|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2868
29 Αυγούστου, 1990
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ,
2. ΒΑΣΟΥΛΛΑ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ,
3. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Αιτήτριες,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 868/88).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Κριτήρια — Αξία, προσόντα, αρχαιότητα — Θέση Αδελφής/Ανώτερου Νοσοκόμου, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας — Αξιολόγηση υποψηφίων — Τμηματικές Επιτροπές — Συστάσεις προϊσταμένου — Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπερείχαν σε αρχαιότητα και είχαν ψηλότερη βαθμολογία από τις αιτήτριες — Επικύρωση της απόφασης για διορισμό των ενδιαφερομένων προσώπων.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Ποίος ο ουσιώδης χρόνος για κατοχή των απαιτούμενων προσόντων από τους υποψηφίους που διεκδικούν προαγωγή.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Σχέδια Υπηρεσίας — Ερμηνεία και εφαρμογή — Εφαρμοστέες αρχές.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις προϊσταμένου — Είναι πλημμελείς όταν συγκρούονται με τα στοιχεία των φακέλων.
Λέξεις και Φράσεις — "Έκδηλη υπεροχή" — Όπως καθορίστηκε από τη νομολογία.
Οι αιτήτριες και τα ενδιαφερόμενα προσώπα έχουν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Νικολάου έχει αρχαιότητα περί τα 9 χρόνια και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Γεωργιάδου περί τα 2 ½ χρόνια έναντι των αιτητριών αντίστοιχα. Τα άλλα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έχουν την ίδια αρχαιότητα με τις αιτήτριες.
Οι αιτήτριες και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ήταν μεταξύ των 16 υποψηφίων που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή για διορισμό στις τέσσερις επίδικες θέσεις. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Επιτροπή), αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία των υποψηφίων από τους σχετικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές τους εκθέσεις και αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις συστάσεις του Διευθυντή, επέλεξε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια (αξία, προσόντα, αρχαιότητα).
Στην προσφυγή τους οι αιτήτριες ισχυρίστηκαν ύπαρξη πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο γιατί δεν έγινε η δέουσα έρευνα αναφορικά με την κατοχή των απαιτουμένων προσόντων από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Επίσης ότι η σύσταση του Διευθυντή εσυγκρούετο με τα στοιχεία των φακέλων και ότι οι αιτήτριες υπερείχαν των ενδιαφερομένων προσώπων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή για τους πιο κάτω λόγους:
Ο ουσιώδης χρόνος για να κριθεί κατά πόσο ένας υποψήφιος συμπλήρωσε τον κύκλο σπουδών ή τη μετεκπαίδευσή του, είναι η ημερομηνία που συμπλήρωσε επιτυχώς τις σχετικές εξετάσεις και όχι η ημερομηνία που εκδόθηκε το σχετικό πιστοποιητικό. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ικανοποιούν αυτή την προϋπόθεση.
Η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Επιτροπής και το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο αν σημειώθηκε υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής της ευχέρειας. Ενόψει των πιο πάνω, ήταν εύλογο για την Τμηματική Επιτροπή και την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να αποφασίσουν ότι τα δύο από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, στον ουσιώδη χρόνο, κατείχαν το απαραίτητο προσόν της μετεκπαίδευσης.
Δεν έχει τεκμηριωθεί ο ισχυρισμός των αιτητριών ότι υπάρχει σύγκρουση μεταξύ της σύστασης του Διευθυντή και των στοιχείων των φακέλων. Ως εκ τούτου, η σύσταση του Διευθυντή δεν καθίσταται τρωτή και δεν μπορεί ο ισχυρισμός των αιτητριών να στηρίξει αίτημα για ακύρωση της επίδικης απόφασης. Αναφορικά με το θέμα της αξίας, εκείνο που έχει σημασία είναι το τελικό αποτέλεσμα της αξιολόγησης και όχι η επί μέρους βαθμολογία των υποψηφίων. Η γενική βαθμολογία των ενδιαφερομένων προσώπων ήταν ψηλότερη από αυτή των αιτητριών.
Οι αιτήτριες απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή με την έννοια που καθορίζεται με σαφήνεια στη Νομολογία.
Η απόφαση της Επιτροπής ήταν εύλογη υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης και ως εκ τούτου δεν παρέχεται δυνατότητα για επέμβαση του Δικαστηρίου για ανατροπή της.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Perikleous and Others (1984) 3 C.L.R. 577,
Παπαλουκά και Άλλοι v. Επιτροπής Σιτηρών (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2425,
Λοϊζίδης και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1990) 3 A.A.Δ. 1663,
Hadjiioannou v. Republic (1983) 3(B) C.L.R. 1041,
Spanos v. Republic (1985) 3(C) C.L.R. 1826,
Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74,
Haris v. Republic (1985) 3 C.L.R. 106.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προήχθηκαν στη θέση Aδελφής/Aνώτερου Nοσοκόμου, Iατρικές Yπηρεσίες και Yπηρεσίες Δημόσιας Yγείας, αντί των αιτητριών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τις Αιτήτριες.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ε. Φλουρέντζος, για τα Ενδιαφερόμενα πρόσωπα 1, 2, 4.
Χρ. Κληρίδης, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο 3.
Cur. adv. vult.
KOYPPHΣ, Δ.: Οι αιτήτριες ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, όπως δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 23/9/1988, με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη στην προσφυγή, προάχθηκαν στη μόνιμη θέση Αδελφής/Ανώτερου Νοσοκόμου, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.
Οι αιτήτριες και τα ενδιαφερόμενα μέρη Παναγιώτης Νικολάου, Ανδρούλλα Φλουρέντζου, Κατερίνα Γεωργιάδου και Μαρία Αριστοτέλους ήταν υποψήφιοι για την πλήρωση της θέσεως Αδελφής/Ανώτερου Νοσοκόμου που είναι θέση προαγωγής.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας, με επιστολή του ημερομηνίας 17/9/1987, ζήτησε την πλήρωση τεσσάρων κενών μονίμων θέσεων Αδελφής/Ανώτερου Νοσοκόμου, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.
Επειδή σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας η θέση Αδελφής/Ανώτερου Νοσοκόμου είναι θέση προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 6/10/1987, με βάση τις Κανονιστικές Διατάξεις που διέπουν τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενεργείας Τμηματικών Επιτροπών σύμφωνα με το άρθρο 36 των Περί Δημoσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967-1987, αποφάσισε να ετοιμάσει και να στείλει στον Πρόεδρο της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή μαζί με τους φακέλους των εμπιστευτικών εκθέσεων και το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης.
Η Τμηματική Επιτροπή στις 7/4/1988, διαβίβασε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας την έκθεσή της. Στην έκθεσή της ανάφερε ότι, αφού εξέτασε τον κατάλογο των υποψηφίων και τα ενώπιόν της στοιχεία σχετικά με τους υποψηφίους που κατείχαν τα προσόντα, σύστησε 16 υποψηφίους προς επιλογή για προαγωγή στις πιο πάνω θέσεις, συμπεριλαμβανομένων των αιτητριών και των ενδιαφερομένων μερών.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας συνήλθε στις 21/6/1988 και αποφάσισε να εξετάσει το θέμα της πλήρωσης των θέσεων σε προσεχή συνεδρία στην οποία θα παρίστατο και ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας.
Η επόμενη συνεδρία της Επιτροπής, πραγματοποιήθηκε στις 22/7/1988 και άκουσε τις απόψεις και συστάσεις του Διευθυντή αναφορικά με τους υποψηφίους. Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή από τη συνεδρίαση, η Επιτροπή αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις συστάσεις του Διευθυντή, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους για τις υπό πλήρωση θέσεις.
Εγείρονται από τις αιτήτριες τρεις βασικοί λόγοι, στους οποίους στηρίζεται το αίτημα για ακύρωση της επίδικης πράξεως:
(1) Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν νομικής πλάνης και πλάνης περί τα πράγματα, γιατί δεν έγινε η δέουσα έρευνα από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας.
(2) Η σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων και/ή είναι αντίθετη με την όλη εικόνα των υποψηφίων.
(3) Οι αιτήτριες υπερέχουν των ενδιαφερομένων μερών.
Ο πρώτος λόγος για ακύρωση που επικαλούνται οι αιτήτριες, είναι ότι, τα ενδιαφερόμενα μέρη Παναγιώτης Νικολάου και Ανδρούλλα Φλουρέντζου εστερούντο κατά τον ουσιώδη χρόνο του πιστοποιητικού μετεκπαίδευσης αναγνωρισμένης Σχολής ή Κολλεγίου σε Κλάδο της Νοσηλευτικής ή στη Νοσηλευτική Διοίκηση και ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας παρέλειψε να προβεί σε οποιαδήποτε έρευνα για τη διαπίστωση της κατοχής του προσόντος αυτού. Στην ουσία οι αιτήτριες αμφισβητούν ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο τα ενδιαφερόμενα μέρη Νικολάου και Φλουρέντζου κατείχαν το πιστοποιητικό μετεκπαίδευσης αναγνωρισμένης Σχολής που να πληροί το σχέδιο υπηρεσίας.
Σύμφωνα με τη Νομολογία - Republic v. Perikleous (1984) 3 C.L.R. 577 - ο ουσιώδης χρόνος που πρέπει υποψήφιος για θέση προαγωγής να κατέχει τα προσόντα είναι η ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας λαμβάνει την εντολή για την πλήρωση της θέσεως σύμφωνα με το άρθρο 17 του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου Αρ. 33/67.
Εμφαίνεται από τον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερομένου μέρους Φλουρέντζου (Τεκμήριο 10, Ερυθρό 34) και από τον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερομένου μέρους Νικολάου (Τεκμήριο 8, Ερυθρό 55), ότι τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν πιστοποιητικό μετεκπαίδευσης αναγνωρισμένης Σχολής από τη Νοσηλευτική Σχολή του Υπουργείου Υγείας ότι "συμπλήρωσαν κύκλο μετεκπαιδευτικών σπουδών στην εντατική νοσηλευτική φροντίδα μεταξύ της 19ης/5/1986 και της 11ης/5/1987 και περάτωσαν με επιτυχία τις προβλεπόμενες εξετάσεις". Η ημερομηνία που φέρουν τα πιστοποιητικά είναι η 30η Νοεμβρίου, 1987.
Η εντολή προς τη Δημόσια Υπηρεσία για την πλήρωση των θέσεων λήφθηκε στις 22/9/1987 (Παράρτημα 2 στην ένσταση).
Είναι σαφές από τα πιο πάνω πιστοποιητικά μετεκπαίδευσης ότι, τα πιο πάνω ενδιαφερόμενα μέρη συμπλήρωσαν κύκλο μετεκπαιδευτικών σπουδών μεταξύ 19/5/1986 και 11/5/1987 και περάτωσαν με επιτυχία τις προβλεπόμενες εξετάσεις. Η ημερομηνία που φέρει το πιστοποιητικό είναι η 30η Νοεμβρίου, 1987, δηλαδή το πιστοποιητικό εκδόθηκε 6 1/2 περίπου μήνες μετά τη συμπλήρωση και τη λήξη, με επιτυχία στις εξετάσεις. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι κατά πόσο ο ουσιώδης χρόνος συμπλήρωσης της μετεκπαίδευσης είναι η 11/5/1987 ή η ημερομηνία έκδοσης του πιστοποιητικού που είναι η 30η Νοεμβρίου, 1987. Εάν είναι το δεύτερο, τότε σαφώς τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν κατείχαν το προσόν κατά τον ουσιώδη χρόνο που είναι η 22/9/1987.
Είμαι της γνώμης ότι η ημερομηνία που φαίνεται ότι εξεδόθη το πιστοποιητικό δεν έχει απολύτως καμιά σημασία για να καθορίσει το χρόνο κατά τον οποίο τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν το προσόν. Ένας υποψήφιος μπορεί να συμπληρώσει τις σπουδές του με επιτυχία σε μια δεδομένη ημερομηνία και το πιστοποιητικό να εκδοθεί μετά την παρέλευση αρκετού χρόνου. Κατά τη γνώμη μου ο ουσιώδης χρόνος είναι εκείνος σύμφωνα με τον οποίο ένας υποψήφιος συμπλήρωσε τις σπουδές του με επιτυχία στις εξετάσεις και όχι η ημερομηνία έκδοσης του πιστοποιητικού.
Η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία και διακριτική ευχέρεια της Ε.Δ.Υ. και το Δικαστήριο τότε επεμβαίνει όταν η Ε.Δ.Υ. έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας.
Ενόψει των πιο πάνω, είμαι της γνώμης ότι ήταν εύλογο για την Τμηματική Επιτροπή και για την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να αποφασίσουν ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη Ανδρούλλα Φλουρέντζου και Παναγιώτης Νικολάου, στον ουσιώδη χρόνο, κατείχαν το απαραίτητο τούτο προσόν.
Ο δεύτερος νομικός λόγος αφορά τη συνέπεια των συστάσεων του Διευθυντή του Τμήματος με την εικόνα των υποψηφίων όπως προκύπτει από τα στοιχεία των φακέλων. Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι "οποτεδήποτε οι εκτιμήσεις (του Διευθυντή) συγκρούονται ουσιωδώς με τα στοιχεία των φακέλων, η σύσταση καθίσταται τρωτή καθώς και η απόφαση της Ε.Δ.Υ. που βρίσκεται σε αυτή" (Λουκάς Παπαλουκά κ.ά. v. Επιτροπή Σιτηρών (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2425).
Αναφέρεται επίσης η απόφαση Γεώργιος Λοϊζίδης κ.ά. v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1663, όπου τονίζεται ότι:
"Η Νομολογία ορίζει ότι σύσταση αρμοδίου Τμηματάρχη που δε βασίζεται σε προσωπική γνώση και εκτίμηση των ικανοτήτων των υποψηφίων, αλλά σε αντικειμενική θεώρηση των υπηρεσιακών τους στοιχείων, είναι πλημμελής οποτεδήποτε συγκρούεται και είναι αντιφατική με αυτά."
ΑΞΙΑ:
Εμπιστευτικές Εκθέσεις - Γενική Βαθμολογία
Αιτήτριες Ενδιαφερόμενα Μέρη
1. Δήμητρα Σοφοκλέους 1. Παναγιώτης Νικολάου
1987 Εξ 12-0-0 1987 Εξ 12-0-0
1986 Εξ 11-1-0 1986 Εξ 12-0-0
2. Βασούλλα Σοφρωνίου 2. Ανδρούλλα Φλουρέντζου
1987 Εξ 12-0-0 1987 Εξ 12-0-0
1986 Εξ 10-2-0 1986 Εξ 12-0-0
3. Παναγιώτα Δημητρίου 3. Κατερίνα Γεωργιάδου
1987 Εξ 12-0-0 1987 Εξ 12-0-0
1986 Εξ 12-0-0 1986 Εξ 12-0-0
4. Μαρία Αριστοτέλους
1987 Εξ 12-0-0
1986 Εξ 12-0-0
Σύμφωνα με τη Νομολογία, σημασία έχει το τελικό αποτέλεσμα της αξιολόγησης και όχι η επί μέρους βαθμολογία (Haris v. Republic (1985) 3 C.L.R. 106).
Είναι φανερό πως οι εμπιστευτικές εκθέσεις δεν παρουσιάζουν στα τελευταία και πιο αποφασιστικά χρόνια διαφορές. Από την προηγούμενη υπηρεσία τους, φαίνεται από τους φακέλους εμπιστευτικών εκθέσεων ότι δεν παρουσιάζουν ουσιώδεις διαφορές.
ΠΡΟΣΟΝΤΑ:
Τόσο οι αιτητές όσον και τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν τα προσόντα που απαιτούν τα σχέδια υπηρεσίας.
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ:
Το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγιώτης Νικολάου έχει αρχαιότητα έναντι των αιτητριών περί τα 9 χρόνια και το ενδιαφερόμενο μέρος Κατερίνα Γεωργιάδου έχει αρχαιότητα έναντι των αιτητριών περί τα 2 1/2 χρόνια. Τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν την ίδια αρχαιότητα με τις αιτήτριες.
Από τα πιο πάνω στοιχεία δε συνάγεται αντίφαση ή σύγκρουση της σύστασης του Διευθυντή, κατά τον τρόπο που καθορίζεται στη Νομολογία, με τα άλλα πραγματικά δεδομένα των υπηρεσιακών φακέλων. Η συνεκτίμηση των τριών κριτηρίων από το Διευθυντή οδήγησε στη σύσταση των ενδιαφερομένων μερών και δεν υπάρχει τίποτε επιλήψιμο σ' αυτό. Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί και δεν μπορεί να στηρίξει το αίτημα για ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Εξίσου αβάσιμος κρίνεται, με βάση τα στοιχεία αυτά και ο ισχυρισμός για υπεροχή των αιτητριών έναντι των ενδιαφερομένων μερών, σε τρόπο που να επηρεάζει το κύρος της απόφασης της Ε.Δ.Υ..
Η έννοια της υπεροχής, που οφείλει να αποδείξει ο αιτητής, καθορίζεται με σαφήνεια στη Νομολογία και έχει το χαρακτήρα της έκδηλης υπεροχής. Το τί συνιστά "έκδηλη υπεροχή", αποφασίστηκε στην υπόθεση HjIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041, ως εξής:
"As the expression 'striking superiority' suggests a party's superiority to validate an allegation of this kind must be self-evident and apparent from a perusal of the files of the candidates. Superiority must be of such a nature as to emerge on any view of the combined effect of the merits, qualifications and seniority of the parties competing for promotions; in other words it must emerge as an unquestionable fact; so telling, as to strike one at first sight."
Οι περιπτώσεις των αιτητριών, δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις ενόψει και της σύστασης του Διευθυντή του Τμήματος υπέρ των ενδιαφερομένων μερών, που όπως τονίζεται στη Νομολογία, αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κρίσεως (Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826).
Όπως έχει αποφασιστεί:
"this court will not interfere with a decision of the commission when it appears that it was reasonably open to it to select a particular officer, instead of another for promotion."
(Odysseas Georgiou v. The Republic (1976) 3 C.L.R. 74, 82)
Υπό το φως όλων όσων αναφέρθησαν, η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται.
Δε δίδεται διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.