|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 1314
12 Απριλίου, 1990
[Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Πρόεδρος]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
v.
1. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ
ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
Καθ' ων η αίτηση.
(Yποθέσεις Αρ. 215/87, 282/87, 304/87, 305/87).
Δημόσιοι Yπάλληλοι — Σχέδια υπηρεσίας — Eρμηνεία και εφαρμογή — Επέμβαση του Δικαστηρίου μόνο όταν η ερμηνεία δεν είναι εύλογη υπό τις περιστάσεις.
Λέξεις και Φράσεις — "Yπηρεσία" σε αντιδιαστολή προς "πείρα" — Έννοια από τη νομολογία — Περιστάσεις μη στοιχειοθέτησης υπηρεσίας στην κριθείσα περίπτωση, όπου απαιτείται υπηρεσία σε οργανική θέση.
Aίτηση ακυρώσεως — Έννομο συμφέρον — Yπάλληλοι — Δεν υφίσταται, προς προσβολή διορισμού, σε περίπτωση μη κατοχής προσόντων απαιτουμένων από το σχέδιο υπηρεσίας.
Δημόσιοι Yπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Bαρύτητα — Yποχρέωση αιτιολόγησης της παραγνώρισής τους — Παραγνώριση των συστάσεων δε σημαίνει ότι αυτές δόθηκαν κατά πλάνη περί τα πράγματα.
Δημόσιοι Yπάλληλοι — Eμπιστευτικές εκθέσεις — Aξιολογών λειτουργός — Δε χρειάζεται να είναι ο αμέσως ανώτερος του αξιολογούμενου υπάλληλου — Αρκεί να έχει επαρκή γνώση της εργασίας του υπαλλήλου — Η γνώση δεν πρέπει απαραιτήτως να είναι εξ ολοκλήρου άμεση — Δύναται εν μέρει να προέρχεται από πληροφορίες.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Εγκύκλιος 491/79 — Σχόλια προσυπογράφοντος δε σημαίνουν οπωσδήποτε διαφωνία του.
Oι αιτητές προσέβαλαν την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών σε Eπιθεωρητές Λογαριασμών στο Γενικό Λογιστήριο, αντί των ιδίων.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Υπό κανονικές συνθήκες το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας, εκτός εάν η ερμηνεία που δόθηκε σ' αυτά από την Αρμοδία Αρχή δεν ήταν εύλογη και λογικά επιτρεπτή κάτω από τις περιστάσεις. Στην προκείμενη περίπτωση οι πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας είναι σαφείς, απαιτείται "τριετής τουλάχιστον υπηρεσία εις την θέσιν του Λογιστικού Λειτουργού, 1ης τάξεως", δηλαδή απαιτείται υπηρεσία σε συγκεκριμένη θέση.
2. Ο όρος "Υπηρεσία", όπως έχει ερμηνευτεί από το Δικαστήριο προϋποθέτει υπηρεσία σε οργανωτική θέση σε αντιδιαστολή με τον όρο "πείρα" που μπορεί να αποκτηθεί και μόνο από την άσκηση καθηκόντων.
O πρώτος αιτητής προ της 1ης Αυγούστου 1985 σύμφωνα με την πιο πάνω πρόνοια του νόμου δεν κατείχε τη θέση του Λογιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στο Γενικό Λογιστήριο, ούτε μπορεί η υπηρεσία του ως Λογιστικού Λειτουργού στο Τμήμα Αναδασμού, που πρόκειται για διαφορετική θέση σε άλλη υπηρεσία, με διαφορετικά καθήκοντα και μισθοδοτικούς όρους σε σύγκριση με τη θέση του Λογιστικού Λειτουργού στη Δημόσια Υπηρεσία να λογίζεται ως υπηρεσία στη θέση Λογιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στο Γενικό Λογιστήριο.
Για το λόγο αυτό ο αιτητής αυτός δεν πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα από το σχέδιο υπηρεσίας και συνεπώς στερείται εννόμου συμφέροντος να καταχωρήσει την παρούσα προσφυγή η οποία για το λόγο αυτό αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
3. Όπως έχει νομολογηθεί η Επιτροπή δεν είναι υποχρεωμένη να υιοθετήσει τις συστάσεις του Τμηματάρχη εάν θεωρεί ότι υπάρχουν άλλοι πλέον κατάλληλοι υποψήφιοι για διορισμό, ή προαγωγή στη θέση, οφείλει όμως να δώσει ειδική αιτιολογία γιατί παραγνώρισε τις συστάσεις αυτές.
Εξάλλου, οποιαδήποτε παρέκκληση εκ μέρους της Επιτροπής από τις συστάσεις του Τμηματάρχη, είτε εν μέρει ή εξ ολοκλήρου δεν υπονοεί ασυμφωνία ή ασυνέπεια των συστάσεων του αυτών με τις εμπιστευτικές εκθέσεις ούτε αποτελεί λόγο ακυρότητας της απόφασης για πλάνη περί τα πράγματα. Αλλά και στην περίπτωση που οι συστάσεις αυτές όντως είναι πεπλανημένες, το γεγονός ότι η Επιτροπή τις παραγνώρισε αποκλείει την πιθανότητα η Επιτροπή να επηρεάστηκε ή να πλανήθηκε από αυτές.
Στην προκείμενη περίπτωση ουδεμία πλάνη έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει είτε στις συστάσεις του Τμηματάρχη είτε στη απόφαση της Επιτροπής.
4. Ο αξιολογών λειτουργός δεν είναι απαραίτητο να είναι ο αμέσως ανώτερος του υπαλλήλου που αξιολογείται αλλά είναι αρκετό εάν ο αξιολογών λειτουργός έχει επαρκή γνώση της εργασίας ενός υπαλλήλου, η οποία γνώση μπορεί να προέρχεται είτε κατόπιν απευθείας και άμεσης επαφής με τον αξιολογούμενο, είτε αναλόγως της περιπτώσεως μπορεί να προέρχεται σε κάποιο βαθμό από πληροφορίες που δύναται ο αξιολογών λειτουργός να συλλέξει από οποιαδήποτε κατάλληλη πηγή, όπως για παράδειγμα στις περιπτώσεις που οι υπαλλήλοι ενός τμήματος δεν εργάζονται στο ίδιο κτίριο, γραφείο ή πόλη με τον προϊστάμενο αξιολογώντα λειτουργό, αλλά βρίσκονται διασκορπισμένοι σε διαφορετικές πόλεις ή επαρχίες.
5. Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί διαφωνίας του προσυπογράφοντα λειτουργού σχετικά με την αξιολόγηση του αξιολογούντα λειτουργού, για την έκθεση του 1980 δε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι αυτό που ανέφερε στις παρατηρήσεις θα έπρεπε να εκληφθεί ως διαφωνία που του επιβάλλει την υποχρέωση να αλλοιώσει την υφιστάμενη αξιολόγηση όπως προνοεί η Εγκύκλιος του 1979, αλλά ότι ήταν απλή έκφραση της γνώμης του. Συνεπώς η εμπιστευτική έκθεση του 1980 συντάχθηκε νόμιμα και ορθά και σύμφωνα με τη Εγκύκλιο του 1979. Εν πάση περιπτώσει έστω και αν ήθελε θεωρηθεί ότι πιθανόν να συνιστούσε κάποια παρατυπία, αναμφίβολα η έκθεση του 1980 είναι χρονικά πολύ απομακρυσμένη της επίδικης απόφασης που δε θα μπορούσε να είχε επηρεάσει το αποτέλεσμά της, ενόψει ιδίως του ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν γενικά ανώτερες εμπιστευτικές εκθέσεις για σχεδόν όλα τα χρόνια που προηγούνταν της επίδικης απόφασης, για να μπορεί να θεωρηθεί ότι είχε ουσιωδώς επηρεάσει την κρίση του διορίζοντος οργάνου και το αποτέλεσμα της τελικής απόφασής του.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Pericleous and Others (1984) 3(A) C.L.R. 577,
Frangoullides and Another v. Public Service Commission (1985) 3(C) C.L.R. 1680,
Republic v. Psaras (1985) 3(C) C.L.R. 1939,
Δημοκρατία ν. Kυπρή (1989) 3(Δ) A.A.Δ. 2600,
Paschalis v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 1897,
Louca v. Savva and Others (1989) 3(A) C.L.R. 672,
Chrysochos v. Republic (1985) 3(A) C.L.R. 78,
Payiatsos and Others v. Republic (1987) 3(A) C.L.R. 321,
Sekkides v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 2136.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας με την οποία προήχθηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Eπιθεωρητή Λογαριασμών, Γενικό Λογιστήριο, αντί των αιτητών.
Π. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην Yπόθεση Aρ. 215/87.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή στην Yπόθεση Aρ.282/87.
Π. Σαρρής, για τους Αιτητές στις Yποθέσεις Aρ. 304/87 και 305/87.
Α. Παπασάββας, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
A. Ν. ΛOΪZOY, Π.: Με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν γιατί παρουσιάζουν κοινά νομικά και πραγματικά σημεία οι αιτητές προσβάλλουν την προαγωγή των, Ανδρέα Παναγή, Γρηγόρη Δημητρίου, Μεταξά Ηροδότου και Γεώργιου Αντωνίου, στη θέση του Επιθεωρητή Λογαριασμών, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 6 Φεβρουαρίου 1987.
Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Οικονομικών, με την επιστολή του με αρ. 617/84/Α και ημερομηνίας 4ης Αυγούστου, 1986, (Παράρτημα 1), που λήφθηκε στο Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας στις 5 Αυγούστου, 1986, ζήτησε, μεταξύ άλλων, την πλήρωση τεσσάρων κενών θέσεων Επιθεωρητή Λογαριασμών, Γενικό Λογιστήριο. Ο Υπουργός Οικονομικών συμφώνησε να πληρωθούν οι θέσεις αυτές.
Η θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών είναι θέση προαγωγής και σύμφωνα μα το άρθρο 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1986 (Κανονιστική Διάταξη 3), συστάθηκε Τμηματική Επιτροπή η οποία σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά δεκαέξι υποψήφιους για προαγωγή, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τα ενδιαφερόμενα μέρη και οι αιτητές στις προσφυγές 282/87, 304/87, 305/87 όχι όμως ο αιτητής στην προσφυγή 215/87 (Παράρτημα 4).
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατά τη συνεδρίαση της στις 3 Οκτωβρίου 1986 διαπίστωσε ότι στην έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής δεν είχε γίνει οποιαδήποτε αναφορά στην απαιτούμενη από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης "πολύ καλή" γνώση της Αγγλικής γλώσσας, δηλαδή κατά πόσον η Τμηματική Επιτροπή ικανοποιήθηκε είτε από τα ενώπιον της υπηρεσιακά στοιχεία είτε ύστερα από προφορική ή γραπτή εξέταση των υποψηφίων ότι αυτοί κατείχαν το πιο πάνω επίπεδο γνώσης της Αγγλικής γλώσσας και έτσι έκρινε αναγκαίο να επανεξεταστεί το θέμα από την Τμηματική Επιτροπή, η οποία και θα έπρεπε να αιτιολογήσει επαρκώς τα πορίσματά της αναφορικά με το απαιτούμενο επίπεδο γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. (Παραρτήματα 5 και 6).
Η Τμηματική Επιτροπή υπέβαλε τη συμπληρωματική έκθεση της στην Επιτροπή με ημερομηνία 29 Οκτωβρίου 1986 (Παράρτημα 8), την οποία η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας εξέτασε στη συνεδρίαση της στις 25 Νοεμβρίου 1986 και αφού έλαβε υπόψη όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της και με βάση τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής, αποφάσισε να εξετάσει το θέμα των προαγωγών στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών σε μεταγενέστερη ημερομηνία στην οποία θα παρίστατο και ο Γενικός Λογιστής (Παράρτημα 7).
Στη συνεδρίασή της στις 16 Δεκεμβρίου 1986 (Παράρτημα 9) η Επιτροπή αφού άκουσε τις απόψεις και συστάσεις του Γενικού Λογιστή, και αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Γενικού Λογιστή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν γενικά των άλλων υποψηφίων με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) και αποφάσισε να τους προάξει ως τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών από 1 Ιανουαρίου 1987.
Οι πιο πάνω προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 6 Φεβρουαρίου 1967 και αριθμό γνωστοποίησης 365.
Ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 215/87, κατείχε τη μόνιμη θέση Λογιστικού Λειτουργού στην πρώην Αρχή Αναδασμού και η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στις 30 Δεκεμβρίου 1985, τον τοποθέτησε στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Λογιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Γενικό Λογιστήριο, από 1 Αυγούστου 1985, δυνάμει του άρθρου 42(1) των περί Ενοποιήσεως και Αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων Νόμων του 1969 έως 1985.
Επειδή ο αιτητής ήγειρε θέμα όσον αφορά την αρχαιότητα του, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με επιστολές ημερομηνίας 12 Φεβρουαρίου 1986 και 11 Ιουνίου 1986, ζήτησε νομική συμβουλή από τη Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας πάνω στο θέμα.
Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας με την επιστολή του της 5ης Ιουλίου 1986, συμβούλευσε, μεταξύ άλλων, ότι "(α) Προκειμένου ο κ. Ηλιάδης να συγκριθεί με κατόχους της θέσης Λογιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στο Γενικό Λογιστήριο της Δημοκρατίας αυτός θεωρείται ότι κατέχει την ίδια μ' αυτούς θέση από την 1.8.1985 ...... (β) Συγκρινόμενος όμως ο κ. Ηλιάδης με υπαλλήλους που κατείχαν προηγουμένως τη θέση Λογιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην Αρχή Αναδασμού, όπως και ο ίδιος, και τοποθετήθηκαν στην παρόμοια θέση στη Δημόσια Υπηρεσία την ίδια ημερομηνία όπως και ο κ. Ηλιάδης η αρχαιότητά του κρίνεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 46(1)(2) με βάση την ημερομηνία διορισμού του στην Αρχή Αναδασμού δηλαδή την 1.1.1978".
Με βάση την πιο πάνω γνωμάτευση η Τμηματική Επιτροπή έκρινε ότι ο αιτητής δεν ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Επιθεωρητή Λογαριασμών, δεδομένου ότι δεν είχε κατά τον ουσιώδη χρόνο δηλαδή στις 5 Αυγούστου 1986, όταν λήφθηκε από την Επιτροπή η επιστολή για πλήρωση των θέσων, (βλέπε Republic v. Pericleous (1984) 3 C.L.R. 577), την απαιτούμενη "τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στην θέση Λογιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξεως". Με την απόφαση αυτή της Τμηματικής Επιτροπής συμφώνησε όπως αναφέρθηκε πιο πάνω και η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας.
Για το λόγο αυτό εκ μέρους της Επιτροπής ηγέρθηκε προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής αυτός στερείτο ενεστώτος εννόμου συμφέροντος να καταχωρήσει την προσφυγή γιατί δεν κατείχε τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα.
Υπό κανονικές συνθήκες το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας, εκτός εάν η ερμηνεία που δόθηκε σ' αυτά από την αρμοδία Αρχή δεν ήταν εύλογη και λογικά επιτρεπτή κάτω από τις περιστάσεις. (Βλέπε Frangoulides v. The Public Service Commission (1985) 3 C.L.R. 1680, Republic v. Psaras (1985) 3 C.L.R. 1939 στη σελ. 1945.
Στην προκείμενη περίπτωση οι πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας είναι σαφείς, απαιτείται "τριετής τουλάχιστον υπηρεσία εις την θέσιν του Λογιστικού Λειτουργού 1ης τάξεως", δηλαδή απαιτείται υπηρεσία σε συγκεκριμένη θέση.
Ο όρος "Υπηρεσία", όπως έχει ερμηνευτεί από το Δικαστήριο προϋποθέτει υπηρεσία σε οργανική θέση σε αντιδιαστολή με τον όρο "πείρα" που μπορεί να αποκτηθεί και μόνο από την άσκηση καθηκόντων. (Βλέπε Psaras v. Republic (πιο πάνω), Δημοκρατία ν. Κυπρή (1989) 3(Δ) A.A.Δ. 2600).
Είναι γεγονός ότι ο αιτητής αυτός τοποθετήθηκε στη θέση Λογιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης από 1 Αυγούστου 1985 και σύμφωνα με το άρθρο 42(2) των πιο πάνω νόμων "Παν τοιούτο πρόσωπον μέχρι της κατά το παρόν άρθρον τοποθετήσεως αυτού εξακολουθεί να κατέχη την θέσιν την οποία κατείχεν ευθύς αμέσως προ της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος τροποποιητικού Νόμου:"
Συνεπώς ο αιτητής προ της 1ης Αυγούστου 1985 σύμφωνα με
την πιο πάνω πρόνοια του νόμου δεν κατείχε τη θέση του Λογιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης στο Γενικό Λογιστήριο, ούτε μπορεί η υπηρεσία του ως Λογιστικού Λειτουργού στο Τμήμα Αναδασμού, που πρόκειται για διαφορετική θέση σε άλλη υπηρεσία, με διαφορετικά καθήκοντα και μισθοδοτικούς όρους σε σύγκριση με τη θέση του Λογιστικού Λειτουργού στη Δημόσια Υπηρεσία να λογίζεται ως υπηρεσία στη θέση Λογιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης στο Γενικό Λογιστήριο.
Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι ο αιτητής αυτός δεν πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα από το σχέδιο υπηρεσίας και συνεπώς στερείται εννόμου συμφέροντος να καταχωρήσει την παρούσα προσφυγή η οποία για το λόγο αυτό αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Είναι ο ισχυρισμός στην προσφυγή αρ. 282/87, ότι ο Διευθυντής του Τμήματος δεν προέβηκε σε συστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 44(3) του Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου 1967 (Νόμος Αρ. 33 του 1967), ή και αν προέβηκε, αυτές δεν φαίνονται καταγραμμένες στα πρακτικά.
Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί γιατί οι συστάσεις του Τμηματάρχη οι οποίες είναι καταγραμμένες στα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής με ημερομηνία 16 Δεκεμβρίου, δόθησαν από αυτόν σύμφωνα με το νόμο αφού, όπως ανέφερε και ο ίδιος κατά τη συνεδρία της Επιτροπής με ημερομηνία 16 Δεκεμβρίου 1986:
"....έλαβε υπόψη το σύνολο των Εμπιστευτικών Εκθέσεων, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία έτη, και μέχρι τώρα απόδοση των υποψηφίων για το 1986, καθώς και τις συστάσεις των προϊσταμένων τους και τη δική του εκτίμηση για την εν γένει απόδοσή τους...."
Eίναι επίσης ο ισχυρισμός του αιτητή στην προσφυγή αρ. 282/87 ότι η Επιτροπή παραγνώρισε την αξία του, παρέλειψε να λάβει υπόψη της τα προσόντα του και τέλος ότι παραγνώρισε την αρχαιότητα του έναντι των ενδιαφερομένων μερών Γρηγόρη Δημητρίου και Γεώργιου Αντωνίου, και ενήργησε ως αποτέλεσμα κάτω από πλάνη περί τα πράγματα.
Όσον αφορά δε το ενδιαφερόμενο μέρος Μεταξά Ηροδότου, είναι ο ισχυρισμός ότι αυτός δεν πληρεί το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας που προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας.
Απ' ό,τι φαίνεται από τα ενώπιόν μου στοιχεία και τους εμπιστευτικούς και προσωπικούς φακέλους, όσον αφορά αξία, τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν βαθμολογηθεί ως "Εξαίρετοι" για τα χρόνια 1984, 1985 και ως "Λίαν Καλός" για τα χρόνια 1981, 1982, 1983, εκτός του ενδιαφερομένου μέρους Α. Παναγή που έχει βαθμολογηθεί ως "Λίαν Καλός", για τα χρόνια 1981-1984 και ως "Εξαίρετος" για το 1985. Ο αιτητής στην προσφυγή αυτή έχει βαθμολογηθεί ως "Λίαν Καλός" για όλα τα χρόνια.
Τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν συστηθεί για προαγωγή.
Όσον αφορά το θέμα των προσόντων είναι φανερό ότι όλοι πληρούν τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας. Επίσης η Επιτροπή είχε ενώπιόν της όλα τα στοιχεία τα σχετικά με τους υποψηφίους, τους εμπιστευτικούς φακέλλους και τους προσωπικούς φακέλλους στους οποίους περιέχονταν όλα τα προσόντα των υποψηφίων. Ειδικά όμως, όσον αφορά το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας", για το οποίο υπάρχει ισχυρισμός ότι δεν κατέχει το ενδιαφερόμενο μέρος Ηροδότου, όπως προκύπτει, η Επιτροπή με επιστολή της ημερομηνίας 15 Οκτωβρίου 1986, ζήτησε από την Τμηματική Επιτροπή την επανεξέταση του θέματος της "πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας". Στην πιο πάνω επιστολή αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
"Kατά την εξέταση της πιο πάνω έκθεσης, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας διαπίστωσε ότι σ' αυτή δε γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στην απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης 'πολή καλή' γνώση της Αγγλική γλώσσας, δηλ. κατά πόσον η Τμηματική Επιτροπή ικανοποιήθηκε είτε από τα ενώπιόν της υπηρεσιακά στοιχεία είτε ύστερα από προφορική ή γραπτή εξέταση των υποψηφίων ότι αυτοί κατέχουν το πιο πάνω επίπεδο γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.
.......................................................................................................
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκρινε αναγκαίο να επανεξεταστεί το θέμα από την Τμηματική Επιτροπή, η οποία θα πρέπει να αιτιολογήσει επαρκώς τα πορίσματα της αναφορικά με το απαιτούμενο επίπεδο γνώσης της Αγγλικής γλώσσας."
Στη συμπληρωματική έκθεσή της η Τμηματική Επιτροπή αναφέρει ότι, αφού επανεξέτασε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία σχετικά με το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης επίπεδο γνώσης της Αγγλικής γλώσσας και αφού έλαβε υπόψη της γνώμη των μελών της, καθώς και των άλλων αξιολογούντων λειτουργών που έχουν απευθείας γνώση της εργασίας των συστηθέντων υποψηφίων, έκρινε ομόφωνα ότι λόγω πείρας, πολυετούς υπηρεσίας, σύνταξης επιστολών ή/και εκθέσεων, καθώς επίσης και συμπλήρωσης εντύπων στα Αγγλικά και οι δεκαέξι συστηθέντες υποψήφιοι κατέχουν την απαιτούμενη πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας.
Περαιτέρω, όπως ανέφερε η Τμηματική Επιτροπή, εννέα από τους δεκαέξι συστηθέντες υποψηφίους, επιπρόσθετα με τα πιο πάνω στοιχεία, είτε είναι απόφοιτοι της Αγγλικής Σχολής ή της Ιδιωτικής Σχολής Μιτσή, είτε έχουν υποστεί επιτυχώς την εξέταση του Ανώτερου Επιπέδου στην Αγγλική γλώσσα του Κυπριακού Πιστοποιητικού Εκπαίδευσης, είτε είναι κάτοχοι πιστοποιητικού σπουδών της Αγγλίας.
Εκτός από τα πιο πάνω, στον προσωπικό φάκελο του Ηροδότου περιέχονται ικανοποιητικά στοιχεία βάσει των οποίων η Επιτροπή μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο υποψήφιος αυτός πληρούσε το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής". Αλλά και όπως προκύπτει από τον προσωπικό του φάκελο, ο Ηροδότου κατέχει πιστοποιητικό Accounting - Higher L.C.C., και έχει επιτύχει σε άλλες εξετάσεις, οι οποίες όλες είχαν διεξαχθεί στα Αγγλικά. Σχετική είναι η απόφαση στην υπόθεση Costa Paschali v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 1897.
Όσον αφορά τις προσφυγές αρ. 304/87 και 305/87, είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι ενώ ο Γενικός Λογιστής είχε συστήσει για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα μέρη Μ. Ηροδότου, Α. Παναγή, και Γρ. Δημητρίου και τον υποψήφιο Α. Λοϊζιά, η Επιτροπή δεν υιοθέτησε τις συστάσεις αυτές για τον υποψήφιο Α. Λοϊζιά, και αντί αυτού επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος Γ. Αντωνίου γιατί αυτός είχε συνολικά ψηλότερες βαθμολογίες, από το οποίο, είναι η εισήγηση, είναι φανερό ότι οι συστάσεις του Γενικού Λογιστή δεν ήταν συνεπείς και σύμφωνες με τις εμπιστευτικές εκθέσεις, οπόταν η Επιτροπή είχε την υποχρέωση να μην τις λάβει υπόψη της, ως αποτέλεσμα, η Επιτροπή ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και η επίδικη απόφαση θα απρέπει να ακυρωθεί για το λόγο αυτό.
Όπως έχει νομολογηθεί η Επιτροπή δεν είναι υποχρεωμένη να υιοθετήσει τις συστάσεις του Τμηματάρχη εάν θεωρεί ότι υπάρχουν άλλοι πλέον κατάλληλοι υποψήφιοι για διορισμό, ή προαγωγή στη θέση, οφείλει όμως να δώσει ειδική αιτιολογία γιατί παραγνώρισε τις συστάσεις αυτές. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίας της Επιτροπής ημερομηνίας 16 Δεκεμβρίου 1986:-
"Η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιον της στοιχεία, υιοθέτησε τη σύσταση του Γενικού Λογιστή για τους Μεταξά Ηροδότου, Ανδρέα Παναγή και Γρηγόρη Δημητρίου. Δεν μπόρεσε όμως να υιοθετήσει τη σύσταση του για τον Ανδρέα Λοϊζιά και αντί αυτού επέλεξε το Γεώργιο Αντωνίου, αφού σημείωσε ότι ο τελευταίος είχε συνολικά υψηλότερες Εμπιστευτικές Εκθέσεις από το Λοϊζιά και προηγείται αυτού σε αρχαιότητα κατά 1 1/2 περίπου χρόνο. Εξάλλου, μεταξύ των τεσσάρων που σύστησε ο Γενικός Λογιστής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας με βάση την ολική εικόνα αξιολόγησης πρόκρινε τους πιο πάνω τρεις ως επικρατέστερους του Λοϊζιά."
Εξάλλου, οποιαδήποτε παρέκκληση εκ μέρους της Επιτροπής από τις συστάσεις του Τμηματάρχη, είτε εν μέρει ή εξ ολοκλήρου δεν υπονοεί ασυμφωνία ή ασυνέπεια των συστάσεων του αυτών με τις εμπιστευτικές εκθέσεις ούτε αποτελεί λόγο ακυρότητας της απόφασης για πλάνη περί τα πράγματα. Αλλά και στην περίπτωση που οι συστάσεις αυτές όντως είναι πεπλανημένες, το γεγονός ότι η Επιτροπή τις παραγνώρισε αποκλείει τη πιθανότητα η Επιτροπή να επηρεάστηκε ή να πλανήθηκε από αυτές.
Στην προκείμενη περίπτωση ουδεμία πλάνη έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει είτε στις συστάσεις του Τμηματάρχη είτε στη απόφαση της Επιτροπής συνεπώς και ο λόγος αυτός πρέπει επίσης να απορριφθεί.
Ο επόμενος ισχυρισμός των αιτητών αυτών ότι ο αξιολογών λειτουργός που σύνταξε τις εμπιστευτικές εκθέσεις τους δεν είχε προσωπική και άμεση γνώση αναφορικά με αυτούς και την εργασία τους, αντίθετα προς τις πρόνοιες της Εγκυκλίου Αρ. 491/79 σχετικά με τις εμπιστευτικές εκθέσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Όσον αφορά δε τον προσυπογράφοντα λειτουργό, είναι η θέση των αιτητών ότι αυτός εφόσον όπως αναφέρει στις παρατηρήσεις στην έκθεση για το 1980 "παρόλον ότι δεν έχω άμεση γνώσιν είμαι με την εντύπωσιν ότι η αξιολόγησις είναι πέραν της πραγματικότητος", θα έπρεπε να είχε συζητήσει το θέμα με τον αξιολογούντα λειτουργό και εάν η διαφωνία εξακολουθούσε να υφίσταται, να δώσει τη δική του αξιολόγηση σύμφωνα με την πιο πάνω Εγκύκλιο Αρ. 491/79.
Ο αξιολογών λειτουργός δεν είναι απαραίτητο να είναι ο αμέσως ανώτερος του υπαλλήλου που αξιολογείται αλλά είναι αρκετό εάν ο αξιολογών λειτουργός έχει επαρκή γνώση της εργασίας ενός υπαλλήλου η οποία γνώση μπορεί να προέρχεται είτε κατόπιν απευθείας και άμεσης επαφής με τον αξιολογούμενο, είτε αναλόγως της περιπτώσεως μπορεί να προέρχεται σε κάποιο βαθμό από πληροφορίες που δύναται ο αξιολογών λειτουργός να συλλέξει από οποιαδήποτε κατάλληλη πηγή, όπως για παράδειγμα στις περιπτώσεις που οι υπαλλήλοι ενός τμήματος δεν εργάζονται στο ίδιο κτίριο, γραφείο ή πόλη με τον προϊστάμενο αξιολογώντα λειτουργό, αλλά βρίσκονται διασκορπισμένοι σε διαφορετικές πόλεις ή επαρχίες. Σχετική είναι η απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Yiannoulla Louca v. The Republic (1989) 3(A) C.L.R. 672, όπως επίσης οι Chrysochos v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 78 στη σελ. 87, και Payiatsos v. The Republic (1987) 3 C.L.R. 321 στη σελ. 328.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί διαφωνίας του προσυπογράφοντα λειτουργού σχετικά με την αξιολόγηση του αξιολογούντα λειτουργού, για την έκθεση του 1980 δεν θεωρώ ότι αυτό που ανέφερε στις παρατηρήσεις θα έπρεπε να εκληφθεί ως διαφωνία που του επιβάλλει την υποχρέωση να αλλοιώσει την υφιστάμενη αξιολόγηση όπως προνοεί η Εγκύκλιος του 1979, αλλά ότι ήταν απλή έκφραση της γνώμης του. Θεωρώ συνεπώς ότι η εμπιστευτική έκθεση του 1980 συντάχθηκε νόμιμα και ορθά και σύμφωνα με τη Εγκύκλιο του 1979. Εν πάση περιπτώσει έστω και αν ήθελε θεωρηθεί ότι πιθανόν να συνιστούσε κάποια παρατυπία, αναμφίβολα η έκθεση του 1980 είναι χρονικά πολύ απομεμακρισμένη της επίδικης απόφασης που δεν θα μπορούσε να είχε επηρεάσει το αποτέλεσμα της, ενόψει ιδίως του ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν γενικά ανώτερες εμπιστευτικές εκθέσεις για σχεδόν όλα τα χρόνια που προηγούνταν της επίδικης απόφασης, για να μπορεί να θεωρηθεί ότι είχε ουσιωδώς επηρεάσει την κρίση του διορίζοντος οργάνου και το αποτέλεσμα της τελικής απόφασής του. (Βλέπε Sekkides v. The Republic (1988) 3(C) C.L.R. 2136.)
Είναι τέλος ο ισχυρισμός των αιτητών αυτών ότι η Επιτροπή παραγνώρισε την αξία τους και τα ανώτερα τους προσόντα, όπως επίσης και την αρχαιότητά τους έναντι των ενδιαφερομένων μερών Γεώργιου Αντωνίου, Γρηγόρη Δημητρίου και Μεταξά Ηροδότου, χωρίς να δοθεί ειδική ή οποιαδήποτε αιτιολογία και ενεργώντας έτσι κάτω από πλάνη περί τα πράγματα. Όσον αφορά δε τον Γεώργιο Αντωνίου είναι επίσης ο ισχυρισμός ότι δεν πληρούσε το προσόν της πολύ καλή γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.
Για τη σύγκριση των υποψηφίων, απ' ό,τι φαίνεται από τα ενώπιόν μου στοιχεία και οι δύο αιτητές στις προσφυγές αρ. 304/87 και αρ. 305/87 έχουν βαθμολογηθεί ως "Λίαν Καλός" για όλα τα χρόνια 1981-1985, ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως ήδη έχει αναφερτεί πιο πάνω ως "Λίαν Καλός" για τα χρόνια 1981-1983, και ως "Εξαίρετοι" για τα χρόνια 1984 και 1985, εκτός του ενδιαφερομένου μέρους Α. Παναγή που ήταν "Λίαν Καλός" για τα χρόνια 1981-1984 και "Εξαίρετος" το 1985.
Από πλευράς προσόντων όλοι πληρούν τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας, ο δε ισχυρισμός περί μη καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας του ενδιαφερόμενου μέρους Γ. Αντωνίου, καθαρά δεν ευσταθεί γιατί οι γνώσεις του έχουν ήδη εξακριβωθεί από την Τμηματική Επιτροπή και προκύπτουν από τον προσωπικό του φάκελο ενόψει των εξετάσεων που έχει παρακαθήσει (Accounting Higher LCC), όπως και της υποτροφίας που έτυχε για παρακολούθηση σειράς μαθημάτων στην Αγγλία σε διάφορα θέματα.
Από τα ενώπιόν μου στοιχεία οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Αντίθετα, τα ενδιαφερόμενα μέρη σαφώς υπερείχαν των αιτητών.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους βρίσκω ότι η επίδικη απόφαση που είναι απόλυτα δικαιολογημένη, λήφθηκε ορθά και νόμιμα, μέσα στα πλαίσια της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής.
Οι προσφυγές επομένως αποτυγχάνουν και απορρίπτονται χωρίς όμως οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Oι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.