|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 4040
28 Νοεμβρίου, 1990
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ZENIOS CANS LIMITED,
Αιτητές,
v.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 910/89).
Δήμοι — Tέλη σκυβάλων — Η μη χρήση των υπηρεσιών του Δήμου για αποκομιδή σκυβάλων δεν απαλλάσσει το δημότη από την υποχρέωσή του να καταβάλει τα νενομισμένα τέλη — Η επιβολή του τέλους πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τα καθιερωμένα κριτήρια τα οποία έχουν αποφασιστεί από τη νομολογία.
Διοικητική πράξη — Eκτελεστή — Bεβαιωτική πράξη — Δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη — Μόνο εκτελεστές διοικητικές πράξεις μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αιτήσεως ακυρώσεως δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — H απόρριψη αίτησης των αιτητών για μείωση επιβληθέντος τέλους δεν είναι βεβαιωτική της απόφασης των καθ' ων η αίτηση για επιβολή του, λόγω της ύπαρξης νέων στοιχείων τα οποία οι τελευταίοι παρέλειψαν να ερευνήσουν.
Οι αιτητές έφεραν ένσταση στην απόφαση για επιβολή τέλους σκυβάλων ανερχομένου στο ποσό των £305.- για το 1989 και ζήτησαν μείωσή του. Η ένσταση απορρίφθηκε με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενοι ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη καθ' ότι η απάντησή τους στην ένσταση των αιτητών ήταν βεβαιωτική της αρχικής τους απόφασης για την επιβολή του πιο πάνω τέλους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι:
1. Η απόφαση των καθ' ων η αίτηση βασίστηκε μόνο πως τα αυτοκίνητά τους για την περισυλλογή σκυβάλων θα πρέπει να μαζεύουν σκύβαλα από το εργοστάσιο της εταιρείας κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Ως εκ τούτου δε λήφθηκε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια τα οποία έχουν αποφασιστεί από τη νομολογία.
2. Ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη δεν ευσταθεί. Η απάντηση των καθ' ων η αίτηση στην ένσταση των αιτητών αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη λόγω ύπαρξης νέων ισχυρισμών από πλευράς αιτητών, τους οποίους οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να ερευνήσουν.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Γεώργιος Π. Ζαχαριάδης Λτδ. v. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2129.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Δήμου Λεμεσού με την οποία επιβλήθηκε στους αιτητές τέλος σκυβάλλων για το έτος 1989, που ανερχόταν στο ποσό των £305.
Β. Ταπακούδης, για τους Αιτητές.
Γ. Ποταμίτης, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους αυτή οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο:-
"Δήλωσιν ότι επιβολή τέλους σκυβάλων (£305.-) διά το έτος 1989 είναι άκυρος και ακυρώσιμος και εστερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος καθ' ότι έγινε κατά παράβασιν του Συντάγματος και/ή κατά κατάχρησιν εξουσίας."
Στην προσφυγή των αιτητών οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν την προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε εκπρόθεσμα κατά παράβαση του άρθρου 146.3 του Συντάγματος γιατί η προσφυγή καταχωρήθηκε 93 μέρες μετά που "η επιβολή του προσβαλλόμενου τέλους περιήλθε εις γνώσιν του προσφεύγοντος". (ίδε παράγραφο 2 της αγόρευσης του δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση).
Όπως φαίνεται από τα έγγραφα που έχουν καταχωρηθεί στην υπόθεση αυτή, οι αιτητές στις 5.10.89 με επιστολή τους έφεραν ένσταση στην επιβολή σ' αυτούς του ποσού των £305.-, που με ειδοποίησή τους ημερ. 22.8.89 οι καθ' ων η αίτηση τους πληροφορούσαν πως τους είχαν επιβάλει. Οι λόγοι που πρόβαλαν στην ένστασή τους οι αιτητές ήταν ότι "αι παρεχόμεναι υπό του Δήμου υπηρεσίαι δι' υποτιθεμένην αποκομιδήν σκυβάλων είναι ελάχιστοι και/ή ανύπαρκτοι και εν πάση περιπτώσει δυσανάλογοι του επιβληθέντος τέλους λαμβανομένου υπόψιν του γεγονότος ότι οι αιτηταί διαθέτουν ειδικό κλίβανο όπου καίουν οιαδήποτε σκύβαλα."
Σε απάντησή τους οι καθ' ων η αίτηση, με επιστολή τους ημερο.15.11.89, πληροφόρησαν τους αιτητές ότι με απόφασή τους που πάρθηκε στις 9.11.89 "δεν κρίθηκε δικαιολογημένη οποιαδήποτε ελάττωση του ποσού £305.- που επιβλήθηκε σαν τέλος καθαριότητας-συλλογής και απομάκρυνσης σκυβάλων στο υποστατικό σας ......".
Σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω απάντησης των καθ' ων η αίτηση οι αιτητές καταχώρησαν την προσφυγή αυτή.
Το πρώτο θέμα που πρέπει να αποφασίσω είναι κατά πόσο η προδικαστική ένσταση των καθ' ων η αίτηση ευσταθεί, δηλαδή ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε εκπρόθεσμα.
Στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση αναφέρονται τα ακόλουθα:-
" ....................................................................................................
4. Η επιστολή του καθ' ου η αίτηση ημερομηνίας 15.11.89 είναι βεβαιωτική της προηγούμενης απόφασης που κοινοποιήθηκε στον Αιτητή με την επιστολή του καθ' ου η αίτηση ημερομηνίας 22.8.89 και ως τέτοια δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.
5. Ο Αιτητής δεν ισχυρίζεται, ούτε δίδει στοιχεία που να αποδείχνουν ότι έγινε νέα έρευνα (NEW INQUIRY) όπου με βάση νέα στοιχεία άγνωστα στον καθ' ου η αίτηση βγήκε η λεγόμενη δεύτερη απόφαση. Ο Αιτητής απλώς ισχυρίζεται ότι έπρεπε να γίνει NEW INQUIRY.
6. Το μόνο στοιχείο που ισχυρίζεται ο Αιτητής ως νέο στοιχείο που έδωσε με την επιστολή της 5ης Οκτωβρίου 1989 (Τεκμ.2) είναι ότι η απομάκρυνση των σκυβάλων γίνεται από τον Αιτητή. Αυτό δεν ήταν ούτε νέο ούτε άγνωστο στον καθ'ου η αίτηση. Οι εντεταλμένοι να συλλέγουν τα σκύβαλα δημοτικοί υπάλληλοι και εργάτες εγνώριζαν και πρέπει να γνωρίζουν αν αυτοί ή ο Αιτητής μετέφεραν τα σκύβαλα.
................................................................................................"
Όπως φαίνεται από τη μαρτυρία που δόθηκε ενώπιόν μου από τον κ. Γιώργο Παύλου, που είναι ο Προϊστάμενος του Γραφείου Τέλους Σκυβάλων και Καθαριότητας των καθ' ων η αίτηση, καμιά έρευνα δεν έγινε από τους υπαλλήλους του τμήματός του όσον αφορά τους ισχυρισμούς των αιτητών που πρόβαλαν στην ένστασή τους και σε κανένα από τα έγγραφα και τις ένορκες δηλώσεις που καταχωρήθηκαν στην υπόθεση αυτή από μέρους των καθ' ων η αίτηση δε φαίνεται ότι στην αρχική απόφασή τους είχαν υπόψη τους αυτούς τους ισχυρισμούς των αιτητών.
Για του πιο πάνω λόγους η προδικαστική ένσταση των καθ' ων η αίτηση ότι η προσφυγή των αιτητών είναι εκπρόθεσμη δεν ευσταθεί.
Έρχομαι τώρα να αποφασίσω το θέμα κατά πόσο οι καθ' ων η αίτηση δικαιούνταν να επιβάλουν στους αιτητές το ποσό των £305.- τέλος αποκομιδής των σκυβάλων τους.
Η μαρτυρία του κ. Παύλου, όσον αφορά τους λόγους που οι καθ' ων η αίτηση κατάληξαν στην απόφασή τους, είναι σε σύνοψη η ακόλουθη: Το αυτοκίνητο του Δήμου περνά κανονικά δύο φορές την εβδομάδα και συλλέγει τα σκύβαλα που είναι τοποθετημένα μέσα σε σακούλια και κάσιες που βρίσκονται πάνω στα πεζοδρόμια. Δεν ήταν σε θέση ο μάρτυρας να πει αν τα σκύβαλα ανήκαν στους αιτητές.
Η μη χρήση των υπηρεσιών του Δήμου για αποκομιδή σκυβάλων δεν απαλλάσει το δημότη από την υποχρέωσή του να καταβάλλει τέλος αποκομιδής σκυβάλων. Όμως, από τη μαρτυρία του κ. Παύλου η επιβολή του τέλους στην εταιρεία δεν έγινε σύμφωνα με τα καθιερωμένα κριτήρια τα οποία έχουν αποφασιστεί από τη νομολογία μας, (ίδε τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, μεταξύ άλλων, στις υποθέσεις Kyriakides & Sons Ltd. v. The Municipal Committee of Limassol (1985) 3 C.L.R. 607, και Γεώργιος Ζαχαριάδης Λτδ. v. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2129), και ούτε φαίνεται πως για να παρθεί η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση έγινε η πρέπουσα έρευνα.
Aν όμως οι καθ' ων η αίτηση απλώς βάσισαν την απόφασή τους πως τα αυτοκίνητά τους για την περισυλλογή σκυβάλων θα πρέπει να μαζεύουν σκύβαλα από το εργοστάσιο της εταιρείας κατά την καλοκαιρινή περίοδο, και εφόσον η απόφαση που πάρθηκε δε φαίνεται ότι βασίστηκε στα καθιερωμένα κριτήρια που έχουν αποφασιστεί από τη νομολογία, η επιβολή του ποσού των £305.- είναι κατά τη γνώμη μου όχι μόνον υπερβολική αλλά και παράλογη.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή των αιτητών επιτυγχάνει. Οι αιτητές δικαιούνται στα έξοδά τους και γι' αυτό το λόγο έχω αποφασίσει όπως οι καθ' ων η αίτηση πληρώσουν έναντι των δικηγορικών εξόδων των αιτητών το ποσό των ΛΚ100.-.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.