Associated Agencies Ltd και Άλλοι ν. Δήμου Λεμεσού (1990) 3 ΑΑΔ 3700

Δήμοι — Τέλη σκυβάλων — Η μη χρήση των υπηρεσιών του Δήμου για αποκομιδή σκυβάλων δεν απαλλάσσει το δημότη από την υποχρέωσή του να καταβάλει τα νενομισμένα τέλη — Η μεταφορά σκυβάλων στους καθορισμένους χώρους σκυβάλων από οποιοδήποτε άλλο εκτός από το Συμβούλιο, προϋποθέτει εξασφάλιση σχετικής άδειας του Δημοτικού Συμβουλίου — Δημοτικοί Κανονισμοί Λεμεσού 1965 Κ.Δ.Π. 326/65, Καν. 101 και 102 — Ο ισχυρισμός της αιτήτριας εταιρείας για ύπαρξη τέτοιας διευθέτησης δεν τεκμηριώθηκε, αλλά ούτε την απάλλασσε από την υποχρέωσή της με βάση την αρχή στην υπόθεση Ζαχαριάδης v. Δήμου Λεμεσού.

Δήμοι — Τέλη Σκυβάλων — Ειδοποίηση πληρωμής — Αποτελεί ξεχωριστή διοικητική πράξη — Ανεπίτρεπτη η ομοδικία πολλών αιτητών στο ίδιο δικόγραφο.

Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Ομοδικία Αιτητών — Ομοδικία πολλών αιτητών στο ίδιο δικόγραφο — Ανεπίτρεπτη εφόσον προσβάλλονται ξεχωριστές αυτοτελείς διοικητικές πράξεις.

Αίτηση ακυρώσεως — Aντικείμενο — H ακύρωση μιας και μόνο διοικητικής πράξης —Η καταχώρηση κοινής προσφυγής από δέκα διαφορετικές εταιρείες στις οποίες με διαφορετικές ειδοποιήσεις επεβλήθηκαν τέλη αποκομιδής σκυβάλων, δεν είναι επιτρεπτή, αφού η κάθε ειδοποίηση αποτελεί χωριστή διοικητική πράξη.

Τα γεγονότα και οι νομικές αρχές που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή αναφέρονται περιληπτικά στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Aναφερόμενη υπόθεση:

Γεώργιος Π. Ζαχαριάδης Λτδ v. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2129.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Δήμου Λεμεσού να επιβάλει στους αιτητές τέλη αποκομιδής σκυβάλων για τα υποστατικά που έχουν στην περιοχή του νέου λιμανιού Λεμεσού, για το έτος 1989.

Π. Μουαΐμης, για τους Aιτητές.

Γ. Ποταμίτης, για τον Kαθ' ου η αίτηση.

Cur. adv. vult.

XATZHTΣAΓΓAPHΣ, Δ.: Mε την παρούσα προσφυγή δέκα διαφορετικές εταιρείες που έχουν γραφεία στην περιοχή του νέου λιμανιού Λεμεσού, ζητούν ακύρωση των αποφάσεων του Δήμου Λεμεσού να επιβάλει σε κάθε μια εταιρεία, με ειδοποίηση ημερομηνίας 22.8.89, τέλη αποκομιδής σκυβάλων για τα εν λόγω υποστατικά τους για το έτος 1989.

Η προσφυγή στηρίχτηκε κυρίως στον ισχυρισμό ότι οι αιτήτριες εταιρείες δε χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες αποκομιδής σκυβάλων του Δήμου Λεμεσού, αφού τα σκύβαλα των υποστατικών τους συλλέγονται και μεταφέρονται από την Αρχή Λιμένων Κύπρου από την οποία οι αιτητές ενοικιάζουν τα υποστατικά. Ως εκ τούτου ο κ. Μουαΐμης υποστήριξε ότι ο Δήμος Λεμεσού δεν εδικαιούτο να επιβάλει στους αιτητές τέλη αποκομιδής σκυβάλων, αφού καμιά σχετική υπηρεσία δεν τους παρέχεται ώστε να μην υπάρχει το ανταποδοτικό στοιχείο που εξυπακούει η έννοια τέλος, σε αντίθεση με την έννοια φόρος.

Ο κ. Ποταμίτης για το Δήμο Λεμεσού, αν και συμφώνησε ότι τα επιβληθέντα ποσά αποτελούν τέλη και όχι φόρο, εντούτοις υποστήριξε ότι η υποχρέωση καταβολής τους υπάρχει, σύμφωνα με τη νομολογία ανεξάρτητα από το αν γίνεται ή όχι χρήση της σχετικής υπηρεσίας.

Κατ' αρχή θέλω να σημειώσω ότι καμιά πλευρά δεν προσήγαγε μαρτυρία, και ενώπιό μου έχω μόνο τις γραπτές αγορεύσεις των διαδίκων.

Προτού υπεισέλθω στην ουσία της προσφυγής θέλω να επιληφθώ του γεγονότος ότι δέκα διαφορετικές εταιρείες στις οποίες με διαφορετικές ειδοποιήσεις επεβλήθηκαν τα αναφερθέντα τέλη, καταχώρησαν κοινή προσφυγή. Είμαι της γνώμης ότι η διαδικασία αυτή είναι λανθασμένη, και θα έπρεπε να καταχωρηθούν δέκα διαφορετικές προσφυγές, αφού η κάθε ειδοποίηση αποτελεί χωριστή διοικητική πράξη. Για το λόγο αυτό θα εξετάσω μόνο την προσφυγή της εταιρείας Associated Agencies Ltd, που είναι η πρώτη στη σειρά και θα θεωρήσω την προσφυγή για τις άλλες εννέα εταιρείες σαν ανύπαρκτη.

Ο κ. Μουαΐμης αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της αγόρευσής του για να καταδείξει ότι το επιβληθέν ποσό είναι τέλος και όχι φόρος. Πάνω σ' αυτό το σημείο δεν υπάρχει καμιά διαφωνία και η νομολογία είναι σύμφωνη με την εισήγησή του. Δε συμφωνώ όμως με το συμπέρασμά του, ότι η επιβολή τέλους συγκομιδής σκυβάλων, σε πρόσωπα που δε χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του Δήμου, οδηγεί στην εξίσωση του τέλους με το φόρο.

Το άρθρο 84 του Περί Δήμων Νόμου 1985 (Ν.111/1985) που καθορίζει τα καθήκοντα του Συμβουλίου προνοεί στην παράγραφο (ζ) τα ακόλουθα:

"84. Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου και οιουδήποτε ετέρου εκάστοτε εν ισχύι νόμου, το συμβούλιον θα εκτελή, εν τω μέτρω των οικονομικών δυνατοτήτων του δήμου, εντός των δημοτικών ορίων πάντα ή οιαδήποτε των ακολούθων καθηκόντων, ήτοι -

.......................................................................................................

(ζ) θα προνοή διά την καθαριότητα και υγιεινήν κατάστασιν του δήμου· διά την συλλογήν, αποκομιδή, διάθεσιν και επεξεργασίαν των σκυβάλων, θα ελέγχη και παρεμποδίζη την συσσώρευσιν σκυβάλων εις οιονδήποτε δημόσιον ή ιδιωτικόν υποστατικόν ή χώρον, θα προμηθεύη και διατηρή εις υγιεινήν κατάστασιν δημόσια σκυβαλοδοχεία ή άλλα δοχεία ή χώρους διά προσωρινήν εναπόθεσιν και αποκομιδήν σκυβάλων, και θα προνοή διά την λήψιν παντός μέτρου αναγκαίου διά την εξάλειψιν και μετακίνησιν οιασδήποτε ακαθαρσίας ή απορριμμάτων και διά την περιστολήν οιασδήποτε οχληρίας."

Οι δε Κανονισμοί 101 και 102 των Δημοτικών Κανονισμών Λεμεσού 1965 Κ.Δ.Π. 326/65 που περιέχονται στο Παράρτημα Τρίτο της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας ημερομηνίας 3 Ιουνίου 1965 προνοούν ως ακολούθως:

"101. Όλα τα τοιαύτα σκύβαλα δέον να συλλέγωνται και απομακρύνωνται εξ όλων των τοιούτων υποστατικών υπό προσώπων διοριζομένων από καιρού εις καιρόν διά τον σκοπόν τούτον υπό του Συμβουλίου και μεταξύ των ωρών και κατά την διάρκειαν των περιόδων τας οποίας δύναται να καθορίζη ο Δήμαρχος από καιρού εις καιρόν και να καθιστά γνωστάς διά δημοσίας γνωστοποιήσεως. Όλα τα τοιαύτα σκύβαλα δύνανται να εναποτίθενται ή εναποθηκεύωνται ή ρίπτωνται ή αφήνωνται υπό των προσώπων των διορισθέντων υπό του Συμβουλίου εις τους τόπους ους ο Δήμαρχος δύναται να καθορίζη από καιρού εις καιρόν και να καθιστά γνωστούς διά δημοσίας γνωστοποιήσεως.

102. Ουδείς δύναται να εναποθέτη, εναποθηκεύη, ρίπτη ή τοποθετή οιαδήποτε σκύβαλα ή επιτρέπη ή συγκατατίθεται ή ανέχεται ή ενεργή ή προξενή ή προκαλή την εναπόθεσιν, εναποθήκευσιν, απόρριψιν ή τοποθέτησιν οιωνδήποτε σκυβάλων επί οιουδήποτε δημοσίου ή ιδιωτικού χώρου, εντός των δημοτικών ορίων, προτού εξασφαλισθή η άδεια του Δημοτικού Συμβουλίου ..............................................................................."

Είναι φανερό λοιπόν από τις πρόνοιες του Νόμου και των κανονισμών και ιδιαίτερα του Κανονισμού 102 ότι η μεταφορά σκυβάλων στους καθορισμένους χώρους σκυβάλων από οποιονδήποτε άλλο εκτός από το Συμβούλιο προϋποθέτει εξασφάλιση της σχετικής άδειας του Συμβουλίου.

Στην παρούσα περίπτωση δεν προσήχθη μαρτυρία σε απόδειξη της ισχυριζόμενης ειδικής διευθέτησης για συγκομιδή και μεταφορά σκυβάλων από την Αρχή Λιμένων. Ανεξάρτητα όμως από αυτό αφού και ο κ. Ποταμίτης ανάφερε ότι τα σκύβαλα μεταφέροντο όχι από το Δήμο αλλά από άλλο πρόσωπο, δεν αλλοιώνεται η αρχή η οποία καθιερώθηκε στην υπόθεση, Γεώργιος Π. Ζαχαριάδης Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2129. Στην πιο πάνω υπόθεση ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου κ. Λοΐζου αποφάσισε ότι ο Δήμος Λεμεσού είχε το δικαίωμα να επιβάλει τέλη σκυβάλων σε εταιρεία που δε χρησιμοποιούσε τις υπηρεσίες του. Στις σελίδες 2136 και 2137 της πιο πάνω απόφασης αναφέρονται τα ακόλουθα:

"Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω το γεγονός ότι η αιτήτρια εταιρεία δεν έκαμνε χρήση των υπηρεσιών του Δήμου για συλλογή σκυβάλων δεν την απαλλάσσει από την υποχρέωση να καταβάλει τα νενομισμένα τέλη τα οποία καθορίζονται όπως αναφέρεται και στην ένορκη δήλωση του Δημοτικού Γραμματέα ημερομηνίας 14 Οκτωβρίου 1988 με βάση, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα κριτήρια: τον όγκο ή έκταση των υποστατικών, τον αριθμό του προσωπικού που εργάζεται σ' αυτά, την κατά προσέγγιση υπολογιζόμενη ποσότητα σκυβάλων που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν και τις σχετικές δαπάνες του Δήμου για τη συλλογή, μεταφορά, απομάκρυνση, διάθεση και επεξεργασία των σκυβάλων."

Απλώς σημειώνω ότι όπως ανάφερε και ο κ. Ποταμίτης η οποιαδήποτε διευθέτηση μεταξύ της Αρχής Λιμένων και του Δήμου Λεμεσού δεν επηρεάζει το δικαίωμα του Δήμου να εισπράττει από τους αιτητές τέλη σκυβάλων. Τα τέλη επιβάλλονται στους κατόχους των υποστατικών όπως η αιτήτρια εταιρεία και όχι στους ιδιοκτήτες όπως η Αρχή Λιμένων.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται άνευ εξόδων.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία