ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1998) 3 ΑΑΔ 445
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 2114
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΟΝΙΔΗ, ΗΛΙΑΔΗ, ΔΔ
Μεταξύ:
Οργανισμού Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας
Εφεσειόντων
και
1. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Εφόρου Φόρου Εισοδήματος
2. Εφόρου Φόρου Εισοδήματος
Εφεσιβλήτων
----------------------
15 Ιουνίου 1998
Για τον εφεσείοντα: κ. Κ. Χ"Ιωαννου.
Για τους εφεσίβλητους: κα. Στ. Χριστοδουλίδου.
---------------------
Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει
ο Μ. Κρονίδης, Δ.
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.
: Ο εφεσείων, ο Οργανισμός Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας, προσέβαλε την προσωρινή φορολογία που του επέβαλε ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος (Εφεσίβλητος) για το φορολογικό έτος 1991. Το εισόδημα του Οργανισμού κατά τον ουσιώδη χρόνο προερχόταν, μεταξύ άλλων, από τη διάθεση γαλακτοκομικών προϊόντων.Εγέρθηκαν στην προσφυγή τρία βασικά ερωτήματα τα οποία και καταγράφει ο αδελφός πρωτόδικος δικαστής στην απόφασή του. Αυτά είναι:
(1) Κατά πόσο ο αιτητής εμπίπτει στην έννοια του ορισμού "πρόσωπο" του άρθρου 4(1)(α) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων, 1961-1990,
(2) κατά πόσο ο αιτητής διεξάγει εμπορική ή βιομηχανική επιχείρηση μέσα στην έννοια του ίδιου άρθρου 5(1)(α), και
(3) κατά πόσο ο αιτητής, είναι αντιπρόσωπος (agent), υπάλληλος (servant) του κράτους, ή επέχει θέση υπαλλήλου του κράτους (in consimili casu to servant of the State) και κατά συνέπεια απαλλάττεται του φόρου εισοδήματος.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απάντησε θετικά τα δυο πρώτα ερωτήματα και αρνητικά το τρίτο και απέρριψε την προσφυγή. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1993) 3 ΑΑΔ 295. Η απόφαση αυτή της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου επιλύει όλα τα θέματα που εγείρονται στην παρούσα έφεση.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα μας κάλεσε ευθέως να αποστούμε από την απόφαση αυτή ανατρέποντας την, ως έκδηλα εσφαλμένη, προβάλλοντας ακριβώς τους ίδιους λόγους που έθεσε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αλλά χωρίς ιδιαίτερη ανάπτυξη.
Σύμφωνα με το δόγμα του δικαστικού προηγούμενου, η απόφαση της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (πιο πάνω) δεσμεύει το Ανώτατο Δικαστήριο, εκτός εάν υπάρχει πεδίο απόκλισης από αυτή. Η δυνατότητα απόκλισης παρέχεται όταν συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Αυτές έχουν προσδιορισθεί πολύ πρόσφατα στην Μαυρογένης ν. Βουλής των Αντιπροσώπων κ.α., Αίτηση αρ. 1/95, ημερ. 26.3.96. Στην Μαυρογένης έχει λεχθεί ότι:
"Εφ΄όσον διαπιστώνεται ότι η προηγούμενη δικαστική απόφαση είναι αδιαμφισβήτητα εσφαλμένη, δικαιολογείται η ανατροπή της και η απόκλιση από το λόγο της. Το σφάλμα πρέπει να έχει αντικειμενική υπόσταση και να καταφαίνεται ως αυταπόδεικτο. Αν χωρούν περισσότερες της μιας άποψης, ως προς την ύπαρξη αρχής δικαίου την οποία ενσωματώνει, το σφάλμα δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αναντίλεκτο, ώστε να παράσχει βάση για την ανατροπή προηγούμενης απόφασης."
Έχουμε εξετάσει διεξοδικά την απόφαση στην Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (πιο πάνω). Έχουμε καταλήξει στη διαπίστωση ότι δεν είναι εσφαλμένη. Δεν παρέχεται επομένως ευχέρεια ανατροπής της.
Σύμφωνα με το Νόμο αρ. 4/69, που τον καθίδρυσε, ο Οργανισμός είναι νομικό πρόσωπο μετά διηνεκούς διαδοχής και ιδίας σφραγίδας (άρθρο 3.2). Η λειτουργία, τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες του Οργανισμού καθορίζονται στα άρθρα 24-34 του Νόμου. Για να διεξάγει τις εργασίες του έχει
εξουσία να δανείζεται χρήματα (άρθρο 41), να αποκτά, κατέχει, διαχειρίζεται ή να διαθέτει ακίνητη και κινητή περιουσία (άρθρο 38). Επίσης όλες οι εισπράξεις του Οργανισμού καταβάλλονται σε ταμείο ή τραπεζιτικό λογαριασμό απ΄όπου πληρώνονται τα έξοδα. Χρήματα που δεν χρειάζονται άμεσα είναι δυνατό να επενδύονται σε χρεόγραφα (άρθρο 39). Ο Οργανισμός έχει επίσης καθήκον να τηρεί λογαριασμούς που πρέπει να ελέγχονται. Έχει επίσης αρμοδιότητα εγγραφής των παραγωγών γάλακτος και επιχειρήσεων επιδιδομένων στη γαλακτοκομική βιομηχανία και χορήγηση σχετικής άδειας. Έχει δε την εξουσία είσπραξης τελών από τους αδειούχους (άρθρα 25 και 31). Έχει επίσης τη γενική ρύθμιση της εμπορίας του γάλακτος (άρθρο 32). Μπορεί, με καθοριστική διάταξη, να απαιτήσει την πώληση του γάλακτος από τους παραγωγούς, μόνο μέσω του οργανισμού. Ο Οργανισμός έχει ίδιο κεφάλαιο που προέρχεται από τις εισπράξεις τελών, τη σύναψη δανείων, δικαιώματα για παρασχεθείσες υπηρεσίες, δικαιώματα αδειών (άρθρο 45) ως επίσης και να δαπανά σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του (άρθρο 46).Το γεγονός ότι ο Οργανισμός εκτελεί κάποιες διοικητικές λειτουργίες ή ότι ο σκοπός του είναι δημόσιος και υπόκειται σε κάποιο βαθμό σε κυβερνητικό έλεγχο, δεν αλλάζει την προσωπικότητα του ως νομικό πρόσωπο που εγκαθιδρύθηκε με Νόμο (Βλέπε:
Trendtex Trading Corporation Ltd v. Central Bank of Nigeria (1977) Vol. 1, All E.R. 881).Παρά τη σύσταση του οργανισμού το 1969 από το Νόμο και την άσκηση από αυτόν των σχετικών λειτουργιών, καθώς επίσης και τον κυβερνητικό έλεγχο που ασκείται από τον Υπουργό, είμαστε της γνώμης, όπως και το πρωτόδικο Δικαστήριο, ότι ο Oργανισμός δεν ασκεί αποκλειστικά διοικητικές λειτουργίες. Έχουμε καταλήξει ότι ο Οργανισμός δεν είναι σε όμοια θέση προς τους υπηρέτες του κράτους (in consimili casu to serv
ants of the State) ούτως ώστε να δικαιούται εξαίρεση (immunity) από την πληρωμή φόρου εισοδήματος, όπως η ίδια η Κυβέρνηση. (Βλέπε: Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (πιο πάνω).Παρ΄όλο που δεν είναι εύκολο να καθοριστεί ποιος μπορεί να θεωρηθεί ως αντιπρόσωπος του Κράτους (in consimili casu) από τη σχετική Κυπριακή και Αγγλική νομολογία προκύπτει η αρχή ότι, πρόσωπα ή οργανισμοί που δεν είναι κρατικοί λειτουργοί, είναι δυνατό να θεωρηθούν ως αντιπρόσωποι του Κράτους αν η δημόσια εξουσία ή δραστηριότητες που ασκούν είναι στενά συνδεδεμένες με την άσκηση του βασιλικού προνομίου (royal prerogative), όπως, μεταξύ άλλων, η απονομή της δικαιοσύνης, η διατήρηση της δημόσιας τάξης, η διεξαγωγή πολέμου ή η σύναψη ειρήνης. (Βλέπε:
Mercy Docks and Harbour Board Trustees v. Cameron (1864) 11 H.L.C. 1405, Territorial Forces Association v. Nichols (1949) 1 K.B. 35, Bank Voor Handel En Scheepraat Art N.Y. v. Administration of Hungarian Property (1954) 1 All E.R. 969) Οι παράγοντες αυτοί είναι καθοριστικοί για τη λήψη της απόφασης κατά πόσο πρόσωπο ή οργανισμός θεωρούνται υπηρέτες του κράτους (in consimili casu).Στην παρούσα υπό συζήτηση έφεση αφού μελετήσαμε τις αρμοδιότητες και εξουσίες του Οργανισμού, έχουμε καταλήξει ότι δεν είναι δυνατό να εμπίπτει στην κατηγορία των υπηρετών του κράτους, ούτως ώστε να εξαιρείται από το φόρο εισοδήματος.
