|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 3 ΑΑΔ 293
30 Mαρτίου, 1998
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ,
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης-Καθ'ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2007)
Δημόσιοι Yπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση του Προϊσταμένου του Tμήματος — Yποβολή νέων συστάσεων κατά την επανεξέταση μετά από ακύρωση των αρχικών δοθέντων λόγων αναιτιολογήτου — Διαδικασία ορθή και σύσταση νόμιμη — Περιστάσεις.
O αιτητής εφεσίβαλε την πρωτόδικο απόφαση η οποία επικύρωσε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους σε Ειδικό Iατρό στο Ψυχιατρείο. Eίχε προηγηθεί ακύρωση της αρχικής πλήρωσης της θέσης, λόγω κρίσεως της υπέρ του ενδιαφερομένου σύστασης του Διευθυντή, ως αναιτιολόγητης.
H Oλομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Ορθά η ΕΔΥ επεδίωξε νέες συστάσεις από τον ίδιο Διευθυντή. Η νομολογία υποστηρίζει ότι είναι παραδεκτή η πλήρωση του κενού που αφήνεται από την απόρριψη των συστάσεων που υποβάλλονται από τον Προϊστάμενο με την υποβολή νέων συστάσεων.
Εξέταση του κειμένου της νέας σύστασης του Διευθυντή, αποκαλύπτει ότι εξήγησε σε έκταση τα δεδομένα στα οποία στηρίζεται όσο και τους λόγους που καθιστούν το ενδιαφερόμενο μέρος τον καταλληλότερο υποψήφιο για την εκπλήρωση των καθηκόντων της θέσης. Η σύσταση του είναι επαρκώς αιτιολογημένη, συνάδει δε και με τα στοιχεία των φακέλων. Δεν εισήγαγε, ως ο ισχυρισμός του αιτητή, εξωγενή στοιχεία ή άσκησε μεροληπτική στάση εναντίον του αιτητή. Δεν έχει τεκμηριωθεί οποιαδήποτε προκατάληψη του Διευθυντή εναντίον του αιτητή.
2. Δεν έχει διαπιστωθεί οποιοδήποτε σφάλμα είτε στην απόφαση της ΕΔΥ, είτε στην πρωτόδικη απόφαση. Δεν παραγνωρίστηκε η αρχαιότητα του αιτητή, αφού λήφθηκε υπόψη κατά την τελική κρίση της ΕΔΥ. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικατηρίου ότι ήταν εύλογη η επιλογή της ΕΔΥ, μας βρίσκει σύμφωνους. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε, έστω οριακά, σε αξία, προσέτι είχε υπέρ του την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Δημοκρατία v. Πιτσιλλίδη και Άλλος (1990) 3 Α.Α.Δ. 4330.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή τότε του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Πικής, Δ.) που δόθηκε στις 24 Oκτωβρίου, 1994 (Προσφυγή Aρ. 987/93) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα εναντίον του διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Eιδικού Iατρού στο Ψυχιατρείο αντί αυτού.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Eφεσείοντα-Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, για την Eφεσίβλητη-Καθ' ης η αίτηση.
Κ. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής κ. Μ. Κρονίδης.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Με την έφεση προσβάλλεται η πρωτόδικη απόφαση, η οποία επικύρωσε το διορισμό του Γ. Καραβία στη θέση του Ειδικού Ιατρού στο Ψυχιατρείο αναδρομικά από την 1.10.1992. Αυτή ήταν και η ημερομηνία κατά την οποία πληρώθηκε για πρώτη φορά η επίδικη θέση. Ο εφεσείοντας με την προσφυγή υπ' αριθμό 831/92 πέτυχε την ακύρωση του πρώτου διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους γιατί η σύσταση του προϊσταμένου των Ψυχιατρικών Υπηρεσιών κρίθηκε αναιτιολόγητη. Κατά την επανεξέταση, η ΕΔΥ αγνόησε την αποκηρυχθείσα σύσταση και επεδίωξε την πλήρωση του κενού με την πρόσκληση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας να υποβάλει εκ νέου τις συστάσεις του πράγμα που έπραξε με αναφορά στο νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε όταν λήφθηκε η πρώτη απόφαση. Η ΕΔΥ στάθμισε το σύνολο των στοιχείων ενώπιόν της, συμπεριλαμβανομένης της σύστασης του Προϊσταμένου, υπό το πρίσμα των κριτηρίων που θέτει ο νόμος (αξία - προσόντα - αρχαιότητα) και κατέληξε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ο καταλληλότερος για την πλήρωση της θέσης.
Ο αιτητής προσέβαλε εκ νέου με την προσφυγή υπ' αριθμό 987/93 την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους. Ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εξεδίκασε σε πρώτο βαθμό την προσφυγή του αιτητή, την απέρριψε. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση:-
"Υπό το φως του συνόλου των στοιχείων που είχε ενώπιον της η Ε.Δ.Υ., ήταν εύλογα παραδεκτή η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους. Η αποτίμηση των διεκδικήσεων των υποψηφίων έγινε με αναφορά στα ουσιώδη γεγονότα υπό το φως των κριτηρίων που θέτει ο νόμος για την αξιολόγησή τους. Μεγάλη σημασία ενείχε η σύσταση του προϊσταμένου του Τμήματος που, όπως είναι νομολογημένο, άπτεται της αξίας των υποψηφίων και επενεργεί ως στοιχείο κρίσεως ιδιαίτερης σημασίας.
Ό,τι απομένει ν' αποφασιστεί, είναι κατά πόσο η σύσταση του προϊσταμένου είναι για οποιοδήποτε λόγο τρωτή. Η κρίση μου είναι ότι αυτή αιτιολογείται πλήρως και ότι δεν πάσχει σε οποιοδήποτε σημείο· ο ισχυρισμός ότι ο προϊστάμενος του Τμήματος ήταν εχθρικός προς τον αιτητή και, επομένως, προκατειλημμένος εναντίον του δεν έχει τεκμηριωθεί. διαπίστωση που τον καθιστά ανεδαφικό.".
Με την ειδοποίηση έφεσης προβάλλονται πέντε λόγοι έφεσης. Οι λόγοι υπ' αριθμό 2, 4 και 5 διαπλέκονται μεταξύ τους, έχουν δε ως κεντρικό άξονα τον ισχυρισμό του αιτητή ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν ήταν αιτιολογημένη και ότι αυτή έπασχε διότι εισήγαγε φραστικά σχήματα και εξωγενή στοιχεία για να στηρίξει άδικη και κατ' υποκειμενική κρίση, υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους. Με το λόγο υπ' αριθμό 3 προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι εσφαλμένα παραγνωρίστηκε πρωτόδικα η αρχαιότητα του αιτητή. Με το λόγο υπ' αριθμό 1 προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε την προσφυγή χωρίς να επιλύσει όλα τα εγερθέντα νομικά σημεία τα οποία ισχύουν ως λόγοι ακύρωσης και ενώπιον της Ολομέλειας.
Ο Διευθυντής στη μακρά σύσταση του αιτιολογεί την προτίμησή του προς το ενδιαφερόμενο μέρος. Αφού αναφέρθηκε στο κάθε ένα ξεχωριστά ως προς τη μέχρι τον επίδικο χρόνο προσφορά τους και την αξία τους κατέληξε:-
"Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω και με βάση τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα -, καθώς και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, ειδικά στον τομέα της άσκησης καθηκόντων προϊσταμένου κλινικής και συμμετοχής στην εκπαίδευση του ιατρικού νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού, συστήνω τον Καραβία ως τον καταλληλότερο για προαγωγή, λόγω ακριβώς των ικανοτήτων του να αναλάβει τέτοια καθήκοντα.
Επισημαίνω ότι ο Καραβίας υπερείχε σε αξία του πρώτου σε αρχαιότητα Θεοκλήτου κατά τα τελευταία δύο χρόνια. Έναντι δε του Δημητρίου υπερείχε οριακά σε αξία και, περαιτέρω, υπερείχε σε αρχαιότητα στην προηγούμενη τους θέση"."
Ο ευπαίδευτος συνήγορος εισηγείται ότι ο Διευθυντής διαφοροποίησε τη σύστασή του σε σχέση με την προηγούμενη που θεωρήθηκε από το Δικαστήριο ότι έπασχε ως αναιτιολόγητη. Υπέβαλε δε ότι δεν εξηγείται ικανοποιητικά πως ο ίδιος δεν απέδωσε την ίδια μομφή στον αιτητή όπως στην πρώτη σύσταση που κρίθηκε αναιτιολόγητη. Τούτο όμως συνήργησε προς όφελος του αιτητή και όχι εναντίον του.
Ορθά η ΕΔΥ επιδίωξε νέες συστάσεις από τον ίδιο Διευθυντή. Η νομολογία υποστηρίζει ότι είναι παραδεκτή η πλήρωση του κενού που αφήνεται από την απόρριψη των συστάσεων που υποβάλλονται από τον Προϊστάμενο με την υποβολή νέων συστάσεων. (Βλέπε: Δημοκρατία v. Πιτσιλλίδη (1990) 3 Α.Α.Δ. 4330.)
Εξέταση του κειμένου της νέας σύστασης του Διευθυντή αποκαλύπτει ότι εξήγησε σε έκταση τα δεδομένα στα οποία στηρίζεται όσο και τους λόγους που καθιστούν το ενδιαφερόμενο μέρος τον καταλληλότερο υποψήφιο για την εκπλήρωση των καθηκόντων της θέσης. Η σύστασή του είναι επαρκώς αιτιολογημένη, συνάδει δε και με τα στοιχεία των φακέλων. Δεν εισήγαγε, ως ο ισχυρισμός του αιτητή, εξωγενή στοιχεία ή άσκησε μεροληπτική στάση εναντίον του αιτητή. Συμφωνούμε με το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι δεν έχει τεκμηριωθεί οποιαδήποτε προκατάληψη του Διευθυντή εναντίον του αιτητή.
Οι λόγοι έφεσης 2, 4 και 5 απορρίπτονται ως ανεδαφικοί.
Με το λόγο έφεσης 3 προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι εσφαλμένα πρωτόδικα παραγνωρίστηκε η αρχαιότητα του αιτητή. Ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι ορθός. Στην απόφαση της η ΕΔΥ στάθμισε το σύνολο των στοιχείων που είχε ενώπιόν της υπό το πρίσμα των κριτηρίων που θέτει ο νόμος (αξία - προσόντα - αρχαιότητα) και κατέληξε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ο καταλληλότερος για την πλήρωση της θέσης. Στην απόφαση της ΕΔΥ γίνεται αναφορά τόσο στην αρχαιότητα όσο και στις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων. Στα δύο τελευταία χρόνια το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε σε αξία και επιπλέον είχε τη σύσταση του Διευθυντή, που κατά τη νομολογία, προσθέτει στο στοιχείο της αξίας.
Υπό το φως των στοιχείων αυτών το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους από την ΕΔΥ ήταν εύλογα παραδεκτή.
Δεν έχουμε πεισθεί ούτε έχουμε διαπιστώσει οποιοδήποτε σφάλμα είτε στην απόφαση της ΕΔΥ είτε στην πρωτόδικη απόφαση. Δεν παραγνωρίστηκε η αρχαιότητα του αιτητή αφού λήφθηκε υπόψη κατά την τελική κρίση της ΕΔΥ. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικατηρίου ότι ήταν εύλογη η επιλογή της ΕΔΥ μας βρίσκει σύμφωνους. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε, έστω οριακά, σε αξία προσέτι είχε υπέρ του την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή.
Όσον αφορά το λόγο έφεσης 1 ο ευπαίδευτος συνήγορος υπέβαλε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο απέφυγε να ασχοληθεί με το εγειρόμενο στην προσφυγή θέμα ότι η ΕΔΥ δεν διεξήγαγε δέουσα έρευνα και άρα υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα. Ο συνήγορος εντοπίζει τον ισχυρισμό του στο γεγονός ότι η ΕΔΥ δεν απάντησε ειδικά σε ισχυρισμούς του που περιέχονταν σε επιστολή του ημερομηνίας 16.4.1992, πριν από την επανεξέταση. Στην επιστολή αυτή περιέχονται προσωπικές απόψεις του εφεσείοντα ότι σε δύο επί μέρους σημεία της εμπιστευτικής έκθεσης του 1991 δεν αξιολογήθηκε ορθά. Στη συνεδρία της ημερομηνίας 12.11.1993 η ΕΔΥ μελέτησε τόσο το περιεχόμενο της επιστολής του συνηγόρου του εφεσείοντα, όσο και το περιεχόμενο ανάλογης επιστολής του συνηγόρου του ενδιαφερόμενου μέρους. Υπό το φως δε επιστολής της Νομικής Υπηρεσίας προχώρησε στην επανάκριση της θέσης με βάση την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο λήψης της ακυρωθείσας απόφασής της.
Δεν συμφωνούμε με τη θέση του εφεσείοντα. Η ΕΔΥ είχε ενώπιον της όλα τα στοιχεία, περιλαμβανομένων και των υπηρεσιακών φακέλων, τα οποία αξιολόγησε. Διεξήγαγε δε την αναγκαία έρευνα που απαιτείτο για την επανεξέταση της υπόθεσης. Τα δε συμπεράσματα της ήταν εύλογα με βάση την ολότητα των στοιχείων που ήταν ενώπιόν της.
Κατά συνέπεια η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.