Mαραγκός Aνδρέας και Άλλος ν. Θεατρικού Oργανισμού Kύπρου (1990) 3 ΑΑΔ 1481

Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου — Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Eμπιστευτικές εκθέσεις — Tο καθήκον λήψεώς τους συνολικά υπόψη τόσο σε θέσεις πρώτου διορισμού, όταν υπάρχουν, όσο και σε θέσεις προαγωγής — Nομολογιακές αρχές — Περιστάσεις παράβασής τους στην κριθείσα περίπτωση.

Διοικητικό Δίκαιο — Συλλογικές συμβάσεις — Δε δημιουργούν από μόνες τους δημόσια δικαιώματα — Παράνομη ενέργεια συλλογικής σύμβασης στο πεδίο του δημοσίου δικαίου στην κριθείσα περίπτωση.

Oι αιτητές αμφισβήτησαν τις αποφάσεις με τις οποίες δεν επελέγησαν για επί συμβάσει διορισμό ως ηθοποιοί στο Θ.O.K.

Tο Aνώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

1. Προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν διενήργησαν τη νενομισμένη έρευνα ώστε να έχουν σαφή και πλήρη εικόνα της κατάστασης των υποψηφίων. Kι' αυτό γιατί, όπως φαίνεται και από τα πρακτικά της υπόθεσης, δεν είχαν ενώπιόν τους τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους των υποψηφίων και δεν έκαμαν καμιά αναφορά σ' αυτούς. O ισχυρισμός αυτός θα πρέπει να επιτύχει, γιατί πράγματι έτσι έχουν τα πράγματα. Oι εμπιστευτικές εκθέσεις υπήρχαν για όλους τους υποψηφίους και αφού υπήρχαν θα έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη. H έκθεση που ο Διευθυντής είχε ετοιμάσει για τους υποψηφίους αφορούσε μόνο την περίοδο 1987-88. Tο γεγονός πως μια θέση είναι πρώτου διορισμού, δεν σημαίνει πως οι εμπιστευτικές εκθέσεις που είναι ένα στοιχείο που φανερώνει την αξία ενός υποψηφίου, πρέπει να παραγνωριστεί.

Στην υπόθεση Δρουσιώτης ν. E.Δ.Y. (1989) 3(B) A.A.Δ. 519, που αφορά θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, η E.Δ.Y. κατά τη διαδικασία επιλογής των καταλληλότερων για τη θέση υποψηφίων, διενήργησε συνεντεύξεις με σκοπό να κρίνει την απόδοση των εξωτερικών υποψηφίων, οι οποίοι δεν είχαν εμπιστευτικές εκθέσεις και εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων και τις εμπιστευτικές εκθέσεις εκείνων από τους υποψηφίους που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, καταγράφοντας στα πρακτικά τις βαθμολογίες τους για τα τελευταία επτά χρόνια.

Πόσο μάλλον στην υπό εξέταση περίπτωση όπου όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι, ή τουλάχιστον οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη, διέθεταν τέτοιες εκθέσεις και προσωπικούς φακέλους. Στους σχετικούς φακέλους της υπόθεσης υπάρχει σωρεία θεατρικών κριτικών και άλλο υλικό το οποίο δεν θα' πρεπε να είχε παραγνωριστεί. H αναφορά στους φακέλους αυτούς δε θα παραβίαζε την αρχή της ισότητας ούτε είναι ανεπίτρεπτη, για το λόγο ότι οι θέσεις αφορούσαν πρώτο διορισμό, αφού όλοι οι υποψήφιοι διέθεταν εκθέσεις αλλά κι αν ακόμη ορισμένοι δεν διέθεταν θα ήταν άδικο γι' αυτούς τους υποψηφίους που διέθεταν να μην ληφθούν υπόψη. Tο Διοικητικό Συμβούλιο δεν διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα για να εξακριβώσει την καταλληλότητα των υποψηφίων για τη θέση, έλαβε υπόψη του ανεπαρκή στοιχεία και δεν έλαβε υπόψη του στοιχεία υπαρκτά, ενήργησε δε δέσμια της κρίσης της Kαλλιτεχνικής Eπιτροπής.

2. Έχει επανειλημμένα νομοληγηθεί ότι μια συλλογική σύμβαση δε δημιουργεί δικαιώματα Δημοσίου Δικαίου. Tα κριτήρια που προέρχονται από το κείμενο της Συλλογικής Σύμβασης, εν προκειμένω, (ανάγκες του ρεπερτορίου της επόμενης θεατρικής περιόδου) αλλά και οι συγκεκριμμένες αναφορές στα πρακτικά στη συλλογική σύμβαση, δείχνουν πως αυτή συνέτεινε τα μέγιστα στη διαμόρφωση κρίσης σχετικά με την καταλληλότητα των υποψηφίων από μέρους του διορίζοντος οργάνου, και ως εκ τούτου η απόφαση καθίσταται ακυρωτέα.

Oι προσφυγές επιτυγχάνουν χωρίς έξοδα.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Δρουσιώτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) A.A.Δ. 519,

Iωνά και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) A.A.Δ. 1775,

Damianos and Another v. Cyprus Broadcasting Corporation (1987) 3(B) C.L.R 848,

Panayi and Others v. Cyprus Telecommunications Authority (1987) 3(B) C.L.R. 889,

Mavrommatis and Others v. Land Consolidation Authority and Another (1984) 3(B) C.L.R. 1006.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της απόφασης του Θεατρικού Oργανισμού Kύπρου με την οποία διορίστηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Tακτικού Hθοποιού για τη θεατρική περίοδο 1988-1989, αντί των αιτητών.

Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή στην υπόθεση αρ. 731/88.

Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή στην υπόθεση αρ. 770/88.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Kαθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

XPYΣOΣTOMHΣ, Δ.: Οι αιτητές με τις παρούσες προσφυγές, οι οποίες συνεκδικάστηκαν επειδή στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης και παρουσιάζουν κοινά σημεία γεγονότων και νόμου, ζητούν δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση Οργανισμού, με την οποία δεν τους διόρισε στη θέση Τακτικού Ηθοποιού για τη Θεατρική περίοδο 1988-1989 και αντί αυτών διόρισε τα ενδιαφερόμενα μέρη, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

Ο αιτητής στην προσφυγή 731/88, Ανδρέας Μαραγκός, ζητά την ακύρωση του διορισμού όλων των ενδιαφερομένων μερών, τα ονόματα των οποίων φαίνονται στον Πίνακα 'Α' που επισυνάφθηκε στην αίτησή του. Ο αιτητής στην προσφυγή 770/88, Νίκος Σιαφκάλης, ζητά την ακύρωση του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών Νίκου Χαραλάμπους, Μαρίας Μίχα και Γιώργου Τσιάκκα.

