|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2574
21 Ιουλίου, 1990
[A. N. ΛΟΪΖΟΥ, Πρόεδρος]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
EΛΕΝΑ ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 604/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Σχέδιο Yπηρεσίας — Θέση Τελωνειακού Λειτουργού 3ης τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Τελωνείων — Ερμηνεία και εφαρμογή — Διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ερμηνεία και εφαρμογή που δίδεται από την Ε.Δ.Υ., αν η απόφασή της είναι λογικά εφικτή — Το βάρος αποδείξεως περί του αντιθέτου βαρύνει τον αιτητή που το επικαλείται.
Δημόσιοι Yπάλληλοι — Διορισμοί / προαγωγές — Έννομο συμφέρον — Προσόντα — Σχέδια υπηρεσίας — Η κατοχή από υποψήφιο των απαιτουμένων από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντων, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία εννόμου συμφέροντος μέσα στην έννοια του Άρθρου 146.2 του Συντάγματος, για προσβολή απόφασης διορισμού άλλου υποψηφίου.
Η αιτήτρια ήταν κάτοχος του Associate Degree in Science (Business Administration), Αμερικανικού Πανεπιστημίου το οποίο απέκτησε μετά από διετή κύκλο σπουδών. Τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας αναφέρονταν σε τριετή κύκλο σπουδών.
Η Ε.Δ.Υ. απέκλεισε την αιτήτρια, η οποία είχε συστηθεί από την Τμηματική Επιτροπή, από την παραπέρα διαδικασία για διορισμό στην επίδικη θέση, λόγω του ότι δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της και αποφάνθηκε ότι η Ε.Δ.Υ. προέβηκε στη δέουσα έρευνα για να εξακριβώσει αν η αιτήτρια για διορισμό ή προαγωγή είχε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Yπηρεσίας προσόντα, δεν ενήργησε κάτω από οποιαδήποτε πλάνη και συνεπώς η απόφασή της για αποκλεισμό της αιτήτριας, για τον πιο πάνω λόγο ήταν ορθή.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Papapetrou v. Republic, 2 R.S.C.C. 61,
Frangoullides and Another v. Public Service Commission (1985) 3(C) C.L.R. 1680,
Republic v. Xinaris and Others (1985) 3(C) C.L.R. 1922,
Public Service Commission v. Aivaliotis (1971) 3 C.L.R. 89,
Philippou v. Republic, 4 R.S.C.C. 139,
Ηλία v. Δημοκρατίας (1989) 3(B) A.A.Δ. 568.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας με την οποία διόρισε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Tελωνειακού Λειτουργού 3ης Tάξης (Tακτικός Προϋπολογισμός), Tμήμα Tελωνείων, αντί της αιτήτριας.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Aιτήτρια.
Λ. Κουρσουμπά, Aνώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
A. N. ΛOΪZOY, Π.: Με την προσφυγή αυτή η αιτήτρια ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση η οποία δημοσιεύθηκε στις 16.6.1989 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία διόρισε τα εμφαινόμενα στον επισυνημμένο πίνακα Α 22 ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού 3ης τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Τελωνείων από τις 15.6.89 αντί και/ή στη θέση της αιτήτριας είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση η οποία δημοσιεύθηκε στις 30.6.89 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία διόρισε την Νάγια-Παναγιώτου Συμεωνίδου στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού 3ης Τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Τελωνείων από την 18.9.89 αντί και/ή στη θέση της αιτήτριας είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος."
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών, με επιστολές του με ημερομηνίες 25 Απριλίου, 1988 και 6 Μαΐου, 1988, ζήτησε την πλήρωση είκοσι τριών κενών θέσεων Τελωνειακού Λειτουργού, 3ης Τάξης, στο Τμήμα Τελωνείων. Δεδομένου δε ότι η θέση αυτή είναι θέση Πρώτου Διορισμού, η θέση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 3 Ιουνίου, 1988 και αριθμό γνωστοποίησης 1518 με τελευταία ημερομηνία για την υποβολή αιτήσεων τις 25 Ιουνίου, 1988.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας που στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η Επιτροπή, στη συνεδρίασή της στις 14 Ιουνίου, 1988, αποφάσισε να γίνει συμπληρωματική δημοσίευση και να δοθεί προθεσμία τριών εβδομάδων για την υποβολή αιτήσεων σε όσους κατέχουν τα προσόντα της συμπληρωματικής δημοσίευσης που έγινε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 17 Ιουνίου, 1988 και αριθμό γνωστοποίησης 1678.
Σ' ανταπόκριση στην πρώτη γνωστοποίηση υποβλήθηκαν 664 αιτήσεις και με βάση τη συμπληρωματική γνωστοποίηση υποβλήθηκαν άλλες 131 αιτήσεις.
Η Επιτροπή στη συνεδρίασή της στις 15 Σεπτεμβρίου, 1988 (Παράρτημα 6), αποφάσισε να σταλούν στην Τμηματική Επιτροπή οι 664 αιτήσεις που υποβλήθηκαν με βάση την αρχική δημοσίευση και 72 από τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν με βάση τη συμπληρωματική δημοσίευση.
Σύμφωνα με την Κανονιστική Διάταξη 3 των Κανονιστικών Διατάξεων που διέπουν τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενέργειας των Τμηματικών Επιτροπών, όπως προβλέπει το άρθρο 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987, συστήθηκε Τμηματική Επιτροπή με το Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων, ως Πρόεδρο αυτής (Παράρτημα 8). Με την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής συστήθηκαν προς επιλογή για διορισμό στις πιο πάνω κενές θέσεις, κατ' αλφαβητική σειρά, 31 υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβανόταν και η αιτήτρια.
Η Επιτροπή, στη συνεδρίασή της στις 16 Ιανουαρίου, 1989, αφού μελέτησε την έκθεση αυτή, παρατήρησε ότι η αιτήτρια η οποία είχε συστηθεί από την Τμηματική Επιτροπή, δεν ικανοποιούσε τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης και έτσι την απέκλεισε από την παραπέρα διαδικασία.
Στο σχετικό απόσπασμα των πρακτικών (Παράρτημα 9) αναφέρεται:-
"Εξάλλου, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η Έλενα ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, η οποία έχει συστηθεί από την Τμηματική Επιτροπή, δεν ικανοποιεί το Σχέδιο Υπηρεσίας, γιατί ο τίτλος του Associate που διαθέτει δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή δίπλωμα τριετούς μεταγυμνασιακού κύκλου σπουδών με βάση το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και ούτε ικανοποιεί η αιτήτρια αυτή τις άλλες διαζεύξεις του Σχεδίου Υπηρεσίας και επομένως αυτή αποκείεται από την παραπέρα διαδικασία."
Η Επιτροπή στη συνεδρία της της 27ης Μαρτίου, 1989, μελέτησε το θέμα εκ νέου, μετά από σχετικό έγγραφο διάβημα της αιτήτριας (Παράρτημα 10) και αποφάσισε όπως εκτίθεται στο σχετικό πρακτικό (Παράρτημα 11):
"Τέλος η Έλενα ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, η οποία αποκλείστηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, δεν ικανοποιεί το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, το οποίο απαιτεί, μεταξύ άλλων, δίπλωμα τριετούς μεταγυμνασιακού κύκλου σπουδών. Αυτή διαθέτει δίπλωμα διετούς κύκλου σπουδών.
Ύστερα από αυτά, η Επιτροπή απέρριψε τα πιο πάνω αιτήματα."
Με επιστολή του Προέδρου της Επιτροπής ημερομηνίας 11 Μαΐου, 1989, η αιτήτρια πληροφορήθηκε ότι:
"..... η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας επανεξέτασε το θέμα στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 27.3.1989 και με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία έκρινε ότι δεν κατέχετε τα απαιτούμενα προσόντα, όπως αυτά καθορίζονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης.
2. Συγκεκριμένα, το δίπλωμα Associate in Science, το οποίο κατέχετε, δεν ικανοποιεί τη διάζευξη (1)(β) των απαιτούμενων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας, γιατί δεν είναι τριετούς μεταγυμνασιακού κύκλου σπουδών." (Παράρτημα 18)
Αξίζει να γίνει αναφορά εδώ στο Σχέδιο Υπηρεσίας (Παράρτημα 3), η παράγραφος 3(1)(β) του οποίου προνοεί τα πιο κάτω:
"3. Aπαιτούμενα προσόντα:
(1) (α) ............................................................................................
(β) Δίπλωμα/πτυχίο αναγνωρισμένου Ινστιτούτου ή Κολλεγίου τριετούς μεταγυμνασιακού κύκλου σπουδών στις οικονομικές, εμπορικές ή λογιστικές επιστήμες, π.χ. H.N.D. in Business Studies, Economics, Commerce, Marketing ή άλλο θέμα που ήθελε εγκρίνει ως κατάλληλο ο Υπουργός Οικονομικών."
Είναι καθιερωμένη αρχή από τη νομολογία μας ότι η ερμηνεία και η εφαρμογή ενός Σχεδίου Υπηρεσίας βρίσκεται μέσα στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ερμηνεία και εφαρμογή που δίδεται από την Επιτροπή αν η απόφασή της είναι λογικά εφικτή, με βάση τη λεκτική διατύπωση του Σχεδίου. (Papapetrou v. Republic, 2 R.S.C.C. 61, 69, Frangoullides and Another v. Public Service Commission (1985) 3 C.L.R. 1680, 1684-5 και Republic v. Xinaris (1985) 3 C.L.R. 1922.) Το δε βάρος της αποδείξεως ότι η απόφαση δεν ήταν λογικά εφικτή βαρύνει τον αιτητή που το επικαλείται. (P.S.C. v. Aivaliotis (1971) 3 C.L.R. 89, 99.)
Το έγγραφο διάβημα στο οποίο αναφέρθηκα πιο πάνω είναι επιστολή που απέστειλε η αιτήτρια στις 24 Μαρτίου, 1989 στην Επιτροπή (Παράρτημα 10) και αναφέρονται σ' αυτή, μεταξύ άλλων, τα πιο κάτω:
"...... Έχω φοιτήσει στο Indianapolis University U.S.A. και έχω αποκτήσει το Associate Degree in Science (Business Administration).
Aπό τα μαθήματα που παρακολούθησα φαίνεται καθαρά ότι σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων, προσόντα τα οποία ζητά η πιο πάνω θέση.
Εδώ θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνηση. Στην Αμερική τα Πανεπιστήμια εκδίδουν δύο ειδών διπλώματα, το Associate Degree και το B.Sc. To Associate της Αμερικής είναι το αντίστοιχο του H.N.D. της Μεγάλης Βρεττανίας.
....................................................................................................."
Θα πρέπει να τονισθεί εδώ ότι η αιτήτρια δεν ισχυρίζεται ότι το δίπλωμα της είναι τριετούς μεταγυμνασιακού κύκλου σπουδών.
Είναι η θέση του ευπαίδευτου δικηγόρου της αιτήτριας ότι αν το πτυχίο είναι ανεγνωρισμένου Ινστιτούτου δε χρειάζεται τούτο να είναι αποτέλεσμα τριετούς κύκλου σπουδών, γιατί η πρόταση στο Σχέδιο Υπηρεσίας "τριετούς μεταγυμνασιακού κύκλου σπουδών", αναφέρεται στην προηγούμενη αυτής λέξη "Κολλεγίου" και όχι στην πρώτη διάζευξη "Ινστιτούτου", αυτή δε η εισήγηση ενισχύεται από το γεγονός ότι το H.N.D. της Μεγάλης Βρεττανίας που κατονομάζεται στο Σχέδιο μπορεί να αποκτηθεί είτε ύστερα από δύο πλήρη χρόνια φοίτησης είτε τρία ακαδημαϊκά χρόνια.
Δε δέχομαι την ερμηνεία αυτή γιατί, διαβάζοντας την παράγραφο 3(1)(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας, βλέπουμε ότι το απαιτούμενο προσόν είναι "Δίπλωμα/πτυχίο, ανεγνωρισμένου Ινστιτούτου ή Κολλεγίου" και ακολουθεί η πρόταση "τριετούς μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών" η οποία σίγουρα αναφέρεται και στα δύο, δηλαδή και στο δίπλωμα/πτυχίο, Ινστιτούτου ή Κολλεγίου.
Ο ισχυρισμός δε της αιτήτριας ότι μια και το H.N.D. μπορεί να αποκτηθεί και μετά από δύο μόνο χρόνια πλήρους φοίτησης δεν αλλοιώνει την ορθή ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας, γιατί το H.N.D. αναφέρεται σ' αυτό σαν παράδειγμα και είναι λογικό να θεωρηθεί ότι η αναφορά γίνεται στο H.N.D. που αποκτάται μετά από τριετή μεταγυμνασιακό κύκλο σπουδών και όχι σε εκείνο που αποκτάται σε λιγότερο χρόνο. Αλλά και αν δεχτώ ότι αναφέρεται στο H.N.D. που αποκτάται μετά από δύο πλήρη χρόνια φοίτησης, τούτο θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αποτελεί ειδική εξαίρεση στη γενική απαίτηση για τριετή μεταγυμνασιακό κύκλο σπουδών, στη συγκεκριμένη δηλαδή περίπτωση του H.N.D. και ασφαλώς μια εκφρασμένη εξαίρεση σε ένα νομικό κείμενο δεν μπορεί να επεκταθεί και να εφαρμοστεί κατ' αναλογία σε άλλους κύκλους σπουδών και άλλα διπλώματα ή πτυχία, όπως ζητά η αιτήτρια να γίνει σχετικά με τις δικές της σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Είναι φανερό λοιπόν ότι η Επιτροπή, αφού προέβηκε στη δέουσα έρευνα, όπως είχε καθήκον να πράξει, για να εξακριβώσει η ίδια αν η υποψήφια για διορισμό ή προαγωγή είχε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο προσόντα, δεν ενήργησε κάτω από οποιαδήποτε πλάνη περί τα πράγματα και ορθά απέκλεισε την αιτήτρια, γιατί δεν κατείχε τα προσόντα που προβλέπει το Σχέδιο Υπηρεσίας. Σαν φυσικό επακόλουθο η αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρο μέσα στην έννοια της παραγράφου 2 του Άρθρου 146 του Συντάγματος να προσβάλει την επίδικη απόφαση. (Βλέπε μεταξύ άλλων Anastasios Philippou v. The Republic, 4 R.S.C.C. 139, Ηλία ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) A.A.Δ. 568.)
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, η δε επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Κάτω όμως από τις περιστάσεις δε γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.