- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

--------------------

Για τον εφεσείοντα: Αλ. Λυκούργου για Τ. Παπαδόπουλο

Για την εφεσίβλητη: Τ. Πολυχρονίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της

Δημοκρατίας

Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Α.Σ. Αγγελίδης

--------------------

Ο πρώτος λόγος έφεσης συνδέεται άμεσα με την αρχαιότητα του Α. Δαβερώνα απέναντι στον προαχθέντα. Αποτελεί κοινό έδαφος - προκύπτει άλλωστε από τους φακέλους - ότι ο προμνησθείς υπερέχει σε αρχαιότητα που ξεπερνά τα 5 χρόνια. Την ουσιαστική αυτή υπεροχή, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ. ή η Επιτροπή) θεώρησε ως "ελαφρά". Ο πρωτόδικος δικαστής έκρινε ότι ο χαρακτηρισμός αυτός δεν πρόδινε πλανεμένη αξιολόγηση της διαφοράς στην αρχαιότητα. Είπε σχετικά ότι "η διατύπωση που χρησιμοποιήθηκε αποτελεί θέμα χαρακτηρισμού και όχι λανθασμένης εκτίμησης........ η Επιτροπή θέλησε να μειώσει την εντύπωση που θα δημιουργούσε απόφαση να προαχθεί νεότερος κατά πέντε χρόνια, χαρακτηρίζοντας τη διαφορά στην αρχαιότητα ελαφρά".

Η δικηγόρος του εφεσείοντα υπέβαλε ότι η παραπάνω λανθασμένη εκτίμηση της Ε.Δ.Υ. συνιστά πλάνη περί τα πράγματα, ουσιαστικής μορφής, που επιφέρει ακυρότητα της προαγωγής. Οι δε διαπιστώσεις του πρωτόδικου δικαστή και "η διορθωτική παρέμβαση" του εκφεύγουν των ορίων του ακυρωτικού ελέγχου. Η αντίκρουση είχε ως άξονα το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης. Υποστηρίχθηκε από τη δικηγόρο της Δημοκρατίας ότι ο δικαστής, στα όρια των εξουσιών του, σωστά έκρινε πως δε δημιουργείται ζήτημα πλάνης της Επιτροπής εφόσον είχε στη διάθεση της όλα τα στοιχεία που προσδιόριζαν με ακρίβεια τη σειρά αρχαιότητας.

Δύσκολα θα μπορούσαμε να δεχθούμε ότι η αξιολογική κρίση της Ε.Δ.Υ. αναφορικά με την αρχαιότητα δε θα είχε επιπτώσεις στη νομιμότητα των προαγωγών viz-a-viz τον Α. Δαβερώνα. Όμως η κρίση αυτή δεν επηρέασε με οποιονδήποτε τρόπο τον εφεσείοντα. Το ζήτημα θα είχε σημασία μόνο στην περίπτωση που εξετάζαμε έφεση από τον προμνησθέντα υποψήφιο. Αυτός ο λόγος έφεσης, κατά συνέπεια, αστοχεί. Και απορρίπτεται.

Περνούμε στο δεύτερο επιχείρημα που ο εφεσείων πρόβαλε για να πετύχει ακύρωση. Αφορά τα προσόντα των υποψηφίων, ιδιαίτερα του εφεσείοντα. Ο πρωτόδικος δικαστής θεώρησε ότι τα δύο μεταπτυχιακά διπλώματα του εφεσείοντα στη Γεωλογία και Environmental Planning "δε φαίνεται να έχουν σχέση με τα απαιτούμενα προσόντα". Έθεσε το θέμα ως εξής:

Ο εφεσείων υποστήριξε πως τα επιπλέον ακαδημαϊκά προσόντα του συσχετίζονται άμεσα με τα καθήκοντα της θέσης και του προσδίνουν σαφή υπεροχή στον τομέα αυτό έναντι κάθε άλλου ανθυποψηφίου του. Η Επιτροπή όμως, κατά την εισήγηση του, τα παρέβλεψε χωρίς να διερευνήσει το θέμα. Απαντώντας σχετικά η δικηγόρος της Δημοκρατίας είπε ότι το πρόσθετο προσόν, που προβλέπει το οικείο σχέδιο υπηρεσίας, είχαν, όπως ορθά διέγνωσε η Ε.Δ.Υ., όλοι οι υποψήφιοι. Οι επιπρόσθετοι μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών του εφεσείοντα δεν περιλαμβάνονταν στα προαπαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας είτε ως επιπρόσθετο προσόν είτε ως πλεονέκτημα. Επομένως, κατέληξε, όπως επαναβεβαίωσε η Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 317, 321, τα προσόντα αυτά "είναι παράγοντας οριακής σημασίας ο οποίος δεν επαυξάνει ουσιωδώς τις διεκδικήσεις του κατόχου για προαγωγή".

Η Ε.Δ.Υ. εδώ είχε καθήκον να διερευνήσει το θέμα και να μην το παρακάμψει λέγοντας απλώς ότι λήφθηκαν υπόψη επίσης τα προσόντα των υποψηφίων. Αυτό δεν ήταν αρκετό. Ο εφεσείων κατείχε δύο μεταπτυχιακά. Δεν εξέτασε η Ε.Δ.Υ - σ' αυτήν ανήκει η αρμοδιότητα και όχι στο δικαστήριο - αν τα στοιχεία αυτά μπορούσαν να συσχετισθούν με τα καθήκοντα ή τις ευθύνες της θέσης. Οπόταν υπήρχε πιθανότητα μεταβολής της γενικής εικόνας. Αν στο ερώτημα η απάντηση ήταν καταφατική θα διαμορφωνόταν ίσως ευνοϊκότερη κατάσταση για τον εφεσείοντα που κρίθηκε ότι ήταν, στον τομέα αυτό, σε ίση περίπου μοίρα με το ενδιαφερόμενο μέρος. Η αρχή της διαφάνειας επέβαλλε έρευνα η οποία δεν έγινε. Η επίδικη πράξη είναι, για το λόγο αυτό, τρωτή.