CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(1999) 3 ΑΑΔ 852

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 2384

Εφεσείων

Εφεσιβλήτων

Θα πρέπει να πούμε ότι συμφωνούμε με τον ευπαίδευτο συνήγορο του εφεσείοντα. Η σύσταση του Διευθυντή είναι τρωτή για περισσότερους από ένα λόγους. Κατ΄ αρχήν γίνεται μνεία στην προσφορά των υποψηφίων για το έτος 1994 για το οποίο όμως δεν είχαν συνταχθεί οι ετήσιες εκθέσεις. Κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με την ασαφή δήλωση του Διευθυντή ότι μέσα από κάποιες αλλαγές στην κατανομή των καθηκόντων που έγιναν ακριβώς μέσα στο 1994 διαφάνηκε ότι κάποιοι υποψήφιοι προσέφεραν αξιόλογη υπηρεσία και επέδειξαν ιδιαίτερο ζήλο και ικανότητες (Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε.2374, ημερ. 15.9.1999).

Περαιτέρω στη σύσταση γίνεται ιδιαίτερη μνεία στα καθήκοντα που ανατέθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος. Η φύση των καθηκόντων που ανατέθηκαν σε υπάλληλο δεν αποτελεί νόμιμο κριτήριο για την πρόκριση υπαλλήλου έναντι συναδέλφου του, εκτός ίσως όπου προκύπτει ότι στον τελευταίο ανατέθηκαν, λόγω ανεπάρκειας περιορισμένα καθήκοντα (βλ. Μαρούλλα Στεφάνου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 512/89, ημερ. 19.9.1990). Μέτρο κρίσης της αξίας των υποψηφίων είναι η επάρκεια και αποτελεσματικότητα με την οποία ασκούν τα καθήκοντά τους όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες υπηρεσιακές τους εκθέσεις και όχι η φύση ή το είδος της εργασίας που εκτελούν κατ΄ εντολή των ανωτέρων τους (Papadopoulos v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 1070, Xαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414).

Υπάλληλος στον οποίο ανατέθηκαν περιορισμένα ή υποδεέστερα καθήκοντα δεν μπορεί να τίθεται σε μειονεκτική ή δυσμενέστερη θέση έναντι συναδέλφου του στον οποίο παρασχέθηκε η ευκαιρία για πλήρη ανάπτυξη των ικανοτήτων του (Αλεξάνδρου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 819/92, ημερ. 7.2.1995, Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 760/94, ημερ. 31.10.1995). Ο χαρακτηρισμός των καθηκόντων που ανατέθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος ως "ένα πολύ δύσκολο, επίπονο και σοβαρότατο καθήκον", δημιουργεί σ΄ αυτόν ένα αθέμιτο πλεονέκτημα.

Περαιτέρω, γενική, αόριστη και στην ουσία κοινοτυπία, είναι και η δήλωση ότι το ενδιαφερόμενο μέρος εργάστηκε με εντυπωσιακή ευσυνειδησία, ζήλο και αφοσίωση χωρίς να φείδεται κόπου και χρόνου (βλέπε Κυπερούντας ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 819/96, ημερ. 10.11.1999).

΄Ομως η πρωτόδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί και για ένα ακόμα λόγο. Το σχέδιο υπηρεσίας προνοεί ως απαιτούμενο προσόν την πολύ καλή γνώση της αγγλικής. Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι έγινε η δέουσα έρευνα, μια και το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης που κατείχε προηγουμένως το ενδιαφερόμενο μέρος απαιτούσε καλή γνώση της αγγλικής. Το Δικαστήριο αναφέρει επίσης ότι ο Διευθυντής ανέφερε πως όλοι οι υποψήφιοι είχαν εκπαιδευτεί από αγγλόφωνο εμπειρογνώμονα σε θέματα σχετικά με την εργασία τους, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος είχε επιτύχει σε εξετάσεις λογιστικής στο υψηλότερο επίπεδο του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου.

Το πιο πάνω συμπέρασμα δεν είναι ορθό. Κατ΄ αρχήν στην προηγούμενη θέση που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος, το απαιτούμενο από το το σχέδιο υπηρεσίας επίπεδο γνώσης της αγγλικής ήταν η καλή γνώση, ενώ το επίπεδο που απαιτείται για την παρούσα θέση είναι της πολύ καλής γνώσης. Περαιτέρω δεν είναι ακριβές ότι ο Διευθυντής αναφέρτηκε σε επιτυχία του ενδιαφερόμενου μέρους σε εξετάσεις λογιστικής. Εν πάση περιπτώσει η Επιτροπή δεν μπορούσε να βασιστεί στη δήλωση του Διευθυντή αναφορικά με το επίπεδο γνώσης μιας ξένης γλώσσας που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας. ΄Επρεπε να βεβαιωθεί, ύστερα από δέουσα έρευνα ότι οι υποψήφιοι κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα. Η νομολογία έχει επανειλημμένα τονίσει την αναγκαιότητα για έρευνα από το διορίζον όργανο, όταν δεν υπάρχουν τα αδιάσειστα εκείνα ενδεικτικά που καταδεικνύουν την επάρκεια της γνώσης μιας γλώσσας (Παπαδάμου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 973/93, ημερ. 2.10.1996, Χ"Γιάννη κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317, Στυλιανίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 518/94 κ.α., ημερ. 20.9.1995).