|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 1498
30 Aπριλίου, 1990
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΥΘΡΑΙΩΤΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Yπόθεση Aρ. 951/88).
Aίτηση Aκυρώσεως — Έννομο συμφέρον —Yπάλληλοι — Δεν συντρέχει στο πρόσωπο υπαλλήλου που δεν προήχθη λόγω μη κατοχής προσόντων όταν η προαγωγή διενεργείται με κριτήριο την κατοχή προσόντων και μόνο.
Aίτηση Aκυρώσεως — Aντικείμενο — Προπαρασκευαστική πράξη — Στο μέτρο που παράγει αποτελέσματα και για όσο χρόνο τα παράγει δύναται να αποτελέσει αντικείμενο αίτησης ακυρώσεως — Περιστάσεις εκτελεστής προπαρασκευαστικής πράξης που δεν προσβλήθηκε στην κριθείσα περίπτωση — Συνέπειες.
H αιτήτρια προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στην ανώτερη βαθμίδα των συνδυασμένων θέσεων Λειτουργού Eίσπραξης Φόρων, 3ης Tάξης και 2ης Tάξης, καθώς και την παράλειψη προαγωγής της ιδίας.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας ως απαράδεκτη, την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Kατά την ακρόαση της υπόθεσης έγινε κατανοητό ότι η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών άφησε ανεπηρέαστα τα συμφέροντα της αιτήτριας. H προαγωγή τους δεν είχε ως μέτρο σύγκρισης την καταλληλότητά τους σε σχέση με την αιτήτρια, ούτε επηρέασε δυσμενώς τις διεκδικήσεις της για προαγωγή. H ανέλιξη στη δεύτερη βαθμίδα της κλίμακας εξαρτάται, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας και τις πρόνοιες της εγκυκλίου 750, από την κατοχή των προσόντων που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας και την βεβαίωση του οικείου τμηματάρχη ότι ο κρινόμενος υπάλληλος είναι κατάλληλος για προαγωγή.
H νομολογία του Aνωτάτου Δικαστηρίου αναγνωρίζει ότι όταν κριτήριο για την προαγωγή είναι η κατοχή των αναγκαίων προσόντων (upon a qualifying basis) αυτή δεν υπόκειται σε αναθεώρηση με αίτηση οποιουδήποτε που κρίθηκε ότι δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα. O τελευταίος στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει τις προαγωγές διότι δεν θίγουν τα συμφέροντά του.
2. H E.Δ.Y. ουδέποτε ασχολήθηκε με την προαγωγή της αιτήτριας διότι δεν υποβλήθηκε σύσταση για την προαγωγή της. Oι λόγοι για τους οποίους δε συστήθηκε έγκεινται στη διαπίστωση του αρμόδιου τμηματάρχη ότι δεν είχε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας ακαδημαΐκά προσόντα για προαγωγή.
Δε θα εξεταστεί η ουσία της διαφοράς, ενόψει της διαπίστωσης ότι η προσφυγή στερείται αντικειμένου. H E.Δ.Y. ουδέποτε επιλήφθηκε ούτε αποφάσισε για την επάρκεια των προσόντων της αιτήτριας για προαγωγή. Συνεπώς η θεραπεία για ακύρωση της σχετικής απόφασης της E.Δ.Y. πίπτει στο κενό. Tο ίδιο ισχύει και για τη συνεχιζόμενη παράλειψη. Oύτε ο νόμος ούτε τα σχέδια υπηρεσίας επιβάλλουν καθήκον στην E.Δ.Y. να μεριμνήσει αυτεπαγγέλτως για τη διαπίστωση της ύπαρξης των προϋποθέσεων για προαγωγή του προσωπικού που βρίσκεται στην πρώτη βαθμίδα συνδυασμένων θέσεων.
H παράλειψη για την οποία παραπονείται η αιτήτρια αφορά αποκλειστικά την εκτέλεση των καθηκόντων του αρμόδιου τμηματάρχη που επιβάλλει η κανονιστική εγκύκλιος 750. Mε την προσφυγή δεν έχει τεθεί προς εξέταση η απόφαση του αρμοδίου τμηματάρχη.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Georghiades v. Republic (1982) 3 C.L.R. 16,
Aristidou v. Republic (1984) 3(A) C.L.R. 503,
Seraphim v. Republic (1985) 3(A) C.L.R. 286,
Elia v. Republic (1987) 3(A) C.L.R. 306,
Hλία ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) A.A.Δ. 568,
Costa and Others v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 2000,
Republic v. Argyrides (1987) 3(B) C.L.R. 1092,
Sekkides v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 2136,
Lardos and Others v. Republic and Another (1987) 3(B) C.L.R. 840,
Frangos Sub-Inspector and Others v. Minister of Interior and Others (1982) 3 C.L.R. 53.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον (α) της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας να προάξει τα ενδιαφερόμενα μέρη στην ανώτερη βαθμίδα των συνδυασμένων θέσεων, Λειτουργού Eίσπραξης Φόρων, 3ης και 2ης τάξης στο Tμήμα Eσωτερικών Προσόδων, και β) της παράλειψής της να προάξει και την αιτήτρια στην ανώτερη βαθμίδα της κλίμακας.
Ε. Ευσταθίου και Γ. Στυλιανίδης, για την Αιτήτρια.
Λ. Κουρσουμπά, Aνώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Το αντικείμενο της διαφοράς όπως καθορίζεται στην αίτηση είναι η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας κάτω από τα στοιχεία 2979, με την οποία γνωστοποιήθηκαν οι διορισμοί των δεκαέξι συναδέλφων της αιτήτριας στην ανώτερη βαθμίδα των συνδυασμένων θέσεων, Λειτουργού Είσπραξης Φόρων, 3ης τάξης και 2ης τάξης στο Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων.
Με την προσφυγή επιδιώκεται η ακύρωση της απόφασης και διαζευτικά η ακύρωση της συνεχιζόμενης παράλειψης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να προάξει στην ανώτερη βαθμίδα της κλίμακας και την Χριστίνα Κυθραιώτου, την αιτήτρια.
Κατά την ακρόαση της υπόθεσης έγινε κατανοητό ότι η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών άφησε ανεπηρέαστα τα συμφέροντα της αιτήτριας. Η προαγωγή τους δεν είχε ως μέτρο σύγκρισης την καταλληλότητά τους σε σχέση με την αιτήτρια, ούτε επηρέασε δυσμενώς τις διεκδικήσεις της για προαγωγή. H ανέλιξη στη δεύτερη βαθμίδα της κλίμακας εξαρτάται, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας και τις πρόνοιες της εγκυκλίου 750, από την κατοχή των προσόντων που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας και τη βεβαίωση του οικείου τμηματάρχη ότι ο κρινόμενος υπάλληλος είναι κατάλληλος για προαγωγή.
Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναγνωρίζει ότι όταν κριτήριο για την προαγωγή είναι η κατοχή των αναγκαίων προσόντων (upon a qualifying basis) αυτή δεν υπόκειται σε αναθεώρηση με αίτηση οποιουδήποτε που κρίθηκε ότι δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα. Ο τελευταίος στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει τις προαγωγές διότι δε θίγουν τα συμφέροντα του (Βλ. μεταξύ άλλων Georghiades v. Republic (1982) 3 C.L.R. 16, Aristidou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 503, Seraphim v. Republic (1985) 3 C.L.R. 286, Elia v. Republic (1987) 3 C.L.R. 306 και κατ' έφεση (1989) 3(Β) Α.Α.Δ. 568). Επομένως ορθά αποσύρθηκε η προσφυγή εναντίον των ενδιαφερομένων μερών.
Η Ε.Δ.Υ. ουδέποτε ασχολήθηκε με την προαγωγή της αιτήτριας διότι δεν υποβλήθηκε σύσταση για την προαγωγή της. Οι λόγοι για τους οποίους δε συστήθηκε έγκεινται στην διαπίστωση του αρμόδιου τμηματάρχη ότι δεν είχε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας ακαδημαϊκά προσόντα για προαγωγή, συγκεκριμένα "πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν εις κατάλληλο θέμα, π.χ. τας οικονομικάς ή εμπορικάς επιστήμας, τη διοίκηση επιχειρήσεως κλπ."
Θέση της αιτήτριας είναι ότι η διαπίστωση αυτή είναι εσφαλμένη ενόψει των προσόντων της (α) Higher Stage Certificate of the London Chamber of Commerce and Industry (Τεκμ. 2), και (β) Stage III (Advanced) Certificate in Accounting, of the Royal Society of Arts (Τεκμ. 3), σε συνάρτηση με την ισοτιμία ορισμένων λογιστικών προσόντων που αναγνωρίστηκε από το Υπουργείο Οικονομικών, όπως φαίνεται στο Τεκμ. 4. Η απάντηση των καθ' ων η αίτηση είναι ότι το περιεχόμενο του Τεκμ. 4 δε μεταβάλλει ούτε τροποποιεί τη φυσιολογική ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του σχεδίου υπηρεσίας ως προς την αναγκαιότητα κατοχής πανεπιστημιακού ή ανάλογου τίτλου σε κατάλληλο θέμα.
Δε θα εξετάσουμε την ουσία της διαφοράς ενόψει της διαπίστωσης ότι η προσφυγή στερείται αντικειμένου. Η Ε.Δ.Υ. ουδέποτε επιλήφθηκε ούτε αποφάσισε για την επάρκεια των προσόντων της αιτήτριας για προαγωγή. Συνεπώς η θεραπεία για ακύρωση της σχετικής απόφασης της Ε.Δ.Υ. πίπτει στο κενό [Βλ. Costa and Others v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 2000]. Το ίδιο ισχύει και για την συνεχιζόμενη παράλειψη. Ούτε ο νόμος ούτε τα σχέδια υπηρεσίας επιβάλλουν καθήκον στην Ε.Δ.Υ. να μεριμνήσει αυτεπαγγέλτως για τη διαπίστωση της ύπαρξης των προϋποθέσεων για προαγωγή του προσωπικού που βρίσκεται στην πρώτη βαθμίδα συνδυασμένων θέσεων.
Η παράλειψη για την οποία παραπονείται η αιτήτρια αφορά αποκλειστικά την εκτέλεση των καθηκόντων του αρμόδιου τμηματάρχη που επιβάλλει η κανονιστική εγκύκλιος 750 [Βλ. μεταξύ άλλων Republic v. Argyrides (1987) 3 C.L.R. 1092 και Sekkides v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 2136].
Παρά τον προπαρασκευαστικό χαρακτήρα της απόφασης του αρμόδιου τμηματάρχη ως προς τη διαπίστωση των προϋποθέσεων για ανέλιξη υπαλλήλου στην ανώτερη βαθμίδα των συνδυασμένων θέσεων, αρνητική για τον υπάλληλο απόφαση μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής ενόψει του άμεσου επηρεασμού και καθοριστικών επιπτώσεων της απόφασης για τη θέση και υπόσταση του αιτητή [Βλ. Lardos and Others v. Republic and Another (1987) 3 C.L.R. 840, επισημαίνεται ότι εναντίον της απόφασης έχει ασκηθεί έφεση, και επίσης Frangos and Others v. Minister of Interior and Others (1982) 3 C.L.R. 53]. Ο κύκλος της προπαρασκευής ανακόπτεται με εξίσου αρνητικές συνέπειες για τον επηρεαζόμενο, όπως και αρνητική απόφαση του αρμόδιου οργάνου.
Με την προσφυγή δεν έχει τεθεί προς εξέταση η απόφαση του αρμόδιου τμηματάρχη και συνεπώς δε θα εξετάσω και δε θα εκφέρω άποψη ως προς την ουσία του παραπόνου της αιτήτριας.
Καταλήγω ότι η προσφυγή στερείται αντικειμένου, πρέπει να απορριφθεί και κατακολουθίαν απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα