|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 3 ΑΑΔ 338
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αρ. υπ. 73/92.)
Σύνθεση Δικαστηρίου: ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ,
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΔΔ.
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου,
Εφεσείοντες-Καθ΄ ων η αίτηση.
- ν -
Λυγίας Κωνσταντινίδου,
Εφεσίβλητης-Αιτήτριας.< /P>
- - -
Ημερομηνία:
30 Σεπτεμβρίου 1997.Για τους εφεσείοντες: Π. Πολυβίου.
Για την εφεσίβλητη: Χρ. Χριστοφίδης.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο: Α. Σ. Αγγελίδης.
- - -
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.
- - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΙΚΗΣ, Π.:
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Ρ.Ι.Κ.) επέλεξε το Γεώργιο Κοτσώνη, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ως τον καταλληλότερο των υποψηφίων και τον προήγαγε στη θέση Πρώτου Λειτουργού Προγραμμάτων στο Μουσικό Τμήμα του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου. Η μόνη ανθυποψήφιός του για τη θέση, η εφεσίβλητη, προσέβαλε την απόφαση και επεδίωξε την ακύρωσή της με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο.Το Ανώτατο Δικαστήριο, ασκώντας την πρωτογενή αναθεωρητική του δικαιοδοσία, ακύρωσε την απόφαση.
Οι λόγοι για τους οποίους ακυρώθηκε η επίδικη διοικητική απόφαση συνοψίζονται στο μεγαλύτερο μέρος τους στο καταληκτικό μέρος της απόφασης που περιέχεται στην ακόλουθη παράγραφο.
«Κρίνω ότι με το να δώσει υπέρμετρη βαρύτητα στην επίδοση του Ε.Μ. κατά τους τελευταίους 15 μήνες και με το να αγνοήσει την επίδοση του κατά την προηγούμενη υπηρεσία του, διάρκειας 24 ετών, καθώς και με το να αγνοήσει την αισθητή υπεροχή της αιτήτριας σε ότι αφορά το κριτήριο της αξίας, όπως αυτή αναδύεται μέσα από το σύνολο της σταδιοδρομίας της, το Συμβούλιο του Ιδρύματος έχει ενεργήσει με τρόπο αντίθετο προς τις αρχές του διοικητικού δικαίου οι οποίες διέπουν την αξιολόγηση υποψηφίων (Βλ. ανάμεσα σ΄ άλλα Σωτηριάδου, ανωτέρω). Μια βελτιωμένη υπηρεσιακή εικόνα διάρκειας μόνο 15 μηνών δεν μπορεί ν΄ απαλείψει ή να εξουδετερώσει μια μη δημιουργική και με προβλήματα εικόνα, όπως ο ίδιος ο Διευθυντής Προγραμμάτων την είχε περιγράψει, διάρκειας 24 ετών. Πράξεις αντίθετες προς τις αρχές του διοικητικού δικαίου αποτελούν πράξεις αντίθετες προς το Νόμο μέσα στην έννοια του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος. (Βλ. Καραγιάννης ν. Δημοκρατίας (1969)3 Α.Α.Δ. 341, Δημοκρατία ν. Βοντιτσιάνος κ.ά. (1969)3 Α.Α.Δ. 445). Ακολουθεί πως η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί επειδή αποτελεί πράξη αντίθετη προς τις διατάξεις του Νόμου, δηλαδή τις αρχές του διοικητικού δικαίου.»
Τίθενται υπό αμφισβήτηση με την έφεση, οι διαπιστώσεις του Δικαστηρίου: (α) ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στην επίδοση του ενδιαφερομένου προσώπου στην πιο πρόσφατη περίοδο της υπηρεσίας του
. (β) ότι αγνοήθηκε η επίδοσή του κατά τα προηγούμενα έτη. και (γ) η εξειδίκευση αισθητής υπεροχής, σε αντιδιαστολή προς την έκδηλη υπεροχή ως παράγοντα ο οποίος μπορεί να επενεργήσει ως στοιχείο για την ακύρωση της απόφασης.Οι εφεσείοντες υποστήριξαν ότι το διοικητικό συμβούλιο του Ρ.Ι.Κ. είχε υπόψη του και αξιολόγησε το σύνολο της υπηρεσίας των δύο υποψηφίων, ότι δεν αγνόησε κανένα ουσιώδη παράγοντα, και ότι η απόφαση του αντανακλά την κρίση του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, ως προς το ποίος από τους δύο υποψηφίους ήταν καταλληλότερος για την πλήρωση της θέσης. Αξιολογώντας τα ενώπιον του διορίζοντος σώματος στοιχεία, το Δικαστήριο, σύμφωνα με την εισήγηση των εφεσειόντων, υπερέβη τα όρια του αναθεωρητικού ελέγχου, επεκτεινόμενο σε ίδια κρίση ως προς την καταλληλότητα των υποψηφίων.
Η εφεσίβλητη υποστήριξε την πρωτόδικη απόφαση ως ορθή σ΄ όλα της τα σημεία, και κάλεσε το Δικαστήριο να απορρίψει την έφεση.
Δεν έχουν διατυπωθεί οποιαδήποτε ερωτηματικά για τη διαδικασία η οποία ακολουθήθηκε για την πλήρωση της θέσης. Ακολουθήθηκε η διαγεγραμμένη από τους περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγαί) Κανονισμούς του 1987 (Κ.Δ.Π. 317/87), διαδικασία για την πλήρωση της κενής θέσης Πρώτου Λειρουργού Προγραμμάτων στο Μουσικό Τμήμα του Ιδρύματος. Οι υποψηφιότητες εξετάστηκαν, σε πρώτο στάδιο από τη συμβουλευτική επιτροπή επιλογής, η οποία μετά από διερεύνηση των προσόντων, υπηρεσιακών στοιχείων και το αποτέλεσμα της συνέντευξης των υποψηφίων, διαπίστωσε ότι και οι δύο ήσαν: (α) προσοντούχοι και (β) κατάλληλοι για διορισμό στην υπό πλήρωση θέση. Υπό το πρίσμα αυτών των διαπιστώσεων παρέπεμψε το θέμα στο διοικητικό συμβούλιο για τα περαιτέρω χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε διαβάθμιση της καταλληλότητας των δύο υποψηφίων για διορισμό.
Το διοικητικό συμβούλιο του Ρ.Ι.Κ., έκρινε ορθό όπως αναζητήσει τις απόψεις δύο ανωτέρων στελεχών του Ιδρύματος, οι οποίοι ήσαν γνώστες, λόγω της θέσης τους, της υπηρεσίας και ικανοτήτων των δύο υποψηφίων, συγκεκριμένα του Διευθυντή Προγραμμάτων του Ιδρύματος του κ. Χαρίλαου Παπαδόπουλου και του Διευθυντή Μουσικών Προγραμμάτων, κ. Ανδρέα Παπακυριακού
.Το Κανονισμός 8(1) των σχετικών Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 317/87), παρέχει ευχέρεια στο συμβούλιο του ιδρύματος να προβαίνει σε «...επαρκή έρευναν δια την καταλληλότητα των υποψηφίων», εξουσία η οποία του παρείχε τη δυνατότητα να ζητήσει τις απόψεις των δύο στελεχών του ιδρύματος αναφορικά με την καταλληλότητα των υποψηφίων για την πλήρωση της θέσης. Επί τούτου δεν έχουν διατυπωθεί αμφισβητήσεις. Πρέπει όμως να διευκρινίσουμε ότι οι απόψεις οι οποίες διατυπώνονται από οποιοδήποτε τμηματάρχη για την καταλληλότητα
των υποψηφίων δεν υπέχουν τη σημασία που ενέχει η σύσταση προϊσταμένου τμήματος βάσει των προνοιών του άρθρου 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90) και προηγουμένως βάσει του άρθρου 44(3) του Ν.33/67. Οι απόψεις οι οποίες διατυπώνονται για την καταλληλότητα των υποψηφίων, από ανώτερα στελέχη του Ρ.Ι.Κ. αξιολογούνται, και αποτιμούνται, όπως και κάθε άλλο στοιχείο, διαφωτιστικό για την καταλληλότητα των υποψηφίων στο πλαίσιο της διακριτικής ευχέρειας στην απουσία οποιασδήποτε νομικής ιεράρχησης της σπουδαιότητάς τους.Για τους λόγους που εκτίθενται στην έκθεση του ο κ. Παπαδόπουλος έκρινε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο (Γ. Κοτσώνη) ως τον καταλληλότερο, ενώ ο κ. Παπακυριακού την εφεσείουσα, (Λ. Κωνσταντινίδου). Το πόσο κατάλληλος ήταν ο κάθε ένας από τους δύο υποψηφίους για προαγωγή στην επίμαχη θέση και πόσο ισοζυγισμένες ήταν οι εκατέρωθεν διεκδικήσεις τους προκύπτει από το γεγονός ότι τόσο ο κ. Παπαδόπουλος όσο και ο κ. Παπακυριακού διατυπώνουν τη θέση ότι θα ήσαν ευτυχείς εάν υπήρχαν δύο θέσεις ώστε να καταστεί δυνατή η προαγωγή και των δύο υποψηφίων.
Το διοικητικό συμβούλιο του Ρ.Ι.Κ., αξιολόγησε τους δύο υποψηφίους υπό το φως του συνόλου των υπηρεσιακών τους στοιχείων, της έκθεσης της συμβουλευτικής επιτροπής προσωπικού, και των εκθέσεων των κκ. Παπαδόπουλου και Παπακυριακού. Το άλλο στοιχείο το οποίο προέκυψε ενώπιον του συμβουλίου του Ρ.Ι.Κ., ήταν η απόδοση των υποψηφίων κατά τη συνέντευξη στην οποίαν κλήθηκαν (βλ. Επιφύλαξη Κ.8(1) της Κ.Δ.Π. 317/87), οι δύο υποψήφιοι. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κρίθηκε (από την πλειοψηφία) «εξαίρετος», και η εφεσίβλητη, «πολύ καλή».
Υπό το φως του συνόλου των δεδομένων, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κρίθηκε ως ο καταλληλότερος των υποψηφίων και με βάση αυτή τη διαπίστωση αποφασίστηκε, (κατά πλειοψηφία), η επιλογή του.
Η διαπίστωση του Δικαστηρίου ότι το Ρ.Ι.Κ. απέδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση του ενδιαφερομένου προσώπου τους τελευταίους δεκαπέντε μήνες, είναι αβάσιμη. Το συμβούλιο του Ρ.Ι.Κ. ενήργησε υπό το φως του συνόλου των ενώπιον του στοιχείων. Είναι παγιωμένη αρχή ότι για τον προσδιορισμό των διεκδικήσεων υπαλλήλων για προαγωγή, συνεκτιμάται το σύνολο της υπηρεσίας τους με αναγνωρισμένη την ευχέρεια του διορίζοντος σώματος να αποδώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στην πιο πρόσφατη υπηρεσία τους. (Βλ. μεταξύ άλλων Republic v. Roussos (1987)3 C.L.R. 1217 (απόφαση Ολομέλειας). Γεώργιος Λύωνα και άλλοι ν. Δημοκρατίας Υπ. 683/88 και άλλες - 14.6.1990, (απόφαση Ολομέλειας). Χ"Νικολάου ν. Α.Η.Κ. Υπ. αρ. 839/94 - 31.10.1995.)
Σφάλμα αποτελεί επίσης η διαπίστωση του Δικαστηρίου ότι αγνοήθηκε η επίδοση του ενδιαφερομένου προσώπου κατά τα προηγούμενα χρόνια της υπηρεσίας του. Λήφθηκε, όπως αναγράφεται στην απόφαση, το σύνολο της υπηρεσίας των υποψηφίων.
Η αισθητή υπεροχή υποψηφίου στις εμπιστευτικές εκθέσεις δεν αποτελεί λόγο ακύρωσης. Μόνο όπου η υπεροχή είναι έκδηλη, σε βαθμό που να προσλαμβάνει αντικειμενική υπόσταση, (βλ μεταξύ άλλων, ΗadjiSavva v. Republic (1982)3 Α.Α.Δ. 76 HjiIoannou v. Republic (1983)3 C.L.R. 1041), στοιχειοθετείται λόγος για επέμβαση με την κρίση του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, για την επιλογή του. Στην απουσία έκδηλης υπεροχής, η επιλογή του καταλληλότερου αποτελεί ευθύνη του διοικητικού οργάνου, στο οποίο εναποτίθεται η εξουσία για την στελέχωση της υπηρεσίας. Πεδίο για δικαστική επέμβαση παρέχεται μόνο εφόσον καταφαίνεται ότι η ληφθείσα απόφαση δεν ήταν λογικά εφικτή.
Δεν τέθηκε ό,τιδήποτε ενώπιον του Δικαστηρίου το οποίο να διασαλεύει τη βάση της απόφασης των εφεσειόντων η οποία κατοπτρίζεται στο καταληκτικό μέρος της απόφασής τους το οποίο έχει ως εξής.
«Το Συμβούλιο, αφού έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε το σύνολο των ενώπιον του στοιχείων αναφορικά με τους υποψηφίους σε συνάρτηση με τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης καθώς και την απόδοση των υποψηφίων στις προσωπικές συνεντεύξεις, έκρινε, με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας, και με γνώμονα την καταλληλότητα για τη θέση, ότι ο καταλληλότερος για προαγωγή είναι ο Κοτσώνης Γεώργιος και αποφάσισε την προαγωγή του στη θέση "Πρώτος Λειτουργός Μουσικών Προγραμμάτων" από τις 16.1.1992.»
Καταλήγουμε ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι εσφαλμένη. Η επιλογή του ενδιαφερομένου προσώπου ήταν υπό το φως του συνόλου των στοιχείων ενώπιον του συμβουλίου του Ρ.Ι.Κ., εύλογα δυνατή, και εφόσο δεν διαπιστώνεται σφάλμα στην άσκηση των εξουσιών του σώματος, η επίδικη διοικητική απόφαση πρέπει να επικυρωθεί.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η επίδικη διοικητική απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α).
Π.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΜΠ-ΑυΦ