ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1997) 3 ΑΑΔ 525
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 1745
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΠΙΚΗ, Π., ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ,
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗ, Δ/στών
Westpark Ltd,
Εφεσείοντες
- ν. -
Δήμου Πάφου,
Εφεσίβλητου
-------------------------
28 Νοεμβρίου 1997
Για τους εφεσείοντες: Γ. Τριανταφυλλίδης.
Για τον εφεσίβλητο: Α. Ταλιαδώρος για Κ. Χρυσοστομίδη.
-------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την απόφαση αυτή συμφωνεί και ο Νικολαίδης, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Τα όσα τίθενται προς εξέταση ως θέματα ουσίας στην παρούσα έφεση είναι παρόμοια με εκείνα που τέθηκαν στην Α.Ε. 1703 μεταξύ των ιδίων διαδίκων. Συμφωνήθηκε μεταξύ των διαδίκων και δηλώθηκε ενώπιον μας στις 18 Φεβρουαρίου 1997, ενώ εκκρεμούσαν και οι δύο εφέσεις, ότι η απόφαση της Ολομέλειας στην Α.Ε. 1703 θα δέσμευε και θα καθόριζε το αποτέλεσμα της παρούσας ως προς την ουσία. Σημειώσαμε και εγκρίναμε αυτή τη συνάρτηση. Όπως επίσης σημειώσαμε ότι σε περίπτωση επιτυχίας των εφεσειόντων στην Α.Ε. 1703 θα απέμενε ως πρόσθετο ζήτημα για εξέταση στην παρούσα έφεση η ύπαρξη ή όχι εννόμου συμφέροντος από μέρους των εφεσειόντων ενόψει διάστασης μεταξύ των αντίστοιχων θέσεων των διαδίκων σχετικά με πτυχή που δεν προέκυπτε με ακριβώς τον ίδιο τρόπο στην άλλη υπόθεση.
Κατέστη σαφές ότι το ζήτημα εννόμου συμφέροντος θα αποκτούσε σημασία μόνο αν η παρούσα έφεση επιτύγχανε επί της ουσίας ως αποτέλεσμα επιτυχίας στην Α.Ε. 1703. Ο συνήγορος των εφεσειόντων το υπογράμμισε αυτό με τη δήλωση ότι: "Θα προχωρήσει αυτή μόνο εάν επιτύχει η άλλη έφεση."
Η αποτυχία και η απόρριψη ενωρίτερα σήμερα της Α.Ε. 1703 σημαίνει ότι το ζήτημα εννόμου συμφέροντος καθίσταται πλέον εντελώς ακαδημαϊκό και δεν συντρέχει λόγος για εξέταση του.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Γ.Κ. Νικολάου, Δ.
Φρ. Νικολαίδης, Δ.
/ΕΘ