|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3193
29 Σεπτεμβρίου, 1990
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΡ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 317/88).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Κριτήρια — Αξία, προσόντα, αρχαιότητα — Θέση Επιμελητή (Ορθοπεδικής), Ιατρικές Υπηρεσίες — Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Αξιολόγηση υποψηφίων — Η αρχαιότητα από μόνη της δεν υπερισχύει — Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των κριτηρίων — Διακριτική ευχέρεια — Εφαρμοστέες αρχές με βάση τις οποίες κρίνεται η νομιμότητα προσβαλλόμενης απόφασης.
Ακυρωτική απόφαση Ανωτάτου Δικατηρίου — Επανεξέταση — Ποίο το εφαρμοστέο νομικό καθεστώς.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Γενική βαθμολογία και επί μέρους βαθμολογία υποψηφίων — Βαρύνουσα σημασία έχει η γενική βαθμολογία σε προαγωγή.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις προϊσταμένου — Αποτελεί ουσιώδες στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορεί να παραγνωρισθεί χωρίς ειδική αιτιολογία.
Ο αιτητής είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδικότητα στην Ορθοπεδική και προσλήφθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας το 1971. Τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, κατέχουν τη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης. Ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων αφού προήχθηκε στην θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, από 1.1.74 και ακολουθούν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Ν. Κετώνης (15.7.74), Σπ. Σπύρου (1.10.75), Ε. Τούρβας (2.1.79) και Λ. Λοΐζου (2.1.79). Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπηρέτησαν μεταξύ άλλων και ως Επιμελητές σε Νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Επιτροπή) προήγαγε αναδρομικά από 15.8.83, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Κετώνη, Λοΐζου και Τούρβα, υιοθετώντας τις συστάσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών (ο Διευθυντής), ο οποίος κλήθηκε ενώπιόν της μετά από νομική συμβουλή του Γενικού Εισαγγελέα. Οι προαγωγές έγιναν από την ίδια ημερομηνία κατά την οποία προήχθηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στις ίδιες θέσεις προηγουμένως και ακυρώθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή, η οποία βασίζεται στους πιο κάτω λόγους:
1. Η απόφαση της Επιτροπής να λάβει υπόψη τις συστάσεις του Διευθυντή, κατά την επανεξέταση του θέματος, είναι παράνομη.
2. Υπάρχει έκδηλη υπεροχή του αιτητή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων Κετώνη και Λοΐζου.
Αναφορικά με τον πρώτο λόγο, ο αιτητής αναφέρθηκε στην καθιερωμένη αρχή του Διοικητικού Δικαίου, σύμφωνα με την οποία όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνει την προαγωγή δημόσιου υπαλλήλου, η Επιτροπή υποχρεούται να επανεξετάσει το θέμα με βάση το νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τη λήψη της πρώτης επίδικης απόφασης. Στην παρούσα υπόθεση, ούτε κατά την πρώτη ακυρωτική απόφαση ημερ. 2.8.83, ούτε κατά την επανεξέταση του θέματος στις 10.8.84 και 16.5.86, η Επιτροπή είχε ενώπιόν της τις συστάσεις του Διευθυντή. Η Επιτροπή δεν είχε δικαίωμα να λάβει υπόψη τις συστάσεις του Διευθυντή, εφόσον έγιναν για πρώτη φορά ενώπιόν της στις 18.9.87.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή για τους πιο κάτω λόγους:
1. Η κλήση του Διευθυντή ενώπιον της Επιτροπής ήταν αναγκαία, λόγω της φύσης της υπό πλήρωση θέσης και λόγω του ότι η απόδοση των υποψηφίων στις ενώπιόν της ομαδικές συνεντεύξεις, δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη εφόσον κρίθηκαν από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου ως παράτυπες. Η προσωπική γνώση του Διευθυντή ως προς την αξία και τις ικανότητες των υποψηφίων, υποβοήθησε την Επιτροπή στην επιλογή του καταλληλοτέρου από τους υποψηφίους, για σκοπούς δημόσιου συμφέροντος.
2. Η αξία των υποψηφίων έχει νομολογιακά μεγαλύτερη βαρύτητα, γιατί ο υποψήφιος με μεγαλύτερη αξία, εκτελεί αποτελεσματικότερα και αποδοτικότερα τα καθήκοντα της θέσης προς το συμφέρον της Δημόσιας Υπηρεσίας και του λαού τον οποίο τάσσεται να υπηρετεί.
3. Αναφορικά με την εκτίμηση της αξίας των υποψηφίων με βάση τις εμπιστευτικές εκθέσεις, σημασία έχει η γενική και όχι η επί μέρους βαθμολογία, εκτός αν ειδικό θέμα ή θέματα έχουν ιδιαίτερη σημασία για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Ως εκ τούτου η κάποια διαφορά που παρατηρείται στις επί μέρους βαθμολογίες του αιτητή και του ενδιαφερόμενου προσώπου Ν. Κετώνη - οι οποίοι στη γενική βαθμολογία αξιολογήθηκαν το ίδιο - δεν τον καθιστά υπέρτερο σε αξία έναντι του Ν. Κετώνη
4. Η σύσταση του Διευθυντή δεν μπορεί να αγνοηθεί από την Επιτροπή, χωρίς ειδική αιτιολογία. Το εύρημα του Δικαστηρίου στην υπόθεση Panayiotides v. Republic, σύμφωνα με το οποίο οι εμπιστευτικές εκθέσεις του αιτητή ήταν περιθωριακά καλύτερες από εκείνες του Λ. Λοΐζου, δεν μπορεί, ενόψει της σύστασης του Διευθυντή υπέρ των ενδιαφερομένων προσώπου, να τον καθιστά υπέρτερο σε αξία.
5. Η αρχαιότητα από μόνη της δεν αποτελεί αποφασιστικό κριτήριο και δεν μπορεί να υπερισχύσει. Η Επιτροπή πρέπει να λαμβάνει υπόψη το σύνολο των κριτηρίων αξία, προσόντα, αρχαιότητα. Η δε αρχαιότητα υπερισχύει μόνο αν δύο υποψήφιοι είναι περίπου ίσοι σε αξία και προσόντα.
Ενόψει όλων όσων αναφέρονται πιο πάνω, είναι φανερό ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων. Η Επιτροπή άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια σύμφωνα με το νόμο και οι προσβαλλόμενες προαγωγές ήταν εύλογα επιτρεπτές.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Panayiotides v. Republic (1986) 3(A) C.L.R. 525,
Republic v. Haris (1985) 3(A) C.L.R. 106,
Δημοκρατία v. Βασιλείου (1990) 3 A.A.Δ. 226,
Vassiliou v. Republic (1988) 3(B) C.L.R. 1328,
Republic v. Panayiotides (1987) 3(B) C.L.R. 1081,
Republic v. Zachariades (1986) 3(A) C.L.R. 852,
Republic and Another v. Roussos (1987) 3(B) C.L.R. 1217,
Republic and Another v. Kastellanos (1988) 3 (C) C.L.R. 2249,
Panayiotides v. Republic (1986) 3(A) C.L.R. 495,
Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480,
Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74,
HadjiIoannou v. Republic (1983) 3(B) C.L.R. 1041.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας να προάξει τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη μόνιμη θέση Eπιμελητή (Oρθοπεδικής) στις Iατρικές Yπηρεσίες και Yπηρεσίες Δημόσιας Yγείας αντί του αιτητή.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τον Αιτητή.
Π. Χατζηδημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ν. Κετώνης, Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο 1, παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο 3, Λ. Λοΐζου.
Cur. adv. vult.
MAΛAXTOΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή ο Αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 18 Μαρτίου, 1988, όπως τοποθετήσουν και/ή προάξουν στη μόνιμη θέση Επιμελητή (Ορθοπεδικής) στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας αναδρομικά από 15 Αυγούστου, 1983, τους Νικόλαο Κ. Κετώνη, Ευστάθιο Χρ. Τούρβα και Λούη Κ. Λοΐζου κατά προτίμηση και/ή αντί του Αιτητή, είναι άκυρος και χωρίς οποιοδήποτε νόμιμο αποτέλεσμα.
Τα σχετικά γεγονότα της παρούσας υπόθεσης είναι τα ακόλουθα:
Ο Αιτητής είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδικότητα στην Ορθοπεδική και προσλήφθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας το 1971. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της ημερομηνίας 4 Απριλίου, 1986, αφού έλαβε υπόψη ότι το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του Panayiotides v. Republic (1986) 3(A) C.L.R. 525, κήρυξε άκυρη την απόφαση της Επιτροπής για προαγωγή του Νικόλαου Κ. Κετώνη από 15 Αυγούστου, 1983, στη θέση Επιμελητή Ορθοπεδικής που είχε ληφθεί στη συνεδρίασή της ημερομηνίας 10 Αυγούστου, 1984 και έχοντας υπόψη την υποχρέωση της Διοίκησης να επαναφέρει τα πράγματα στην κατάσταση που ίσχυε πριν από την απόφαση της Επιτροπής που ακυρώθηκε, αποφάσισε, και ειδοποιήθηκε γραπτώς ο Νικόλαος Κ. Κετώνης ότι επανέρχεται στη θέση που κατείχε προηγουμένως.
Ο Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας ο οποίος εμφανίστηκε για τη Δημοκρατία, στην Προσφυγή αρ. 482/84, με επιστολή του ημερομηνίας 8 Απριλίου, 1986, πληροφόρησε τον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ότι θα καταχωρούσε έφεση. Ως γεγονός την 8η Μαΐου, 1986, καταχωρήθηκε έφεση κατά της ως άνω απόφασης και ο Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, με σχετική επιστολή ημερομηνίας 9 Μαΐου, 1986, πληροφόρησε τον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας σχετικά. Η ρηθείσα Αναθεωρητική Έφεση στην Προσφυγή 482/84 με αριθμό 589, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας απορρίφθηκε και ο Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας με επιστολή του 27 Αυγούστου, 1987, πληροφόρησε σχετικά την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και συνεβούλευσε αυτή να επανεξετάσει την ακυρωθείσα απόφαση με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε στις 2 Αυγούστου, 1983. Επίσης ανέφερε ότι κατά την επανεξέταση, η Επιτροπή δεν έπρεπε να λάβει υπόψη της τις εντυπώσεις που απεκόμισε από τις "Ομαδικές Συνεντεύξεις" των υποψηφίων τις οποίες διενήργησε παράνομα, όπως έκρινε η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Περαιτέρω, ο Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας έθεσε υπόψη της Επιτροπής ότι το αιτιολογικό της πιο πάνω απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου μάλλον θα επηρέαζε και το κύρος της απόφασης που η Επιτροπή έλαβε μετά την αποδοχή από το Ανώτατο Δικαστήριο της Προσφυγής με αρ. 519/83 και με την οποία η Επιτροπή είχε προάξει τους Νικόλαο Κ. Κετώνη, Ευστάθιο Χρ. Τούρβα και Λούη Κ. Λοΐζου στη θέση Επιμελητή (Ορθοπεδικής) αναδρομικά από 15 Αυγούστου, 1983. Εκκρεμούσης της προσφυγής αυτής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στις 8 Μαΐου 1984 ανακάλεσε την απόφασή της για προαγωγή του Ενδιαφερόμενου Μέρους Νικόλαου Κ. Κετώνη γιατί τελούσε κάτω από πλάνη σε ό,τι αφορά την αρχαιότητά του και τον οποίο λανθασμένα θεώρησε ως αρχαιότερο του Αιτητή Παναγιωτίδη. Η προσφυγή προχώρησε εναντίον των άλλων δυο ενδιαφερομένων μερών των Λ.Κ. Λοϊζου και Ε. Χρ. Τούρβα και το Δικαστήριο ακύρωσε την προαγωγή τους κρίνοντας ότι η πλάνη της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας σε ό,τι αφορά την αρχαιότητα του Αιτητή και του Ενδιαφερόμενου Μέρους Νικόλαου Κ. Κετώνη επηρέασε ουσιωδώς την απόφαση της Επιτροπής για την προαγωγή των Ενδιαφερομένων Μερών Ε.Χρ. Τούρβα και Λ.Κ. Λοΐζου.
Στις 16 Μαΐου, 1986, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας προήγαγε τα Ενδιαφερόμενα Μέρη Λούη Κ. Λοΐζου και Ευστάθιο Χρ. Τούρβα στη Θέση Επιμελητή (Ορθοπεδικής) στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας αναδρομικά από 15 Αυγούστου 1983. Εναντίον της ρηθείσης απόφασης καταχωρήθησαν από τον Αιτητή οι Προσφυγές 584/86 και 673/86. Περαιτέρω το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα, με επιστολή του ημερομηνίας 2 Σεπτεμβρίου, 1987, αναφερόμενο στις ως άνω προσφυγές με αρ. 584/86 και 673/86 εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας της 16ης Μαΐου, 1986, πληροφόρησε την Επιτροπή ότι ύστερα από την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην The Republic of Cyprus through the Public Service Commission v. Michael Panayiotides (1987) 3(Β) C.L.R. 1081, οι πιο πάνω προσφυγές θα εγίνοντο αποδεκτές από το Δικαστήριο, δεδομένου ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατά την επιλογή των Λ.Κ. Λοΐζου και Ε. Χρ. Τούρβα, έλαβε υπόψη την απόδοση τους στην ενώπιόν της ομαδική συνέντευξη που ήταν η ίδια με εκείνη που κρίθηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ως "unsafe and unsatisfactory". Τέλος συνεβούλευσε την Επιτροπή να ανακαλέσει την απόφασή της για την προαγωγή των Λ.Κ. Λοΐζου και Ε. Χρ. Τούρβα και να επανεξετάσει το θέμα πλήρωσης τόσο των δυο θέσεων που θα καταστούν κενές ύστερα από την ανάκληση, όσο και της άλλης ίδιας θέσης που κενώθηκε ύστερα από ακύρωση από το Ανώτατο Δικαστήριο της προαγωγής του Νικόλαου Κ. Κετώνη στην Προσφυγή 482/84, Αναθεωρητική Έφεση 589.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνεδρία της ημερομηνίας 3 Σεπτεμβρίου, 1987, καθοδηγούμενη από την πιο πάνω νομική συμβουλή του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, ανακάλεσε την απόφασή της με ημερομηνία 16 Μαΐου, 1986, για την προαγωγή των Λ.Κ. Λοΐζου και Ε. Χρ. Τούρβα στη μόνιμη θέση Επιμελητή (Ορθοπεδικής) (Τακτ. Προϋπ.) από 15 Αυγούστου, 1983, γιατί ένα από τα στοιχεία που η Επιτροπή είχε λάβει υπόψη κατά την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, συμπεριλαμβανομένων των Λ.Κ. Λοΐζου και Ε. Χρ. Τούρβα, ήταν και η απόδοση του καθενός στην ενώπιον της Επιτροπής ομαδική συνέντευξη η οποία κρίθηκε στις 24 Ιουλίου, 1987, από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Α.Ε. Αρ. 589 ως unsafe and unsatisfactory. Περαιτέρω η Επιτροπή αποφάσισε να ειδοποιηθούν γραπτώς τα ενδιαφερόμενα μέρη ότι επανέρχονται στη θέση που κατείχαν προηγουμένως, δηλαδή στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας με κοινοποίηση στην Αρμόδια Αρχή. Το Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με επιστολές ημερομηνίας 7 Σεπτεμβρίου, 1987, πληροφόρησε τους Λ.Κ. Λοΐζου και Ε. Χρ. Τούρβα για την πιο πάνω απόφασή της.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στην συνεδρίασή της ημερομηνίας 18 Σεπτεμβρίου, 1987, άρχισε την επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης των τριών κενών μονίμων θέσεων Επιμελητή (Ορθοπεδικής) (Τακτ. Προϋπ.) καθοδηγούμενη από την πιο πάνω γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο.
Η Επιτροπή ασχολήθηκε και με το θέμα της εμπιστευτικής έκθεσης του Λ.Κ. Λοΐζου για το έτος 1982, στο κατά πόσο προηγήθηκε συνεννόηση του προσυπογράφοντος λειτουργού με τον αξιολογούντα λειτουργό προτού γίνει οποιαδήποτε τροποποίηση σε αυτή.
Γι' αυτόν το λόγο ακολούθως κλήθηκε και προσήλθε στη συνεδρίαση ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, που απάντησε σε ερωτήσεις. Ανέφερε ότι συνήθως για να αλλάξει μια εμπιστευτική έκθεση, η δική του μέθοδος και συνήθεια είναι να ερωτά και να συζητά τη βαθμολογία με τον αξιολογούντα λειτουργό, αλλά επειδή επέρασε αρκετός χρόνος στη συγκεκριμένη περίπτωση της τροποποίησης της Εμπιστευτικής Έκθεσης του Λ.Κ. Λοΐζου για το έτος 1982, δεν μπορούσε να είναι τη στιγμή εκείνη απόλυτα βέβαιος αν συζήτησε το θέμα με τον αξιολογούντα λειτουργό προτού την τροποποιήσει. Περαιτέρω ο Διευθυντής ανέφερε ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο, με βάση τα προσόντα, την πείρα και την αξία των υποψηφίων, οι Ν. Κετώνης, Λ.Κ. Λοΐζου και Ε. Χρ. Τούρβας υπερτερούσαν σε σύγκριση με όλους τους άλλους υποψηφίους.
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή από τη συνεδρίαση, η Επιτροπή έκρινε ότι έπρεπε να ζητηθεί από τον τότε αξιολογούντα λειτουργό να την πληροφορήσει κατά πόσο αυτός συζήτησε μαζί με τον προσυπογράφοντα λειτουργό τη βαθμολογία του Λ.Κ. Λοΐζου για το έτος 1982 και αν η διαφωνία μεταξύ τους εξακολουθούσε να παραμένει. Ο αξιολογών λειτουργός εδήλωσε ότι ουδέποτε ο προσυπογράφων λειτουργός συζήτησε μαζί του τη βαθμολογία του Λ.Κ. Λοϊζου για το έτος 1982 και ότι η διαφωνία μεταξύ τους εξακολουθεί να παραμένει.
Με επιστολή του ο Διευθυντής των Ιατρικών Υπηρεσιών ως προσυπογράφων Λειτουργός ημερομηνίας 21 Σεπτεμβρίου, 1987, αναφέρθηκε στο πιο πάνω ερώτημα που τέθηκε κατά την επανεξέτασή του και δήλωσε ότι ύστερα από περίσκεψη και βάσανο της μνήμης του σε ό,τι αφορά το ερώτημα κατά πόσο προηγουμένως προηγήθηκε συζήτηση με τον αξιολογούντα λειτουργό, επιβεβαίωσε ότι προηγήθηκε τέτοια συνεννόηση.
Από την άλλη, ο αξιολογών λειτουργός με επιστολή του ημερομηνίας 21 Σεπτεμβρίου, 1987, δήλωσε ότι ο προσυπογράφων λειτουργός στην ετήσια εμπιστευτική έκθεση του Λ. Κ. Λοΐζου για το έτος 1982 ουδέποτε συζήτησε μαζί του τις αλλαγές που έκαμε στην εν λόγω έκθεση.
Το Δικηγορικό Γραφείο των κ.κ. Άντη Τριανταφυλλίδη και Υιών, με επιστολές τους ημερομηνίας 2 Οκτωβρίου, 1987, 17 Οκτωβρίου, 1987 και 29 Οκτωβρίου, 1987, εκ μέρους του Αιτητή Μιχαήλ Παναγιωτίδη, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην ετήσια εμπιστευτική έκθεση του Λ.Κ. Λοΐζου για το 1982 καθώς και στα Fellowships που κατείχε ο Λ.Κ. Λοΐζου, τονίζοντας ότι αυτά δεν είναι ακαδημαϊκά προσόντα, αλλά αποκτώνται με πληρωμή συνδρομών.
Ενόψει των πιο πάνω η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, με επιστολή ημερομηνίας 7 Νοεμβρίου, 1987, ζήτησε από το Fullbright Commission και το British Council πληροφορίες όσον αφορά τον τίτλο "Fellow of the International College of Surgeons" και τον τίτλο "Overseas Fellow of British Orthopaedic Association". Σε απάντηση, το British Council με επιστολή του ημερομηνίας 7 Ιανουαρίου, 1988 και το Fullbright Commission με επιστολή του ημερομηνίας 12 Ιανουαρίου, 1988, διαβίβασαν στον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας τις ζητηθείσες πληροφορίες για τον τρόπο απόκτησης των σχετικών τίτλων.
Αφού πήρε τις πιο πάνω πληροφορίες η Ε.Δ.Υ., συνέχισε την επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης των τριών κενών θέσεων στη συνεδρίασή της με ημερ. 29.1.88. Η Επιτροπή σύμφωνα με τα πρακτικά, αφού εξέτασε προσεκτικά τα ενώπιόν της στοιχεία και έλαβε υπόψη τόσο τη γραπτή δήλωση του προσυπογράφοντος λειτουργού όσο και τη γραπτή δήλωση του αξιολογούντος λειτουργού, αποφάσισε να λάβει υπόψη την αξιολόγηση του προσυπογράφοντος λειτουργού για την εμπιστευτική έκθεση του Λ. Λοΐζου για το 1982. Στη συνέχεια η Επιτροπή έλαβε υπόψη της τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, υπό το φως και της πιο πάνω απόφασής της σε ό,τι αφορά την Εμπιστευτική Έκθεση του Λοΐζου για το 1982. Σημείωσε ακόμα το εύρημα του Δικαστηρίου στην Προσφυγή 519/83, ότι οι Παναγιωτίδης και Τούρβας έχουν περίπου ισάξιες εμπιστευτικές εκθέσεις και ότι οι εκθέσεις του Παναγιωτίδη είναι περιθωριακά καλύτερες από εκείνες του Λ. Λοΐζου.
Περαιτέρω, η Επιτροπή σημείωσε ότι ο Διευθυντής στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 18.9.87 (θέμα 5 των πρακτικών) δήλωσε ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο οι Λοΐζου, Κετώνης και Τούρβας ήταν υπέρτεροι σε σύγκριση με όλους τους άλλους υποψηφίους.
Όσον αφορά τα προσόντα, η Επιτροπή σημείωσε το εύρημα του Δικαστηρίου (Προσφ. 519/83), ότι οι Τούρβας και Λοΐζου έχουν εντυπωσιακά προσόντα. Η Επιτροπή δεν παράλειψε επίσης να λάβει υπόψη τα προσόντα και των Κετώνη και Παναγιωτίδη, οι οποίοι απόκτησαν ειδικότητα στην ορθοπεδική στην Ελλάδα.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή σημείωσε ότι προηγείται ο Μιχαήλ Παναγιωτίδης, ο οποίος προάχθηκε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, από 1.1.74 και ακολουθούν κατά σειρά (σε παρενθέσεις αναφέρονται οι ημερομηνίες προαγωγής /διορισμού τους στην ίδια θέση) οι Νικόλαος Κετώνης (15.7.74), Σπυρίδων Σπύρου (1.10.75), Ευστάθιος Τούρβας (2.1.79) και Λούης Λοΐζου (2.1.79). (Η κατάταξη των δύο τελευταίων έγινε με βάση την ηλικία τους.)
Η Επιτροπή περαιτέρω σημείωσε το εύρημα του Δικαστηρίου στην Προσφ. 519/83, ότι η διαφορά στην αρχαιότητα μεταξύ Παναγιωτίδη από τη μία και Λοΐζου και Τούρβα από την άλλη είναι ουσιαστική. Η διαφορά στην αρχαιότητα του Νικόλαου Κετώνη από το Μιχαήλ Παναγιωτίδη, που είναι 6 1/2 μήνες, δε θεωρείται ουσιαστική.
Η Επιτροπή, κατά την αξιολόγηση των υποψηψίων, έλαβε επίσης υπόψη την πείρα του καθενός από αυτούς και σημείωσε το γεγονός ότι τόσο ο Κετώνης όσο και οι Τούρβας και Λοΐζου υπηρέτησαν μεταξύ άλλων και ως Επιμελητές σε Νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω, επέλεξε ομόφωνα, ως επικρατέστερους για προαγωγή, τους Νικόλαο Κετώνη και Ευστάθιο Τούρβα, υιοθετώντας τις συστάσεις του Διευθυντή και κατά πλειοψηφία τριών ψήφων (των κ.κ. Ξενόπουλου, Παπαξενοφώντος και Χριστοδουλίδη) έναντι δύο (του Προέδρου και του κ. Χ"Προδρόμου) το Λούη Λοΐζου.
Η μειοψηφία τάχθηκε υπέρ επιλογής του Μιχαήλ Παναγιωτίδη, ως επικρατέστερου.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της νόμιμα στοιχεία, που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, έκρινε ότι οι παρακάτω υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Επιμελητή (Ορθοπεδικής), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, αναδρομικά από 15.8.83, δηλαδή την ίδια ημερομηνία από την οποία είχαν γίνει προηγουμένως οι προαγωγές στις ίδιες θέσεις:
1. ΚΕΤΩΝΗΣ Νικόλαος
2. ΛΟΪΖΟΥ Λούης
3. ΤΟΥΡΒΑΣ Ευστάθιος.
Σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω απόφασης, ο Αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή η οποία, όπως φαίνεται στην γραπτή αγόρευση των δικηγόρων του, βασίζεται πάνω στους πιο κάτω αναφερόμενους δυο λόγους:
Πρώτον, ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, κατά την επανεξέταση του θέματος στην παρούσα προσφυγή, έλαβε παράνομα υπόψη τις συστάσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας κ. Ανδρέα Μαρκίδη, και δεύτερο, ότι ο Αιτητής είναι καταφανώς ανώτερος των ενδιαφερομένων μερών Νικολάου Κετώνη και Λούη Λοΐζου και για τούτο έπρεπε να προήγετο κατά προτίμηση και αντί αυτών.
Αναφορικά με τον πρώτο λόγο, ο δικηγόρος του Αιτητή υπέβαλε ότι, σύμφωνα με την καθιερωμένη αρχή του Διοικητικού Δικαίου, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνει την προαγωγή ενός δημοσίου υπαλλήλου, η Ε.Δ.Υ. έχει την υποχρέωση να επανεξετάσει την πλήρωση της θέσης με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά την ημερομηνία που λήφθηκε η πρώτη επίδικη απόφαση. Στην παρούσα υπόθεση ούτε κατά την πρώτη ακυρωτική απόφαση ημερομηνίας 2 Αυγούστου, 1983, ούτε κατά την επανεξέταση του θέματος την 10η Αυγούστου, 1984 και 16η Μαΐου, 1986, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας είχε ενώπιόν της τις συστάσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών. Όπως φαίνεται από το παράρτημα 10 σελ. 7 των πρακτικών της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με ημερομηνία 18 Σεπτεμβρίου, 1987, ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών για πρώτη φορά βρίσκει ότι "κατά τον ουσιώδη χρόνο, με βάση τα προσόντα, πείρα και αξία των υποψηφίων οι Λοΐζου, Κετώνης και Τούρβας υπερτερούσαν σε σύγκριση με τους άλλους υποψηφίους". Σύμφωνα πάντοτε με τους ισχυρισμούς του δικηγόρου του Αιτητή τα πιο πάνω αποδεικνύουν καθαρά ότι οι συστάσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών που έγιναν για πρώτη φορά ενώπιον της Ε.Δ.Υ. κατά την επανεξέταση της πλήρωσης των επιδίκων θέσεων στην παρούσα προσφυγή και η ενέργεια της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να λάβει υπόψη τις συστάσεις αυτές για τις επίδικες προαγωγές, καθιστά την επίδικη απόφαση άκυρη και παράνομη. Η Ε.Δ.Υ. δεν είχε δικαίωμα να λάβει υπόψη τις συστάσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών, εφόσον οι συστάσεις αυτές έγιναν για πρώτη φορά ενώπιόν της στις 18 Σεπτεμβρίου, 1987 και δεν ήσαν ενώπιόν της όταν αρχικά εξετάζοντο οι προαγωγές το 1983 και μεταγενέστερα το 1984 και 1986, κατόπιν των ακυρωτικών αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Για τούτο μόνο το λόγο ο δικηγόρος του Αιτητή υπέβαλε ότι η προαγωγή των τριών ενδιαφερομένων μερών στην θέση του Επιμελητή θα πρέπει να ακυρωθεί διότι η Ε.Δ.Υ. δεν επανεξέτασε το όλο θέμα σύμφωνα με το πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά την αρχική πλήρωση των θέσεων.
Οι συστάσεις του προϊσταμένου του Τμήματος, νομολογιακά και σύμφωνα με το άρθρο 44(3) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967-1987, αποτελούν ουσιώδες στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορούν να παραγνωριστούν από την Επιτροπή χωρίς ειδική αιτιολογία. (βλ. Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106.) Οι συστάσεις του τμηματάρχη ήταν πάντοτε ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως της αξίας των υποψηφίων για προαγωγή. (Βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αργυρούλλας Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226)
Στην παρούσα υπόθεση, η Ε.Δ.Υ. κάλεσε ενώπιόν της το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, μετά από νομική συμβουλή του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Η κλήση ήταν αναγκαία λόγω της φύσης της υπό πλήρωση θέσης και λόγω του ότι η απόδοση των υποψηφίων στις ενώπιόν της ομαδικές συνεντεύξεις δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη, εφόσον εκρίθησαν από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ως παράτυπες. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας εκάλεσε ενώπιόν της το Διευθυντή ο οποίος είχε προσωπική γνώση της αξίας και των ικανοτήτων των υποψηφίων με σκοπό να την υποβοηθήσει στο έργο της που είναι η επιλογή του καταλληλοτέρου από τους υποψηφίους προς το δημόσιο συμφέρον. Στην παρούσα υπόθεση, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, με το να λάβει υπόψη τις συστάσεις του διευθυντή δεν παραβίασε τον κανόνα του Διοικητικού Δικαίου ότι κατά την επανεξέταση, μετά από ακυρωτική απόφαση, λαμβάνει υπόψη το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο της ακυρωθείσης απόφασης. Στην υπόθεση Vassiliou v. Republic (1988) 3(B) C.L.R. 1328, αναφέρονται τα πιο κάτω:
"The fourth ground of law is that by inviting the Director General to express an opinion on the material that was before the respondent Commission, the latter offended the principle that at the re-examination of an annulled decision there is taken only into consideration the legal and factual situation that exists at the time the annulled decision was taken, there is nothing to suggest that the re-examination did not take place on the basis of the factual and legal situation as it existed on the 24th February 1983."
Με βάση τα πιο πάνω βρίσκω ότι σωστά η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας εκάλεσε το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και έλαβε υπόψη τις συστάσεις του και σε καμιά παρανομία δεν έχει υποπέσει.
Ο δεύτερος λόγος που προβάλλει ο Αιτητής είναι ότι είναι καταφανώς ανώτερος σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών Ν. Κετώνη και Λ. Λοΐζου και γι' αυτό έπρεπε να προήγειτο κατά προτίμηση και αντί αυτών. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο λόγος αυτός φαίνεται να εγκαταλείφθηκε αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Ε. Τούρβας, γιατί δε γίνεται καμιά αναφορά ή σύγκριση μεταξύ αυτού και του Αιτητή στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του.
Η Επιτροπή για την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου συνεκτιμά την αξία, προσόντα και αρχαιότητα και μπορεί να αποδώσει τέτοια βαρύτητα σε αυτά όπως η ίδια κρίνει σωστά, πάντοτε βέβαια εντός των πλαισίων της διακριτικής της εξουσίας. Η αξία παρόλον που δεν έχει τεθεί από το νομοθέτη ως το ισχυρότερο κριτήριο, έχει νομολογιακά μεγαλύτερη βαρύτητα γιατί ο υποψήφιος με μεγαλύτερη αξία εκτελεί αποτελεσματικότερα και αποδοτικότερα τα καθήκοντα της θέσης προς το συμφέρο της Δημόσιας Υπηρεσίας και του λαού, τον οποίο τάσσεται να υπηρετεί. (Βλ. Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106 και Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852.)
Όπως βγαίνει μέσα από τις εμπιστευτικές εκθέσεις του Αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους Ν. Κετώνη και οι δύο σε όλα τα χρόνια, στη γενική τουλάχιστο βαθμολογία, αξιολογήθηκαν το ίδιο. Είναι όμως γεγονός ότι παρουσιάζεται κάποια διαφορά στις επί μέρους βαθμολογίες. Έχει νομολογηθεί όμως από το Δικαστήριο ότι στην εκτίμηση της αξίας των υποψηφίων με βάση τις εμπιστευτικές εκθέσεις σημασία έχει η γενική και όχι η επί μέρους βαθμολογία, εκτός αν ειδικό θέμα ή θέματα έχουν ιδιαίτερη σημασία για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. (Βλ. Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217, 1224, The Republic of Cyprus and Another v. Georghios Kastellanos (1988) 3(C) C.L.R. 2249.)
Αναφορικά με τις εμπιστευτικές εκθέσεις του Αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους Λ. Λοϊζου, έχοντας υπόψη την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Republic v. Roussos (πιο πάνω) και το εύρημα του Δικαστηρίου στην υπόθεση Panayiotides v. Republic (1986) 3 C.L.R. 495, σύμφωνα με το οποίο οι εμπιστευτικές εκθέσεις του Αιτητή ήσαν περιθωριακά καλύτερες από εκείνες του Λ. Λοΐζου, είναι καθαρό ότι η υπεροχή του Αιτητή είναι απλά περιθωριακή. Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή όχι όμως και ο Αιτητής. Σύμφωνα με τη νομολογία που αναφέρεται πιο πάνω, στην παρούσα απόφαση η σύσταση του προϊσταμένου του Τμήματος είναι ένα ανεξάρτητο και πολύ ουσιώδες στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων που δεν μπορεί να αγνοηθεί από την Επιτροπή χωρίς ειδική αιτιολογία. Ως εκ τούτου είναι πρόδηλο ότι ο Αιτητής δεν υπερτερεί σε αξία των ενδιαφερομένων μερών, αλλά αντίθετα τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούν σε αξία έναντι αυτού.
Αναφορικά με τα προσόντα, είναι παραδεκτό ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Ν. Κετώνης και ο Αιτητής κατέχουν τα ίδια προσόντα καθότι και οι δυο απέκτησαν δίπλωμα ιατρικής στην Αθήνα και μετά απέκτησαν ειδικότητα ορθοπεδικού στην Ελλάδα. Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Λ. Λοΐζου, σύμφωνα με το εύρημα του Δικαστηρίου στην υπόθεση Panayiotides v. Republic Αρ. 519/83 (ανωτέρω) και το οποίο η Επιτροπή σημείωσε, το ενδιαφερόμενο μέρος έχει εντυπωσιακά προσόντα. Ακόμη η Επιτροπή κατά την αξιολόγηση των υποψηφίων έλαβε υπόψη της την πείρα του καθενός από αυτούς και σημείωσε το γεγονός ότι τόσο ο Κετώνης όσο και οι Τούρβας και Λοΐζου υπηρέτησαν, μεταξύ άλλων, και ως Επιμελητές σε νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Αναφορικά με την αρχαιότητα, όπως φαίνεται στα πρακτικά, ο Αιτητής είναι αρχαιότερος του Κετώνη κατά 6 1/2 μήνες και κατά πέντε χρόνια του Λοΐζου. Σε σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει λεχθεί ότι η αρχαιότητα από μόνη της δεν αποτελεί αποφασιστικό κριτήριο και δεν μπορεί να υπερισχύσει. Η Επιτροπή, σε διορισμούς και προαγωγές, πρέπει να λαμβάνει υπόψη το σύνολο των κριτηρίων αξία, προσόντα, αρχαιότητα. Η δε αρχαιότητα μπορεί να κλείνει την πλάστιγγα μόνο αν δυο υποψήφιοι είναι περίπου ίσοι σε αξία και προσόντα. (Βλέπε Costas Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480, Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852.)
Η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης της Επιτροπής θα κριθεί με βάση τις ακόλουθες αρχές που έχουν καθιερωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο:
1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής, αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου για προαγωγή ή διορισμό με τη κρίση του αρμόδιου οργάνου. (Βλ. Odysseas Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74, στη σελίδα 82, Republic v. Zachariades (πιο πάνω).)
3. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εκτός αν ο Αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψηφίου που προήχθηκε (Βλ. HadjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041.)
Έχω εξετάσει τους ισχυρισμούς του δικηγόρου του Αιτητή σε συνάρτηση με όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία και έχω καταλήξει ότι ο Αιτητής δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Κατά την άποψή μου η Επιτροπή άσκησε τη διακριτική της εξουσία σύμφωνα με το νόμο και οι προσβαλλόμενες προαγωγές ήσαν εύλογα επιτρεπτές.
Ως εκ τούτου η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται χωρίς καμιά διαταγή ως προς τα έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.