|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1998) 3 ΑΑΔ 681
16 Σεπτεμβρίου, 1998
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ,
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΕΛΛΑΣ,
Εφεσείων στην Α.Ε. 1885,
ΓΙΩΡΓΟΣ Χ"ΡΟΥΣΟΥ,
Εφεσείων στην Α.Ε. 1889,
v.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσίβλητης.
(Aναθεωρητικές Eφέσεις Αρ. 1885 & 1889)
Ακυρωτική Απόφαση — Eπανεξέταση — Eπανεξέταση διορισμού μετά από δικαστική ακύρωσή του — Oι ισχύουσες αρχές — Eιδικά το θέμα των προσωπικών συνεντεύξεων που διεξήχθησαν κατά την ακυρωθείσα διαδικασία (κακή σύνθεση διορίζοντος οργάνου) — Δεν λαμβάνονται υπόψη κατά την επανεξέταση — Περιστάσεις υπό τις οποίες διεπιστώθη η συμμόρφωση του διορίζοντος οργάνου προς την ακύρωση στην κριθείσα περίπτωση.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Λιμένων Κύπρου — Υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Προσόντα — H διαπίστωση της κατοχής τους έργο του διορίζοντος οργάνου — Πλήρωση υψηλών ιεραρχικών θέσεων — Eυρεία διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου — Όρια δικαστικής επεμβάσεως.
Oι εφεσείοντες ζήτησαν με συνεκδικασθείσες εφέσεις την ανατροπή της επικυρωτικής πρωτόδικης απόφασης και την ακύρωση του διορισμού του ενδιαφερομένου στη θέση Oικονομικού Διευθυντή στην Αρχή Λιμένων.
H Oλομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας τις εφέσεις αποφάσισε ότι:
1. Έχει νομολογηθεί πως οι εντυπώσεις από προσωπικές συνεντεύξεις που σχηματίστηκαν από το διορίζων όργανο, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά την επανεξέταση από το όργανο αυτό, αν η σύνθεση των μελών του έχει αλλάξει. Στην προκειμένη περίπτωση δεν αποδείχτηκε ότι συνέβη κάτι τέτοιο. Τουναντίον από τα πρακτικά γίνεται φανερό ότι η γνωμάτευση των δικηγόρων της Αρχής ήταν ενώπιον του Συμβουλίου. Πέραν τούτου διατυπώθηκε ρητά στα πρακτικά ότι η Αρχή θα προέβαινε στην επανεξέταση με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο που λήφθηκε η ακυρωθείσα απόφαση και σημείωσε ιδιαίτερα ότι θα το έπραττε τούτο με βάση τα όσα αναφέρονται στη γνωμάτευση. Ενόψει τούτων, δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι η Αρχή δεν έλαβε υπόψη της εντυπώσεις του προηγούμενου Συμβουλίου κατά τις συνεντεύξεις. Το ότι διατύπωσε την αξιολόγησή της και την απόφασή της με την ίδια φρασεολογία που χρησιμοποίησε το προηγούμενο Συμβούλιο για τις εντυπώσεις του στις συνεντεύξεις, δεν σημαίνει πως το νέο Συμβούλιο κατά την επανεξέταση με τη χρήση της φρασεολογίας αυτής, έλαβε υπόψη τις συνεντεύξεις ή ότι δεν διενήργησε επαρκή έρευνα και δεν άσκησε νόμιμα τη διακριτική του ευχέρεια. Το τεκμήριο της κανονικότητας δεν ανετράπη.
2. Η διαπίστωση των προσόντων των υποψηφίων για την πλήρωση θέσης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου. Το Ανώτατο Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν η διαπίστωση δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή. Η Αρχή είχε ενώπιόν της λεπτομερή στοιχεία και από τα πρόσθετα στοιχεία της αίτησης του ενδιαφερόμενου προσώπου. Προκύπτει πως το ενδιαφερόμενο μέρος είχε απασχοληθεί εκτεταμένα με τον τομέα της λιμενικής βιομηχανίας κατά την διάρκεια της απασχόλησής του στο Γραφείο Προγραμματισμού, όπως διαπίστωσε και το πρωτόδικο Δικαστήριο. Επομένως, το εύρημα της Αρχής ήταν εύλογα επιτρεπτό. Η εφεσίβλητη ενήργησε ορθά μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας, η οποία είναι ευρεία ενόψει του γεγονότος ότι η επίδικη θέση είναι ψηλά στην ιεραρχία.
Οι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου κ.ά. v. Καραγιώργη κ.ά. (1991) 3 Α.Α.Δ. 159,
Μιχαηλίδου v. Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 212/91 και 316/91, ημερ. 20.10.93,
Paschalis v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1897.
Εφέσεις.
Εφέσεις εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Χατζητσαγγάρης, Δ.) που δόθηκε στις 3 Δεκεμβρίου, 1993 (Προσφυγές Αρ. 486/91 και 528/91) με την οποία επικύρωσε το διορισμό του ενδιαφερομένου προσώπου στη θέση του Οικονομικού Διευθυντή της Αρχής Λιμένων.
Α. Λαδάς, για τον Εφεσείοντα στην Α.Ε. 1885.
Π. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα στην Α.Ε. 1889.
Ν. Παπαευσταθίου, για την Εφεσίβλητη.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Οι παρούσες εφέσεις ακούστηκαν ταυτόχρονα και στρέφονται κατά της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες προσφυγές 486/91 και 528/91, να επικυρώσει την απόφαση της εφεσίβλητης Αρχής Λιμένων Κύπρου ημερ. 29.4.91, με την οποία διορίστηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Γιαννάκης Κόκκινος στη θέση του Οικονομικού Διευθυντή της Αρχής από 2.1.91, αντί των εφεσειόντων-αιτητών. Η επίδικη θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής.
Όπως προκύπτει από την πρωτόδικη απόφαση, οι εφεσείοντες είναι υπάλληλοι της Αρχής. Ο εφεσείων στην προσφυγή αρ. 486/91 κατέχει τη θέση του Ανώτερου Λογιστή, ο δε αιτητής στην προσφυγή αρ. 528/91 κατέχει τη θέση του Ανώτερου Εσωτερικού Ελεγκτή. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο πριν το διορισμό του στην Αρχή κατείχε τη θέση του Ανώτερου Λειτουργού προγραμματισμού στο Τμήμα Προγραμματισμού.
Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο διορίστηκε αρχικά στην πιο πάνω θέση στις 8.11.90, και η απόφαση αυτή προσβλήθηκε με τις προσφυγές 31/91 και 52/91. Λόγω κακής σύνθεσης του διορίζοντος οργάνου, το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής, διά των δικηγόρων του, σαν αποτέλεσμα της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Ρ.Ι.Κ. ν. Χρίστου Καραγιώργη κ.ά. (1991) 3 Α.Α.Δ. 159, δεν υποστήριξε τη νομιμότητα της πράξης διορισμού του ενδιαφερομένου προσώπου και στις 29.4.91 το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε τον επίδικο διορισμό.
Την ίδια μέρα και μετά την ακύρωση του διορισμού από το Ανώτατο Δικαστήριο, το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης της επίδικης θέσης και ο νομικός σύμβουλος της Αρχής που ήταν παρών, αφού αναφέρθηκε στο θέμα των ακυρωτικών αποφάσεων, είπε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής θα πρέπει να πάρει εκ νέου απόφαση με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο που λήφθηκε η ακυρωθείσα απόφαση. Αναφορικά με τα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη και τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί κατά την επανεξέταση του θέματος, παρέπεμψε στη γνωμάτευση που έδωσε με ημερ. 19.3.91. Στη συνέχεια αποχώρησε από τη συνεδρία.
Το Διοικητικό Συμβούλιο προχώρησε στην επανεξέταση του θέματος της πρόσληψης Οικονομικού Διευθυντή, και αφού μελέτησε διάφορα έγγραφα που ήταν ενώπιόν του, διαπίστωσε ότι οι υποψήφιοι τηρούσαν τα ελάχιστα απαιτούμενα προσόντα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων και λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν του ουσιώδη στοιχεία στο σύνολό τους, έκρινε ότι οι υποψήφιοι Αντώνης Αντωνίου, Γιαννάκης Κόκκινος, Δημήτρης Φελλάς και Δάφνη Φινοπούλου υπερτερούσαν όλων των υπόλοιπων υποψηφίων για περαιτέρω εξέταση της υποψηφιότητάς τους για τη θέση του Οικονομικού Διευθυντή.
Στη συνέχεια στο σχετικό πρακτικό αναφέρονται και τα εξής:
"4.7 Το Συμβούλιο αξιολογώντας το σύνολο των στοιχείων που είχε ενώπιόν του για τον καθένα από τους πιο πάνω τέσσερις υποψήφιους διαπίστωσε τα ακόλουθα:
(α) Αντώνης Αντωνίου
......................................................................................................
(β) Γιαννάκης Κόκκινος
Διαθέτει εκτεταμένες γνώσεις και ευρεία πείρα στα οικονομικά ως και ευρεία λογιστική και διοικητική πείρα σε θέματα που αφορούν την οικονομική διεύθυνση της Αρχής. Έχει αρκετές γνώσεις και επαρκή πείρα σε θέματα διοίκησης και λειτουργίας των λιμανιών και κρίθηκε ότι έχει το σχετικό επιπρόσθετο προσόν που προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Λόγω της θέσης του στο Γραφείο Προγραμματισμού αντιπροσώπευσε την Κυβέρνηση σε θέματα σχεδιασμού και ανάπτυξης λιμανιών και είχε την ευχέρεια να ενημερώνεται και να μελετά όλα τα αναπτυξιακά προγράμματα της Αρχής και διάφορα άλλα προβλήματα που την αφορούν. Διαθέτει και το επιπρόσθετο προσόν της γνώσης της γαλλικής γλώσσας.
(γ) Δημήτρης Φελλάς
Λόγω της θέσης του στην Αρχή διαθέτει πάρα πολλές γνώσεις σε θέματα διοίκησης και λειτουργίας λιμανιών και κρίθηκε ότι έχει το σχετικό επιπρόσθετο προσόν που προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Επίσης διαθέτει εκτεταμένες γνώσεις και πείρα που αφορούν τις οικονομικές και λογιστικές δραστηριότητες της Αρχής. Με βάση το περιεχόμενο του προσωπικού και εμπιστευτικού του φακέλου διαπιστώθηκε ότι στον τομέα "συνεργασία/σχέσεις", "ικανότητα να ηγείται" και "χαρακτήρα" η αξιολόγηση του είναι χαμηλή. Όπως προέκυψε από τα στοιχεία του φακέλου δεν εδιατηρούσε σχέσεις καλής συνεργασίας με τους ανώτερούς του και υπήρχαν ορισμένα προβλήματα και με τους κατώτερούς του.
(δ) Δάφνη Φινοπούλου
...............................................................................................
4.8. Ακολούθησε ενδελεχής σύγκριση των τεσσάρων υποψήφιων μεταξύ τους, κατά την οποία το Συμβούλιο έκρινε ότι οι υποψήφιοι Αντώνης Αντωνίου και Δάφνη Φινοπούλου υστερούν έναντι των άλλων δυο υποψήφιων όσον αφορά την καταλληλότητά τους για τη θέση ........................................................
4.9 Στη συνέχεια το Συμβούλιο προέβη σε σύγκριση των δυο υποψηφίων με βάση όλα τα ουσιώδη στοιχεία και έκρινε, με βάση όλα τα ουσιώδη στοιχεία στο σύνολό τους, ότι ο κος Γιαννάκης Κόκκινος υπερτερεί ουσιαστικά του κ. Δ. Φελλά, και είναι ο πιο κατάλληλος υποψήφιος για διορισμό στη θέση του Οικονομικού Διευθυντή .......................................................................
Το Συμβούλιο επέλεξε κατά πλειοψηφία, τον κ. Γιαννάκη Κόκκινο για διορισμό στη θέση του Οικονομικού Διευθυντή της Αρχής και αποφάσισε να του προσφέρει διορισμό στην εν λόγω θέση αναδρομικά από τις 2.1.1991.
Σ' αυτό το στάδιο κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούμε σε απόσπασμα της αναφερθείσας γνωμάτευσης των δικηγόρων της Αρχής, το οποίο αναφέρει τα ακόλουθα στις σελ. 67-68:
"(5) Αποτέλεσμα της ακύρωσης μια απόφασης ή της ανάκλησης της, είναι να καθίσταται εξ υπ' αρχής άκυρη και χωρίς κανένα έννομο αποτέλεσμα. Το Διοικητικό Συμβούλιο θα πρέπει να πάρει εκ νέου απόφαση με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο που λήφθηκε η ακυρωθείσα (ή ανακληθείσα) απόφαση. Στην περίπτωση των διορισμών/προαγωγών, το Διοικητικό Συμβούλιο θα πρέπει, με βάση τη Νομολογία, να αποφασίσει με βάση τα στοιχεία που ήταν ενώπιον του όταν πήρε την ακυρωθείσα (ή ανακληθείσα) απόφαση του. Ένα ειδικότερο θέμα που προκύπτει είναι κατά πόσο οι εντυπώσεις από τις τυχόν προσωπικές συνεντεύξεις των υποψηφίων από το Διοικητικό Συμβούλιο (με την κακή του σύνθεση) θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Με βάση την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε άλλη υπόθεση την Κώστας Πασχάλης ν. Δημοκρατίας (1988) 3 C.L.R. 1897, οι προσωπικές συνεντεύξεις που σχηματίσθηκαν από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας με άλλη σύνθεση μελών δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Επίσης θα πρέπει να προστεθεί ότι, με βάση την ίδια απόφαση στην υπόθεση Πασχάλη, δεν είναι δυνατή η διενέργεια νέων προσωπικών συνεντεύξεων γιατί, όπως προαναφέρθηκε, οι νέες αποφάσεις πάνω στο θέμα του διορισμού ή προαγωγών θα πρέπει να ληφθούν με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο λήψης της ακυρωθείσης αποφάσεως."
Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί πως στα πρακτικά της απόφασης του το Διοικητικό Συμβούλιο αναφέρει στην παρ. 4.3 (βλ. σελ. 30 των πρακτικών) ότι μελέτησε την πιο πάνω γνωμάτευση και αποφάσισε να επανεξετάσει το θέμα της πρόσληψης του Οικονομικού Διευθυντή με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο που λήφθηκε η ακυρωθείσα απόφαση και με βάση τα όσα αναφέρονται στην εν λόγω γνωμάτευση.
Ένας από τους λόγους ακυρότητας που διατυπώθηκε και στις δυο προσφυγές ήταν ότι κατά την επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης, το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής έλαβε υπόψη του τις εντυπώσεις από τις προφορικές συνεντεύξεις που είχαν διενεργηθεί από το προηγούμενο Διοικητικό Συμβούλιο και τούτο γιατί στο σχετικό πρακτικό της Αρχής δεν αναφέρεται ρητά ότι οι εντυπώσεις από τις προσωπικές συνεντεύξεις αγνοήθηκαν και γιατί το κείμενο των πρακτικών σχετικά με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και τον εφεσείοντα Φελλά είναι πανομοιότυπο με το πρακτικό της προηγούμενης διαδικασίας πλήρωσης της θέσης σχετικά με την αξιολόγηση στις συνεντεύξεις, με εξαίρεση τη φράση που αναφέρεται στην απόδοση τους στις συνεντεύξεις, η οποία αφαιρέθηκε. Επίσης αναφέρθηκε πως η αναφορά στα πρακτικά στη γνωμάτευση, δεν είναι ένδειξη ότι η Αρχή έλαβε υπόψη τη γνωμάτευση και αγνόησε τις εντυπώσεις. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς αυτούς, οι οποίοι κατά την άποψη του δεν μπορούσαν να ανατρέψουν το τεκμήριο της κανονικότητας σύμφωνα με το οποίο, εφόσον η γνωμάτευση ήταν ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου, τεκμαίρεται ότι λήφθηκε υπόψη και αναφέρθηκε στην απόφαση στην υπόθεση Στέλλας Μιχαηλίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 212/91 και 316/91, ημερ. 20.10.93 και στις αποφάσεις στις οποίες παραπέμπει.
Στην Α.Ε. 1885 το μοναδικό ουσιαστικά θέμα που εγείρεται, όπως δήλωσε ενώπιόν μας ο δικηγόρος του εφεσείοντα, είναι ο πιο πάνω λόγος ακυρότητας και επανάλαβε τα ίδια ή/και παρόμοια επιχειρήματα όπως αυτά που αναφέρθηκαν πρωτόδικα προς υποστήριξη της θέσης ότι η έφεση πρέπει να επιτύχει.
