Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Προς το σκοπό ανάπτυξης της Βιομηχανικής Ζώνης Στροβόλου, το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως ετοίμασε ολοκληρωμένο σχέδιο οδικού δικτύου της περιοχής.

Στα πλαίσια υλοποίησης του πιο πάνω σκοπού, δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης που επηρέαζε μεταξύ άλλων και το τεμάχιο της εφεσείουσας με αριθμό 1236 Φ/Σχ ΧΧ7W2 στο οποίο υπάρχουν βιομηχανικά κτίρια. Ο κατονομαζόμενος στη γνωστοποίηση σκοπός της απαλλοτρίωσης είναι η "βελτίωση και συμπλήρωση του οδικού δικτύου μέσα στη βιομηχανική ζώνη Στροβόλου". Η εφεσείουσα δεν υπέβαλε ένσταση κατά της πιο πάνω γνωστοποίησης. Στις 27.3.92 δημοσιεύθηκε το προσβαλλόμενο διάταγμα απαλλοτρίωσης με το οποίο απαλλοτριώθηκε τμήμα του τεμαχίου της εφεσείουσας εκτάσεως 10% περίπου του εμβαδού του όλου τεμαχίου όπως αυτό καθορίζεται στα τοπογραφικά σχέδια.

Μέρος του απαλλοτριωθέντος τμήματος του τεμαχίου προοριζόταν για τη διαπλάτυνση υφιστάμενου δημόσιου δρόμου το δε υπόλοιπο για την διάνοιξη και κατασκευή αδιέξοδου δρόμου καθέτως από τον υφιστάμενο δημόσιο δρόμο μέχρι το περίκλειστο τεμάχιο αριθμός 183 που εφάπτεται του τεμαχίου της εφεσείουσας. Το πρωτόδικο δικαστήριο επικύρωσε την απόφαση της Απαλλοτριούσας Αρχής.

Η εφεσείουσα δέχεται ότι το μέρος του τμήματος του τεμαχίου της που απαλλοτριώθηκε και που προορίζεται για την διαπλάτυνση υφιστάμενου δημόσιου δρόμου εξυπηρετεί πραγματικά σκοπό δημόσιας ωφέλειας. Οι αντιρρήσεις που διατυπώνει η εφεσείουσα αφορούν το μέρος εκείνο που προορίζεται για την κατασκευή αδιέξοδου δρόμου κατά μήκος του τεμαχίου της και του τεμαχίου Αρ. 1005 και καθέτως του δημοσίου δρόμου μέχρι το περίκλειστο τεμάχιο αρ. 183.

Πρωτόδικα και κατ΄ έφεση η εφεσείουσα υποστήριξε ότι η κατασκευή του αδιέξοδου δρόμου προς το τεμάχιο αρ. 183 εξυπηρετεί αποκλειστικά το εν λόγω τεμάχιο χωρίς ταυτόχρονα να εξυπηρετεί οποιοδήποτε σκοπό δημόσιας ωφέλειας. Η εφεσείουσα διατείνεται ότι η ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδίου δεν εξαρτάται από το κατά πόσο θα αποκτήσει πρόσβαση προς τον δημόσιο δρόμο το περίκλειστο τεμάχιο 183 και ότι εκτός της απαλλοτρίωσης υπήρχαν εν προκειμένω άλλες υπαλλακτικές λύσεις για να αποκτήσει πρόσβαση στο δημόσιο δρόμο το εν λόγω περίκλειστο τεμάχιο.

Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε πως δεν θα ήταν λογικό να αναμένει η Πολεοδομία ότι η υλοποίηση ολόκληρου του σχεδίου της θα εξαρτάτο από τις επιθυμίες ή ανάγκες του ιδιοκτήτη του τεμαχίου 183, ο οποίος άγνωστο πότε, θα αποφάσιζε να προωθήσει αίτημα για απόκτηση πρόσβασης προς το δημόσιο δρόμο. Το συμπέρασμα του πρωτόδικου δικαστήριου είναι ότι η υπό αναφορά απαλλοτρίωση εξυπηρετεί σκοπούς δημόσιας ωφέλειας ανεξάρτητα από το αν κάποιος ιδιώτης δυνατό να επωφεληθεί από αυτή και ότι εν προκειμένω η Απαλλοτριούσα Αρχή δεν έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας.

Η απαλλοτρίωση γης συνιστά πτυχή της διοικητικής λειτουργίας η οποία ανατίθεται από το Σύνταγμα στην Εκτελεστική Εξουσία. Βλ. Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, Άρθρα 54 και 58. Η διαπίστωση της αναγκαιότητας για την απαλλοτρίωση γης για την πραγμάτωση σκοπών δημόσιας ωφέλειας ανάγεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 23.4 του Συντάγματος και των προνοιών των περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως νόμων στην κρίση της αρμόδιας διοικητικής αρχής. Η επιλογή της γης, η προώθηση της απαλλοτρίωσης καθώς και η χρήση της περιουσίας για τους σκοπούς για τους οποίους κτήθηκε αποτελεί έργο αναγόμενο στον τομέα ευθύνης της Εκτελεστικής Εξουσίας. Βλ. Μιχαήλ Θεοδοσίου Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1993) 3 ΑΑΔ 25.

Θέματα τεχνικής φύσεως που λήφθηκαν υπόψη από τη διοίκηση κατά την έκδοση της απόφασης για απαλλοτρίωση δεν ελέγχονται από το δικαστήριο επειδή η διοίκηση θεωρείται ως ο καλύτερος γνώστης των τεχνικής φύσεως ζητημάτων που εμπεριέχονται στην απόφαση. Βλ. Σταυρινού ν. Δημοκρατίας (1986) 3 ΑΑΔ 1195.

Στην περίπτωση όπου συγκεκριμένη απαλλοτρίωση συνιστά μέρος ευρύτερου πολεοδομικού σχεδίου, η κρίση ως προς την ορθότητα της απόφασης της Απαλλοτριούσας Αρχής είναι συνηρτημένη προς τη γενική φιλοσοφική αντίληψη του σχεδίου και του επιδιωκόμενου σκοπού Η οποιαδήποτε προσπάθεια για αξιολόγηση της συνεισφοράς ή της χρησιμότητας του κάθε επί μέρους σχεδιασμού προς διαπίστωση της αξίας που η λύση μεμονωμένα προσφέρει ενέχει τον κίνδυνο λανθασμένης εκτίμησης. Ο σχεδιασμός και οι λύσεις που προτείνονται πρέπει να εξετάζονται συνολικά και αλληλένδετα σε συνάρτηση προς την ευρύτητα που καλύπτει ο σκοπός της απαλλοτρίωσης και όχι επιλεκτικά με βάση το μεμονωμένο ατομικό συμφέρον των ιδιοκτητών επηρεαζομένων τεμαχίων εν προκειμένω της εφεσείουσας.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Π.

Δ.

Δ.

Δ.

Δ.

ΑΦ.