|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 99/1985 - Ο περί Προσλήψεως Έκτακτων Υπαλλήλων (Δημόσια και Εκπαιδευτική Υπηρεσία) Νόμος του 1985
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1990) 3 ΑΑΔ 4143
29 Νοεμβρίου, 1990
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 726/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Έκτακτοι — Υπερωριακά επιδόματα — Αίτημα για καταβολή υπερωριακού επιδόματος για τον χρόνο του ταξιδιού των αιτητών από Λευκωσία στην Ορμήδεια και αντιστρόφως — Ποίο το εφαρμοστέο κριτήριο για ικανοποίηση του αιτήματος.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Έκτακτοι — Μισθοδοσία — Παρά τον συμβατικό της χαρακτήρα, ανάγεται στον τομέα του δημοσίου δικαίου και υπόκειται σε αναθεώρηση δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Διοικητική πράξη — Αποδοχή — Αποστερεί τον αποδοχέα του δικαιώματος για αμφισβήτησή της.
Οι αιτητές προσλήφθηκαν ως έκτακτοι υπάλληλοι στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, δυνάμει του Περί Προσλήψεως Εκτάκτων Υπαλλήλων (Δημόσια και Εκπαιδευτική Υπηρεσία) Νόμου του 1985 (Ν. 99/85 και μεταγενέστεροι Νόμοι, Ν. 122/85 και 19/87). Είχαν την κατοικία τους στη Λευκωσία και ταξίδευαν καθημερινά στην Ορμήδεια για εκτέλεση της εργασίας τους.
Η προσφυγή τους στοχεύει στην ακύρωση της άρνησης των αρχών να τους καταβάλουν επίδομα υπερωρίας ανάλογο προς αυτό που καταβάλλεται στους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι μεταβαίνουν εκτός του τόπου όπου βρίσκεται η έδρα εργασίας τους.
Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση και ισχυρίστηκαν ότι οι αιτητές απώλεσαν κάθε δικαίωμα αμφισβήτησης του ύψους της αντιμισθίας τους αφού για πολλά χρόνια είχαν αποδεχθεί την αμοιβή που τους παρεχόταν, η οποία δεν περιλάμβανε αμοιβή για υπερωριακά επιδόματα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προδικαστική ένσταση λόγω του ότι η αμφισβήτηση των αιτητών δεν αφορά τους όρους πρόσληψής τους αλλά την εφαρμογή των συμφωνηθέντων.
Αναφορικά με την ουσία της προσφυγής αποφασίστηκε ότι η απόφαση της αρμόδιας αρχής να μην ικανοποιήσει το αίτημα ήταν ορθή, αφού τα καθήκοντα που ανατέθηκαν στους αιτητές είχαν σαν έδρα την Ορμήδεια και η μετάβαση τους εκεί ήταν προϋπόθεση για εκπλήρωση δικών τους υποχρεώσεων βάσει της σύμβασης εργοδότησής τους.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Hadjiconstantinou and Others v. Republic (1984) 3(A) C.L.R. 319,
Kantziais v. Ministry of Interior (1982) 1 C.L.R. 606,
Λαμπράκης v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3723.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να μην καταβάλουν στους αιτητές, οι οποίοι είναι διορισμένοι ως έκτακτοι υπάλληλοι στο δημόσιο τομέα, αμοιβή για υπερωριακή εργασία για το χρόνο μετάβασής τους από τη Λευκωσία στην έδρα της εργασίας που τους είχε ανατεθεί.
Ν. Χατζηϊωάννου, για τους Αιτητές.
Μ. Ραφτόπουλος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είχαν προσληφθεί, σε διάφορες ημερομηνίες από 2/10/87 μέχρι 12/4/88 ως έκτακτοι υπάλληλοι για την προσφορά υπηρεσίας στη θέση του Εκτελεστικού Μηχανικού στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων. Η αρχική περίοδος εργοδότησής τους ήταν χρονικής διάρκειας 6 μηνών η οποία παρατάθηκε διαδοχικά για χρονικά διαστήματα 6 ή 12 μηνών. Η εργοδότησή τους έγινε δυνάμει του Περί Προσλήψεως Εκτάκτων Υπαλλήλων (Δημόσια και Εκπαιδευτική Υπηρεσία) Νόμου του 1985 (Ν. 99/85 και μεταγενέστεροι νόμοι, Ν.122/85 και 19/87) ο οποίος επιτρέπει την πρόσληψη έκτακτων υπαλλήλων για περιορισμένη χρονική διάρκεια προς αντιμετώπιση εποχιακής ή άλλης έκτακτης εργασίας στο δημόσιο τομέα. Η διαδικασία πρόσληψης και όροι εργασίας των έκτακτων υπαλλήλων διέπονται από εγκυκλίους που εκδόθηκαν κατά καιρούς και ενσωματώθηκαν σε ενιαίο κείμενο το οποίο έχει κατατεθεί και χαρακτηριστεί ως η εγκύκλιος η οποία ρυθμίζει την πρόσληψη και όρους εργασίας έκτακτων υπαλλήλων (η εγκύκλιος).
Στην έγγραφο προσφορά εργοδότησής τους, την οποία οι αιτητές αποδέκτηκαν, καθορίζεται ο τομέας της εργασίας τους, οι ανάγκες του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων και ότι θα υπηρετούσαν στα εργοτάξια των αναπτυξιακών έργων ανάλογα με τις ανάγκες του Τμήματος. Στην περίπτωση τριών από τους αιτητές προσδιορίζεται απλώς ότι θα προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων. Η εργασία για την οποία είχαν προσληφθεί, και η οποία τους είχε ανατεθεί, αφορούσε αναπτυξιακά υδατικά έργα στην περιοχή των Κοκκινοχωριών και είχε ως έδρα της εργασίας τους το εργοτάξιο του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων στην Ορμήδεια.
Οι αιτητές είχαν την κατοικία τους στη Λευκωσία και ταξίδευαν καθημερινά στην Ορμήδεια για την εκτέλεση της εργασίας τους. Με επιστολή του δικηγόρου τους προς τις αρχές, ημερομ. 30/5/89 αξίωσαν την καταβολή υπερωριακής εργασίας για το χρόνο του ταξιδίου τους από Λευκωσία στην Ορμήδεια και αντιστρόφως. Η αξίωσή τους περιλάμβανε την καταβολή σ' αυτούς αναδρομικά, από την ημερομηνία της πρώτης πρόσληψής τους ως εκτάκτων υπαλλήλων, αμοιβής για υπερωριακή εργασία για το χρόνο του ταξιδιού τους. Η καταβολή στο συνάδελφο τους, πρώην έκτακτο υπάλληλο, κ. Χ. Όμορφο επιδόματος υπερωρίας για το χρόνο του ταξιδιού του από τη Λευκωσία στην Ορμήδεια μετά την πρόσληψη του στη δημόσια υπηρεσία αποτέλεσε το έναυσμα για τις διεκδικήσεις των αιτητών. Το αίτημα απορρίφθηκε για τους λόγους που γνωστοποιήθηκαν στους αιτητές με την επιστολή του Υπουργείου Οικονομικών της 2/9/1989. Σ' αυτή αναφέρεται ότι έδρα εργασίας των αιτητών είναι ο τόπος στον οποίο τους ανατέθηκαν καθήκοντα εργασίας, δηλαδή η Ορμήδεια, για τα οποία καθήκοντα είχαν προσληφθεί ως έκτακτοι υπάλληλοι.
To αντικείμενο της προσφυγής είναι η απόφαση που περιέχεται στην επιστολή της 2/9/1989. Αμφισβητείται η άρνηση των αρχών για καταβολή σ' αυτούς επιδόματος υπερωρίας με αναφορά στους όρους του διορισμού τους οι οποίοι ενσωματώνουν τις πρόνοιες της εγκυκλίου, μαζί και τον κ. 11 που προβλέπει:-
"Το ωράριο των εκτάκτων υπαλλήλων είναι το ίδιο με το ωράριο που ισχύει για τους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους."
Και εφόσον στα μέλη του προσωπικού της Δημόσιας Υπηρεσίας καταβάλλεται επίδομα για υπερωριακή εργασία, όταν η εργασία τους απαιτεί μετάβαση εκτός του τόπου όπου βρίσκεται η έδρα της εργασίας τους, το ίδιο πρέπει να ισχύσει, εισηγήθηκαν, και στη δική τους περίπτωση. Οι καθ' ων η αίτηση αμφισβήτησαν τόσο την ευχέρεια αναθεώρησης της επίδικης απόφασης όσο και την ύπαρξη ερείσματος για τη διεκδίκηση υπερωριακής αμοιβής.
Η προδικαστική ένσταση βασίζεται στην αρχή ότι αποδοχή της διοικητικής πράξης αποστερεί τον αποδοχέα του δικαιώματος για αμφισβήτησή της. Και επειδή οι αιτητές για πολλά χρόνια είχαν αποδεχθεί την αμοιβή η οποία τους παρεχόταν, η οποία δεν περιλάμβανε αμοιβή για υπερωριακή εργασία για το χρόνο του ταξιδιού τους στην Ορμήδεια έχουν απωλέσει, ισχυρίστηκαν, κάθε δικαίωμα για αμφισβήτηση του ύψους της αντιμισθίας τους.
Η εισήγηση αυτή υποστηρίζεται με αναφορά σε αποσπάσματα από την απόφαση της ολομέλειας στην υπόθεση Hadjiconstantinou and Others v. Republic (1984) 3(A) C.L.R. 319. Στην απόφαση εκείνη επαναλαμβάνεται η αρχή η οποία έχει κατ' επανάληψη διακηρυχθεί, ότι η χωρίς επιφύλαξη αποδοχή διοικητικής πράξης αποστερεί τον αποδοχέα του δικαιώματος να ζητήσει την αναθεώρησή της.
Στην παρούσα υπόθεση δεν αμφισβητούνται οι όροι της πρόσληψης των αιτητών αλλά η εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Επομένως οι αιτητές δεν κωλύονται να ζητήσουν την αναθεώρηση της επίδικης πράξης η οποία σχετίζεται με την ερμηνεία και εφαρμογή των όρων εργασίας τους στο δημόσιο τομέα, έστω προσωρινά. Θέματα που σχετίζονται με τον καθορισμό της μισθοδοσίας λειτουργών της Διοίκησης ανάγονται, παρά το συμβατικό τους χαρακτήρα, στον τομέα του δημόσιου δικαίου και υπόκεινται σε αναθεώρηση βάσει του Άρθρ. 146 του Συντάγματος. (Βλ. Kantziais v. Ministry of Interior (1982) 1 C.L.R. 606 και Λαμπράκης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3723). Η προδικαστική ένσταση κρίνεται ανεδαφική. Θα προχωρήσουμε στην εξέταση της ουσίας της επίδικης απόφασης.
Η βάση της επιχειρηματολογίας των αιτητών επικεντρώνεται στη θέση ότι ορίστηκε ως έδρα της εργασίας τους η Λευκωσία και συνεπώς έπρεπε να τύχουν της ίδιας μεταχείρησης όπως και μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι ταξιδεύουν για εργασία εκτός της έδρας τους. Η εισήγηση εδράζεται σε εσφαλμένη εκτίμηση για τον τόπο εργασίας τους. Έδρα της εργασίας τους ήταν ο τόπος στον οποίο τους ανατέθηκαν καθήκοντα από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, δηλαδή η Ορμήδεια. Άλλωστε γι' αυτό είχαν προσληφθεί και γι' αυτό επιτρεπόταν ο διορισμός τους, δηλαδή η εκτέλεση εποχιακής ή άλλης έκτακτης εργασίας. Τα καθήκοντα τα οποία τους είχαν ανατεθεί ήταν στην περιοχή των Κοκκινοχωριών με έδρα την Ορμήδεια. Η μετάβαση τους στον τόπο εκείνο ήταν προϋπόθεση για εκπλήρωση δικών τους υποχρεώσεων βάσει της σύμβασης εργοδότησής τους.
Με αυτή τη διαπίστωση καταρρίπτεται το βάθρο της προσφυγής η οποία στη συνέχεια απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.