Έχει νομολογηθεί πως οι εντυπώσεις από προσωπικές συνεντεύξεις που σχηματίστηκαν από το διορίζων όργανο, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά την επανεξέταση από το όργανο αυτό, αν η σύνθεση των μελών του έχει αλλάξει (Βλ. μεταξύ άλλων, Κώστας Πασχάλης ν. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 1897). Όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν αποδείχτηκε ότι συνέβη κάτι τέτοιο. Τουναντίον από τα πρακτικά γίνεται φανερό ότι η γνωμάτευση των δικηγόρων της Αρχής ήταν ενώπιον του Συμβουλίου. Πέραν τούτου διατυπώθηκε ρητά στα πρακτικά ότι η Αρχή θα προέβαινε στην επανεξέταση με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο που λήφθηκε η ακυρωθείσα απόφαση και σημείωσε ιδιαίτερα ότι θα το έπραττε τούτο με βάση τα όσα αναφέρονται στη γνωμάτευση. Ενόψει τούτων, δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι η Αρχή δεν έλαβε υπόψη της εντυπώσεις του προηγούμενου Συμβουλίου κατά τις συνεντεύξεις. Το ότι διατύπωσε την αξιολόγηση της και την απόφαση της με την ίδια φρασεολογία που χρησιμοποίησε το προηγούμενο Συμβούλιο για τις εντυπώσεις του στις συνεντεύξεις, δεν σημαίνει πως το νέο Συμβούλιο κατά την επανεξέταση με τη χρήση της φρασεολογίας αυτής, ότι έλαβε υπόψη τις συνεντεύξεις ή ότι δεν διενήργησε επαρκή έρευνα και δεν άσκησε νόμιμα τη διακριτική του ευχέρεια. Το τεκμήριο της κανονικότητας δεν ανετράπη και η θέση του εφεσείοντα ότι λήφθηκε υπόψη η προσωπική συνέντευξη είναι αβάσιμη και αστήρικτη.
Στην Α.Ε. 1889 προβλήθηκε ο λόγος ότι το εύρημα της Αρχής ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχει ευρεία λογιστική πείρα δεν υποστηρίζεται πουθενά από το υλικό που είχε ενώπιον της και πιο συγκεκριμένα υποστηρίχθηκε ότι δεν υπάρχει πουθενά τέτοιο υλικό. Το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε αβάσιμο τον ισχυρισμό αυτό.
Η πείρα που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας μπορεί να είναι διαζευκτικά είτε στη λογιστική είτε στα οικονομικά.
Η διαπίστωση των προσόντων των υποψηφίων για την πλήρωση θέσης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου. Το Ανώτατο Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν η διαπίστωση δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η Αρχή είχε ενώπιόν της λεπτομερή στοιχεία και από τα πρόσθετα στοιχεία της αίτησης του ενδιαφερόμενου προσώπου προκύπτει πως το ενδιαφερόμενο μέρος είχε απασχοληθεί εκτεταμένα με τον τομέα της λιμενικής βιομηχανίας κατά την διάρκεια της απασχόλησής του στο Γραφείο Προγραμματισμού, όπως διαπίστωσε και το πρωτόδικο Δικαστήριο. Επομένως, το εύρημα της Αρχής ήταν εύλογα επιτρεπτό.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η επίδικη απόφαση δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη και ότι ήταν αόριστη, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι ήταν επαρκώς αιτιολογημένη, ιδίως όταν ληφθούν υπόψη και τα στοιχεία που περιέχονται στους σχετικούς φακέλους.
Ούτε και αυτός ο ισχυρισμός ευσταθεί. Το διορίζον όργανο διεξήγαγε ενδελεχή έρευνα και η επίδικη απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη. Η αιτιολογία πηγάζει από το πρακτικό της απόφασης της 29.4.91 και συμπληρώνεται από το σύνολο του υλικού που τέθηκε ενώπιόν του.
Καταλήγοντας αναφέρουμε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο διαπίστωσε, επίσης, πως οι εφεσείοντες δεν απέδειξαν έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους και το εύρημα αυτό δεν εφεσιβλήθη.
Η εφεσίβλητη ενήργησε ορθά μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας, η οποία είναι ευρεία ενόψει του γεγονότος ότι η επίδικη θέση είναι ψηλά στην ιεραρχία.
Οι εφεσείοντες απότυχαν να αποδείξουν οποιοδήποτε λόγο ακύρωσης της επίδικης διοικητικής πράξης και επομένως ορθά η επίδικη πράξη επικυρώθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Οι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα εις βάρος των εφεσειόντων.
Oι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.