρως σχετικοί με το αντικείμενο της σύστασης.

Άλλος λόγος, ο οποίος προβλήθηκε προς ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης, αφορά, κατ' ισχυρισμό, παράλειψη της Ε.Δ.Υ. να αποδώσει τη δέουσα βαρύτητα σε καταδίκη του ενδιαφερομένου προσώπου για σοβαρό πειθαρχικό παράπτωμα. Η εισήγηση έγινε, παρά το γεγονός ότι η καταδίκη σημειώθηκε το 1981, ενώ η επίδικη διοικητική απόφαση λήφθηκε το 1996.

Ο ίδιος ο νόμος, όπως διαπιστώνει το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεν καθιστά την πειθαρχική καταδίκη εμπόδιο στην προαγωγή δημοσίου υπαλλήλου, εκτός αν αυτός τιμωρήθηκε στη διάρκεια της προηγούμενης διετίας - (βλ. Άρθρο 35(2)(γ) του Ν. 1/90).

Τέλος, αμφισβητείται ότι η γενόμενη επιλογή της Ε.Δ.Υ. ήταν, υπό το φως του συνόλου των δεδομένων, η πρέπουσα. Σ' αυτό έχουμε δώσει ήδη απάντηση. Η απόφαση ήταν όχι μόνο εύλογα επιτρεπτή, όπως μπορεί ένας να υποθέσει, αλλά και αναπόφευκτη.

Καταλήγουμε ότι η έφεση είναι παντελώς ανεδαφική.

Ανεδαφικός είναι και ο τελευταίος λόγος έφεσης, αναφορικά με την επιδίκαση εξόδων - (βλ., μεταξύ άλλων, Στυλιανίδου ν. Ε.Δ.Υ. (2001) 3 Α.Α.Δ. 124).

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα, τα οποία καθορίζονται σε £450,00.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία