ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Μεταξύ:

Κυπριακού Διϋλιστηρίου Πετρελαίου Λτδ.,

Εφεσειόντω ν

και

Δήμου Λάρνακας,

Εφεσιβλήτω ν.

__________________

Μεταξύ:

Κυπριακού Διϋλιστηρίου Πετρελαίου Λτδ.,

Εφεσειόντω ν

και

Δήμου Λάρνακας (σαν Πολεοδομικής Αρχής),

Εφεσιβλήτω ν.

__________________

Για τους εφεσείοντες: Π. Πολυβίου.

Για τους εφεσίβλητους: Μ. Χ" Χριστοφή.

___________________

___________________

Το πιο πάνω Παράρτημα περιέχει 9 όρους, οι οποίοι έχουν ως ακολούθως:

"1. Η ισχύς της άδειας αυτής λήγει μετά την παρέλευση τριών χρόνων από την ημερομηνία της Γνωστοποίησης χορήγησης της άδειας. Αν πριν την ημερομηνία λήξης οι εργασίες για την ανάπτυξη έχουν αρχίσει ουσιαστικά και βρίσκονται κατά την ημερομηνία που λήγει η άδεια, σε ενεργό εκτέλεση (΄Αρθρο 28 του Νόμου), μπορείτε να αποταθείτε για εξασφάλιση 'Πιστοποιητικού ΄Εναρξης Εργασιών', το οποίο επενεργεί προς παράταση της ισχύος της Πολεοδομικής ΄Αδειας για ένα ακόμα χρόνο.

2. Στην περίμετρο των προτεινόμενων δεξαμενών θα κατασκευαστεί κατάλληλος ελεύθερος χώρος για προσπέλαση πυροσβεστικού οχήματος, όπως φαίνεται στα εγκεκριμένα σχέδια.

3. Κατά μήκος του διαπλατυνόμενου δρόμου (οδός Ψηλορείτη) θα κατασκευαστεί περιτείχισμα με κατάλληλες εισόδους-εξόδους πυροσβεστικών οχημάτων μόνο και θα δενδροφυτευτεί λωρίδα ελάχιστου πλάτους ενός μέτρου.

4. Θα ακολουθηθούν όλοι οι όροι της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας καθώς και οι όροι του Επιθεωρητή Εργοστασίων.

5. Κατά μήκος του διαπλατυνόμενου δρόμου θα κατασκευαστεί πεζοδρόμιο, η δε υπόλοιπη λωρίδα θα ασφαλτοστρωθεί κατά τις υποδείξεις της αρμόδιας Αρχής.

6. ΄Ολες οι πρόσθετες εγκαταστάσεις θα συνδεθούν με το υφιστάμενο σύστημα διαχωρισμού των υγρών αποβλήτων για αποφυγή μόλυνσης του περιβάλλοντος.

7. ΄Ολες οι προτεινόμενες αποθηκευτικές/βιομηχανικές κατασκευές θα απέχουν 6 μ. από τα οδικά σύνορα.

8. Τα δύο τεμάχια 6Α και 279 θα ενοποιηθούν σε ένα.

9. Η λωρίδα γης που φαίνεται με κίτρινο χρώμα στο εγκεκριμένο χωρομετρικό σχέδιο θα παραχωρηθεί στο Δημόσιο για διαπλάτυνση του υφιστάμενου οδικού δικτύου."

Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν την νομιμότητα της επιβολής των όρων 8 και 9 με την Προσφυγή 789/93. Ισχυρίσθηκαν ότι η πολεοδομική άδεια με αρ. 216/93 που εκδόθηκε την 1.9.1993 στο βαθμό που περιέχει τους όρους 8 και 9 είναι παράνομη, άκυρη και εστερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.

Την 9.9.1993 οι εφεσίβλητοι εξέδωσαν την άδεια οικοδομής/προσθηκών για την ανέγερση των πιο πάνω τεσσάρων μεταλλικών δεξαμενών. Ανάμεσα στους όρους που επέβαλαν ήταν να ακολουθηθούν οι πιο πάνω όροι της Πολεοδομικής ΄Αδειας 216/93. Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν τη νομιμότητα της επιβολής των όρων 8 και 9 με την προσφυγή 788/93. Ισχυρίστηκαν και πάλιν ότι η άδεια οικοδομής/προσθηκών στο βαθμό που περιέχει τους όρους 8 και 9 της Πολεοδομικής ΄Αδειας 216/93 είναι παράνομη, άκυρη και εστερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

Το πρωτόδικο δικαστήριο εξέδωσε πρώτα την απόφαση του στην Προσφυγή 789/93 και την απέρριψε. ΄Εκρινε ότι οι εφεσείοντες δεν "νομιμοποιούνταν στην προσβολή μόνο των όρων 8 και 9 της πολεοδομικής άδειας. Οι όροι και η πολεοδομική άδεια αποτελούσαν αδιαίρετη πράξη".

Η υπόθεση Μοδέστου (πιο πάνω) αφορούσε έφεση που στρεφόταν εναντίον της ακύρωσης, από το πρωτόδικο δικαστήριο, όρων που τέθηκαν σε άδεια οικοδομής. Απορρίπτοντας την έφεση ο Πικής, Π., ο οποίος εξέδωσε την απόφαση της Ολομέλειας, έθεσε το θέμα ως εξής:

Στη Λαζάρου (πιο πάνω) ο Κωνσταντινίδης, Δ., έκρινε ότι για να είναι δυνατή η μερική ακύρωση μιας πράξης αυτή πρέπει να είναι διαιρετή. ΄Εθεσε το θέμα ως εξής:

Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι η προσφυγή 789/93 διαφοροποιείται από την υπόθεση Μοδέστου (πιο πάνω) γιατί οι όροι που τέθηκαν αποτελούσαν προϋπόθεση χορήγησης της πολεοδομικής άδειας ενώ στην Μοδέστου αποτελούσαν μέρος των ρυθμίσεων για την εκτέλεση του έργου το οποίο εγκρίθηκε με την άδεια και όχι προϋπόθεση για τη χρήση της άδειας. Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ως εξής:

Η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου στην προσφυγή 788/93 υιοθέτησε το σκεπτικό της απόφασης στην προσφυγή 789/93.

Εναντίον της απόφασης στις προσφυγές 788/93 και 789/93 οι εφεσείοντες άσκησαν αντίστοιχα τις εφέσεις 2422 και 2423. Οι τελευταίες έχουν συνεκδικαστεί γιατί βασίζονται πάνω στα αυτά πραγματικά και νομικά ζητήματα.

Τέλος ο κ. Πολυβίου υπέβαλε ότι οι επίμαχοι όροι και ιδιαίτερα ο όρος 9 τέθηκαν χωρίς την ύπαρξη οποιουδήποτε ρυμοτομικού σχεδίου και/ή έγκυρου ρυμοτομικού σχεδίου.

Eπομένως, η νομιμότητα της προσβαλλόμενης με την προσφυγή 789/93 πράξης θα εξεταστεί με βάση μόνο τις πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου 25(2) του Νόμου 90/72.

Από μια απλή ανάγνωση του επίμαχου άρθρου προκύπτει σαφώς ότι στοχεύει στο να καταστήσει τους όρους που τίθενται σε μια πολεοδομική άδεια αναπόσπαστο μέρος της άδειας. Προχωρεί μάλιστα και θέτει και ρήτρα σε περίπτωση μη εκτέλεσης των όρων. Προβλέπει ότι "η εκτελεσθείσα ανάπτυξις θεωρείται ως μη αποτελούσα ανάπτυξιν δια την οποίαν έχει χορηγηθεί πολεοδομική άδεια εκτός εάν οι όροι αυτοί εκτελεσθώσιν".

Εφόσο, σύμφωνα με το άρθρο 25(2) του Νόμου, οι όροι θεωρούνται αναπόσπαστο μέρος της πολεοδομικής άδειας, δεν μπορεί να λεχθεί ότι η πράξη είναι διαιρετή και ότι οι επίδικοι όροι μπορούν να προσβληθούν αυτοτελώς. Ακολουθεί πως η έφεση 2423 πρέπει ν΄ απορριφθεί.

Το πιο πάνω συμπέρασμα μας για το αναπόσπαστο των επίδικων όρων σφραγίζει και τη μοίρα της έφεσης 2422 η οποία σχετίζεται με την επιβολή των ιδίων όρων στην άδεια οικοδομής. Εφόσον οι επίδικοι όροι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της πολεοδομικής άδειας δεν μπορεί να τους αποδοθεί υπόσταση διαφορετική. Μετά που είχαν τεθεί και στην άδεια οικοδομής εξακολουθούν να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος και της άδειας οικοδομής. Ακολουθεί πως και η έφεση 2422 πρέπει ν΄ απορριφθεί.

Τέλος θα πρέπει να παρατηρήσουμε τα εξής:

Στην περίπτωση που ένας ενδιαφερόμενος αμφισβητεί τη νομιμότητα των όρων που περιλαμβάνονται σε μια πολεοδομική άδεια οφείλει να ασκήσει προσφυγή κατά του κύρους των όρων, να περιμένει την έκβαση της και μετά να αποταθεί για χορήγηση άδειας οικοδομής.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.