|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 1387
24 Απριλίου, 1990
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΘΕΩΡΗ ΠΥΡΙΛΛΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 899/89).
Aίτηση Aκυρώσεως — Έννομο Συμφέρον — Aπώλεια — Aποδοχή — Πότε αποτελεί κώλυμα για την άσκηση προσφυγής — Aποδοχή δεν στοιχειοθετήθηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Aκίνητη Iδιοκτησία — Tίτλος — Διαχωρισμός — Έκδοση πιστοποιητικού ιδιοκτησίας — Συνέπειες ως προς την εξουσία διαθέσεως — Περιστάσεις παράβασης των σχετικών προνοιών στην κριθείσα περίπτωση.
O αιτητής προσέφυγε κατά της άρνησης εγγραφής κτημάτων του επ' ονόματι των παιδιών του παρόλο που ο ίδιος επιθυμούσε και είχε τις προϋποθέσεις να τους τα μεταβιβάσει.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Σύμφωνα με τη Nομολογία, ένα πρόσωπο κωλύεται να καταχωρήσει προσφυγή όταν έχει δεχθεί την προσβαλλόμενη απόφαση με την ελεύθερη βούλησή του και χωρίς οποιεσδήποτε επιφυλάξεις (free and unreservedly) (Bλ. Papadopoullou and Another v. C.B.C. (1987) 3 C.L.R. 1685). Στην προκειμένη περίπτωση, κάθε άλλο παρά η αποδοχή του αιτητή ήταν με την ελεύθερη βούλησή του και χωρίς επιφυλάξεις. Σύμφωνα με τη μαρτυρία ο αιτητής αφού ταλαιπωρήθηκε επ' αρκετόν από τις αρμόδιες αρχές, στο τέλος, σε στιγμή απογνώσεως, συγκατατέθηκε να δεχτεί να στείλει την υπόθεση στο Tμήμα Aναπτύξεως Yδάτων, για να του δώσουν τους τίτλους όπως του είχαν υποσχεθεί.
Περαιτέρω, η αποδοχή του αιτητή για την εξέταση του νερού της διάτρησης, κατά πόσον είναι κατάλληλο και ικανοποιητικό, δεν έχει καμιά νομική ισχύ, διότι σύμφωνα με το Nόμο, του είχαν εκδοθεί πιστοποιητικά διαχωρισμού των 24 αγροτεμαχίων.
2. Aναφορικά με την ουσία της προσφυγής, είναι εμφανές ότι η αρμόδια Aρχή, ενήργησε βάσει του Άρθρου 27(1) του Kεφ. 224 και του Nόμου 55/75, εξέδωσε πιστοποιητικό διαχωρισμού που στην ουσία είναι τίτλοι ιδιοκτησίας επ' ονόματι του αιτητή, των 24 αγροτεμαχίων, και αυθαιρέτως ο Διευθυντής του Kτηματολογίου αρνήθηκε τη μεταβίβαση των 15 τεμαχίων επ' ονόματι των τέκνων του αιτητή.
H πράξη των καθ' ων η αίτηση να αρνηθούν τη μεταβίβαση, συνιστά παράβαση του Άρθρου 27(1) του Kεφ. 224 και του Nόμου 55/75, διότι ο Διευθυντής του Kτηματολογίου ενέκρινε το διαχωρισμό στις 9/6/1989, και το Eπαρχιακό Kτηματολόγιο Aμμοχώστου, στις 9/9/1989 αποδέχτηκε την καταχώρηση συμβάσεων αναφορικά με 6 από τα τεμάχια, σύμφωνα με το Νόμο 55/75 και περιπλέον, στις 31 Aυγούστου 1989, το Eπαρχιακό Kτηματολόγιο Aμμοχώστου, εξέδωσε πιστοποιητικό έρευνας (Search), με το οποίο πληροφορούσαν τον αιτητή, ότι πράγματι, τα τεμάχια αυτά καταχωρήθηκαν επ' ονόματί του. Tο μόνο που είχε εναπομείνει, ήταν να γίνει ενημέρωση του επίσημου σχεδίου στο Xωρομετρικό Tμήμα του Kτηματολογίου, το οποίο είναι εσωτερική διευθέτηση του Kτηματολογίου, άσχετα με την έκδοση τίτλου.
Eίμαι της γνώμης, ότι εφόσον οι καθ' ων η αίτηση δέχθηκαν ότι ο αιτητής δικαιούτο στην έκδοση των σχετικών πιστοποιητικών ιδιοκτησίας, οι καθ' ων η αίτηση, δεν δικαιούντο να εγείρουν θέμα υπάρξεως ή μη ικανοποιητικής ποσότητας νερού, για αρδευτικούς σκοπούς για τα τεμάχια αυτά, και οι καθ' ων η αίτηση δεν είχαν δικαίωμα να αρνηθούν τη μεταβίβαση στις 21/10/89, των 15 τεμαχίων του κτήματος του αιτητή στην Aγία Nάπα επ' ονόματι των παιδιών του, εφόσον ο αιτητής διέθετε όλα τα αναγκαία στοιχεία για τη μεταβίβαση των πιο πάνω τεμαχίων.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Papadopoullou and Another v. Cyprus Broadcasting Corporation (1987) 3(C) C.L.R. 1685.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Kτηματολογίου Aμμοχώστου με την οποία αρνήθηκε την εγγραφή δια δηλώσεως καταθέσεως συμβάσεως ορισμένων τεμαχίων του Φ/Σχ. 43/17 στο Παραλίμνι επ' ονόματι της Xρυστάλλας, Mαλάμως και Θεόδωρου Πυρίλλη από το Παραλίμνι.
Λ. Κληρίδης και Ν. Τορναρίτης, για τον Αιτητή.
Κλ. Θεοδούλου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KOYPPHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή, ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο, τις ακόλουθες θεραπείες:
"(1) Δήλωσιν του Δικαστηρίου, ότι η απόφασις του Διευθυντού του Κτηματολογίου Αμμοχώστου ήτις εκοινοποιήθη εις τον αιτητήν κατά ή περί την 21/10/89 διά της οποίας ούτος ηρνήθη την εγγραφήν διά δηλώσεως καταθέσεως συμβάσεως των τεμ. 13,19,22,30 και 33 του φύλλου σχεδίου 43/17 εις την τοποθεσίαν Μαζέρη του Κούκου, εις Παραλίμνι επ' ονόματι της Χρυστάλλας Πυρίλλη, και των τεμ. 14,18,21,29 και 32 εις Παραλίμνι επ' ονόματι της Μαλάμως Πυρίλλη και των τεμ. 20,23,25,31,34 επ' ονόματι του Θεόδωρου Πυρίλλη εις Παραλίμνι, κηρυχθεί άκυρη και εστερημένη οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
(2) Δήλωσιν του Δικαστηρίου, ότι η παράλειψις του Διευθυντού του Κτηματολογίου Αμμοχώστου η οποία ελήφθη την 21/10/89 να εγγράψη διά δηλώσεως καταθέσεως συμβάσεως των άνω τεμαχίων έδει να μη εγένετο και ότι παρελείφθη δέον όπως εκτελεσθή."
Τα γεγονότα σε συντομία, είναι τα εξής:- Ο αιτητής ήταν ο ιδιοκτήτης δύο τεμαχίων γης στην Αγία Νάπα, με αρ. Τεμάχιον 11, Φ/Σχ 43/17 εκτάσεως 1-6-818 τ.μ και με αρ. Τεμάχιον 12, Φ/Σχ. 43/17 εκτάσεως 1-5-766 τ.μ..
Τα δύο αυτά κτήματα, έχουν προκύψει από διαχωρισμό του αρχικού τεμαχίου με αριθμό 3.19, μετά τη δημιουργία δημόσιου δρόμου από το Συμβούλιο Βελτιώσεως Αγίας Νάπας. Η αίτηση έγινε από το Συμβούλιο Βελτιώσεως Αγίας Νάπας και ο διαχωρισμός εξετάστηκε με το φάκελο Α88/82 του Επαρχιακού Κτηματολογίου Αμμοχώστου. Ο ιδιοκτήτης Αναστάσης Θεωρή Πυρίλλη, συγκατατέθηκε στον πιο πάνω διαχωρισμό και τα δύο νέα τεμάχια 11 και 12, καταχωρήθηκαν στο όνομά του, στις πρόχειρες καταστάσεις του Επαρχιακού Κτηματολογίου Αμμοχώστου.
Στις 9/12/1988, κατατέθηκε στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου, αίτηση από τον αιτητή, για διαχωρισμό των δύο πιο πάνω κτημάτων σε 24 τεμάχια, 12 για κάθε κτήμα, όπως φαίνονται στο σχέδιο που επισυνάπτεται ως Παράρτημα "Α".
Το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου, προχώρησε με το φάκελο Α408/88, στην εξέταση της αίτησης του διαχωρισμού και σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 27(1)(β) του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (διακατοχή, εγγραφή και εκτίμηση) Νόμος Κεφ. 224. Αφού εξετάστηκε επί επαρχιακού επιπέδου, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ζήνωνος Λάμπρου, Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Αμμοχώστου, για το διαχωρισμό των δύο κτημάτων, σύμφωνα με την αίτηση σε 24 νέα τεμάχια και αφού ο υπάλληλος του Κτηματολογίου ικανοποιήθηκε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση των σχετικών συμβάσεων, στάληκε η υπόθεση στο Διευθυντή για έγκριση, σύμφωνα με το άρθρο 27 του Κεφ. 224. Ο Διευθυντής, στις 9/6/1989, ενέκρινε το διαχωρισμό, και το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου, προχώρησε στην καταχώρηση αυτού του διαχωρισμού, στα πρόχειρα μητρώα τα οποία τηρούν στην Επαρχία Αμμοχώστου, διότι, όπως είναι γνωστό, τα κτηματικά μητρώα κατακρατούνται από τους Τούρκους. Τον ίδιο μήνα, προέβηκαν στην έκδοση των σχετικών συμβάσεων αντί τίτλων, διότι συμφώνως της σχετικής νομοθεσίας, ο περί Μεταβιβάσεως Ακινήτων (προσωριναί διατάξεις) Νόμος του 1975, (Νόμος 55/75), δεν εκδίδονται τίτλοι, αλλά συμβάσεις (Βλ. Τεκμήριο 2).
Στις 31/8/1989, ο αιτητής ζήτησε πιστοποιητικό έρευνας (search), και το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου, εξέδωσε πιστοποιητικό έρευνας με το οποίο πληροφορούσε τον αιτητή, ότι πράγματι τα τεμάχια αυτά, καταχωρήθηκαν επ' ονόματί του. (Βλ. Τεκμήριο 3).
Ο αιτητής στις 9/9/89, μεταβίβασε επ' ονόματι των τέκνων του, έξι από τα τεμάχια τα οποία διαχώρισε και όταν ο αιτητής στις 21/10/89 παρουσιάστηκε στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου και ζήτησε να καταθέσει, δυνάμει των προνοιών του Νόμου 55/75, δηλώσεις καταθέσεων συμβάσεως δωρεάς, προς τα παιδιά του, για ακόμη 15 τεμάχια, οι δηλώσεις δεν έγιναν δεκτές από τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό, διότι ο αιτητής δε συμμορφώθηκε με το περιεχόμενο της επιστολής που του στάληκε στις 11/9/1989.
Με την επιστολή ημερομηνίας 11/9/1989 (Παράρτημα "Β"), ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός, ειδοποίησε τον αιτητή, να προσκομίσει πιστοποιητικό από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, σχετικά με την επάρκεια νερού σε ποσότητα και ποιότητα, αναφορικά με τα πιο πάνω τεμάχια. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Αμμοχώστου, Ζήνωνα Λάμπρου, η επιστολή αυτή, στάληκε στον αιτητή, γιατί πήρε σχετικές οδηγίες από το Διευθυντή του Κτηματολογίου, να σταματήσει όλες τις υποθέσεις που αφορούσαν διαχωρισμό, σύμφωνα με το άρθρο 27(1)(β) του Κεφ. 224. Με ένα σχετικό σημείωμα του Διευθυντή, το οποίο γράφτηκε στις 5/9/1989, έδινε οδηγίες στο μάρτυρα, να ζητήσει από τον αιτητή, να προσκομίσει πιστοποιητικό από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, σχετικά με την ποσότητα και την ποιότητα του νερού.
Σύμφωνα με τον ισχυρισμό των καθ'ων η αίτηση, στις 23/10/1989, μετά από σχετική συγκατάθεση του αιτητή, η υπόθεση του διαχωρισμού, στάληκε στο Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, για τις απόψεις του, κατά πόσον το νερό της διάτρησης θεωρείται κατάλληλο και ικανοποιητικό για άρδευση των κτημάτων που θα προκύψουν από το διαχωρισμό, και ότι οι απόψεις του Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων αναμένονται. Αλλά, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Χριστόδουλου Μαρκίδη που είναι Λειτουργός Διακατοχής στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος Κτηματολογίου, ο αιτητής ενώ βρισκόταν στους διαδρόμους του Υπουργείου Εσωτερικών, κατά τη διάρκεια μιας σύσκεψης και γενικής συζήτησης πάνω στο θέμα, ακούστηκε να λέει: "Επιτέλους να δεχτώ να στείλω την υπόθεση στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, γιατί μου είπε ο Γενικός, ότι αν τη στείλω θα μου δώσουν τα κοτσιάνια".
Θα εξετάσω πρώτα το νομικό ισχυρισμό των καθ'ων η αίτηση, ότι ο αιτητής κωλύεται να προχωρήσει στην παρούσα προσφυγή, επειδή έχει δεχτεί την προσβαλλόμενη απόφαση, όταν συγκατατέθηκε όπως ο Διευθυντής του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, εξετάσει κατά πόσον το νερό της διάτρησης, θεωρείται κατάλληλον και ικανοποιητικό για άρδευση των κτημάτων που θα προκύψουν από το διαχωρισμό.
Σύμφωνα με τη Νομολογία, ένα πρόσωπο κωλύεται να καταχωρήσει προσφυγή όταν έχει δεχθεί την προσβαλλόμενη απόφαση με την ελεύθερη βούλησή του και χωρίς οποιεσδήποτε επιφυλάξεις (free and unreservedly). (Βλ. Papadopoullou and Another v. C.B.C. (1987) 3 C.L.R. 1685). Στην προκειμένη περίπτωση, κάθε άλλο παρά η αποδοχή του αιτητή ήταν με την ελεύθερη βούλησή του και χωρίς επιφυλάξεις. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Χριστόδουλου Μαρκίδη, ο αιτητής αφού ταλαιπωρήθηκε επ' αρκετόν από τις αρμόδιες αρχές, στο τέλος, σε στιγμή απογνώσεως, συγκατατέθηκε να δεχτεί να στείλει την υπόθεση στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, για να του δώσουν τους τίτλους όπως του είχαν υποσχεθεί.
Περαιτέρω, η αποδοχή του αιτητή για την εξέταση του νερού της διάτρησης, κατά πόσον είναι κατάλληλο και ικανοποιητικό, δεν έχει καμιά νομική ισχύ, διότι σύμφωνα με το Νόμο, του είχαν εκδοθεί πιστοποιητικά διαχωρισμού των 24 αγροτεμαχίων. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός των καθ'ων η αίτηση ότι ο αιτητής κωλύεται να προχωρήσει στην παρούσα προσφυγή, επειδή έχει δεχθεί την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Αναφορικά με την ουσία της προσφυγής, είναι εμφανές ότι η αρμόδια Αρχή, ενήργησε βάσει του άρθρου 27(1) του Κεφ. 224 και του Νόμου 55/75, εξέδωσε πιστοποιητικά διαχωρισμού που στην ουσία είναι τίτλοι ιδιοκτησίας επ'ονόματι του αιτητή, των 24 αγροτεμαχίων, και αυθαιρέτως ο Διευθυντής του Κτηματολογίου αρνήθηκε τη μεταβίβαση των 15 τεμαχίων επ'ονόματι των τέκνων του αιτητή.
Η πράξη των καθ' ων η αίτηση να αρνηθούν τη μεταβίβαση, συνιστά παράβαση του άρθρου 27(1) του Κεφ. 224 και του Νόμου 55/75, διότι ο Διευθυντής του Κτηματολογίου ενέκρινε το διαχωρισμό στις 9/6/1989, και το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου κατεχώρησε το διαχωρισμό στα μητρώα του Κτηματολογίου. Πρέπει να σημειωθεί, ότι το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου, στις 9/9/1989 αποδέχτηκε την καταχώρηση συμβάσεων αναφορικά με 6 από τα τεμάχια, σύμφωνα με το Nόμο 55/75 και περιπλέον, στις 31 Αυγούστου 1989, το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμοχώστου, εξέδωσε πιστοποιητικό έρευνας (Search), με το οποίο πληροφορούσαν τον αιτητή, ότι πράγματι, τα τεμάχια αυτά καταχωρήθηκαν επ'ονόματί του. Το μόνο που είχε εναπομείνει, ήταν να γίνει ενημέρωση του επίσημου σχεδίου στο Χωρομετρικό Τμήμα του Κτηματολογίου, το οποίο είναι εσωτερική διευθέτηση του Κτηματολογίου, άσχετα με την έκδοση τίτλου.
Είμαι της γνώμης, ότι εφόσον οι καθ' ων η αίτηση δέχθηκαν ότι ο αιτητής δικαιούτο στην έκδοση των σχετικών πιστοποιητικών ιδιοκτησίας, οι καθ'ων η αίτηση, δε δικαιούντο να εγείρουν θέμα υπάρξεως ή μη ικανοποιητικής ποσότητας νερού, για αρδευτικούς σκοπούς για τα τεμάχια αυτά, και οι καθ' ων η αίτηση δεν είχαν δικαίωμα να αρνηθούν τη μεταβίβαση στις 21/10/89, των 15 τεμαχίων του κτήματος του αιτητή στην Αγία Νάπα επ'ονόματι των παιδιών του, εφόσον ο αιτητής διέθετε όλα τα αναγκαία στοιχεία για τη μεταβίβαση των πιο πάνω τεμαχίων.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα σε βάρος των καθ' ων η αίτηση.
Τα έξοδα να υπολογισθούν απο τον Πρωτοκολλητή.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.