Aναθεωρητική Aρχή Aδειών ν. Kίμωνα Eυριπίδη και Άλλων (2000) 3 ΑΑΔ 354

Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ― Ιεραρχική Προσφυγή ― Δεν εξομοίουται με έφεση ― Εξουσίες της Αρχής, κατά την εξέταση της ιεραρχικής προσφυγής ― Αιτιολογία πεπλανημένη περί το νομοθετικό πλαίσιο των εξουσιών της, οδήγησε σε ακύρωση της απόφασης.

Η εφεσείουσα Αναθεωρητική Αρχή Αδειών επιχείρησε με την έφεσή της να ανατρέψει την εκκαλούμενη απόφαση, με την οποία η απόφασή της, να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή των εφεσιβλήτων, απορρίφθηκε.

Η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:

Προκύπτει σαφώς ότι και στην παρούσα περίπτωση, όπου το λεκτικό της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών είναι παρόμοιο με εκείνο στις αναφερθείσες αποφάσεις, η εφεσείουσα ενήργησε ως αν η ιεραρχική προσφυγή επενεργούσε ως και εξομοιωνόταν με έφεση. Η δε καταγραφή εκ μέρους της ότι "δεν προέκυψε οτιδήποτε που να δικαιολογεί την τροποποίηση ή την ακύρωση των αποφάσεων της Αρχής Αδειών", δεν αποτελεί αιτιολογία ούτε και καταδεικνύει ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών επελήφθη της ιεραρχικής προσφυγής μέσα στο αναγκαίο νομοθετικό πλαίσιο.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Πάφου (ΑΛΕΠΑ) Λτδ ν. Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1999) 3 Α.Α.Δ. 837,

Δημητρίου ν. Δημοκρατία, (1992) 4 Α.Α.Δ. 1421,

Αδελφοί Γ.Μ. Μακρή Λτδ ν. Αναθεωρητική Αρχή Αδειών (1994) 4 A.A.Δ. 817.

Έφεση.

Έφεση από την καθ' ης η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Μ. Κρονίδης, Δ.) στην Yπόθεση Αρ. 969/94, ημερ. 16/7/97, με την οποία ακυρώθηκε η απόφασή της ημερ. 29/9/93 όπως η μεταφορά μαθητών από επαγγελματίες αδειούχους λεωφορειούχους γίνεται εκ περιτροπής μεταξύ των αιτητών και του ενδιαφερόμενου μέρους στην προσφυγή.

Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Εφεσείουσα-Καθ' ης η αίτηση.

Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Eφεσίβλητους-Aιτητές.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Π. Αρτέμης, Δ.

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι εφεσίβλητοι-αιτητές ως επαγγελματίες αδειούχοι λεωφορειούχοι για πολλά χρόνια μετέφεραν μαθητές από τα χωριά τους προς τα σχολεία.

Στις 29.9.93 η Αρχή Αδειών απεφάσισε όπως η μεταφορά των μαθητών γίνεται εκ περιτροπής και κατ' αναλογία μεταξύ των αιτητών και της Περιφερειακής Εταρείας Αγροτικών Λεωφορείων "Νέα Αμορόζα Λτδ", του ενδιαφερομένου μέρους στην προσφυγή. Οι αιτητές εναντίον της απόφασης της Αρχής Αδειών άσκησαν ιεραρχικές προσφυγές στις 22.11.93, οι οποίες εξετάστηκαν από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, που σε συνεδρία της ημερομηνίας 30.8.94 τις απέρριψε. Η απόφαση κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολές ημερομηνίας 5 και 6.9.94. Οι αιτητές προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος και ο πρωτόδικος Δικαστής αποδέχθηκε την προσφυγή τους ακυρώνοντας την επίδικη διοικητική απόφαση ως αναιτιολόγητη. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εφεσίβαλε την πρωτόδικη αυτή απόφαση.

Η επίδικη απόφαση που κοινοποιήθηκε στους αιτητές περιέχει τα ακόλουθα:

"Κατά την εξέταση των πιο πάνω προσφυγών, δεν προέκυψε οτιδήποτε, το οποίο να δικαιολογεί τροποποίηση ή ακύρωση των αποφάσεων της Αρχής Αδειών. Ως εκ τούτου οι προσφυγές απορρίπτονται και επικυρώνονται οι αποφάσεις της Αρχής Αδειών".

Ο ευπαίδευτος συνήγορος της εφεσείουσας-καθ΄ης η αίτηση επιχειρηματολόγησε ότι η επίδικη απόφαση είναι αιτιολογημένη και η αιτιολογία προκύπτει από το φάκελο της υπόθεσης και βασίζεται στους ιδίους λόγους, για τους οποίους η Αρχή Αδειών κατέληξε στην αρχική της απόφαση. Οι εφεσίβλητοι, μεταξύ άλλων, υποστήριξαν ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών δεν εξέτασε, όπως επιβάλλεται, εξ υπαρχής τις ιεραρχικές προσφυγές, αλλά ενήργησε ως εφετείο.

Θα προχωρήσουμε τώρα να εξετάσουμε τις πιο πάνω θέσεις. Στην υπόθεση Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Πάφου (ΑΛΕΠΑ) Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1999) 3 Α.Α.Δ. 837, λέχθηκαν σχετικά τα ακόλουθα:

". . . διαπιστώνουμε πως η εφεσίβλητη παρέλειψε να ερευνήσει ένα προς ένα τους ισχυρισμούς που διατυπώνει η εφεσείουσα στους λόγους της ιεραρχικής προσφυγής . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Η εφεσίβλητη ενήργησε εν προκειμένω πεπλανημένα εξομοιώνοντας την ιεραρχική προσφυγή της εφεσείουσας με έφεση. Αυτό συνάγεται και από τη φράση "δεν προκύπτει οτιδήποτε που να δικαιολογεί ακύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών", η οποία περιέχεται στην απόφαση της εφεσίβλητης χωρίς να προκύπτει ότι προηγήθηκε έρευνα από πλευράς εφεσίβλητης προς διαπίστωση των πρωτογενών γεγονότων."

Στην Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 1421, αναφέρονται τα ακόλουθα:

". . . σύμφωνα με τη νομολογία, η ιεραρχική προσφυγή δεν επενεργεί ως έφεση ούτε εξομοιώνεται με έφεση. Αναφέρω επί του προκειμένου τις υποθέσεις Andreas Tsouloftas & Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 426, Kωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (απόφαση ημερ. 25.4.1989 στην προσφυγή αρ. 370/88) και Σπύρος Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (απόφαση ημερ. 7.5.1991 στην προσφυγή αρ. 652/90)."

Ακολούθως ο Πογιατζής, Δ., αφού αναφέρεται στο σχετικό νομοθετικό πλαίσιο (άρθρο 4Α(3), (4) και (5) των Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων του 1982 και 1984) παρατηρεί τα ακόλουθα:

"Όπως προκύπτει από τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες, το έργο της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών δεν περιορίζεται στην αναθεώρηση των λόγων της απόφασης της Αρχής Αδειών που αποτελεί το αντικείμενο της ιεραρχικής προσφυγής. Εξετάζει την υπόθεση εξ υπαρχής και έχει την ίδια πρωτογενή δικαιοδοσία με την Αρχή Αδειών. Μπορεί να διενεργήσει δική της έρευνα, να διευρύνει το πλαίσιο της έρευνας που διεξήγε η Αρχή Αδειών, να ακούσει η ίδια τους ενδιαφερομένους, να λάβει υπόψη της ακόμα και γεγονότα μεταγενέστερα της έκδοσης της απόφασης της Αρχής Αδειών και να προβεί η ίδια στην έκδοση νέας απόφασης. Δικαιούται, βέβαια, να περιοριστεί σε απλή τροποποίηση ή/και επικύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών ως έχει."

Επίσης, στην Αδελφοί Γ.Μ. Μακρή Λτδ ν. Αναθεωρητική Αρχή Αδειών (1994) 4 A.A.Δ. 817, λέχθηκαν τα ακόλουθα:

"Υπεδείχθη ότι από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλέπε μεταξύ άλλων Tsouloftas v. Republic (1983) 3 C.L.R. 426) είναι σαφές ότι η ιεραρχική προσφυγή δεν αποτελεί δικαστική διαδικασία και δεν αποσκοπεί στην εξέταση της ορθότητας της απόφασης του ιεραρχικά κατώτερου οργάνου, αλλά στη δημιουργία ενός δεύτερου σκέλους στη διαδικασία λήψεως της απόφασης που αποβλέπει στην εξάλειψη λαθών από το κατώτερο όργανο. Και τα δύο όργανα, δηλαδή και η Αρχή Αδειών και Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, έχουν το ίδιο καθήκον, δηλαδή την προαγωγή των σκοπών του Νόμου με την εφαρμογή των προνοιών του στη συγκεκριμένη περίπτωση. Επίσης η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών εξετάζεται αυτοτελώς με βάση τα κριτήρια που θέτει ο Νόμος, την επάρκεια της έρευνας και το σκεπτικό της απόφασης."

Προκύπτει σαφώς από τα πιο πάνω ότι και στην παρούσα περίπτωση, όπου το λεκτικό της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών είναι παρόμοιο με εκείνο στις αναφερθείσες αποφάσεις, η εφεσείουσα ενήργησε ως αν η ιεραρχική προσφυγή επενεργούσε ως, και εξομοιωνόταν με έφεση. Η δε καταγραφή εκ μέρους της ότι "δεν προέκυψε οτιδήποτε που να δικαιολογεί την τροποποίηση ή την ακύρωση των αποφάσεων της Αρχής Αδειών", δεν αποτελεί αιτιολογία ούτε και καταδεικνύει ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών επελήφθη της ιεραρχικής προσφυγής μέσα στο αναγκαίο νομοθετικό πλαίσιο.

Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της εφεσείουσας.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία