|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 3 ΑΑΔ 266
13 Μαρτίου, 1998
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΜΟΔΕΣΤΟΣ ΠΙΤΣΙΛΛΟΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσιβλήτου-Καθ' ου η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2272)
Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα — Άρθρο 29 του Συντάγματος — Πότε η παράλειψη απαντήσεως μπορεί να ελεγχθεί ακυρωτικώς βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Aναθεωρητική Δικαιοδοσία — Όρια — Παράλειψη άσκησης ποινικής δίωξης εκ μέρους του Γενικού Eισαγγελέα της Δημοκρατίας ανάγεται στην ποινική δικαιοδοσία — Δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Προδήλως αβάσιμη προσφυγή — Συνοπτική απόρριψή της, βάσει του Άρθρου 134.2 του Συντάγματος — Περιστάσεις εφαρμογής της διάταξης στην κριθείσα περίπτωση.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Xenophontos v. Republic 2 R.S.C.C. 89,
Yialousa Savings Bank Limited v. Republic and Another (1977) 3 C.L.R. 25,
Justice Party v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1621.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Aρτέμης, Δ.) που δόθηκε στις 8 Mαρτίου, 1996 (Προσφυγή Aρ. 695/95) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα εναντίον της παράλειψης του Γενικού Eισαγγελέα να απαντήσει σε γραπτό του αίτημα, με το οποίο εξαιτείτο χορήγηση άδειας για την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον δύο προσώπων.
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Ε. Κλεόπα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε την προσφυγή του εφεσείοντα προδήλως αβάσιμη. Αφού έδωσε την ευκαιρία στον εφεσείοντα και τους αντιδίκους του να ακουστούν επί του θέματος, προέβη στη συνοπτική απόρριψη της προσφυγής, βάσει του Άρθρου 134.2 του Συντάγματος. Αποφάσισε ότι το επίδικο θέμα δεν μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο αναθεώρησης βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Το θέμα αφορούσε, κατ' ισχυρισμό, παράλειψη του Γενικού Εισαγγελέα να απαντήσει σε γραπτό αίτημα του εφεσείοντα, με το οποίο εξαιτείτο χορήγηση άδειας για την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον δύο κατονομαζομένων προσώπων. Το κείμενο της επιστολής είναι το ακόλουθο:-
«Σας υπενθυμίζω ότι παραλείψατε να απαντήσετε στη συστημένη επιστολή μου 14/4/95 συμφώνως του άρθρου 29 του Συντάγματος.
Τα γεγονότα τα έχω ήδη αναφέρει στην επιστολή. Εάν δεν μπορείτε να εκτελέσετε το καθήκον σας σας παρακαλώ να μου παραχωρηθεί άδεια να προχωρήσω ποινικές διώξεις εναντίον του Αστ. Σίμου Μέρδη 408 επί συνομωσία και ψευδορκία ενώπιον ποινικού Δικαστηρίου εις υπόθ. 34192/88 και πολιτική υπόθ. 11640/89 και 10113/88 κ.τ.λ.
Εναντίον του Σόλωνα Σάββα οδηγού του οχήματος PP606 ψευδή κατάθεση στην Αστυνομία εναντίον μου διά συμβάν αυτοκινητικό δυστύχημα που έγινε συνεπεία του και ψευδορκία ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου κ.τ.λ.
Τυχόν αρνήσεως σας θα ληφθούν δικαστικά μέτρα συμφώνως του Συντάγματος.»
Το αντικείμενο της προσφυγής ήταν η παράλειψη του Γενικού Εισαγγελέα να δώσει απάντηση στην πιο πάνω επιστολή, κατά παράβαση των προνοιών του Άρθρου 29 του Συντάγματος, το οποίο επιβάλλει την υποχρέωση σε δημόσιες αρχές να δίνουν, μέσα σε τριάντα ημέρες, αιτιολογημένη απάντηση σε γραπτά αιτήματα ή παράπονα, που υποβάλλονται από τους πολίτες.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι το αίτημα αφορούσε ζήτημα αναγόμενο στην Ποινική Δικαιοδοσία και, για το λόγο αυτό, η κατ' ισχυρισμό παράλειψη του Γενικού Εισαγγελέα δεν μπορούσε να αποτελέσει θέμα αναθεώρησης βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Η παράλειψη δεν εκπήγαζε από την άσκηση εκτελεστικής ή διοικητικής λειτουργίας και, συνεπώς, εξέφευγε της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Στη Charilaos Xenophontos and The Republic (Minister of Interior) 2 R.S.C.C. 89, αποφασίστηκε ότι μόνο παράλειψη αρμόδιας αρχής να δώσει απάντηση σε αίτημα ή παράπονο, που άπτεται της άσκησης εκτελεστικής ή διοικητικής λειτουργίας, μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Η ίδια αρχή έτυχε αναγνώρισης και εφαρμογής στη Yialousa Savings Bank Limited v. Republic (Minister of Finance as Controller of Banks) and Another (1977) 3 C.L.R. 25.
Στη μεταγενέστερη απόφαση Justice Party v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1621, στην οποία, επίσης, αναφέρεται το πρωτόδικο Δικαστήριο, επαναλαμβάνεται η ίδια αρχή. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, βάσει του Άρθρου 146, περιορίζεται, όπως εξηγείται, στην αναθεώρηση πράξεων, αποφάσεων ή παραλείψεων, που ανάγονται στην άσκηση της εκτελεστικής ή διοικητικής λειτουργίας.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά διαπίστωσε ότι το αίτημα του εφεσείοντα δεν αφορούσε την άσκηση εκτελεστικής ή διοικητικής λειτουργίας. Αναφερόταν σε ποινικό ζήτημα, εκτός της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Υιοθετείται, επίσης, η προσέγγιση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Justice Party v. Republic, (ανωτέρω), σε σχέση με την άσκηση της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου κάτω από το Άρθρο 134. Η εξουσία για τη συνοπτική απόρριψη προσφυγής πρέπει να ασκείται με φειδώ, αλλά χωρίς δισταγμό, όπου διαπιστώνεται ότι η προσφυγή είναι προδήλως αβάσιμη.
Η διερεύνηση, σ' αυτή την υπόθεση, της ουσίας του επίδικου θέματος θα έθετε το δικαστήριο εκτός του δικαιοδοτικού πεδίου που οριοθετεί το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.