Για την πλήρωση επί συμβάσει των 22 κενών θέσεων Τακτικών Ηθοποιών για τη θεατρική περίοδο από 1 Οκτωβρίου 1988, έως 30 Σεπτεμβρίου 1989, έγινε σχετική προκήρυξη ημερ. 18.5.88 (Παράρτημα 1 στην ένσταση), σύμφωνα με το εδάφιο 1 του άρθρου 7 της Κ.Δ.Π. 229/74 (Οι Περί Θεατρικού Οργανισμού Νόμοι του 1979 και 1972 - Κανονισμοί δυνάμει του άρθρου 18).

Γι' αυτές τις θέσεις υπόβαλαν αίτηση και οι 22 τακτικοί ηθοποιοί που υπηρετούσαν στον Οργανισμό με σύμβαση που έληγε έως 30.9.88, μεταξύ των οποίων και ο αιτητής Ανδρέας Μαραγκός, καθώς και άλλοι 18 εξωτερικοί ηθοποιοί, μεταξύ των οποίων και ο αιτητής Νίκος Σιαφκάλης. Κατάσταση των 22 υποψηφίων εσωτερικών ηθοποιών με τη θέση που κατέχουν, καθώς και κατάσταση των 18 υποψηφίων εξωτερικών ηθοποιών με τα τυπικά προσόντα τους και σχετικές παρατηρήσεις για τον καθένα έχει κατατεθεί σαν Παράρτημα 4.

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου Νόμου του 1970 (Νόμος 71/70), όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 36/72, ο Οργανισμός διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο αποτελείται από ένα Πρόεδρο και οκτώ άλλα μέλη διοριζόμενα από το Υπουργικό Συμβούλιο από πρόσωπα τα οποία κατά την κρίση του Υπουργικού Συμβουλίου "κέκτηνται διοικητικήν πείραν και γνώσεις περί τα θεατρικά και εν γένει καλλιτεχνικά πράγματα". Εξάλλου το ίδιο άρθρο ορίζει πως ο Διευθυντής δύναται να παρίσταται σ' όλες τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, να λαμβάνει μέρος στις διεξαγόμενες συζητήσεις και να εκφράζει τη γνώμη του χωρίς, όμως, δικαίωμα ψήφου.

Σύμφωνα με το άρθρο 5 του Νόμου 71/70, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 68/79:

"5.-(1) Ανεξαρτήτως των διατάξεων του εδαφίου (7) του άρθρου 4 (ως τούτο εκτίθεται εις το άρθρον 2(δ) του Νόμου 36 του 1972) ιδρύεται Καλλιτεχνική Επιτροπή Θεάτρου (εν τοις εφεξής αναφερομένη ως 'η Επιτροπή') συγκειμένη εξ ενός Προέδρου και ουχί πλειόνων των τεσσάρων ετέρων μελών απάντων διοριζομένων υπό του Υπουργικού Συμβουλίου εκ προσώπων ανωτέρας μορφώσεως άτινα ήθελε κρίνει ότι κέκτηνται γνώσεις, πείραν ή ικανότητα περί τα θεατρικά και εν γένει καλλιτεχνικά πράγματα (ως διοριζομένων μελών) και του Διευθυντού του Οργανισμού, ενός εκπροσώπου του Διοικητικού Συμβουλίου αυτού και των εκάστοτε τακτικών σκηνοθετών αυτού, ως ex-officio μελών.

.......................................................................................................

(4) Η Επιτροπή έχει καθήκον όπως συμβουλεύη το διοικητικόν συμβούλιον, είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αναφοράς του Διοικητικού Συμβουλίου προς την Επιτροπήν, επί παντός καλλιτεχνικού ζητήματος:

Νοείται ότι επί παντός θέματος αφορώντος εις καλλιτεχνικά ζητήματα, τον καταρτισμόν του δραματολογίου, τον προγραμματισμόν των παραστάσεων και των περιοδειών, και της προσλήψεως, αξιολογήσεως και απολύσεως του καλλιτεχνικού και του διά τας καλλιτεχνικάς εργασίας τεχνικού προσωπικού το Διοικητικόν Συμβούλιον προ πάσης αποφάσεως αυτού δέον να ζητή την επί του θέματος γνώμην της Επιτροπής, ήτις συνιστά βαρύνουσαν γνώμην καίτοι συμβουλευτικού χαρακτήρος."

Σύμφωνα με τα άρθρα 8 και 9 του ιδίου Νόμου, Νόμος 71/70, το τρίτο όργανο του Θ.Ο.Κ. είναι ο Διευθυντής του Οργανισμού. Το άρθρο 9 του Νόμου ορίζει πως ο Διευθυντής είναι το ανώτατο εκτελεστικό όργανο του Οργανισμού, προϊστάται της υπηρεσίας του, μεριμνά για την εκτέλεση των αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου και ασκεί οποιοδήποτε άλλο καθήκον ήθελε καθοριστεί, υποκείμενος στις εκάστοτε οδηγίες του Διοικητικού Συμβουλίου.

Η πρόσληψη ηθοποιών όπως προκύπτει και από τα πρακτικά της υπόθεσης, πραγματοποιείται πάνω σε ετήσια βάση με σύμβαση σύμφωνα προς τον Κανονισμό 7(2) των περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (Διάρθρωσις και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1974, Κ.Δ.Π. 229/74, που προνοεί τα ακόλουθα:

"7.-(1) Κενή θέσις, μόνιμος ή προσωρινή, πληρούται υπό του Διοικητικού Συμβουλίου κατόπιν προκηρύξεως αυτής. Δημοσίευσις κενής θέσεως παρέχει επαρκή στοιχεία εν σχέσει προς τα προσόντα, τα καθήκοντα, τας ευθύνας και την μισθοδοσίαν και ορίζει προθεσμίαν υποβολής των αιτήσεων. Η διάταξις αύτη δεν εφαρμόζεται προκειμένου περί κενών θέσεων -

(α) ηθοποιών, εκτός εάν το Διοικητικόν Συμβούλιον ήθελεν αποφασίσει άλλως·

(β) του καλλιτεχνικού, τεχνικού και βοηθητικού προσωπικού, τας οποίας το Διοικητικόν Συμβούλιον αποφασίζει όπως πληροί επί εκτάκτου βάσεως.

