ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Ιωνά Χρίστος και Άλλος ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1994) 4 ΑΑΔ 57
Κυριάκου Κοζάκι ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού κ.α., ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 766/97., 29 Ιανουαρίου, 1999
Βασιλείου Ευρής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 4 ΑΑΔ 1145
Μαυρονικόλα Αθηνά και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2005) 4 ΑΑΔ 95
Νικολαΐδης κ.α. ν. Μηνά κ.α. (1994) 3 ΑΑΔ 321
"Χ""Βασιλείου κ.α." ν. ΑΤΗΚ (1992) 4 ΑΑΔ 4136
Κωνσταντινίδου Έλενα και Άλλοι ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (1994) 4 ΑΑΔ 699
Δημητρίου Λένια και Άλλοι ν. Aρχής Tηλεπικοινωνιών Kύπρου (1993) 4 ΑΑΔ 1196
Μιχαηλίδης Μιχάλης ν. Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (2009) 3 ΑΑΔ 212
Mηνάς Mιχαλάκης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας) (1993) 4 ΑΑΔ 1767
"Χ"" Χάννας" ν. Δημοκρατίας (1996) 4 ΑΑΔ 1873
ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΚΟΝΤΟΥ ν. ΔΗΜΟΥ ΓΕΡΟΣΚΗΠΟΥ, Υπόθεση Αρ. 103/2006, 4 Ιουνίου 2007
Θεοδοσιάδου Μάρω ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (2001) 3 ΑΑΔ 143
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, Υπόθεση Αρ. 349/2003, 18 Οκτωβρίου, 2004
Φέττας Σάββας και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας) (1993) 4 ΑΑΔ 1086
ΕΙΡΗΝΗ Σ. ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ν. ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, Υπόθεση Αρ. 874/2002, 11 Ιουλίου, 2003
Θεοδοσιάδου Mάρω ν. Pαδιοφωνικού Iδρύματος Kύπρου (1998) 4 ΑΑΔ 231
Φεττάς Σάββας και Άλλοι ν. Kυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας (1997) 3 ΑΑΔ 394
ΑΝΤΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ν. ΔΗΜΟΣ ΑΓΛΑΝΤΖΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 1548/2010, 29/11/2012
Στέλιου Ευσταθίου ν. Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων, ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 571/98., 26 Μαΐου, 1999
Σιαπίτης Xαράλαμπος και Άλλος ν. Aρχής Tηλεπικοινωνιών Kύπρου (1993) 4 ΑΑΔ 1333
Κωστή Ανδρέα Α. και Άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1994) 4 ΑΑΔ 146
(1992) 3 ΑΑΔ 205
19 Ιουνίου, 1992
[Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείοντες - Καθ' ων η αίτηση,
ν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΟΡΦΑΝΙΔΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Εφεσίβλητων - Αιτητών.
(Αναθεωρητικές Εφέσεις αρ. 1139 και 1154).
Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Αναφορά στο αιτιολογικό απόφασης διορισμού της φράσεως "ανάμεσα στ' άλλα" — Ανταπόκριση και διατύπωση αυτής στα στοιχεία ενώπιον της Ε.Δ.Υ. στη συγκεκριμένη περίπτωση — Μη διαπίστωση ασάφειας ή αοριστίας της αιτιολογίας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί και Προαγωγές — Προσόντα — Η διαπίστωση της κατοχής ή μη των προσόντων τον σχεδίου υπηρεσίας εμπίπτει κατά κύριο λόγο στις αρμοδιότητες της Ε.Δ.Υ. — Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η σχετική απόφαση ήταν εύλογη.
Οι δύο αυτές εφέσεις που ασκήθηκαν από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και το ενδιαφερόμενο μέρος αντίστοιχα, προσέβαλαν πρωτόδικη απόφαση, ακυρωτική του διορισμού του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Επιμελητή - Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, για το λόγο ότι η επίδικη διοικητική πράξη δεν είχε αιτιολογηθεί με επάρκεια και σαφήνεια και ειδικότερα ότι η αιτιολογία που έδιδε η Επιτροπή με τη φράση "ανάμεσα στ' άλλα" ήταν αντίθετη προς τα στοιχεία του φακέλου, ασαφής, αόριστη και παράνομη και ότι η Επιτροπή άσκησε έτσι τη διακριτική της ευχέρεια με κατάχρηση και υπέρβαση εξουσίας.
Από πλευράς του εφεσίβλητου (αιτητή στην Προσφυγή 445/88) δόθηκε ειδοποίηση αντέφεσης, ότι το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατέχει τα απαραίτητα προσόντα και ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκαμε τη δέουσα έρευνα είναι, όπως φαίνεται από τους προσωπικούς φακέλους του ενδιαφερόμενου μέρους, εσφαλμένο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αποδεχόμενο τις εφέσεις και απορρίπτοντας την αντέφεση, αποφάσισε ότι:
1. Η φράση "ανάμεσα στ' άλλα" βρίσκει βάση στα στοιχεία τα οποία υπήρχαν ενώπιον της Επιτροπής κατά τον ουσιώδη χρόνο και δεν πρόκειται για ασαφή, αόριστη αιτιολογία Πρέπει στη Φράση αυτή να δοθεί η σημασία ότι η Επιτροπή τόνιζε τα προσόντα και πείρα που το ενδιαφερόμενο μέρος απέκτησε στο εξωτερικό μέσα από το σύνολο των στοιχείων που ήταν ενώπιον της.
2. Η εξέταση του θέματος κατά πόσο ένας υποψήφιος κατέχει τα απαραίτητα προσόντα ή όχι εμπίπτει μέσα στις αρμοδιότητες κατά κύριο λόγο της Επιτροπής και όπως λέχθηκε στην υπόθεση Papapetrou v. The Republic 2 R.S.C.C. 61, το Δικαστήριο τούτο δεν επεμβαίνει εάν η απόφαση ήταν εύλογη.
Στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία που ευρίσκοντο ενώπιον της Επιτροπής κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης σαφώς προκύπτει ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο κατοχής των απαιτουμένων προσόντων, δηλαδή την 31 Αυγούστου 1985 το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τα απαραίτητα προσόντα, δεδομένου ότι από την 1 Φεβρουαρίου 1975 μέχρι τις 30 Ιουνίου 1985 ασκούσε καθήκοντα γυναικολογίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μέσα στην περίοδο αυτή που υπερκαλύπτει την απαιτούμενη δεκαετία, περιλαμβάνεται και το σύνολο του χρόνου που απαιτήθηκε για την απόκτηση της ειδικότητάς του στη γυναικολογία.
3. Αναφορικά με το θέμα της έρευνας καθ' αυτό, από την Επιτροπή την ίδια, δεδομένου ότι εξέτασε και υιοθέτησε τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής, η οποία είχε ερευνήσει όπως είχε καθήκον να πράξει το θέμα των προσόντων των υποψηφίων, συνεπάγεται ότι ερεύνησε και το θέμα των προσόντων, ενόψει δε του γεγονότος ότι ικανοποιήθηκε με τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής, ουδεμία ανάγκη υπήρχε για περαιτέρω έρευνα.
Εφέσεις επιτυγχάνουν και αντέφεση απορρίπτεται, χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.LR. 1081·
Papapetrou v. The Republic, 2 R.S.C.C. 61.
Εφέσεις.
Εφέσεις κατά της απόφασης του Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Στυλιανίδης, Δ), που δόθηκε στις 25 Ιουνίου, 1990 (Προσφυγές αρ. 416/88 και 445/88) με την οποία ακυρώθη ο διορισμός του εφεσείοντος στην Α.Ε. 1154 - ενδιαφερόμενου μέρους για το λόγο ότι η επίδικη διοικητική πράξη δεν είχε δικαιολογηθεί με επάρκεια και σαφήνεια.
Π. Χ"Δημητρίου δικηγόρος της Δημοκρατίας Α' για τους εφεσείοντες στην Α.Ε. 1139.
Κ. Ευσταθίου, για τον εφεσίβλητο στην προσφ. 416/88.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον εφεσίβλητο στη προσφ. 445/88.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τον εφεσείοντα στην Α.Ε. 1154.
Κ. Ευσταθίου, για τον εφεσίβλητο στην προσφ. 416/88.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον εφεσίβλητο στην προσφ. 445/ 88.
Π. Χ" Δημητρίου, δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι δύο αυτές εφέσεις που καταχωρήθηκαν αντίστοιχα από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και το ενδιαφερόμενο μέρος Γαβριήλ Καλακουτή, στρέφονται εναντίον της απόφασης Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου με την οποία ακύρωσε το διορισμό του ενδιαφερόμενου αυτού μέρους δια το λόγο ότι η επίδικη διοικητική πράξη δεν είχε αιτιολογηθεί με επάρκεια και σαφήνεια και ειδικότερα ότι η αιτιολογία που έδιδε η Επιτροπή με τη φράση "ανάμεσα στ' άλλα" ήταν αντίθετη προς τα στοιχεία του φακέλου, ασαφής, αόριστη και παράνομη και ότι η Επιτροπή άσκησε έτσι τη' διακριτική της ευχέρεια με κατάχρηση και υπέρβαση εξουσίας.
Από πλευράς του εφεσίβλητου/αιτητή Γεώργιου Κόλοκου στην Προσφυγή 445/88 δόθηκε με βάση τους Διαδικαστικούς Κανονισμούς Διαταγή 35, Θεσμοί 8 και 10 ειδοποίηση αντέφεσης, ότι κατά την ακρόαση της έφεσης προτίθετο να ισχυριστεί ότι το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατέχει τα απαραίτητα προσόντα και ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκαμε τη δέουσα έρευνα είναι εσφαλμένα όπως φαίνεται από τους προσωπικούς φακέλους του ενδιαφερόμενου μέρους.
Στα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής της 29 Ιανουαρίου 1988, αναφέρεται:
"Για τη δεύτερη θέση η Επιτροπή επέλεξε τον Γαβριήλ Καλακουτή, αφού ανάμεσα στ' άλλα, έλαβε σοβαρά υπόψη τα προσόντα και πείρα που απέκτησε στο εξωτερικό."
Είναι η θέση των εφεσειόντων ότι δεν είναι ορθό το πιο πάνω εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου, γιατί πράγματι υπήρχαν και άλλα στοιχεία εκτός από την πείρα και τα προσόντα τα οποία είχε ενώπιόν της η Επιτροπή και επομένως η απόφαση να διορισθεί το ενδιαφερόμενο μέρος Καλακουτής ήταν νόμιμη και ορθή.
Η επίδικη θέση όπως φαίνεται από τα Σχέδια Υπηρεσίας ήταν θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Το δε ενδιαφερόμενο μέρος διεκδικούσε τη θέση σαν θέση πρώτου διορισμού ενώ οι δύο αιτητές Κόλοκος και Ορφανίδης σαν θέση με προαγωγή διότι υπερτερούσαν ήδη στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης. Ο αρχικός διορισμός του ενδιαφερομένου μέρους εναντίον του οποίου οι δύο αιτητές καταχώρησαν τότε προσφυγές ανακλήθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ύστερα από συμβουλή της Νομικής Υπηρεσίας επειδή κατά τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης αυτής είχαν γίνει ομαδικές συνεντεύξεις και η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081 , έκρινε ότι μια τέτοια διαδικασία ομαδικών συνεντεύξεων ήταν άκυρη. Θα είναι χρήσιμο να γίνει πάλι αναφορά στα σχετικά πρακτικά της Επιτροπής της συνεδρίασής της την 29 Ιανουαρίου 1988. Αναφέρονται σ' αυτά χαρακτηριστικά τα πιο κάτω:
"Στη συνεδρίαση ήταν παρών και ο κ. Ανδρέας Μαρκίδης, Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας.
Αυτός, αφού του δόθηκε η ευκαιρία, εάν επιθυμεί, να προσθέσει οτιδήποτε σχετικά με τα προσόντα και την πείρα των υποψήφιων κατά τον ουσιώδη χρόνο, ανάφερε τα εξής:
Λαμβάνοντας υπόψη τα προσόντα και την πείρα, θέλει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στα προσόντα που απόκτησε στο εξωτερικό ο υποψήφιος για τη θέση στην ειδικότητα Γυναικολογίας, Γαβριήλ Καλακουτής.
Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρίαση της Επιτροπής.
Ακολούθως, η Επιτροπή προχώρησε στην επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης των 11 θέσεων που παραμείναν κενές ύστερα από την ανάκληση από την Επιτροπή της απόφασής της με ημερομηνία 4.2.86 σ' ό,τι αφορά τις προαγωγές/διορισμό 11 υπαλλήλων στις θέσεις Επιμελητή, σε διάφορες ειδικότητες, από 15.2.86.
Η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων κατά ειδικότητα με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο."
Αφού στη συνέχεια η Επιτροπή ανάφερε ότι εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο της αίτησης και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής καθώς και τη κρίση του Διευθυντή αναφορικά με την απόδοση στην εργασία των υποψηφίων εκείνων που υπηρετούσαν ως έκτακτοι στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας, έκρινε ότι όλοι οι υποψήφιοι διέθεταν την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας. Στο συγκεκριμένο μέρος των πρακτικών που αναφέρεται στην ειδικότητα της Γυναικολογίας αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Η Επιτροπή σημείωσε ότι για σκοπούς της παρούσας επανεξέτασης οι υποψήφιοι Γεώργιος Κόλοκος και Πάνος Λέρνης θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι, δεδομένου ότι διορίστηκαν από 8.11.85 δυνάμει του περί Εκτάκτων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμου του 1985 (Ν. 160/85) στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης.
Σύμφωνα με δήλωση του Διευθυντή οι πιο πάνω δύο υποψήφιοι κατά την υπηρεσία τους ως έκτακτοι ήταν πολύ καλοί στην εργασία τους.
Η Επιτροπή απόδωσε τη δέουσα σημασία στο σύνολο των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψήφιων εκείνων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι.
Όσον αφορά την Εμπιστευτική Έκθεση του υποψήφιου Δημήτριου Ορφανίδη για το έτος 1979, στην οποία έγιναν αντικανονικά τροποποιήσεις από τον Προσυπογράφοντα Λειτουργό, η Επιτροπή αποφάσισε να ληφθεί υπόψη η αξιολόγηση του Αξιολογούντος Λειτουργού μόνο."
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στις βαθμολογίες των υποψηφίων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι και καταλήγει:
"Η Επιτροπή απόδωσε επίσης τη δέουσα βαρύτητα στα προσόντα όλων των υποψήφιων.
Η Επιτροπή έλαβε περαιτέρω υπόψη την εν γένει σταδιοδρομία και πείρα που απόκτησαν όλοι οι υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένης και της αρχαιότητας εκείνων από τους υποψήφιους που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι. Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, επέλεξε για την πρώτη θέση το Δημητράκη Χριστοδουλίδη, ο οποίος ήταν ο αρχαιότερος μεταξύ των υποψήφιων για την ειδικότητα αυτήν που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι και ο οποίος είχε "Εξαίρετες" Εμπιστευτικές Εκθέσεις αφότου καθιερώθηκε ο νέος τύπος Εκθέσεων.
Για τη δεύτερη θέση η Επιτροπή επέλεξε το Γαβριήλ Καλακουτή, αφού, ανάμεσα στ' άλλα, έλαβε σοβαρά υπόψη τα προσόντα και πείρα που απόκτησε στο εξωτερικό."
Η Επιτροπή με την πιο πάνω φράση "ανάμεσα στ' άλλα" αναφέρεται σε όσα νωρίτερα κατέγραψε ότι έλαβε υπόψη για να καταλήξει στην επίδικη απόφαση. Υπεδείχθη από πλευράς εφεσειόντων ότι υπήρχαν άλλα στοιχεία στο φάκελο εκτός από τα προσόντα και πείρα που απέκτησε στο εξωτερικό το ενδιαφερόμενο μέρος. Αυτά τα στοιχεία ήταν η έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής η οποία σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος για διορισμό που στο προηγούμενο μέρος των πρακτικών η Επιτροπή αναφέρει ότι την έλαβε υπόψη.
Ένα άλλο στοιχείο είναι η ιδιαίτερη έμφαση που έδωσε ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας στα προσόντα που απέκτησε στο εξωτερικό για την ειδικότητα της Γυναικολογίας το ενδιαφερόμενο μέρος, που όπως υποστηρίχθηκε από το δικηγόρο του, τούτο αποτελεί μια έμμεση σύσταση. Ένα άλλο στοιχείο ήταν τρεις συστατικές επιστολές από το Ηνωμένο Βασίλειο οι οποίες επισυνάφθηκαν μαζί με την αίτηση την οποία υπέβαλε το ενδιαφερόμενο μέρος για διορισμό και οι οποίες εκβιάζουν την απόδοσή του κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του εκεί. Και τέλος το συγγραφικό έργο του ενδιαφερόμενου μέρους το οποίο αναφέρετο και είχε σχέση με την ειδικότητά του.
Επομένως η φράση "ανάμεσα στ' άλλα" βρίσκει βάση στα στοιχεία τα οποία υπήρχαν ενώπιον της Επιτροπής κατά τον ουσιώδη χρόνο και δεν πρόκειται για ασαφή, αόριστη αιτιολογία. Πρέπει στη φράση αυτή να δοθεί η σημασία ότι η Επιτροπή τόνιζε τα προσόντα και πείρα που το ενδιαφερόμενο μέρος απέκτησε στο εξωτερικό μέσα από το σύνολο των στοιχείων που ήταν ενώπιόν της.
Απομένει τώρα να εξετάσουμε, πρώτο, κατά πόσο το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατέχει τα απαραίτητα προσόντα και η Επιτροπή έκαμε τη δέουσα έρευνα είναι εσφαλμένο ή όχι. Η εξέταση του θέματος κατά πόσο ένας υποψήφιος κατέχει τα προσόντα ή όχι εμπίπτει μέσα στις αρμοδιότητες κατά κύριο λόγο της Επιτροπής και όπως ελέχθηκε στην υπόθεση Papapetrou v. The Republic 2 R.S.C.C. 61, το Δικαστήριο τούτο δεν επεμβαίνει εάν η απόφαση ήταν εύλογη.
Στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία που ευρίσκοντο ενώπιον της Επιτροπής κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης σαφώς προκύπτει ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο κατοχής των απαιτουμένων προσόντων, δηλαδή την 31 Αυγούστου 1985 το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τα απαραίτητα προσόντα, δεδομένου ότι από την 1 Φεβρουαρίου 1975 μέχρι τις 30 Ιουνίου 1985 ασκούσε καθήκοντα γυναικολογίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μέσα στην περίοδο αυτή που υπερκαλύπτει την απαιτούμενη δεκαετία, περιλαμβάνεται και το σύνολο του χρόνου που απαιτήθηκε για την απόκτηση της ειδικότητάς του στη γυναικολογία.
Αναφορικά με το θέμα της έρευνας καθ' αυτό από την Επιτροπή την ίδια, δεδομένου ότι εξέτασε και υιοθέτησε τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής η οποία είχε ερευνήσει όπως είχε καθήκον να πράξει το θέμα των προσόντων των υποψηφίων, συνεπάγεται ότι ερεύνησε και το θέμα των προσόντων, ενόψει δε του γεγονότος ότι ικανοποιήθηκε με τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής, ουδεμία ανάγκη υπήρχε για περαιτέρω έρευνα.
Ως εκ τούτου καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο λόγος έφεσης αυτός πρέπει να απορριφθεί.
Για τους πιο πάνω λόγους οι εφέσεις επιτυγχάνουν και η επίδικη διοικητική απόφαση επικυρώνεται.
Η αντέφεση του εφεσίβλητου αιτητή Γ. Κόλοκου αποτυγχάνει.
Δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα είτε στις εφέσεις είτε στην αντέφεση.
Οι εφέσεις επιτυγχάνουν και η αντέφεση απορρίπτεται, χωρίς έξοδα.