|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 4556
22 Δεκεμβρίου, 1990
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΔΟΚΙΑ ΚΛΗΡΙΔΟΥ,
(Aιτήτρια στην Yπόθεση Aρ. 613/89)
EYPYΠIΔHΣ AΛEYPAΣ,
(Aιτητής στην Yπόθεση Aρ. 625/89)
v.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΕΩΠΟΝΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Yποθέσεις Aρ. 613/89, 625/89).
Aίτηση ακυρώσεως — Λόγοι ακυρώσεως — Yπέρβαση εξουσίας και έλλειψη αιτιολογίας — Απόφαση του Συμβουλίου Γεωπόνων με την οποία απερρίφθη αίτημα για εγγραφή των αιτητών ως γεωπόνων εξ επαγγέλματος στον κλάδο "Φυτοπροστασίας" — Ισχυρισμός για υπέρβαση εξουσίας και έλλειψη αιτολογίας — Δεν τεκμηριώθηκαν — Η επίδικη απόφαση κρίθηκε εύλογα επιτρεπτή και επικυρώθηκε.
Aναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός έλεγχος — Eπέμβαση Δικαστηρίου — Εκτίμηση πραγματικών γεγονότων — Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η απόφαση της Διοίκησης είναι εύλογα επιτρεπτή.
Διοικητική Πράξη — Aιτιολογία — Πρέπει να είναι σαφής και συγκεκριμένη — Mπορεί να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Λέξεις και Φράσεις — "Άσκησις γεωπονίας" στο Άρθρο 2 του περί Εγγραφής Γεωπόνων Νόμου του 1987 (Ν. 32/87).
Aίτηση ακυρώσεως — Λόγοι ακυρώσεως — Kατάχρηση εξουσίας — O διάδικος ο οποίος ισχυρίζεται ότι σημειώθηκε κατάχρηση εξουσίας, φέρει το βάρος της απόδειξής της, με την προσκόμιση ρητών και συγκεκριμένων στοιχείων.
O κυριότερος νομικός λόγος που επικαλέσθηκε ο δικηγόρος των αιτητών, εδράζετο στο ότι η επίδικη απόφαση ήταν αντίθετος προς τις πρόνοιες του Περί Eγγραφής Γεωπόνων Nόμου του 1987 (N. 32/87).
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή αποφάνθηκε ότι:
1. Η άσκηση γεωπονίας σύμφωνα με το Νόμο προϋποθέτει μια πιο επιστημονική και ουσιαστική προσέγγιση από αυτή της αιτήτριας στην προσφυγή 613/89 που η εργασία της ήταν απλώς η πώληση και η εμπορία γεωργικών φαρμάκων και από αυτή του αιτητή στην προσφυγή 625/89, που η εργασία του ήταν η εισαγωγή, εμπορία και προώθηση γεωργικών εφοδίων.
2. Εφόσον το Συμβούλιο έκρινε ότι οι αιτητές δεν ικανοποιούσαν τις διατάξεις της υποπαραγράφου 1(α) του Άρθρου 8 του Νόμου, δεν ήταν υποχρεωμένο να εξετάσει τις πιθανές γνώσεις που κατείχαν βάσει της υποπαραγράφου 1(β) του ίδιου Άρθρου.
3. Η επίδικη απόφαση είναι απόλυτα αιτιολογημένη και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Κασιάνης και Άλλοι v. Συμβουλίου Γεωπόνων (1990) 3 Α.Α.Δ. 1155,
Nissis v. Republic (No. 2) (1967) 3 C.L.R. 671.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης του Συμβουλίου Γεωπόνων με την οποία απορρίφθηκε αίτημα των αιτητών όπως εγγραφούν ως Γεωπόνοι εξ επαγγέλματος στον κλάδο φυτοπροστασίας.
Μ. Κληρίδης, για τους Αιτητές.
Λ. Δημητριάδης, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
XATZHTΣAΓΓAPHΣ, Δ.: Με τις προσφυγές αυτές οι οποίες συνεκδικάστηκαν επειδή εγείρονται σ' αυτές τα ίδια νομικά και πραγματικά σημεία, οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Συμβουλίου Γεωπόνων (το Συμβούλιο) με την οποία απερρίφθη αίτημά τους για να εγγραφούν ως Γεωπόνοι εξ επαγγέλματος στον κλάδο "Φυτοπροστασίας".
Και οι δύο αιτητές υπέβαλαν την αίτησή τους σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Εγγραφής Γεωπόνων Νόμου του 1987 (Ν.32/87) (όπως τροποποιήθηκε) συμπληρώνοντας το νενομισμένο έντυπο.
Η αιτήτρια στην προσφυγή 613/89, σύμφωνα με τα στοιχεία από το φάκελό της που κατατέθηκε στο Δικαστήριο και από την προσωπική της συνέντευξη ενώπιον του Συμβουλίου προκύπτει ότι: (α) είναι διπλωματούχος νομικός και είναι το ίδιο γνωστή και με την ιδιότητά της σαν νομικός αλλά και σαν γεωπόνος. (β) Από το τέλος του 1979 έχει κατάστημα μαζί με το σύζυγό της για την εξυπηρέτηση των γεωργών, οι περισσότεροι από τους οποίους αγοράζουν συγκεκριμένα φάρμακα, άλλοι όμως ζητούν συμβουλή φέρνοντας τα φυτά στο κατάστημα της αιτήτριας. Εάν έχουν κάποιο πρόβλημα αποτείνονται στο Υπουργείο Γεωργίας ή σε γεωπόνο με τον οποίο συνεργάζεται η αιτήτρια. (γ) Πιστεύει ότι έχει ορισμένα δικαιώματα λόγω της "άσκησης του επαγγέλματός" της για δέκα χρόνια και θέλει να επωφεληθεί από τις πρόνοιες του νόμου.
Ο αιτητής στην προσφυγή 625/89 σύμφωνα με τα στοιχεία από το φάκελό του που κατατέθηκε στο Δικαστήριο και από την προσωπική του συνέντευξη ενώπιον του Συμβουλίου προκύπτει ότι:
(α) Από το 1965 είναι αντιπρόσωπος, εισαγωγέας και διανομέας γεωργικών φαρμάκων, τα οποία προωθεί στους αντιπροσώπους του αλλά περιοδεύει και ο ίδιος στην ύπαιθρο.
(β) Όταν συμβουλεύει πελάτες του και αντιμετωπίζει οποιαδήποτε δυσκολία πηγαίνει στο Τμήμα Γεωργίας και παίρνει συμβουλές.
(γ) Στην προώθηση και πώληση των φυτοφαρμάκων της ελβετικής εταιρείας που αντιπροσωπεύει και στις συμβουλές τις οποίες δίδει ακολουθεί τόσο τις οδηγίες της εταιρείας όσο και του Τμήματος Γεωργίας.
(δ) Δεν εργοδοτεί γεωπόνο και επιθυμεί με την πείρα την οποία έχει αποκτήσει να κατοχυρώσει κατά κάποιο τρόπο το επάγγελμα, αν τον καλύπτει ο νόμος.
Το Συμβούλιο, στις συνεδριάσεις ημερομηνίας 14.4.89 και 19.4.89 εξέτασε τις αιτήσεις τόσο της αιτήτριας όσο και του αιτητή και αφού έλαβε υπόψη και τις συνεντεύξεις ενώπιόν του αποφάσισε την απόρριψή τους.
Με ξεχωριστές επιστολές του ημερομηνίας 6.6.89, το Συμβούλιο κοινοποίησε την πιο πάνω απόφασή του, τονίζοντας ότι σύμφωνα με τα στοιχεία των αιτήσεών τους δεν ασκούσαν καλή τη πίστει το επάγγελμα του γεωπόνου στον κλάδο "Φυτοπροστασίας" ή σε οποιοδήποτε άλλο κλάδο σε υπεύθυνο ιδιότητα όπως προβλέπεται στο άρθρο 8(1)(α) του Νόμου 32/87.
Συγκεκριμένα, όσον αφορά την αιτήτρια στην προσφυγή Αρ. 613/89, το Συμβούλιο απέρριψε την αίτησή της για το λόγο ότι η εργασία της ήταν απλώς η πώληση και η εμπορία γεωργικών φαρμάκων και άλλων γεωργικών εφοδίων. Όσον αφορά τον αιτητή στην προσφυγή αρ. 625/89, το Συμβούλιο έδωσε το αιτιολογικό για την απόρριψη της αίτησής του ότι η εργασία του ήταν η εισαγωγή, εμπορία και προώθηση πωλήσεων φυτοφαρμάκων και άλλων γεωργικών εφοδίων.
Ο κυριότερος νομικός λόγος που επικαλείται ο δικηγόρος των αιτητών εδράζεται στο ότι η επίδικη απόφαση είναι αντίθετη με τις πρόνοιες του Περί Εγγραφής Γεωπόνων Νόμου του 1987 (Ν.32/87) και ειδικότερα του Άρθρου 8 του Νόμου αυτού.
Το Άρθρο 8(1) του Ν.32/87 όπως τροποποιήθηκε, από το Άρθρο 2 του Ν.40/88 προνοεί τα εξής:
"8(1) Ανεξαρτήτως παντός διαλαμβανομένου εν τω παρόντι Νόμω, πας όστις κέκτηται τα εν παραγράφοις (α) και (β) του άρθρου 4 αναφερόμενα προσόντα, δύναται μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου 1988 να υποβάλη αίτησιν εις το Συμβούλιον διά να εγγραφή ως γεωπόνος εξ επαγγέλματος εάν ικανοποιήση το Συμβούλιον ότι-
(α) κατά την ημερομηνία της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου ήσκει καλή τη πίστει το επάγγελμα του γεωπόνου εν τινί υπευθύνω ιδιότητι διά επτά τουλάχιστον συνεχή έτη εις ένα ή περισσοτέρους κλάδους της γεωπονίας, και
(β) κέκτηται επαρκείς γνώσεις περί την εργασίαν του γεωπόνου εις ένα ή περισσοτέρους κλάδους της γεωπονίας."
(2) Το Συμβούλιον εξετάζει και αποφασίζει επί υποβληθείσης αιτήσεως και γνωστοποιεί την απόφασίν του, ήτις δέον να αναφέρη τον κλάδον της γεωπονίας εν σχέσει προς τον οποίον χορηγείται εγγραφή, εντός τριών μηνών από της ημερομηνίας της υποβολής της αιτήσεως."
Είναι κοινά παραδεκτό ότι οι αιτητές πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει το Άρθρο 4(α) και (β) του Ν.32/87 δηλαδή είναι πολίτες της Δημοκρατίας, έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην Κύπρο και είναι καλού χαρακτήρος. Το θέμα υπό αμφισβήτηση είναι κατά πόσο ασκούν το επάγγελμα του γεωπόνου κατά την ημερομηνία έναρξης του Ν.32/87 σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 8(1)(α) διότι η απαίτηση επταετούς τουλάχιστον περιόδου πληρείται από τους αιτητές και ούτε τίθεται θέμα εκπρόθεσμων αιτήσεων.
Το Άρθρο 2 του Ν.32/87 ερμηνεύει τη φράση "άσκησις γεωπονίας" και συγκεκριμένα αναφέρει μεταξύ άλλων:
"2. .................................................................................................
"άσκησις γεωπονίας" σημαίνει την παροχήν υπηρεσιών συμβούλου εκτιμητού, εμπειρογνώμονος μελετητού, επιβλέποντος επί θεμάτων αφορώντων εις δραστηριότητας γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής και περιλαμβάνει:
.......................................................................................................
(γ) οργάνωσιν και επίβλεψιν της διεξαγωγής ψεκασμών και απεντομώσεων διά καταπολέμησιν εχθρών και ασθενειών ή ζιζανίων των καλλιεργειών ή χώρων."
Μελέτησα με προσοχή όλα τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, τη διαδικασία που ακολούθησε το Συμβούλιο και τα περιστατικά των δύο υποθέσεων και κατέληξα ότι η απόφαση του Συμβουλίου ήταν εύλογα επιτρεπτή υπό τας περιστάσεις. Όπως έχει κατ' επανάληψη νομολογηθεί, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει όταν η απόφαση είναι λογικά εφικτή έχοντας υπόψη τα ορθά πραγματικά γεγονότα και την εφαρμογή της σχετικής νομολογίας. Το συμπέρασμα του Συμβουλίου αναφορικά με την αιτήτρια στην προσφυγή αρ. 625/89 ότι η εργασία της ήταν η εισαγωγή, εμπορία και προώθηση εφοδίων μπορεί εύλογα να εξαχθεί σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τα όσα δήλωσαν τόσο η αιτήτρια όσο και ο αιτητής κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων. Η άσκηση γεωπονίας σύμφωνα με το Νόμο προϋποθέτει, κατά την άποψή μου μια πιο επιστημονική και ουσιαστική προσέγγιση. Η απλή αναγνώριση ορισμένων ασθενειών και εχθρών δεν αποτελεί από μόνη της άσκηση του επαγγέλματος του Γεωπόνου. (Βλ. συναφώς Κασιανή και Άλλοι ν. Συμβουλίου Γεωπόνων (1990) 3 Α.Α.Δ. 1155).
Δε συμφωνώ με την εισήγηση των δικηγόρων των αιτητών ότι το καθ' ου η αίτηση Συμβούλιο όφειλε βάσει του Νόμου να εξετάσει και τις γνώσεις των αιτητών. Εφόσον το Συμβούλιο κατέληξε ότι οι αιτητές δεν ικανοποιούν τις διατάξεις της υποπαραγράφου 1(α) του Άρθρου 8 του Νόμου δηλαδή την πρώτη προϋπόθεση, δεν ήταν υποχρεωμένο να εξετάσει τις πιθανές γνώσεις που κατείχαν βάσει της υποπαραγράφου 1(β) του Άρθρου 8. Ούτε η απόφαση μπορεί να ακυρωθεί για το λόγο ότι το Συμβούλιο δεν απάντησε μέσα στην προθεσμία των τριών μηνών που θέτει ο Νόμος η οποία είναι ενδεικτική, και ούτε οι αιτητές με τις προσφυγές προσβάλλουν παράλειψη της διοίκησης να απαντήσει στο αίτημά τους.
Οι αιτητές, οι οποίοι έχουν και το βάρος της απόδειξης, απέτυχαν να αναφέρουν συγκεκριμένα και ρητά τα στοιχεία που συνιστούν την υπέρβαση η κατάχρηση εξουσίας την οποία επικαλούνται. (Βλ. Νissis v. Republic (No. 2) (1967) 3 C.L.R. 671). Δεν υπάρχει τίποτε ενώπιον του Δικαστηρίου που να θεμελιώνει υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας και ως εκ τούτου και αυτός ο λόγος ακυρότητας απορρίπτεται.
Δε με βρίσκει σύμφωνο ούτε και το επιχείρημα ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση είναι αναιτιολόγητη. Η αιτιολόγηση των διοικητικών αποφάσεων είναι συστατικό στοιχείο της ίδιας της απόφαση και πρέπει να προκύπτει κατά τρόπο σαφή και πλήρη. Κατά τη γνώμη μου η απόφαση του Συμβουλίου να απορρίψει τις αιτήσεις των αιτητών είναι απόλυτα αιτιολογημένη και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Σαν αποτέλεσμα των όσων ανάφερα πιο πάνω, και οι δύο προσφυγές απορρίπτονται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Oι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.