Σιακαλλής ν. Δημοκρατίας (1994) 3 ΑΑΔ 519

Εκτελεστή πράξη — Βεβαιωτική πράξη — Πράξη που επιβεβαιώνει προγενέστερη πράξη είναι βεβαιωτική, εκτός εάν προηγήθηκε νέα έρευνα και λήφθηκαν υπόψη νέα στοιχεία που έστω και αν προϋπήρχαν ήταν άγνωστα ή/και δεν λήφθηκαν ενωρίτερα υπόψη.

Εκτελεστή πράξη — Βεβαιωτική πράξη — Δεν μπορεί να προσβληθεί με Αίτηση Ακυρώσεως κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

Αίτηση Ακυρώσεως — Εξουσία του Δικαστηρίου να εξετάζει αυτεπάγγελτα το ζήτημα της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης.

Ο εφεσείων υπέβαλε δύο αιτήσεις για απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας οι οποίες απορρίφθηκαν από τη Διοίκηση λόγω του ότι πριν και μέχρι την εισβολή του 1974 κατοικούσε μόνιμα σε ιδιόκτητο σπίτι στη Λευκωσία. Μετά ο εφεσείων απέστειλε επιστολή ισχυριζόμενος ότι από τα μέσα Μαΐου μέχρι τα μέσα Ιουλίου του 1974 ήταν στη Λάπηθο. Η απάντηση της Διοίκησης στάληκε στις 6.9.1991 και ήταν απορριπτική. Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς νέα έρευνα και χωρίς τη λήψη υπόψη οποιωνδήποτε νέων στοιχείων. Στις 23.9.1991, ο εφεσείων έστειλε στη διοίκηση επιστολή στην οποία επισύναψε δηλώσεις προσώπων για να αποδείξει ότι η Λάπηθος ήταν η συνήθης διαμονή του στον ουσιώδη χρόνο. Η Διοίκηση προέβη σε έρευνα και με επιστολή της ημερ. 4.10.1991 ειδοποίησε τον εφεσείοντα ότι η απάντησή της παραμένει αρνητική όπως γνωστοποιήθηκε σ' αυτόν με την επιστολή ημερομηνίας 6.9.1991.

Ο εφεσείων προσέβαλε την νομιμότητα της απόφασης που κοινοποιήθηκε σ' αυτόν με την επιστολή ημερομηνίας 6.9.1991.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή για τον λόγο ότι η προσβαλλόμενη απόφαση που κοινοποιήθηκε στον Εφεσείοντα στις 6.9.1991 ήταν βεβαιωτική και όχι εκτελεστή διοικητική.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου επεκύρωσε την πρωτόδικη απόφαση και αποφάνθηκε ότι:

1. Η μεταγενέστερη απόφαση που κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 4.10.1991 ενσωμάτωσε όλες τις προηγούμενες εκτελεστές διοικητικές αποφάσεις οι οποίες έχασαν την εκτελεστότητά τους.

2. Πράξη η οποία περιέχει επιβεβαίωση προηγούμενης δεν είναι εκτελεστή, εκτός αν λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα και λήφθηκαν υπόψη νέα στοιχεία.

3. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική και όχι εκτελεστή διοικητική απόφαση.

Η έφεση απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.

Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:

Kolokassides v The Republic of Cyprus through the Minister of Finance (1965) 3 C.L.R. 542·

Kyprianides v The Republic (1982) 3 C.L.R. 611·

Spyrou ν The Republic (1983) 3 C.L.R. 354·

Vrahimi & Another ν The Republic (Attorney General), 4 R.S.C.C. 121·

Christodoulou ν The Republic (Public Service Commission) (1967) 3 , C.L.R. 691·

Lambrakis ν The Republic (Educational Service Committee) (1970) 3 C.L.R. 72·

Cyprus Transport Co. Ltd & Another ν The Republic (Permits Authority) (1970) 3 C.L.R. 163·

Razis & Another ν The Republic (1982) 3 C.L.R. 45·

Δημοκρατία της Κύπρου ν Ματθαίου Α.Ε. Απόφαση ημερ. 12.7.1990.

Έφεση.

Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου Κύπρου (Δημητριάδης, Δ.) που δόθηκε στις 30 Νοεμβρίου, 1992 (Προσφυγή Αρ. 997/91) με την οποία απέρριψε την προσφυγή του εφεσείοντα ως απαράδεκτη, γιατί η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική και όχι εκτελεστή διοικητική.

Λ. Κληρίδης, για τον εφεσείοντα..

Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τον εφεσίβλητο.

Cur. adv. vult.

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Π. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον Απόφασης Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου που, στην άσκηση πρωτοβάθμιας Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας, απέρριψε την προσφυγή του εφεσείοντα ως απαράδεκτη, γιατί η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική και όχι εκτελεστή διοικητική.

Ο εφεσείων υπέβαλε αίτηση για τη χορήγηση προσφυγικής ταυτότητας και ορισμένα στοιχεία για υποστήριξή της.

Η Διοίκηση προέβη σε έρευνα και κατέληξε ότι ο εφεσείων δεν είχε τη συνήθη διαμονή του, πριν και μέχρι την τουρκική εισβολή, σε οποιαδήποτε τουρκοκρατούμενη περιοχή και γι' αυτό απέρριψε την αίτησή του. Κοινοποίησε την απόφαση αυτή στον εφεσείοντα με επιστολή ημερομηνίας 16 Ιουλίου, 1991.

Στις 17 Ιουλίου, 1991, ο εφεσείων υπέβαλε νέα αίτηση, η οποία απορρίφθηκε για το λόγο ότι ο εφεσείων και η οικογένειά του, πριν και μέχρι την εισβολή, είχαν τη συνήθη διαμονή τους στην ιδιόκτητη κατοικία τους στην οδό Λεύκου Αναστασιάδη 4, Ακρόπολη, Λευκωσία. Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στον εφεσείοντα με επιστολή ημερομηνίας 6 Αυγούστου, 1991.

Στις 19 Αυγούστου, 1991, ο εφεσείων έστειλε την ακόλουθη επιστολή:

"Εις επιστολήν σας 6/8/91 όπου αναφέρεσθε ότι η διαμονή μου δεν ήτανε εις Λάπηθον εις το 2ον εδάφιον της επιστολής σας, έχω να σας πληροφορήσω ότι ήμουνα εις Λάπηθον από μέσα Μαΐου μέχρι μέσα Ιουλίου που έγινε το πραξικόπημα-εισβολή με αποδείξεις που θα σας παρουσιάσω εκτός αν είμαι πιστευτός.

Ευχαριστώ πολύ.

Εν αναμονή απαντήσεώς σας"

Στις 6 Σεπτεμβρίου, 1991, στάληκε στον εφεσείοντα απορριπτική απόφαση με την πιο κάτω επιστολή.

"Έχω οδηγίες ν' αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερομηνία 19.8.91 σχετικά με την αίτησή σας για να θεωρηθείτε εκτοπισθείς με την οποία επιμένετε ότι πριν και μέχρι την εισβολή διαμένατε στη Λάπηθο και να σας πληροφορήσω ότι από τα στοιχεία που παρουσιάσατε και από έρευνα που έγινε από το Γραφείο μας φαίνεται ότι η συνήθης διαμονή εσάς και της οικογένειάς σας, πριν και μέχρι την εισβολή ήταν στη Λευκωσία, στο ιδιόκτητο σπίτι σας στην οδό Λευκού Αναστασιάδη αρ. 4 Ακρόπολη.

Ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα διαφοροποίησης της απόφασής μας που σας γνωστοποιήθηκε με την επιστολή μας με αριθμό Φακέλου Πρ. Τ. 2531 και ημερομηνία 6.8.91."

Παρόλο το λεκτικό της πιο πάνω επιστολής, απ' ό,τι φαίνεται από το Φάκελλο της Διοίκησης και έγινε κοινά παραδεκτό στο Δικαστήριο, ο εφεσείων δεν παρουσίασε οποιοδήποτε στοιχείο για υποστήριξη της νέας του αίτησης. Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς νέα έρευνα και χωρίς τη λήψη υπόψη οποιωνδήποτε νέων στοιχείων.

Με την προσφυγή προσβάλλεται η νομιμότητα της απόφασης που κοινοποιήθηκε στον εφεσείοντα με την επιστολή ημερομηνίας 6 Σεπτεμβρίου, 1991.

Ο εφεσείων στις 23 Σεπτεμβρίου, 1991, έστειλε στη Διοίκηση επιστολή, στην οποία επισύναψε γραπτές δηλώσεις προσώπων, για να αποδείξει ότι η συνήθης διαμονή του στον ουσιώδη χρόνο ήταν η Λάπηθος.

Η Διοίκηση τότε προέβη σε έρευνα και κατέληξε σε αρνητική απόφαση, την οποία κοινοποίησε στον εφεσείοντα με την ακόλουθη επιστολή ημερομηνίας 4 Οκτωβρίου, 1991:-

"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 23.9.91 με την οποία επιμένετε ότι η συνήθης διαμονή σας πριν και μέχρι την εισβολή ήταν στην κατεχόμενη σήμερα Λάπηθο και σας πληροφορώ ότι οι μαρτυρίες που προσκομίσατε δεν είναι δυνατόν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα της ενδελεχούς έρευνας που έγινε από το Γραφείο μας για την προσφυγική σας ιδιότητα σύμφωνα με την οποία αποδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η συνήθης διαμονή σας καθώς επίσης και της οικογένειάς σας πριν και μέχρι την εισβολή ήταν στη Λευκωσία στο ιδιόκτητο σπίτι σας στην οδό Λεύκου Αναστασιάδη αρ. 4, Ακρόπολη.

2. Ως εκ τούτου η απόφαση του Γραφείου μου παραμένει αρνητική όπως σας γνωστοποιήθηκε με την τελευταία επιστολή μας με αριθμό Φακέλου Πρ. Τ. 2531 και ημερομηνία 6.9.91."

Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή, γιατί η προσβαλλόμενη απόφαση που κοινοποιήθηκε στον εφεσείοντα με επιστολή ημερομηνίας 6 Σεπτεμβρίου, 1991, ήταν βεβαιωτική και όχι εκτελεστή διοικητική.

Είναι καλά εμπεδωμένο στο νομολογιακό μας δίκαιο ότι η βεβαιωτική πράξη δεν είναι εκτελεστή και δεν μπορεί να είναι αντικείμενο προσφυγής κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος. Πράξη η οποία περιέχει επιβεβαίωση προηγούμενης δεν είναι εκτελεστή, εκτός εάν λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα και λήφθηκαν υπόψη νέα στοιχεία που, έστω και αν προϋπήρχαν, ήταν άγνωστα ή/και δεν λήφθηκαν υπόψη ενωρίτερα. (Βλ., μεταξύ άλλων, Nicos Kolokassides and The Republic of Cyprus through the Minister of Finance (1965) 3 C.L.R. 542· Kyprianides v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 611· Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 354.)

Θέματα δημόσιας τάξης, όπως είναι η εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης, εξετάζονται και πρέπει να εξετάζονται από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα - (βλ. Eleni Vrahimi & Another and The Republic (Attorney-General) 4 R.S.C.C. 121· Annika Christodoulou v. Republic (Public Service Commission) (1967) 3 C.L.R. 691· Nicos Lambrakis v. Republic (Educational Service Committee) (1970) 3 C.L.R. 72· Cyprus Transport Co. Ltd. & Another v. Republic (Permits Authority) (1970) 3 C.L.R. 163· Razis & Another v. Republic (1982) 3 C.L.R. 45· Δημοκρατία της Κύπρου ν. Γεώργιου Ματθαίου, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 832, (Απόφαση δόθηκε στις 12 Ιουλίου, 1990, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)).

Η μεταγενέστερη απόφαση που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με την επιστολή ημερομηνίας 4 Οκτωβρίου, 1991, ενσωμάτωσε όλες τις προηγούμενες εκτελεστές διοικητικές αποφάσεις, οι οποίες έχασαν την εκτελεστότητα τους -(βλ. Ματθαίου, (ανωτέρω)).

Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική. Και αν ακόμα ήταν εκτελεστή, έχασε την εκτελεστότητά της, για το λόγο που έχει προαναφερθεί.

Η προσφυγή είναι απαράδεκτη, γιατί δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική απόφαση.

Η έφεση απορρίπτεται.

Αφού λάβαμε υπόψη μας όλα τα περιστατικά της υπόθεσης, δεν εκδίδουμε διαταγή για έξοδα.

Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία