|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 3 ΑΑΔ 53
7 Φεβρουαρίου, 1995
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΩΝΣΤΑ-ΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Εφεσείοντες-Καθ'ων η αίτηση,
ν.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ,
Εφεσιβλήτου-Αιτητή.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1966)
Εκπαιδευτικοί Υπάλληλοι — Προαγωγές στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης — Συμβουλευτική Επιτροπή — Καταρτισμός καταλόγου υποψηφίων — Διακριτική εξουσία — Ο περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμος του 1969 (Ν. 10/69 όπως τροποποιήθηκε).
Αναθεωρητική Έφεση — Έλεγχος τον συνόλου της διοικητικής ενέργειας στο πλαίσιο των λόγων έφεσης και των λόγων που εξετάζονται αυτεπαγγέλτως — Επίσης τηρουμένης της δικονομίας, διατηρούνται ως αντικείμενο της έφεσης και ισχυρισμοί που προβλήθηκαν πρωτοδίκως αλλά δεν εξετάστηκαν.
Διοικητικό Δίκαιο — Ακυρωτική απόφαση — Παράκαμψη ακυρωτικού αποτελέσματος — Δεδικασμένο — Συνέπειες.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή καθόρισε ότι κατά την αριθμητική αποτίμηση των προσόντων των υποψηφίων θα έδινε τρεις μονάδες στους υποψηφίους που κατείχαν το δίπλωμα Bachelor of Education. Ο εφεσίβλητος απεκλείσθη από τον κατάλογο υποψηφίων για προαγωγή λόγω του ότι απέκτησε το πιο πάνω δίπλωμα από το Κολλέγιο Frederick Polytechnic στην Κύπρο. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.) απέρριψε την ένστασή του με αποτέλεσμα να καταχωρηθεί η προσφυγή 471/90.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε πως δεν ήταν επιτρεπτή η διαφοροποίηση που έγινε και ακύρωσε τις προαγωγές.
Μετά την ακυρωτική απόφαση, η Ε.Ε.Υ. επανεξετάζοντας την ένσταση του εφεσίβλητου στον κατάλογο υποψηφίων που είχε καταρτίσει η Συμβουλευτική Επιτροπή, του παραχώρησε μια μονάδα για πρόσθετα προσόντα με αποτέλεσμα να αποκλεισθεί και πάλιν από τον κατάλογο εφόσον οι μονάδες που συγκέντρωσε ήταν λιγότερες από τον τελευταίο υποψήφιο του καταλόγου. Δεν υπήρξε καμμιά αλλαγή στον κατάλογο όπως καταρτίστηκε από την Ε.Ε.Υ. κατά την προηγηθείσα διαδικασία.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε τις προαγωγές που ακολούθησαν λόγω παράβασης δεδικασμένου.
Στην έφεση ενώπιον της Ολομέλειας οι εφεσείοντες ισχυρίστηκαν ότι ο καθορισμός των μονάδων, κατά τον Νόμο, εμπίπτει στη διακριτική εξουσία της διοίκησης η οποία και την άσκησε συμμορφούμενη προς το δεδικασμένο, στο βαθμό που αυτό κάλυπτε το θέμα.
Ο εφεσίβλητος υπέβαλε ότι οι προαγωγές ήταν άκυρες για άλλο λόγο που αναπτύχθηκε αλλά δεν εξετάστηκε πρωτόδικα. Συγκεκριμένα εισηγήθηκε ότι το ακυρωτικό αποτέλεσμα επέβαλλε την επανεξέταση του θέματος σε πρώτο υποχρεωτικό στάδιο από τη Συμβουλευτική Επιτροπή.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
1. Ο καταρτισμός του καταλόγου των υποψηφίων, σύμφωνα με το άρθρο35Β(3) του Νόμου εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Συμβουλευτικής Επιτροπής και καθορίζεται μετά την αριθμητική αποτίμηση των κριτηρίων της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Ο κατάλογος δεν είναι τελικός αλλά διαμορφώνεται στο πλαίσιο των ενστάσεων που ενδεχομένως υποβάλλονται.
2. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου στην προσφυγή 471/90 ότι η απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ήταν νομικά εσφαλμένη λόγω της μη συμπερίληψης του αιτητή στον σχετικό κατάλογο, αναπόφευκτα εξαφάνισε τον κατάλογο που κατάρτισε η Συμβουλευτική Επιτροπή. Η ενέργεια της Ε.Ε.Υ. να εξετάσει την αρχική ένσταση του εφεσιβλήτου στον πρώτο κατάλογο οδήγησε σε παράκαμψη του ακυρωτικού αποτελέσματος και τελικά σε παράβαση του Νόμου.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση είναι άκυρη.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του εφεσιβλήτου.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Χαραλαμπίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας. Απόφαση ημερ. 13.6.1991·
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Καλυβίτου, (1994) 3 Α.Α.Δ. 603·
Συμεωνίδου & Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας. (1993) 3 Α.Α.Δ. 258·
Σιακαλλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας. Απόφαση ημερ. 12.6.1992·
Μεταξάς & Άλλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας. Απόφαση ημερ. 29.10.1992.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Δημητριάδης, Δ.) που δόθηκε στις 22 Ιουνίου, 1994 (Προσφυγή αρ. 1028/91) με την οποία ακύρωσε τις προαγωγές των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Ρ. Παπαέτη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσείοντες.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η Συμβουλευτική Επιτροπή καθόρισε εξ αρχής σταθερό κριτήριο ως προς τον τρόπο άσκησης της διακριτικής της εξουσίας στο πλαίσιο του άρθρου 35Β(4)(β) του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969 (Ν. 10/69 όπως τροποποιήθηκε). Κατά την αριθμητική αποτίμηση των προσόντων, θα έδινε τρεις μονάδες στους υποψήφιους που είχαν το δίπλωμα Bachelor of Education.
Ο εφεσίβλητος έχει δίπλωμα Bachelor of Education του Πανεπιστημίου της Ουαλλίας αλλά η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν του έδωσε οποιεσδήποτε μονάδες, και συνακολούθως τον απέκλεισε από τον κατάλογο των υποψηφίων που σύστηνε για προσαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης, επειδή παρακολούθησε τα μαθήματα που οδήγησαν στην απόκτηση του στο κολλέγιο Frederich Polytechnic, στην Κύπρο. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας απέρριψε την ένστασή του και το θέμα άχθηκε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την Προσφυγή 471/90. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε πως δεν ήταν επιτρεπτή η διαφοροποίηση που έγινε και ακύρωσε τις προαγωγές αφού στην περίπτωση που θα δίνονταν στον εφεσίβλητο οι τρεις μονάδες, θα συγκέντρωνε συνολική βαθμολογία ψηλότερη από εκείνη των ενδιαφερομένων μερών και θα περιλαμβανόταν στον κατάλογο που κατάρτισε η Συμβουλευτική Επιτροπή, (βλ. Χαράλαμπος Χαραλαμπίδης ν. Κυπριακή Δημοκρατία Υπόθεση Αρ. 471/90 ημερομηνίας 13 Ιουνίου 1991).
Μετά την ακυρωτική απόφαση, η Ε.Ε.Υ., επανεξετάζοντας, όπως σημειώνει στο πρακτικό της ημερομηνίας 1.12.91, την ένσταση του εφεσιβλήτου στον κατάλογο των υποψηφίων που είχε καταρτίσει η Συμβουλευτική Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη στοιχεία που προσδιόρισε, του παραχώρησε μια μονάδα για πρόσθετα προσόντα. Το σύνολο των μονάδων του εφεσιβλήτου ανήλθε στις 193. Ο τελευταίος από τους περιληφθέντες στον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής συγκέντρωνε 194 μονάδες και ο τελικός κατάλογος όπως τον είχε καταρτίσει η Ε.Ε.Υ κατά την προηγηθείσα διαδικασία, παρέμεινε αναλλοίωτος. Επομένως, ο εφεσίβλητος αποκλείστηκε εκ νέου.
Ο συνάδελφός μας που εκδίκασε πρωτοδίκως την προσφυγή του εφεσιβλήτου ακύρωσε τις προαγωγές που ακολούθησαν γιατί έκρινε πως ο αποκλεισμός του εφεσιβλήτου συνιστούσε παράβαση δεδικασμένου. Θεώρησε, συναφώς, πως στην Προσφυγή 471/90 "το Δικαστήριο απεφάσισε πως έπρεπε να διδόταν ο αριθμός των τριών μονάδων και στον αιτητή για το πρόσθετο του προσόν".
Είναι η θέση των εφεσειόντων πως παρερμηνεύθηκε η απόφαση στην Προσφυγή 471/90. Σύμφωνα με την εισήγησή τους, το Δικαστήριο, εφόσον διαπίστωσε τη παρανομία που πράγματι υπήρχε, δεν καθόρισε το ίδιο τον αριθμό των μονάδων που θα έπρεπε να δοθούν στον εφεσίβλητο. Κατά το Νόμο, αυτός ο καθορισμός εμπίπτει στη διακριτική εξουσία της διοίκησης η οποία και την άσκησε συμμορφούμενη προς το δεδικασμένο, στο βαθμό που αυτό κάλυπτε το θέμα. Η αναφορά του Δικαστηρίου στο αποτέλεσμα που θα επέφερε η παροχή τριών μονάδων στον εφεσίβλητο, απέβλεπε μόνο στην υπόδειξη της επίδρασης του σφάλματος που εντοπίστηκε στην τελική κατάληξη.
Ο εφεσίβλητος, αφήνοντας κατά μέρος το ζήτημα της εμβέλειας, από την πιο πάνω άποψη, της απόφασης στην προσφυγή 471/90, υπέβαλε πως οι προαγωγές είναι άκυρες για άλλο λόγο που ανέπτυξε και πρωτοδίκως, αλλά δεν εξετάστηκε. Στην αναθεωρητική έφεση ελέγχεται το σύνολο της διοικητικής ενέργειας στο πλαίσιο των λόγων έφεσης και εκείνων που εξετάζονται αυτεπαγγέλτως. Ταυτόχρονα, τηρουμένης της δικονομίας, διατηρούνται ως αντικείμενό της και ισχυρισμοί που ενώ προβλήθηκαν πρωτοδίκως δεν εξετάστηκαν, (βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Άννα Καλυβίτου (1994) 3 Α.Α.Δ. 603.
Ο εφεσίβλητος γνωστοποίησε με γραπτή ειδοποίηση την πρόθεση του να εγείρει το θέμα και θα το εξετάσουμε, ως πρώτο μάλιστα, αφού ανατρέχει στη ρίζα του διοικητικού χειρισμού που έγινε. Συνοψίζουμε την εισήγηση του εφεσιβλήτου: Το ακυρωτικό αποτέλεσμα επέβαλλε την επανεξέταση του θέματος σε πρώτο, υποχρεωτικό, στάδιο από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Αντί τούτου, χωρίς οτιδήποτε άλλο, η Ε.Ε.Υ. εξέτασε και απέρριψε την ένσταση που είχε υποβάλει στο πλαίσιο της ακυρωθείσας διαδικασίας κατ' ευθείαν, παραβιάζοντας έτσι τις ρητές διατάξεις του Νόμου. Επικαλέστηκε συναφώς την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Χρυστάλλα Συμεωνίδου και άλλοι ν. Κυπριακή Δημοκρατία (1993) 3 Α.Α.Δ. 258.
Σύμφωνα με το άρθρο 35Β(3) του Νόμου, ο καταρτισμός του καταλόγου των υποψηφίων που συστήνονται εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Η Συμβουλευτική Επιτροπή καταρτίζει τον κατάλογο με σειρά προτεραιότητας η οποία καθορίζεται μετά την αριθμητική αποτίμηση των κριτηρίων της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Αντίθετα προς ό,τι συνέβαινε στην περίπτωση των εξειδικευμένων θέσεων στη δημόσια υπηρεσία που καλύπτει η υπόθεση Χρυστάλλα Συμεωνίδου και άλλοι ν. Κυπριακή Δημοκρατία (ανωτέρω), ο κατάλογος αυτός δεν είναι τελικός. Και πάλιν, όμως, δεν έχει η Ε.Ε.Υ. πρωτογενή λόγο πάνω στο θέμα. Το άρθρο 35Β(8) της αναγνωρίζει εξουσία για διαμόρφωση τελικού καταλόγου, στο πλαίσιο της εξέτασης ενστάσεων που ενδεχομένως υποβάλλονται. Εφόσον δεν υποβληθούν ενστάσεις δεν δικαιούται να διαφοροποιήσει τον κατάλογο, και η επιλογή του καλυτέρου θα πρέπει να γίνει από υποψηφίους που περιέχονται σ' αυτόν. (βλ. Αντώνιος Σιακαλλής ν. Κυπριακή Δημοκρατία Υπόθεση Αρ.861/91 ημερομηνίας 12 Ιουνίου 1992, Κωνσταντίνος Μεταξάς και άλλη ν. Κυπριακή Δημοκρατία Προσφυγή 717/90 και άλλη ημερομηνίας 29 Οκτωβρίου 1992).
Στην προσφυγή 471/90 το Δικαστήριο σαφώς προσδιόρισε ως μοναδικό αντικείμενο της συζήτησης το "κατά πόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή, που καταρτίστηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου 65/87, έσφαλε κατά νόμο με την απόφασή της να μήν περιλάβει τον αιτητή στον κατάλογο των συστηθέντων υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης". Η καταφατική απάντηση που δόθηκε, αναπόφευκτα εξαφάνισε τον κατάλογο που κατάρτισε η Συμβουλευτική Επιτροπή. Έπεται πως, κατά την επανεξέταση, θα έπρεπε πράγματι να αχθεί το ζήτημα ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής προς καταρτισμό του απαραίτητου καταλόγου, όπως απαιτεί ο Νόμος, υπό το φως της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η ενέργεια της ΕΕΥ να εξετάσει την αρχική ένσταση του εφεσιβλήτου στον πρώτο κατάλογο ως εάν να εξακολουθούσε να υπάρχει κατά νόμο τέτοιος κατάλογος, οδήγησε σε παράκαμψη του ακυρωτικού αποτελέσματος και, τελικά, σε παράβαση του Νόμου.
Για το λόγο που εξειδικεύσαμε, η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση είναι άκυρη και η έφεση απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του εφεσιβλήτου.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.