|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2673
30 Ιουλίου, 1990
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΔΙΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 443/88).
Δημόσιοι υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Θέσεις Λειτουργών Εκδόσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων — Σύσταση Τμηματικής Επιτροπής — Προσωπικές συνεντεύξεις υποψηφίων — Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) — Διορισμός των ενδιαφερομένων προσώπων λόγω υπεροχής τους έναντι των άλλων υποψηφίων — Επικύρωση του διορισμού.
Λέξεις και Φράσεις — "'Εκδηλη υπεροχή", στην υπόθεση Hadjiioannou v. The Republic.
Οι επίδικες θέσεις ήταν δύο και πληρώθηκαν από την Ε.Δ.Υ., η οποία αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, κάλεσε σε συνεντεύξεις τους οκτώ υποψηφίους που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή. Μεταξύ των επιλεγέντων συμπεριλαμβάνονταν ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Λόγοι ακυρώσεως της επίδικης πράξης που ηγέρθηκαν από τον αιτητή:
1. Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. πάσχει νομικά λόγω παραλείψεως έρευνας και αιτιολογίας και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα δε διαθέτουν το πλεονέκτημα της Αγγλικής γλώσσας σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας.
2. Η Ε.Δ.Υ. έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις ενώπιόν της.
3. Δεν έγινε η δέουσα έρευνα από τη Ε.Δ.Υ., γιατί δεν εξετάστηκε ο φάκελος των εμπιστευτικών εκθέσεων του αιτητή και
4. Ο αιτητής υπερείχε των ενδιαφερομένων προσώπων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι:
Από τα πρακτικά της Τμηματικής Επιτροπής και από τηλεφωνική επιβεβαίωση του Προέδρου της Τμηματικής Επιτροπής στον Πρόεδρο της Ε.Δ.Υ., είναι φανερό ότι όλοι οι επιλεγέντες για προσωπική συνέντευξη κατείχαν και το πλεονέκτημα, δηλαδή καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας.
Η Ε.Δ.Υ. δεν έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στη συνέντευξη, στην οποία τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αξιολογήθηκαν "πολύ καλά" ενώ ο αιτητής "καλός", αλλά τη θεώρησε ως ένα στοιχείο για να επιλέξει τον καλύτερο υποψήφιο για διορισμό στην επίδικη θέση.
Όπως φαίνεται από επιστολή του Γραμματέα της Ε.Δ.Υ. προς το Γενικό Διευθυντή της Βουλής (Παράρτημα 4 της ένστασης), στάληκαν στην Τμηματική Επιτροπή επτά φάκελοι εμπιστευτικών εκθέσεων μεταξύ των οποίων και ο φάκελος του αιτητή. Συνεπώς ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός του αιτητή δεν ευσταθεί.
Ο αιτητής δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή έναντι των διορισθέντων, όπως καθορίζεται με σαφήνεια στη νομολογία.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Hadjiioannou v. Republic (1983) 3(B) C.L.R. 1041.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας, με την οποία τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα διορίστηκαν στη θέση Λειτουργού Eκδόσεων της Bουλής των Aντιπροσώπων, αντί του αιτητή.
Ν. Λοΐζου, για τον Αιτητή.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Χρ. Ταραμουντάς, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο Γεωργία Ανδρονίκου.
Cur. adv. vult.
KOYPPHΣ, Δ.: Ο αιτητής με τη προσφυγή αυτή, ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη Γεωργία Ανδρονίκου και Ευτυχία Χ" Αντωνίου, διορίστηκαν στη θέση του Λειτουργού Εκδόσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, από 1/3/1988.
Ο Γενικός Διευθυντής της Βουλής των Αντιπροσώπων, με επιστολή του ημερομηνίας 9/5/1987, ζήτησε την πλήρωση δύο κενών θέσεων Λειτουργού Εκδόσεων.
Επειδή η θέση Λειτουργού Εκδόσεων είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της ημερομηνίας 28/5/1987, αποφάσισε να δημοσιευτούν οι πιο πάνω κενές θέσεις στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και να δοθεί προθεσμία τριών εβδομάδων για την υποβολή αιτήσεων. Η θέση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 5/6/1987, με τελευταία ημερομηνία για την υποβολή αιτήσεων την 27/6/1987. Σε ανταπόκριση στην πιο πάνω γνωστοποίηση, υποβλήθηκαν συνολικά 77 αιτήσεις.
Ο Γραμματέας της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ενεργώντας σύμφωνα με τις κανονιστικές Διατάξεις που διέπουν τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενεργείας των Τμηματικών Επιτροπών, σύμφωνα με το άρθρο 36 των Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1067-1986, με επιστολή του ημερομηνίας 17/8/1987, έστειλε στο Γενικό Διευθυντή της Βουλής των Αντιπροσώπων ως Πρόεδρο της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, τις 77 αιτήσεις των υποψηφίων, καθώς και αντίγραφα της σχετικής ανακοίνωσης και του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης Λειτουργού Εκδόσεων.