Το ερώτημα κατά πόσο ο Οργανισμός διεξάγει εμπορική ή βιομηχανική επιχείρηση, μέσα στην έννοια του άρθρου 5(1)(α) των περί Φορολογίας Εισοδήματος Νόμων, απαντάται καταφατικά και είναι ορθή η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (πιο πάνω) αναλύθηκε σε έκταση το υπό συζήτηση θέμα με παραπομπή σε Αγγλικές και Κυπριακές αυθεντίες. Τονίστηκε πως ο όρος "εμπορία" παρόλο ότι σε αρκετές περιπτώσεις περιλαμβάνει την έννοια του κέρδους, εν τούτοις σε πολλές αυθεντίες υποστηρίζεται ότι το κίνητρο του κέρδους δεν είναι πάντοτε απαραίτητο. (Βλέπε:
C.I.R. v. Incorporated Counsil of Law Reporting for England and Wales, 2 T.C. 105 και E.A.C. v. Petrolina Co. Ltd (1971) 1 ΑΑΔ 19). Το κριτήριο της εμπορίας είναι αντικειμενικό και δεν σχετίζεται με τα ελατήρια του κάθε εμπορευόμενου.Εξέταση των αρμοδιοτήτων, των εξουσιών και των υπηρεσιών που παρέχει ο εφεσείων Οργανισμός, των ενδεχόμενων εξουσιών ως προς την εμπορία γαλακτοκομικών προϊόντων, καθώς και των καθόλου οικονομικών διατάξεων που περιέχονται στο Νόμο 4/69, όπως ενδεικτικά έχουν αναφερθεί στην αρχή της απόφασης μας, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος να θεωρήσει τον αιτητή ως διεξάγοντα εμπορική επιχείρηση, ήταν εύλογη και ορθή υπό τις περιστάσεις.
Ορθή ήταν επίσης η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο εφεσείων Οργανισμός εμπίπτει στην έννοια του ορισμού "πρόσωπο" στο άρθρο 5(1)(α).
Όπως αναφέρθηκε και στην αυθεντία Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (πιο πάνω), το άρθρο 2 των περί Φορολογίας Εισοδήματος Νόμων στον ορισμό "πρόσωπο" περιλαμβάνει και οργανισμό προσώπων με ή άνευ νομικής προσωπικότητας. Έχοντας υπόψη τις εξουσίες του Οργανισμού στις οποίες έχουμε αναφερθεί, αυτός είναι "πρόσωπο" εντός της εννοίας του άρθρου 5(1)(α) των πιο πάνω Νόμων.
Με το δεύτερο λόγο έφεσης προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο Έφορος επέβαλε τη φορολογία στον Οργανισμό χωρίς να διεξαγάγει τη δέουσα έρευνα και χωρίς να αιτιολογήσει την απόφασή του.
Παρατηρούμε ότι για πρώτη φορά προβάλλεται τέτοιος νομικός λόγος ακύρωσης. Στην προσφυγή του ο Οργανισμός δεν προβάλλει τέτοιους λόγους ούτε ανέπτυξε τέτοιους λόγους ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Σύμφωνα με τη νομολογία δεν μπορούν να προβληθούν ενώπιον
της Ολομέλειας στην κατ΄έφεση διαδικασία. Kατά συνέπεια απορρίπτονται.Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΚΧ"Π