|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 3 ΑΑΔ 771
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 2791
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΝΙΚΗΤΑ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΑΜΒΗ,
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, ΔΔ.
ΜΕΤΑΞΥ:
THE UMBER CORPORATION OF LARNACA LTD,
Εφεσ είουσας-Αιτήτριας,
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργικού Συμβουλίου,
2. Υπουργείου Εσωτερικών,
Εφεσιβλήτων -καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
20 Σεπτεμβρίου, 2001
.Για την εφεσείουσα: κ. Χρ. Χριστοφίδης.
Για τους εφεσίβλητους: κ. Δ. Καλλίγερος.
- - - - - -
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ
.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσειο Δικαστής Α. Κραμβής.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ
.: Οι εφεσίβλητοι, απέρριψαν ιεραρχική προσφυγή των εφεσειόντων εναντίον αρνητικής απόφασης της πολεοδομικής αρχής να τους χορηγήσει πολεοδομική άδεια για λατομική ανάπτυξη στα χωριά Κούκα και Τριμίκλινη. Η απόφαση των εφεσιβλήτων περιέχεται σε επιστολή του Υπουργού Εσωτερικών προς τους εφεσείοντες ημερομηνίας 19.11.97. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης των εφεσιβλήτων ασκήθηκε ανεπιτυχώς προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Με την παρούσα έφεση επιδιώκεται ο παραμερισμός της πρωτόδικης απόφασης.Ο συνάδελφός μας που εκδίκασε την προσφυγή, διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη με την προσφυγή διοικητική απόφαση δεν είχε συνάφεια ή σχέση με τα "περιβάλλοντα γεγονότα όπως αναφέρονται στην προσφυγή της αιτήτριας και ούτε λήφθηκε σε σχέση με την ιεραρχική προσφυγή της αιτήτριας προς το Υπουργικό Συμβούλιο ημερομηνίας 17.2.1993. Αυτή η ιεραρχική προσφυγή απορρίφθηκε από την Υπουργική Επιτροπή σε συνεδρία της ημερομηνίας 4.5.1995, γεγονός το οποίο ήταν εν γνώσει της αιτήτριας από την κοινοποίηση - επιστολή της αρμόδιας αρχής ημερομηνίας 26.5.1995".
Σημειώνεται στην πρωτόδικη απόφαση πως όλα τα πιο πάνω, μολονότι είχαν περιέλθει σε γνώση των εφεσειόντων από τις 10.6.98, ημερομηνία καταχώρησης της γραπτής αγόρευσης της δικηγόρου των καθ΄ ων η αίτηση (εφεσιβλήτων) εντούτοις δεν λήφθηκε κανένα διάβημα από την αιτήτρια (εφεσείοντες) για ενδεχόμενη τροποποίηση της προσφυγής. Αντίθετα, η αιτήτρια επέμενε στους ισχυρισμούς της ως προς τα γεγονότα και στην απαντητική της αγόρευση.
Οι λόγοι απόρριψης της προσφυγής συνοψίζονται στις δύο τελευταίες παραγράφους της εφεσιβαλλόμενης απόφασης:
"Στην παρούσα όμως υπόθεση όλα τα γεγονότα της προσφυγής και τα επισυνημμένα σ΄ αυτήν έγγραφα καμία σχέση δεν έχουν με την προσβαλλόμενη απόφαση. Πέραν τούτου, τόσο η γραπτή αγόρευση όσο και η απαντητική αγόρευση των αιτητών αναφέρονται στα ίδια λανθασμένα γεγονότα, η δε όλη επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται βασίζεται ακριβώς σ΄αυτά τα λανθασμένα γεγονότα. Η διοικητική απόφαση στην οποία αναφέρεται η θεραπεία που ζητείται με την προσφυγή δεν προσδιορίζεται ούτε στοιχειοθετείται από τα γεγονότα που την υποστηρίζουν για τη θεμελίωσή της.
(Βλ. Μισιρλής ν. Δημοκρατίας (1995) 3 ΑΑΔ 379
Εν όψει των πιο πάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η προσφυγή είναι άκυρη καθ΄ ότι δεν πληροί τις υποχρεώσεις που επιβάλλουν οι περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμοί του 1962 και συγκεκριμένα ο κ.4(2)(β) και ως εκ τούτου δεν παρίσταται ανάγκη εξέτασης της ουσίας της."
Οι λόγοι έφεσης 1 και 2 αναφέρονται στη διαπίστωση (α) ότι η επίδικη διοικητική απόφαση δεν έχει συνάφεια ή σχέση με τα περιβάλλοντα γεγονότα όπως αυτά εκτίθενται στην προσφυγή και (β) ότι η επίδικη απόφαση δεν λήφθηκε σε σχέση με την ιεραρχική προσφυγή ημερομηνίας 17.2.93. Η θέση των εφεσειόντων είναι ότι οι πιο πάνω διαπιστώσεις του Δικαστηρίου είναι εσφαλμένες γιατί με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης που επικαλέστηκαν πρωτοδίκως, αποδεικνύεται ότι υπήρχε συνοχή και ακολουθία που συνδέει την ιεραρχική προσφυγή τους με την προσβαλλόμενη πράξη ή απόφαση.
Εχουμε προαναφέρει ότι η προσβληθείσα με την προσφυγή διοικητική απόφαση, είχε ως αντικείμενο την ιεραρχική προσφυγή των εφεσειόντων εναντίον απόφασης της πολεοδομικής αρχής να μη χορηγήσει άδεια λατομικής ανάπτυξης στους εφεσείοντες στα χωριά Κούκα και Τριμίκλινη.
Με την ταξινόμηση των γεγονότων που αφορούν την προσβαλλόμενη απόφαση, όπως αυτά μπορούν να διαπιστωθούν μέσα από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου και την αντιπαραβολή τους προς τα γεγονότα που αποτέλεσαν την πραγματική βάση της προσφυγής αλλά και προς τα γεγονότα
που οι εφεσείοντες επικαλέστηκαν στις γραπτές αγορεύσεις τους, θα αναδειχθεί το θέμα στο βαθμό και την έκταση που νομίζουμε ότι χρειάζεται για την κρίση των λόγων έφεσης 1 και 2.Ετσι λοιπόν τα γεγονότα που αφορούν άμεσα την προσβαλλόμενη απόφαση συνοψίζονται ως ακολούθως:
(i) Οι εφεσείοντες προκειμένου να εξασφαλίσουν άδεια και/ή ανανέωση άδειας λατομείου για εξόρυξη ούμπρας από συγκεκριμένα τεμάχια στα χωριά Κούκα και Τριμίκλινη υπέβαλαν στις 28.4.95 αίτηση με αρ. ΛΕΜ/0599/95 για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας.
(ii) Η πολεοδομική αρχή (Διευθυντής Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως) στις 28.12.95 απέρριψε το αίτημα. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης οι εφεσείοντες υπέβαλαν στις 26.1.96 ιεραρχική προσφυγή με βάση τις πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου.
(iii) Το Υπουργείο Εσωτερικών με επιστολή του υπ΄ αριθ. 79/91/336 ημερομηνίας 20.5.96 πληροφόρησε τους εφεσείοντες ότι το θέμα της ιεραρχικής προσφυγής αναφορικά με την αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας (ΛΕΜ/0599/95) μελετάται. Παράλληλα, το Υπουργείο Εσωτερικών με επιστολή του ημερομηνίας 20.5.96 ζήτησε από το Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως την υποβολή έκθεσης. Η επιστολή (ημερ. 20.5.96) κοινοποιήθηκε προς το Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και προς τον Επαρχο Λεμεσού για υποβολή απόψεων.
(iv) Μετά την εξασφάλιση της ζητηθείσας έκθεσης από τον Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως (επιστολή ΛΕΜ/0599/95, ημερ. 2.10.96) καθώς και των απόψεων του Επάρχου Λεμεσού (επιστολή ημερ. 23.11.95), το θέμα της ιεραρχικής προσφυγής τέθηκε ενώπιον της αρμόδιας Υπουργικής Επιτροπής στην οποία εκχωρήθηκαν οι εξουσίες του Υπουργικού Συμβουλίου που απορρέουν από τα άρθρα 26 και 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Το Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος δεν υπέβαλε απόψεις αναφορικά με την ιεραρχική προσφυγή.
(v) Η Υπουργική Επιτροπή στη συνεδρία της ημερομηνίας 2.10.97 μελέτησε τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της και αποφάσισε να απορρίψει την υποβληθείσα ιεραρχική προσφυγή. Κρίθηκε πως η πολεοδομική αρχή εφάρμοσε ορθά και μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής. Η πιο πάνω απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής είναι το αντικείμενο της προσφυγής.
Ερχόμαστε τώρα στα γεγονότα που αποτέλεσαν την πραγματική βάση της προσφυγής, όπως εκτίθενται στο δικόγραφο και τα οποία συνάμα, αποτέλεσαν και τη βάση των γραπτών αγορεύσεων των εφεσειόντων πρωτοδίκως και κατά την έφεση.
"1. Η αιτήτρια είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης η οποία ασχολείται με την ανόρυξη, επεξεργασία και εμπορία ούμπρας.
2. Προκειμένου να εξασφαλίσει άδεια και/ή ανανέωση άδειας λατομείου ούμπρας (Τεκμ. Α) υπεδείχθη στην αιτήτρια ότι χρειάζεται πολεοδομική άδεια και για τούτο η αιτήτρια υπέβαλε σχετική αίτηση επί της οποίας της δόθηκε από την πολεοδομική αρχή αρνητική απάντηση (Τεκμ. Β) η οποία λήφθηκε από την αιτήτρια περί τις 18.2.93.
3. Στις 17.2.93 η αιτήτρια υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή (Τεκμ. Γ).
4. Κατά ή περί τις 19.11.97 η αιτήτρια έλαβε επιστολή του καθ΄ ου η αίτηση αρ. 2 (Τεκμ. Δ) που περιέχει την προσβαλλόμενη πράξη ή απόφαση."
Η αντιπαραβολή των πραγματικών γεγονότων που αφορούν την προσβαλλόμενη απόφαση προς τα γεγονότα που εκτίθενται στην προσφυγή αποκαλύπτει την απουσία οποιασδήποτε μεταξύ τους συνάφειας ήτοι:
(i) Η αρνητική απάντηση της πολεοδομικής αρχής η οποία επισυνάφθηκε ως τεκμήριο "Β" στην προσφυγή δεν αφορά την αίτηση των εφεσειόντων ημερομηνίας 28.4.95 για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας λατόμευσης ούμπρας στα χωριά Κούκα και Τριμίκλινη. Η αρνητική απάντηση, τεκμήριο
(ii) Η ιεραρχική προσφυγή των εφεσειόντων ημερομηνίας 17.2.93, τεκμήριο "Γ" στην προσφυγή, αναφέρεται στην αρνητική απάντηση της πολεοδομίας ημερομηνίας 15.1.93 που αφορούσε αίτηση των εφεσειόντων αρ. ΛΕΜ/1272/92 για άδεια εξόρυξης ούμπρας στο χωριό Κούκα ενώ σαφώς προκύπτει από το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης ημερομηνίας 19.11.97 ότι αυτή αναφέρεται στην ιεραρχική προσφυγή των εφεσειόντων ημερομηνίας 26.1.96 εναντίον της αρνητικής απόφασης για χορήγηση άδειας λατόμευσης στα χωριά Κούκα και Τριμίκλινη.
Εκ των ανωτέρω, καθίσταται έκδηλη πλέον η διάσταση η οποία υπάρχει μεταξύ των γεγονότων που αφορούν την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη, όπως τα γεγονότα αυτά διαπιστώνονται από το φάκελο της υπόθεσης, και των γεγονότων που οι εφεσείοντες θέλησαν να παραθέσουν προς υποστήριξη της προσφυγής. Οι διαφορές είναι ουσιώδεις εφόσον τα γεγονότα της προσφυγής αναφέρονται σε προγενέστερη πράξη της Διοίκησης που δεν σχετίζεται ούτε έχει οποιαδήποτε συνάφεια
, εντός της δικονομικής έννοιας του όρου, με την προσβαλλόμενη πράξη.Στη γραπτή αγόρευση των εφεσειόντων που υποβλήθηκε κατά τη διαδικασία της προσφυγής, περιέχεται δήλωση ότι η διοικητική πράξη ή απόφαση που προσβάλλεται με την προσφυγή είναι η απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής που ασκήθηκε εναντίον της απόφασης της πολεοδομικής αρχής να χορηγήσει στους εφεσείοντες άδεια για λατομική ανάπτυξη στο χωριό Κούκα και ακολουθεί ισχυρισμός ότι στην επιστολή τεκμήριο "Δ" της προσφυγής η οποία περιέχει την προσβαλλόμενη απόφαση, λανθασμένα αναφέρονται τα δύο χωριά Κούκα και Τριμίκλινη εφόσον η αίτηση των εφεσειόντων ήταν μόνο για το χωριό Κούκα.
Οι πιο πάνω ισχυρισμοί και πάλιν δεν υποστηρίζονται από τα γεγονότα γιατί, καθώς έχει ήδη ειπωθεί, η αίτηση των εφεσειόντων για πολεοδομική άδεια στο χωριό Κούκα απορρίφθηκε από την πολεοδομική αρχή από τις 15.1.93 και εναντίον της απορριπτικής απόφασης ασκήθηκε η ιεραρχική προσφυγή ημερομηνίας 17.2.93 η οποία απορρίφθηκε από την αρμόδια Υπουργική Επιτροπή στις 4.5.95 γεγονός το οποίο περιήλθε σε γνώση των εφεσειόντων με επιστολή της αρμόδιας αρχής ημερομηνίας 26.5.95 χωρίς να ασκηθεί προσφυγή για την ακύρωση της απόφασης.
Η πιο πάνω δήλωση των εφεσειόντων και ο ισχυρισμός που την ακολούθησε, ερμηνεύεται ότι συνιστούν χονδροειδή προσπάθεια παράκαμψης του εκπρόθεσμου καταχώρισης προσφυγής εναντίον της απόφασης της Διοίκησης ημερομηνίας 4.5.95 με την οποία η αρμόδια Υπουργική Επιτροπή απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή των εφεσειόντων ημερομηνίας 17.2.93.
Η προσβληθείσα με την προσφυγή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση δεν προσδιορίζεται ούτε στοιχειοθετείται από τα γεγονότα που υποστηρίζουν την προσφυγή και τα επισυνημμένα σ΄ αυτήν έγγραφα. Ενεκα της συγκεκριμένης αυτής πλημμέλειας δεν είχε νόημα η εξέταση της ουσίας της προσφυγής και ορθά δεν εξετάστηκε.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
ΣΦ.