Ο Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής, με επιστολή του ημερομηνίας 26/10/1987, διαβίβασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, η οποία σύστησε προς επιλογή για διορισμό στις πιο πάνω κενές θέσεις, κατά αλφαβητική σειρά, οκτώ υποψήφιους, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 27/11/1987, αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, αποφάσισε να καλέσει σε συνεντεύξεις τους υποψηφίους που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή. Η Επιτροπή, δέχτηκε τους υποψηφίους, περιλαμβανομένου και του αιτητή, σε συνεντεύξεις στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 12/12/1987.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από τον φάκελλο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις τους με την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων και απόψεων του Γενικού Διευθυντή της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν γενικά των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε σαν τους πιο κατάλληλους για διορισμό στη μόνιμη θέση Λειτουργού Εκδόσεων.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 11/12/1988, καθόρισε ως ημερομηνία ισχύος του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών την 1/3/1988. Οι διορισμοί των ενδιαφερομένων μερών δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με ημερομηνία 4/3/1988.
Το Ενδιαφερόμενο μέρος 2, Ευτυχία Χ" Αντωνίου Δημοσθένους παραιτήθηκε από τη θέση που προσβάλλεται ο διορισμός της, από 1/9/1988. Η Αρμόδια Αρχή, με επιστολή ημερομηνίας 10/9/1988, ζήτησε την πλήρωση της θέσης που κενώθηκε και η θέση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με ημερομηνία 23/9/1988. Ο αιτητής δεν έκανε αίτηση σε αυτή τη θέση.
Εγείρονται από τον αιτητή, τέσσερις βασικοί λόγοι, στους οποίους στηρίζεται το αίτημα για ακύρωση της επίδικης πράξης:
(1) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. πάσχει νομικά, διότι λήφθηκε κατά κατάχρηση εξουσίας, με πλάνη και/ή με πεπλανημένα κριτήρια και/ή καθ' υπέρβαση εξουσίας, χωρίς έρευνα και αναιτιολόγητα και ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν έχουν το πλεονέκτημα της Αγγλικής γλώσσας σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας.
(2) Η Ε.Δ.Υ. έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στη συνέντευξη ενώπιόν της.
(3) Δεν έγινε η δέουσα έρευνα από την Ε.Δ.Υ., γιατί δεν εξέτασαν το φάκελο των εμπιστευτικών εκθέσεων του αιτητή και
(4) Ο αιτητής υπερέχει των ενδιαφερομένων μερών.
Ο πρώτος ισχυρισμός, όπως αναπτύχθηκε στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, είναι ότι τα πρακτικά της Τμηματικής Επιτροπής που υιοθετήθηκαν από την Ε.Δ.Υ. και που με βάση αυτά επέλεξε τα ενδιαφερόμενα μέρη, πάσχουν νομικά γιατί καμιά καταχώρηση δεν έγινε που να μαρτυρεί ότι η Τμηματική Επιτροπή έκανε οποιαδήποτε έρευνα για να διαπιστώσει ποιοι από τους υποψηφίους κατέχουν το πλεονέκτημα, δηλαδή καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας.
Εμφαίνεται από τα πρακτικά της Τμηματικής Επιτροπής που είναι Παράρτημα 5 στην Ένσταση, ημερομηνίας 26/10/87, ότι η Τμηματική Επιτροπή κάλεσε σε προσωπική συνέντευξη 21 επιτυχόντες από τους 43 που έδωσαν γραπτές εξετάσεις, μεταξύ των οποίων τα ενδιαφερόμενα μέρη και ο αιτητής. Δηλώνεται στο πρακτικό ότι όλοι αυτοί κατέχουν και το πλεονέκτημα, δηλαδή καλή γνώση της Αγγλικής.
Περαιτέρω, ο Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής επιβεβαίωσε τηλεφωνικώς στον Πρόεδρο της Ε.Δ.Υ., ότι στις συνεντεύξεις που έγιναν με τους υποψήφιους, υποβλήθηκαν σε αυτούς κατάλληλες ερωτήσεις στην Αγγλική γλώσσα και ότι η Τμηματική Επιτροπή ικανοποιήθηκε ότι όλοι έχουν καλή γνώση της γλώσσας αυτής (Βλ. Παράρτημα 6 στην Ένσταση). Από τα πιο πάνω εμφαίνεται, αντίθετα με ότι ισχυρίζεται ο αιτητής, ότι η Τμηματική Επιτροπή έκαμε δέουσα έρευνα αναφορικά με το πλεονέκτημα δηλαδή καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας, το οποίο και κατέγραψε στα πρακτικά. Συνεπώς, ο ισχυρισμός του αιτητή δεν τεκμηριώνεται και ο επικαλούμενος λόγος ακυρώσεως δεν μπορεί να ευσταθήσει.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή, ότι η Ε.Δ.Υ, έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην επίδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις ενώπιόν της. Ο αιτητής πήρε 89 μονάδες στο γραπτό διαγωνισμό, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος Γεωργία Ανδρονίκου 82. Την πλάστιγγα έκλειναν οι συνεντεύξεις στις οποίες τα ενδιαφερόμενα μέρη αξιολογήθηκαν "πολύ καλά" ενώ ο αιτητής "καλός". Ο δικηγόρος του αιτητή, ισχυρίστηκε ότι με αυτήν και μόνο τη δυσδιάκριτη διαχωριστική γραμμή, όσον αφορά την αξία του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών, τελικά επέλεξε τα ενδιαφερόμενα μέρη για διορισμό. Η απόδοση στις συνεντεύξεις δεν αποτελεί ξεχωριστό κριτήριο, αλλά μέρος της όλης διαδικασίας. Τα κριτήρια επιλογής συνεκτιμούνται, χωρίς να δοθεί υπέρμετρη βαρύτητα σε οποιοδήποτε από αυτά.
Δε συμφωνώ με τον ισχυρισμό του αιτητή. Ο αιτητής δε με έχει ικανοποιήσει ότι αποδόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στη συνέντευξη, αλλά τη θεώρησε ως ένα στοιχείο για να επιλέξει τον καλύτερο υποψήφιο για διορισμό στη θέση του Λειτουργού Εκδόσεων.
Ο τρίτος νομικός λόγος είναι ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να κάνει τη δέουσα έρευνα για να πάρει ουσιώδη στοιχεία από τον προσωπικό φάκελο του αιτητή, που αν γινόταν θα ήταν διαφορετική η επιλογή από την Ε.Δ.Υ. Ο ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι ουδέποτε ζητήθηκε ο φάκελος εμπιστευτικών εκθέσεων (προσωπικός) του αιτητή από το Ανώτατο Δικαστήριο, που ήταν κατατεθειμένος για την προσφυγή 701/84, κατά οποιονδήποτε στάδιο, είτε από την Τμηματική Επιτροπή, είτε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας. Επιπλέον, ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι καμιά καταχώρηση στα πρακτικά δεν υπήρχε.
Από το Παράρτημα 4 της ένστασης, που είναι επιστολή από το Γραμματέα της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προς το Γενικό Διευθυντή της Βουλής των Αντιπροσώπων, ημερομηνίας 12/8/1987, εμφαίνεται ότι εστάλησαν στην Τμηματική Επιτροπή επτά φάκελλοι εμπιστευτικών εκθέσεων αιτητών που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, μεταξύ των οποίων και ο προσωρινός φάκελος του αιτητή. Συνεπώς, ο ισχυρισμός του αιτητή ότι, τόσο η Τμηματική Επιτροπή, όσον και η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν εξέτασαν το φάκελό του, απορρίπτεται ως αβάσιμος.
Εξίσου αβάσιμος κρίνεται, με βάση τα στοιχεία αυτά και ο ισχυρισμός για υπεροχή του αιτητή, έναντι των ενδιαφερομένων μερών, σε τρόπο που να επηρεάζει το κύρος της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
Η έννοια της υπεροχής, που οφείλει να αποδείξει ο αιτητής, καθορίζεται με σαφήνεια στη νομολογία και έχει το χαρακτήρα της έκδηλης υπεροχής. Το τι συνιστά "έκδηλη υπεροχή", αποφασίστηκε στην υπόθεση HjIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041, ως εξής:
"As the expression "striking superiority" suggests a party's superiority to validate an allegation of this kind must be self- evident and apparent from a perusal of the files of the candidates. Superiority must be of such a nature as to emerge on any view of the combined effect of the merits, qualifications and seniority of the parties competing for promotions; in other words it must emerge as an unquestionable fact; so telling, as to strike one at first sight."
Με βάση όλα τα πιο πάνω, οι νομικοί και πραγματικοί ισχυρισμοί του αιτητή είναι αβάσιμοι και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν οι πιο κατάλληλοι υποψήφιοι για διορισμό. Ο αιτητής δε με ικανοποίησε ότι έχει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας άσκησε ορθά τη διακριτική της εξουσίας και το Τεκμήριο της νομιμότητας παραμένει ακλόνητο.
Υπό το φως όλων όσων αναφέρθηκαν, η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται. Δε δίδεται διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.