(2) Μόνιμος θέσις πληρούται είτε μονίμως είτε προσωρινώς επί συμβάσει δι' ωρισμένον χρονικόν διάστημα είτε από μηνός εις μήνα, ως το Διοικητικόν Συμβούλιον ήθελεν αποφασίσει."

Οι πρόνοιες της Νομοθεσίας για την πλήρωση των θέσεων ηθοποιών βρίσκονται στον Κανονισμό 6(2), που αναφέρει τα ακόλουθα:

"6.-(1) Τα απαιτούμενα προσόντα διά διορισμόν ή προαγωγήν εις εκάστην των εν τοις (α) και (γ) του Κανονισμού 4 αναφερομένων θέσεων, ως και τα καθήκοντα και αι ευθύναι των θέσεων τούτων καθορίζονται εις σχέδια υπηρεσίας καταρτιζόμενα υπό του Διοικητικού Συμβουλίου και εγκρινόμενα υπό του Υπουργικού Συμβουλίου:

Νοείται ότι εις σχέδιον υπηρεσίας δυνατόν να προβλέπηται ως προϋπόθεσις διορισμού ή προαγωγής και η υπό των υποψηφίων επιτυχία εις διαγωνισμόν.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων της παραγράφου (3) του παρόντος Κανονισμού, τα απαιτούμενα προσόντα διά διορισμόν εις εκάστην των εν τοις (β), (δ) και (ε) του Κανονισμού 4 αναφερομένων θέσεων, ως και τα καθήκοντα και αι ευθύναι των θέσεων τούτων καθορίζονται από του Διοικητικού Συμβουλίου.

(3) Τα καθήκοντα και αι υποχρεώσεις των ηθοποιών και των μελών του βοηθητικού προσωπικού καθορίζονται διά των παρόντων Κανονισμών ή και ετέρων ειδικών κανονισμών ή οδηγιών εκδικομένων υπό του Διοικητικού Συμβουλίου."

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Θ.Ο.Κ. σε Συνεδρίαση του με ημερ. 13.5.88 (Παράρτημα 3 στην ένσταση) συζήτησε και ενέκρινε την ακολουθητέα διαδικασία για την ανασύσταση του θιάσου του Θ.Ο.Κ. για τη θεατρική περίοδο 1988/89. Μέρος της διαδικασίας που το Διοικητικό Συμβούλιο καθόρισε, περιλάμβανε και τα ακόλουθα:

"(β) Η προκήρυξη των θέσεων να δημοσιευθεί το αργότερο μέχρι τις 20.5.88 με τελευταία προθεσμία υποβολής αιτήσεων την 6.6.1988 (18 μέρες).

(γ) Οι αιτήσεις που θα υποβληθούν να παραπεμφθούν στην Καλλιτεχνική Επιτροπή για εξέταση και υποβολή των απόψεων της προς το Συμβούλιο για την ανασύσταση του Θιάσου.

(δ) Ο Διευθυντής του Οργανισμού να ετοιμάσει έκθεση για κάθε ηθοποιό που υπηρετεί στον ΘΟΚ κατά τη θεατρική περίοδο 1987/88 με τα έργα που έπαιξε, την απόδοση και τις παρατηρήσεις του και να την θέση υπόψη της Καλλιτεχνικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου κατά την εξέταση των αιτήσεων για την ανασύσταση του Θιάσου.

(ε) Για τους εξωτερικούς αιτητές να γίνει επίσης έκθεση από τον Διευθυντή για τις σπουδές τους, την προϋπηρεσία τους και την καταλληλότητα τους για υπηρεσία στον ΘΟΚ. Η έκθεση αυτή να τεθεί υπόψη της Καλλιτεχνικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου κατά την εξέταση των αιτήσεων. Για να ετοιμάσει την έκθεσή του ο Διευθυντής, αν χρειασθεί, μπορεί να έχει μαζί με την Καλλιτεχνική Επιτροπή και προσωπικές ακροάσεις με τους νέους ηθοποιούς.

Επίσης όπως φαίνεται και στα πρακτικά της ίδιας Συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου, κατά την εξέταση των αιτήσεων των ηθοποιών για την ανασύσταση του θιάσου αποφασίστηκε να ληφθούν υπόψη και οι ανάγκες του ρεπερτορίου της επόμενης Θεατρικής περιόδου όπως προνοούσε Συλλογική Σύμβαση που υπογράφτηκε στις 20.1.88 μεταξύ του ΘΟΚ και της Επιτροπής Ηθοποιών Κύπρου (ΕΗΚ), σχετικό απόσπασμα της οποίας παρατέθηκε στα πρακτικά της Συνεδρίασης και έχει ως ακολούθως:

"Αναφέρεται σχετικά στο Συμβούλιο ότι, επειδή σύμφωνα με την παράγραφο (δ) του άρθρου 1(1) της Συμφωνίας μεταξύ του ΘΟΚ και της ΕΗΚ που καθορίζει τη διαδικασία τερματισμού ή μη ανανεώσεως της Συμβάσεως Ηθοποιού, "κατά την εξέταση των αιτήσεων των ηθοποιών για την ανασύσταση του Θιάσου λαμβάνονται υπόψη τα προσόντα τους, η καλλιτεχνική τους αξία, η επαγγελματική τους ευσυνειδησία και πείρα, η χρησιμότητά τους, η απόδοσή τους ιδιαίτερα κατά την προηγούμενη θεατρική περίοδο και τυχόν υπηρεσιακές εκθέσεις που τους αφορούν, ως και κατά κύριο λόγο οι ανάγκες του ρεπερτορίου της επόμενης θεατρικής περιόδου", θα πρέπει κανονικά ο καταρτισμός του ρεπερτορίου του Οργανισμού για τη νέα θεατρική περίοδο 1988/89 να προηγηθεί από την ανασύσταση του θιάσου."

Σύμφωνα με την παράγραφο (δ) της διαδικασίας που καθόρισε το Διοικητικό Συμβούλιο, ανωτέρω, ο Διευθυντής του Οργανισμού κ. Εύης Γαβριηλίδης ετοίμασε υπηρεσιακή έκθεση για τους 22 εσωτερικούς αιτητές ηθοποιούς (μεταξύ των οποίων είναι ο αιτητής Ανδρέας Μαραγκός και 14 από τα 16 ενδιαφερόμενα μέρη) καθώς και για τους 18 εξωτερικούς ηθοποιούς (μεταξύ των οποίων είναι ο αιτητής Νίκος Σιαφκάλης και τα υπόλοιπα 3 ενδιαφερόμενα μέρη, Νίκος Χαραλάμπους, Μαρία Μίχα και Γιώργος Τσιάκκας) του οποίου ο διορισμός προσβάλλεται, όπως προαναφέρθηκε, μόνο από τον αιτητή Νίκο Σιαφκάλη (Παραρτήματα 5 και 6). Ο Διευθυντής του Οργανισμού με την έκθεσή του δεν συστήνει τους δυο αιτητές.

Ακολούθως έλαβε χώρα η Συνεδρίαση της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Οργανισμού Αρ. 69, ημερ. 21.6.88 (Παράρτημα 7). Στην αρχή κατατέθηκε στην Επιτροπή η κατάσταση των υποψηφίων ηθοποιών με αρ. Φακ. 25/71/3/Ε και ημερ. 17.6.88, ο Διοικητικός Γραμματέας ενημέρωσε την Επιτροπή για τη διαδικασία που καθορίστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο και αναφέρθηκαν οι σχετικές πρόνοιες της Συλλογικής Σύμβασης μεταξύ Θ.Ο.Κ. και Ε.Η.Κ. ημερ. 20.1.88, οι οποίες καταγράφτηκαν στα πρακτικά και τις οποίες παραθέτω πιο κάτω:

"Στην Επιτροπή αναφέρεται επίσης ότι στις παραγράφους (γ) και (δ) του άρθρου 1(1) της Συλλογικής Σύμβασης μεταξύ του ΘΟΚ και της ΕΗΚ που υπογράφτηκε στις 20.1.88, για την περίοδο που έληξε στις 31.12.87, αναφέρονται και τα ακόλουθα για τη διαδικασία τερματισμού ή μη ανανεώσεως της συμβάσεως ηθοποιού:

"...(γ) Όλες οι αιτήσεις περιλαμβανομένων και των εξωτερικών ηθοποιών που τυχόν θα ενδιαφερθούν για διορισμό στον Οργανισμό, εξετάζονται πρώτα από την Καλλιτεχνική Επιτροπή του Οργανισμού η οποία γνωμοδοτεί και μετά διαβιβάζονται στο Διοικητικό Συμβούλιο για εξέταση και τελική απόφαση.

...(δ) Κατά την εξέταση των αιτήσεων των ηθοποιών λαμβάνονται υπόψη τα προσόντα τους, η καλλιτεχνική τους ευσυνειδησία και πείρα, η χρησιμότητά τους, η απόδοση τους ιδιαίτερα κατά την προηγούμενη θεατρική περίοδο και τυχόν υπηρεσιακές εκθέσεις που τους αφορούν, ως και κατά κύριο λόγο οι ανάγκες του ρεπερτορίου της επόμενης θεατρικής περιόδου."

Ακολούθως η Επιτροπή, αφού ενημερώθηκε για τα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων ηθοποιών, ασχολήθηκε με την εξέταση των αιτήσεων όλων των υποψηφίων αιτητών. Η Επιτροπή άκουσε πρώτα τον Διευθυντή του Οργανισμού κ. Εύη Γαβριηλίδη ο οποίος διάβασε τις υπηρεσιακές εκθέσεις που είχε ετοιμάσει τόσο για τους εσωτερικούς όσο και για τους εξωτερικούς ηθοποιούς ξεχωριστά, μετά από συζήτηση της κάθε περίπτωσης από απόψεως προσόντων, καλλιτεχνικής ευσυνειδησίας, πείρας και χρησιμότητας για τον Οργανισμό, καθώς και απόδοσης ιδιαίτερα κατά τη θεατρική περίοδο 1987/88 και εξέφρασε τις κρίσεις της.

Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με τους 18 εξωτερικούς αιτητές ηθοποιούς και μετά από συζήτηση της περίπτωσης του καθενός ξεχωριστά, έχοντας υπόψη τις κρίσεις του Διευθυντή και τις κρίσεις των μελών της, τα οποία όπως αναφέρθηκε και στα πρακτικά έχουν γνώση της καλλιτεχνικής απόδοσης των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη της τα προσόντα, την καλλιτεχνική ευσυνειδησία και πείρα τους, τη χρησιμότητά τους στον Οργανισμό, την απόδοσή τους στο Ελεύθερο Θέατρο, καθώς και τις ανάγκες του ρεπερτορίου του Θ.Ο.Κ. της επόμενης θεατρικής περιόδου, που είχε εισηγηθεί πρόσφατα το Διοικητικό Συμβούλιο, έκανε τις σχετικές συστάσεις της οι οποίες καταγράφτηκαν στα πρακτικά.

Τέλος η Καλλιτεχνική Επιτροπή με βάση τις κρίσεις της και έχοντας υπόψη τις ανάγκες του ρεπερτορίου του ΘΟΚ για την επόμενη θεατρική περίοδο, αποφάσισε τα πιο κάτω:

(α) Να εισηγηθεί στο Διοικητικό Συμβούλιο την επαναπρόσληψη στο ΘΟΚ σαν τακτικών ηθοποιών για την περίοδο 1988/89 των 19 εσωτερικών ηθοποιών που αναφέρονται στην παρ. (α) Α/Α των πρακτικών της, μεταξύ των οποίων είναι τα 14 ενδιαφερόμενα μέρη - εσωτερικοί ηθοποιοί, τους οποίους βρίσκει ότι υπερτερούν σε καλλιτεχνική ικανότητα και απόδοση από τους τρεις επίσης εσωτερικούς αιτητές ηθοποιούς Ανδρέα Μαραγκό, Ανδρέα Μουσουλιώτη και Φλωρεντία Δημητρίου, οι οποίοι έχουν κριθεί ως "μέτριοι" ηθοποιοί και γι' αυτό δεν συστήνονται για επαναπρόσληψη στο ΘΟΚ, καθώς και από όλους τους εξωτερικούς ηθοποιούς (εκτός από τους τρεις ηθοποιούς που αναφέρονται στην υποπαράγραφο (β) πιο κάτω, οι οποίοι προκρίνονται για πρόσληψη στο ΘΟΚ).

(β) Να εισηγηθεί την πρόσληψη στο ΘΟΚ ως τακτικών ηθοποιών για την περίοδο 1988/89 τριών από τους εξωτερικούς αιτητές ηθοποιούς, των Νίκου Χαραλάμπους, Μαρίας Μίχα-Χαραλάμπους και Γιώργου Τσιάκκα, τους οποίους βρίσκει να υπερτερούν των μη προκριθέντων εσωτερικών και εξωτερικών ηθοποιών.

(γ) Να μην εισηγηθεί την επαναπρόσληψη του αιτητή Α. Μαραγκού που κρίθηκε σαν "μέτριος" ηθοποιός με άλλους δυο εσωτερικούς αιτητές ηθοποιούς.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού επιλήφθηκε του θέματος της πλήρωσης των θέσεων στη Συνεδρίαση του Αρ. 237, με ημερ. 28.6.88 (Παράρτημα 8). Κατ' αρχήν κατατέθηκε ενώπιον του Συμβουλίου κατάσταση των ηθοποιών εσωτερικών και εξωτερικών, τα πρακτικά της συνεδρίας της Καλλιτεχνικής Επιτροπής και τα εγκεκριμμένα Σχέδια Υπηρεσίας των θέσεων Ηθοποιών, που είναι θέσεις Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, εκτός από τη θέση Ηθοποιού Β' που είναι θέση Πρώτου Διορισμού. Ακολούθως, το Συμβούλιο άκουσε το Διευθυντή του Οργανισμού, ο οποίος διάβασε την υπηρεσιακή έκθεση του ημερ. 21.6.88 με αρ. Φακέλου 25/71/Β/1 για τον καθένα από τους 22 εσωτερικούς ηθοποιούς (Παράρτημα 5) και έχοντας υπόψη το εγκριθέν ρεπερτόριο της θεατρικής περιόδου 88/89, την έκθεση του Διευθυντή και τη γνώμη της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, την καλλιτεχνική ικανότητα και πείρα του καθενός, καθώς και τη χρησιμότητά του στον Οργανισμό, αξιολόγησε τον κάθε ηθοποιό ξεχωριστά όπως φαίνεται στη σελ. 3 των πρακτικών της και αποφάσισε σχετικά. Ειδικά για τον αιτητή Ανδρέα Μαραγκό, το απόσπασμα από τα πρακτικά (Α/Α 12 του μέρους Α') αναφέρει τ' ακόλουθα:

"12. Ανδρέας Μαραγκός, Ανώτερος Ηθοποιός

Το Διοικητικό Συμβούλιο υιοθετεί, κατά πλειοψηφία, (διαφωνούντος του κ. Π. Περσιάνη για τους λόγους που αναφέρονται πιο κάτω) την γνώμη της Καλλιτεχνικής Επιτροπής η οποία έκρινε, κατά πλειοψηφία, τον πιο πάνω ηθοποιό ως "μέτριο" ηθοποιό με εξαίρεση των κ. Σέργη ο οποίος τον εχαρακτήρισε ως "ικανοποιητικό".

Ο κ. Περσιάνης εκφράζει την άποψη ότι με βάση την έκθεση του Διευθυντού δεν δικαιολογείται ούτε ο χαρακτηρισμός του κ. Μαραγκού από την Καλλιτεχνική Επιτροπή ως "μέτριου" ηθοποιού ούτε η εισήγηση της Επιτροπής για μη επαναπρόσληψη του στο ΘΟΚ.

Το Διοικητικό Συμβούλιο αφού,

(α) έλαβε σοβαρά υπόψη την γνώμη της Καλλιτεχνικής Επιτροπής για την μη επαναπρόσληψη στο ΘΟΚ του πιο πάνω ηθοποιού κατά τη νέα θεατρική περίοδο για τους λόγους οι οποίοι εκτίθενται στα πρακτικά της συνεδρίας αρ. 69 της 21.6.1988, και

(β) έλαβε επίσης σοβαρά υπόψη τη συνολική απόδοση του κ. Μαραγκού ως ηθοποιού η οποία κατά την κρίση του Συμβουλίου συνίσταται σε εμφανίσεις μουντές χωρίς ιδιαιτερότητα και αδιάφορες,

αποφασίζει, κατά πλειοψηφία, (διαφωνούντος του κ. Περσιάνη) την μη επαναπρόσληψή του στον ΘΟΚ για την νέα θεατρική περίοδο 1988/89. Το Συμβούλιο θεωρεί ότι ο κ. Μαραγκός μειονεκτεί αισθητά ως ηθοποιός σε καλλιτεχνική ικανότητα έναντι των τριών υποψηφίων αιτητών ηθοποιών (Νίκου Χαραλάμπους, Μαρίας Μίχα και Γιώργου Τσιάκκα) τους οποίους η Καλλιτεχνικη Επιτροπή εισηγείται για πρόσληψη στον ΘΟΚ κατά τη νέα θεατρική περίοδο.

Το Συμβούλιο θεωρεί επίσης ότι ο κ. Μαραγκός μειονεκτεί αισθητά ως ηθοποιός σε καλλιτεχνική ικανότητα και απόδοση έναντι όλων των άλλων εσωτερικών υποψηφίων αιτητών ηθοποιών."

Ακολούθως το Διοικητικό Συμβούλιο αφού άκουσε το Διευθυντή ο οποίος διάβασε από το Φάκελο Αρ. 25/71/Β/1 την έκθεση του ημερ. 21.6.88 για τον καθένα από τους 18 εξωτερικούς ηθοποιούς και αφού συζήτησε την κάθε περίπτωση ξεχωριστά έχοντας υπόψη την καλλιτεχνική ικανότητα, απόδοση και χρησιμότητα του καθενός, καθώς επίσης και τις ανάγκες του ρεπερτορίου της επόμενης θεατρικής περιόδου, έκρινε και αποφάσισε τα εξής:

"(2) Με βάση όλα όσα αναφέρονται στο Β' πιο πάνω για τους υποψήφιους εξωτερικούς αιτητές ηθοποιούς το Διοικητικό Συμβούλιο, με εξαίρεση τη διαφωνία του μέλους κ. Ανδρέα Σπυριδάκη στην περίπτωση του υποψήφιου αιτητού ηθοποιού κ. Νίκου Σιαφκάλη που υποστήριξε την πρόσληψή τους στον ΘΟΚ, υιοθετεί πλήρως την εισήγηση της Καλλιτεχνικής Επιτροπής που αναφέρεται στα πρακτικά της συνεδρίας της αρ. 69 της 21.6.1988 και αποφασίζει την προσφορά διορισμού σαν τακτικών ηθοποιών στο ΘΟΚ κατά τη νέα θεατρική περίοδο 1988/89 στους πιο κάτω εξωτερικούς αιτητές ηθοποιούς, τους οποίους ευρίσκει ότι υπερτερούν αισθητά σε καλλιτεχνική ικανότητα και απόδοση τόσο από τους τρεις (3) μη προκριθέντες για επαναδιορισμό εσωτερικούς αιτητές ηθοποιούς (Ανδρέα Μαραγκό, Ανδρέα Μουσουλιώτη και Φλωρεντία Δημητρίου) όσο και από τους υπόλοιπους δεκαπέντε (15) μη προκριθέντες για πρόσληψη στον ΘΟΚ εξωτερικούς αιτητές ηθοποιούς που αναφέρονται πιο πάνω:

Ονοματεπώνυμο Διορισμός από

1.10.88-30.9.89

1. Νίκος Χαραλάμπους, Ηθοποιός Α'

2. Μαρία Μίχα, Ηθοποιός Α'

3. Γιώργος Τσιάκκας, Ηθοποιός Β'"

Η σχετική απόφαση του καθ' ου η αίτηση κοινοποιήθηκε στον αιτητή Α. Μαραγκό μ' επιστολή του Διευθυντή ημερ. 30.6.88 (τεκμήριο Α στην αίτηση) και στον αιτητή Ν. Σιαφκάλη μ' επιστολή του Διευθυντή ημερ. 2.7.88 (Τεκμήριο Α στην αίτηση). Αμφότερες οι επιστολές είναι του ιδίου περιεχομένου και το σχετικό κείμενο αναφέρει τα εξής:

"Αναφέρομαι στην αίτησή σας για διορισμό στη θέση τακτικού ηθοποιού στο Θ.Ο.Κ. κατά τη νέα θεατρική περίοδο 1988/89 και λυπούμαι να σας πληροφορήσω ότι δεν κατέστη δυνατό να επιλεγείτε."

Εναντίον των πιο πάνω αποφάσεων του καθ' ου η αίτηση, οι αιτητές καταχώρησαν τις παρούσες προσφυγές.

Οι δικηγόροι των αιτητών εγείρουν σωρεία νομικών επιχειρημάτων για να υποστηρίξουν την ακύρωση της επίδικης απόφασης. Θα ασχοληθώ μόνο εκείνα που κατά τη γνώμη μου είναι τα βασικότερα.

Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν διενήργησαν τη νενομισμένη έρευνα ώστε να έχουν σαφή και πλήρη εικόνα της κατάστασης των υποψηφίων. Κι' αυτό γιατί, όπως φαίνεται και από τα πρακτικά της υπόθεσης, δεν είχαν ενώπιόν τους τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους των υποψηφίων και δεν έκαμαν καμιά αναφορά σ' αυτούς. Είμαι της γνώμης πως ο ισχυρισμός αυτός θα πρέπει να επιτύχει, γιατί πράγματι έτσι έχουν τα πράγματα. Οι εμπιστευτικές εκθέσεις υπήρχαν για όλους τους υποψηφίους και αφού υπήρχαν θα έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη. Η έκθεση που ο Διευθυντής είχε ετοιμάσει για τους υποψηφίους αφορούσε μόνο την περίοδο 1987-88. Το γεγονός πως μια θέση είναι πρώτου διορισμού, δεν σημαίνει πως οι εμπιστευτικές εκθέσεις που είναι ένα στοιχείο που φανερώνει την αξία ενός υποψηφίου, πρέπει να παραγνωριστεί.

Στην υπόθεση Δρουσιώτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Β) Α.Α.Δ. 519, που αφορά θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, η Ε.Δ.Υ. κατά τη διαδικασία επιλογής των καταλληλότερων για τη θέση υποψηφίων, διενήργησε συνεντεύξεις με σκοπό να κρίνει την απόδοση των εξωτερικών υποψηφίων οι οποίοι δεν είχαν εμπιστευτικές εκθέσεις και εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων και τις εμπιστευτικές εκθέσεις εκείνων από τους υποψηφίους που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι καταγράφοντας στα πρακτικά τις βαθμολογίες τους για τα τελευταία επτά χρόνια. Για το ενδιαφερόμενο μέρος Παπαμιχαήλ λήφθηκαν υπόψη και οι εξαμηνιαίες εκθέσεις του για τα έτη 1979-1980-1981, όταν υπηρετούσε επί δοκιμασία. Στον ισχυρισμό του αιτητή πως τέτοιες εκθέσεις δεν έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη, το δικαστήριο αποφάνθηκε πως η Επιτροπή δεν έσφαλλε με το να τις λάβει υπόψη "γιατί αυτές απεικονίζουν την αξία τους υπαλλήλου στη δημόσια υπηρεσία" και επικύρωσε τις προσβαλλόμενες αποφάσεις.

Επίσης βλέπε Ιωάννης Ιωνά και Άλλος v. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1775. Στην υπόθεση αυτή που αφορούσε θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής ειπώθηκαν τα ακόλουθα στη σελ. 1792:

"Η Επιτροπή στην έρευνα της για την επιλογή του καταλληλότερου είχε καθήκον να λάβει υπόψη την απόδοση του υποψηφίου δημοσίου υπαλλήλου στην Υπηρεσία. Η Επιτροπή δεν ενήργησε με βάση την πρόνοια του Άρθρου 44(3), που προβλέπει ότι πρέπει να δίδει τη δέουσα βαρύτητα στις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις σε περιπτώσεις προαγωγής.

Η Επιτροπή μπορούσε, εάν είχε στοιχεία ενώπιόν της, να λάβει υπόψη της και την επίδοση άλλου υποψηφίου στην εργασία του εκτός Δημόσιας Υπηρεσίας."

Η απόφαση αυτή τονίζει το καθήκον το οποίο έχει ένα διορίζον όργανο στην προσπάθεια του να επιλέγει τον καταλληλότερο υποψήφιο για μια θέση, να λαμβάνει υπόψη όλα εκείνα τα στοιχεία και όλο το υλικό που θα μπορούσε να τη βοηθήσει στη διαμόρφωση ορθής κρίσης. "Η Επιτροπή στην έρευνα της είχε καθήκον να λάβει υπόψη την απόδοση του υποψηφίου δημοσίου υπαλλήλου στην Υπηρεσία". Κι' αυτή η απόδοση μπορεί να εξακριβωθεί από τις εμπιστευτικές εκθέσεις που αποτελούν στοιχείο προσδιοριστικό αξίας. Πόσο μάλλον στην υπό εξέταση περίπτωση όπου όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι, ή τουλάχιστον οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη, διέθεταν τέτοιες εκθέσεις και προσωπικούς φακέλους. Στους σχετικούς φακέλους της υπόθεσης (βλ. φακέλους ΠΗ/48/1, ΠΗ48, 25/1971/Β, 25/1971/Β/1) υπάρχει σωρεία θεατρικών κριτικών και άλλο υλικό το οποίο δεν θα' πρεπε να είχε παραγνωριστεί. Η αναφορά στους φακέλους αυτούς δεν θα παραβίαζε την αρχή της ισότητας ούτε είναι ανεπίτρεπτη, για το λόγο ότι οι θέσεις αφορούσαν πρώτο διορισμό, αφού όλοι οι υποψήφιοι διέθεταν εκθέσεις, αλλά κι αν ακόμη ορισμένοι δεν διέθεταν θα ήταν άδικο γι' αυτούς τους υποψηφίους που διέθεταν να μην ληφθούν υπόψη. Ευρίσκω πως το Διοικητικό Συμβούλιο δεν διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα για να εξακριβώσει την καταλληλότητα των υποψηφίων για τη θέση, έλαβε υπόψη του ανεπαρκή στοιχεία και δεν έλαβε υπόψη του στοιχεία υπαρκτά, ενήργησε δε δέσμια της κρίσης της Καλλιτεχνικής Επιτροπής.

Υπάρχει όμως ακόμη ένας σοβαρός λόγος ο οποίος οδηγεί σε ακυρότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, που αφορά τη Συλλογική Σύμβαση μεταξύ ΘΟΚ και ΕΗΚ.

Ο δικηγόρος του αιτητή στην προσφυγή 731/88 Ανδρέα Μαραγκού, εισηγείται πως η προσβαλλόμενη πράξη είναι αποτέλεσμα εσφαλμένης εφαρμογής του Νόμου, Κανονισμών και διαδικασίας. Οι καθ' ων η αίτηση έλαβαν υπόψη τους εσφαλμένα και μη νόμιμα στοιχεία και παρέλειψαν να λάβουν υπόψη ουσιώδη στοιχεία σχετικά με τη θέση που είναι η καλλιτεχνική ικανότητα, η πείρα, τα προσόντα και η ευδόκιμη υπηρεσία των υποψηφίων. Κατά συνέπεια, η απόφαση λήφθηκε κατά κατάχρηση εξουσίας.

Σχετικά με τον ισχυρισμό τούτο ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρει τ' ακόλουθα: Σύμφωνα με τον Κανονισμό 8 της Κ.Δ.Π. 229/74 τα προσόντα για διορισμό σε θέση του ΘΟΚ είναι τα ακόλουθα:

"8. Ουδείς διορίζεται εις οργανικήν θέσιν εκτός εάν:

(α) κατέχη τα απαιτούμενα διά την θέσιν προσόντα·

(β) είναι καλού χαρακτήρος·

(γ) δεν κατεδικάσθη δι' αδίκημα ενέχον έλλειψιν τιμιότητος ή ηθικήν αισχρότητα·

(δ) δεν απελύθη εκ της υπηρεσίας του Οργανισμού διά πειθαρχικόν αδίκημα σοβαράς φύσεως·

(ε) απολαύη υγείας δεόντως πιστοποιουμένης υπό ιατρού·

(στ) είναι πολίτης της Δημοκρατίας:"

Σύμφωνα με τον Κανονισμό 6(2) των εν λόγω Κανονισμών, τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στη θέση ηθοποιού καθορίζονται από το Διοικητικό Συμβούλιο. Τα σχέδια υπηρεσίας για τις επίδικες θέσεις Ηθοποιού Α, Ανώτερου Ηθοποιού και Πρώτου Ηθοποιού, επισυνάφθηκαν στη γραπτή αγόρευση του αιτητή σαν Επισύναψη 1, 2 και 3 αντίστοιχα. Τα προσόντα που τα πιο πάνω Σχέδια Υπηρεσίας καθορίζουν είναι τα ακαδημαϊκά, η μεγάλη πείρα ή προϋπηρεσία (6 έτη τουλάχιστον για θέση Ηθοποιού Α, 5 έτη τουλάχιστο για θέση Ανώτερου Ηθοποιού και 4 έτη τουλάχιστον για θέση Πρώτου Ηθοποιού), η αποδεδειγμένη καλλιτεχνική ικανότητα και η ευδόκιμη προϋπηρεσία σε ορισμένη θέση. Τόσο η Καλλιτεχνική Επιτροπή όσο και το Διοικητικό Συμβούλιο όφειλαν να λάβουν υπόψη τους μόνο τα πιο πάνω προσόντα των Σχεδίων Υπηρεσίας. Αντίθετα όμως, οι καθ' ων η αίτηση κατά τη λήψη της απόφασης τους έλαβαν υπόψη άλλα κριτήρια και στοιχεία που δεν προέρχονταν από Κανονισμούς και Σχέδια Υπηρεσίας, αλλά από το κείμενο Συλλογικής Σύμβασης που υπογράφτηκε μεταξύ ΘΟΚ και ΕΗΚ στις 20.1.88 και το οποίο ουδέποτε ενσωματώθηκε σε οποιοδήποτε Κανονισμό του ΘΟΚ. Τα κριτήρια αυτά λήφθηκαν σοβαρά υπόψη τόσο από την Καλλιτεχνική Επιτροπή όσο και από το Διοικητικό Συμβούλιο και επηρέασαν ουσιαστικά την κρίση του Διοικητικού Συμβουλίου στο σχηματισμό της επίδικης απόφασης. Ο δικηγόρος του αιτητή παραπέμπει σε σχετικά αποσπάσματα από τα πρακτικά με σκοπό να αποδείξει τον ισχυρισμό αυτό, όπως για παράδειγμα, στο Παράρτημα 2 της ένστασης σελ. 1 όπου αναφέρεται ότι κατατέθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο σημείωμα του Διοικητικού Γραμματέα, το οποίο είχε ως ακολούθως:

"Αναφέρεται σχετικά στο Συμβούλιο ότι, επειδή σύμφωνα με την παράγραφο (δ) του άρθρου 1(1) της συμφωνίας μεταξύ του ΘΟΚ και της ΕΗΚ που καθορίζει τη διαδικασία τερματισμού ή μη ανανεώσεως της Συμβάσεως Ηθοποιού, "κατά την εξέταση των αιτήσεων των ηθοποιών για την ανασύσταση του θιάσου λαμβάνονται υπόψη τα προσόντα τους, η καλλιτεχνική τους αξία, η επαγγελματική τους ευσυνειδησία και πείρα, η χρησιμότητά τους, η απόδοση τους ιδιαίτερα κατά την προηγούμενη θεατρική περίοδο και τυχόν υπηρεσιακές εκθέσεις που τους αφορούν, ως και κατά κύριο λόγο οι ανάγκες του ρεπερτορίου της επόμενης θεατρικής περιόδου", θα πρέπει κανονικά ο καταρτισμός του ρεπερτορίου του Οργανισμού για τη νέα θεατρική περίοδο 1988/89 να προηγηθεί από την ανασύσταση του θιάσου."

Επίσης στο Παράρτημα 7, στη συνεδρία της Καλλιτεχνικής Επιτροπής σελ. 3, 6, όπου αναφέρεται πως η Καλλιτεχνική Επιτροπή έκρινε τους εσωτερικούς ηθοποιούς λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, "την καλλιτεχνική τους ευσυνειδησία", "τη χρησιμότητά τους στον Οργανισμό" και τους εξωτερικούς ηθοποιούς λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, "την καλλιτεχνική τους ευσυνειδησία", "τη χρησιμότητά τους στον Οργανισμό" και "τις ανάγκες του ρεπερτορίου του ΘΟΚ της επόμενης θεατρικής περιόδου", στοιχεία δηλαδή ξένα προς τα Σχέδια Υπηρεσίας και τους Κανονισμούς. Επίσης στη συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου (Παράρτημα 8, σελ. 3) όπου αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:

"Ακολούθως το Συμβούλιο έχοντας υπόψη το εγκριθέν ρεπερτόριο της επόμενης θεατρικής περιόδου, την έκθεση του Διευθυντού και την γνώμη της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, την καλλιτεχνική ικανότητα και πείρα του κάθε ενός από τους πιο πάνω ηθοποιούς ως και την χρησιμότητά τους στον Οργανισμό, αποφασίζει για τον κάθε ένα ξεχωριστά ως ακολούθως:"

Στο ίδιο Παράρτημα, σελ. 13 και 14, αναφέρθηκε ότι τα δυο ενδιαφερόμενα μέρη-εξωτερικοί υποψήφιοι, Νίκος Χαραλάμπους και Μαρία Μίχα, διορίστηκαν "και επειδή θεωρούνται χρήσιμοι στον Οργανισμό", κριτήριο το οποίο προέρχεται από το περιεχόμενο της προαναφερθείσης Συλλογικής Σύμβασης και που δεν αποτελεί προσόν προβλεπόμενο ούτε από τα Σχέδια Υπηρεσίας, ούτε από τους Κανονισμούς.

Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, απαντώντας στον πιο πάνω ισχυρισμό, αναφέρει πως στις προσλήψεις όπως και στον καθορισμό του δραματολογίου, η γνώμη της Καλλιτεχνικής Επιτροπής έχει βαρύνουσα σημασία. Άρα η αναφορά σε στοιχεία ανάλογα με αυτά που πρόβλεπε η Συλλογική Σύμβαση δεν σημαίνει και εισαγωγή νέων ή ασχέτων στοιχείων κρίσης, αλλά απλώς έρευνα των συγκεκριμμένων αναγκών σε ηθοποιούς βάσει του εγκριθέντος δραματολογίου που είχε ήδη καθοριστεί.

Έχει επανειλημμένα νομολογηθεί ότι μια συλλογική σύμβαση δεν δημιουργεί δικαιώματα Δημοσίου Δικαίου. (Βλ. Damianos and Another v. C.B.C. (1987) 3(B) C.L.R. 848, Panayi and Others v. Cyprus Telecommunications Authority (1987) 3(B) C.L.R. 889, Mavrommatis and Others v. Land Consolidation Authority and Another (1984) 3(B) C.L.R. 1006, στη σελ. 1022, όπου ειπώθηκαν τ' ακόλουθα:

"In Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027, at p. 1032, a Full Bench case, the Court in dealing with a collective agreement between a trade union and the Cyprus Broadcasting Corporation had this to say:-

"In our judgment, the provisions of a collective agreement lack the force of law in that, unless adopted as part of the regulations of a public body, they have no application in the domain of public law".

Rights in the domain of public law are derived from the Constitution, the statute laws and the subsidiary legislation made thereunder. (See further Paphitis and Others v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 255, at p. 261).

A collective agreement is distinguished from a "public contract" as this expression is used in the U.S.A. and adopted in the Republic v. Menelaou (1982) 3 C.L.R. 419, at p. 431."

Είναι η γνώμη μου πως τα κριτήρια που προέρχονταν από το κείμενο της Συλλογικής Σύμβασης, όπως εξετέθηκαν πιο πάνω (ανάγκες του ρεπερτορίου της επόμενης θεατρικής περιόδου) αλλά και οι συγκεκριμμένες αναφορές στα πρακτικά στη συλλογική σύμβαση, δείχνουν πως αυτή συνέτεινε τα μέγιστα στη διαμόρφωση κρίσης σχετικά με την καταλληλότητα των υποψηφίων από μέρους του διορίζοντος οργάνου.

Καταλήγοντας στα πιο πάνω συμπεράσματα δεν κρίνω σκόπιμο να υπεισέλθω στους υπόλοιπους λόγους ακυρότητας.

Για τους πιο πάνω λόγους ευρίσκω πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση πάσχει και κατά συνέπεια ακυρούται.

Δεν επιδικάζονται έξοδα.

Oι προσφυγές επιτυγχάνουν χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία