|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 896
13 Μαρτίου, 1990
[Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Πρόεδρος]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΣΑΒΒΑΣ ΞΥΣΤΟΥΡΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 956/87, 957/87, 1003/87).
Διοικητικό Όργανο — Συλλογικά όργανα —Παρουσία των αυτών μελών σε όλες τις συνεδρίες μέχρι τη λήψη απόφασης — Εξαιρέσεις — Προϋποθέσεις εγκυρότητας των εξαιρέσεων.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Τμηματική Επιτροπή — Συμβουλευτικός χαρακτήρας — Δυνατότητες της Ε.Δ. Υ. — Συνέπειες στην κριθείσα περίπτωση.
Αίτηση Ακυρώσεως — Λόγοι ακυρώσεως — Έκδηλη υπεροχή — Δεν στοιχειοθετείται με μονοετή αρχαιότητα.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Αιτιολογία — Δεν απαιτείται παρά μόνο για παρέκκλιση της σύστασης από τα υπηρεσιακά στοιχεία.
Οι αιτητές προσέβαλαν την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών σε Ασφαλιστικούς Λειτουργούς 1ης τάξεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Αναμφίβολα είναι αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η διαδικασία ενώπιον ενός συλλογικού διοικητικού οργάνου πρέπει να γίνεται από την αρχή μέχρι το τέλος στην παρουσία των ιδίων μελών του εν λόγω οργάνου. Τούτο αποσκοπεί στη διασφάλιση της γνώσης από κάθε μέλος όλων των στοιχείων τα οποία έρχονται στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της διαδικασίας λήψης απόφασης από το συλλογικό όργανο. Ταυτόχρονα όμως έχει νομολογιακά αποφασισθεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις είναι έγκυρη η απόφαση του συλλογικού οργάνου, έστω και αν παρατηρήθηκαν κάποιες αλλαγές στη σύνθεση του, εάν κριθεί ότι όλα τα μέλη τα οποία λαμβάνουν την τελική απόφαση είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία της διαδικασίας που είναι αναγκαία για τη λήψη ορθής απόφασης.
Είναι φανερό εν προκειμένω ότι τα μέλη της Επιτροπής που μετείχαν στη λήψη απόφασης είχαν πλήρη γνώση των στοιχείων και πλήρη εικόνα των υποψηφίων.
2. Η έκθεση Τμηματικής Επιτροπής που συστήνεται με βάση το Άρθρο 36 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου 1967 δεν είναι δεσμευτική για την Επιτροπή αλλά είναι μόνο συμβουλευτικού χαρακτήρα, διαφορετικά θα συνιστούσε επέμβαση στη διακρική ευχέρεια της Επιτροπής. Η Επιτροπή όχι μόνο δεν είναι υποχρεωμένη να υιοθετήσει τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής αλλά αντίθετα μπορεί να εξετάσει όλα τα στοιχεία ενώπιον της η ίδια από την αρχή και να εξάγει τα δικά της συμπεράσματα.
Έστω και εάν όπως είναι ο ισχυρισμός εδώ η Τμηματική Επιτροπή είχε λάθος, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η Επιτροπή πλανήθηκε από την Τμηματική υπό τις περιστάσεις.
3. Η τυχόν αρχαιότης ενός περίπου χρόνου της αιτήτριας στην προηγούμενη θέση δεν προσδίδει σ' αυτήν την απαραίτητα καταφανή υπεροχή ώστε να δικαιολογείται γι' αυτό το λόγο η επέμβαση του Δικαστηρίου στην απόφαση της Επιτροπής.
4. Ο Τμηματάρχης δεν έχει την υποχρέωση να αιτιολογήσει τις συστάσεις του, νοουμένου ότι αυτές δεν είναι αντίθετες με το περιεχόμενο των φακέλων. Ο Τμηματάρχης ήταν κάτω από τις περιστάσεις και σύμφωνα με το περιεχόμενο των φακέλων ενώπιον του Δικαστηρίου, απόλυτα δικαιολογημένος να συστήσει το ενδιαφερόμενο αυτό μέρος.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Vivardi v. Vine Products Council (1969) 3 C.L.R. 486,
Papadopoulos v. Republic (1985) 3(A) C.L.R. 154,
Louca v. Savva and Others (1989) 3(A) C.L.R. 672,
Αργυρίδης v. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 380,
Theoklitou and Another v. Republic (1988) 3(B) C.L.R. 1271.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προήχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης, αντί οι αιτητές.
Α. Ποιητής, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 956/87 και 957/87.
Μ. Τσαγγαρίδης για Τ. Παπαδόπουλο, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 1003/87.
Π. Κληρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους Καθ' ων η αίτηση.
Μ. Χριστοδούλου για Μ. Χριστοφίδη, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Δ. Παπαθανασίου.
Cur. adv. vult.
Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν γιατί παρουσιάζουν κοινά νομικά και πραγματικά σημεία, οι αιτητές στις υποθέσεις 956/87 και 957/87, προσβάλλουν την προαγωγή της Αίγλης Γ. Ευτυχίου, Χαράλαμπου Δ. Πιτσιλλίδη, Δέσποινας Λ. Παπαθανασίου και Σάββα Χ"Χριστοφή στη μόνιμη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός) Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων από τις 15 Οκτωβρίου 1987, η δε αιτήτρια στην υπόθεση 1003/87 προσβάλλει μόνο την προαγωγή της Δέσποινας Λ. Παπαθανασίου και του Σάββα Χ"Χριστοφή.
Εφόσον η θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, είναι θέση Προαγωγής, συστήθηκε Τμηματική Επιτροπή σύμφωνα με τις Κανονιστικές Διατάξεις που διέπουν τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενέργειας Τμηματικών Επιτροπών σύμφωνα με το άρθρο 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1986.
Ο Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής, με επιστολή του ημερομηνίας 26 Ιουνίου 1987, υπέβαλε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, η οποία σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά δεκαέξι από τους υποψηφίους για προαγωγή, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τα ενδιαφερόμενα μέρη και η αιτήτρια στην προσφυγή αρ. 1003/87, όχι όμως οι άλλοι δύο αιτητές (Παράρτημα 4).
Η έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής κατατέθηκε ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της, ημερομηνίας 21 Ιουλίου 1987, στην οποία συνεδρίασε η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και γενικά τα στοιχεία ενώπιόν της αποφάσισε να εξετάσει το θέμα πλήρωσης των πιο πάνω θέσεων Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα και κατά την τελική εξέταση του θέματος να ληφθεί υπόψη επιπρόσθετα με τους υποψηφίους που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή και ο Νίκος Γρηγορίου που είχε υποβάλει αίτημα να ληφθεί και αυτός υπόψη παρόλο που δεν είχε συστηθεί από την Τμηματική Επιτροπή. Στη συνεδρίαση αποφασίστηκε να κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Ο αιτητής στην υπόθεση Αρ. 956/87, με επιστολή του με ημερομηνία 23 Ιουλίου 1987, υπέβαλε αίτημα να ληφθεί και αυτός υπόψη κατά την τελική εξέταση του θέματος. (Παράρτημα 6).
Η Επιτροπή στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 7 Αυγούστου 1987, εξέτασε το πιο πάνω αίτημα του πιο πάνω αιτητή, καθώς και παρόμοιο αίτημα του Ηλία Πασιουρτίδη, αιτητή στην υπόθεση 957/87, και με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία αποφάσισε να περιλάβει και τον αιτητή αυτό στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων, ενώ για τον Πασιουρτίδη έκρινε ότι τα ενώπιόν της στοιχεία δεν δικαιολογούσαν να ληφθεί και αυτός υπόψη κατά την τελική εξέταση του θέματος. Στην ίδια συνεδρίασή της η Επιτροπή αφού διαπίστωσε ότι σε αρκετές περιπτώσεις Εμπιστευτικών Εκθέσεων υποψηφίων οι Προσυπογράφοντες Λειτουργοί τροποποίησαν τη βαθμολογία χωρίς αιτιολογία, επανεξέτασε ολόκληρο τον κατάλογο των υποψηφίων, λαμβάνοντας υπόψη στις περιπτώσεις τροποποιήσεων τις βαθμολογίες των Αξιολογούντων Λειτουργών και αγνοώντας τις τροποποιήσεις που επέφεραν οι Προσυπογράφοντες Λειτουργοί, και αποφάσισε να ληφθούν υπόψη κατά την τελική εξέταση του θέματος, επιπρόσθετα με τους υποψηφίους που είχε ήδη αποφασιστεί να ληφθούν υπόψη, και οι Θεοδώρα Πέτσα, Παναγιώτα Νικολάου και Χρυσούλα Παπασάββα (Παράρτημα 7).
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 24 Σεπτεμβρίου 1987, αποδέχτηκε αίτημα της Λουκίας Φιλίππου και αποφάσισε να λάβει και αυτήν υπόψη κατά την τελική εξέταση του θέματος (Παράρτημα 8).
Η Επιτροπή κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 8 Οκτωβρίου 1987, αφού άκουσε τις απόψεις και συστάσεις του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ασχολήθηκε με το θέμα πλήρωσης της θέσης. Σχετικά, στα πρακτικά της Επιτροπής (Παράρτημα 9) αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους.
...................................
Ειδικά, όσον αφορά την Έκθεση της Αίγλης Ευτυχίου για το 1984, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι έγιναν τροποποιήσεις στη βαθμολογία από τον Προσυπογράφοντα Λειτουργό, χωρίς να δοθεί αιτιολογία. Έτσι, η Επιτροπή αγνόησε τις τροποποιήσεις και έλαβε υπόψη την αξιολόγηση του Αξιολογούντος Λειτουργού μόνο.
Εξάλλου, η Επιτροπή, σύμφωνα και με προηγούμενη απόφαση της που πήρε στις 7.8.87 (θέμα 2 των πρακτικών), σ' όλες τις περιπτώσεις όπου έγιναν τροποποιήσεις σε βαθμολογίες υποψηφίων από Προσυπογράφοντες Λειτουργούς χωρίς να δοθεί οποιαδήποτε ή επαρκής αιτιολογία έλαβε υπόψη τις βαθμολογίες των Αξιολογούντων Λειτουργών μόνο, αγνοώντας τις τροποποιήσεις.
Όσον αφορά την Έκθεση της Μυροφόρας Γεωργίου για το 1986 η Επιτροπή παρατήρησε ότι έγινε κάποια διόρθωση, είναι όμως φανερό ότι αυτήν έκαμε η ίδια Αξιολογούσα Λειτουργός. Επομένως, η Έκθεση λαμβάνεται υπόψη όπως είναι με τη διόρθωση.
Η Επιτροπή απόδωσε επίσης τη δέουσα σημασία στα προσόντα των υποψηφίων καθώς και στην αρχαιότητά τους και σημείωσε ότι οι πρώτοι 18 από αυτούς προάχθηκαν στην παρούσα τους θέση από την ίδια ημερομηνία, 15.3.82, και ότι από τους υπόλοιπους τέσσερις ο ένας προάχθηκε στην ίδια θέση από 15.6.1983 και οι άλλοι τρεις από 15.10.83.
...................................
Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή σ' ό,τι αφορά τις Ευτυχίου και Παπαθανασίου, δεν μπόρεσε όμως να κάμει το ίδιο για τους Αριστείδου και Τυμβάκη και επέλεξε αντί αυτών τους Πιτσιλλίδη και Χ"Χριστοφή.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από 15.10.87.
1. ΕΥΤΥΧΙΟΥ Αίγλη
2. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Δέσποινα
3. ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗΣ Χαράλαμπος
4. Χ" ΧΡΙΣΤΟΦΗ Σάββας"
Είναι η θέση των αιτητών στις προσφυγές Αρ. 956/87 και 957/87, ότι η σύνθεση της Επιτροπής κατά τις διάφορες συνεδριάσεις της είχε αλλοιωθεί ως ακολούθως:
(α) Στη συνεδρία ημερομηνίας 21 Ιουλίου 1987, απουσίαζαν τα μέλη Ξενόπουλος και Χριστοδουλίδης.
(β) Στη συνεδρία ημερομηνίας 7 Αυγούστου 1987 απουσίαζε το μέλος Παπαξενοφώντος, κατά την οποία όμως, όπως αναφέρεται, οι κ.κ. Ξενόπουλος και Χριστοδουλίδης έλαβαν γνώση των σχετικών στοιχείων και υιοθέτησαν την απόφαση της Επιτροπής.
Είναι σχετικός ο ισχυρισμός των αιτητών αυτών ότι η συζήτηση θα έπρεπε να είχε γίνει εξ υπαρχής γιατί κατά τη διάρκεια της είναι δυνατόν να είχαν προκύψει νέα στοιχεία και ένα ή/και περισσότερα μέλη να είχαν επηρεαστεί στην απόφασή τους. Επειδή δε στο σημείο αυτό τα πρακτικά δεν έχουν την απαραίτητη σαφήνεια για να είναι δυνατή η εξαγωγή οποιουδήποτε συμπεράσματος αυτό αποτελεί λόγο ακυρότητος της διοικητικής πράξης.
Επίσης, στη συνεδρία ημερομηνίας 24 Σεπτεμβρίου 1987, στην οποία απών ήταν το μέλος Χ "Προδρόμου, στα πρακτικά αυτής της συνεδρίας δεν αναφέρεται ότι το μέλος Παπαξενοφώντος ενημερώθηκε σχετικά με το τι συνέβη στη συνεδρία ημερομηνίας 7 Αυγούστου 1987 η οποία είναι αναπόσπαστο μέρος της τελικής συνεδρίας ημερομηνίας 8 Οκτωβρίου 1987, κατά την οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση γιατί σ' αυτή τη συνεδρία αποφασίστηκε ότι ο αιτητής Ηλίας Πασιουρτίδης δεν εδικαιολογείτο να ληφθεί υπόψη κατά την τελική εξέταση ενώ ο αιτητής Σάββας Ξυστούρης θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη.
Τέλος στη συνεδρία ημερομηνίας 8 Οκτωβρίου 1987 κατά την οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, ήταν παρόν το μέλος Χ"Προδρόμου που απουσίαζε στη συνεδρίαση 24 Αυγούστου 1987, στην οποία η Επιτροπή είχε αποφασίσει να ληφθεί υπόψη και η Λουκία Φιλίππου, συνεπώς μέρος της ουσίας της υποθέσεως είχε ήδη εξετασθεί στην απουσία του κ. Χ"Προδρόμου. Στα πρακτικά της συνεδρίασης ημερομηνίας 8 Οκτωβρίου 1987 δεν αναφέρεται οτιδήποτε, για ενημέρωση έστω, τους κ. Χ"Προδρόμου πάνω στο ότι είχε συμβεί στις 24 Σεπτεμβρίου 1987. Επίσης, στην τελική συνεδρίαση ήταν παρών ο κ. Ξενόπουλος ο οποίος απουσίαζε, όπως λέχθηκε πιο πάνω, από την συνεδρίαση ημερομηνίας 21 Ιουλίου 1987, για την οποία απλώς "έλαβε γνώση".
Αναμφίβολα είναι αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η διαδικασία ενώπιον ενός συλλογικού διοικητικού οργάνου πρέπει να γίνεται από την αρχή μέχρι το τέλος στην παρουσία των ιδίων μελών του εν λόγω οργάνου. Τούτο αποσκοπεί στη διασφάλιση της γνώσης από κάθε μέλος όλων των στοιχείων τα οποία έρχονται στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της διαδικασίας λήψης απόφασης από το συλλογικό όργανο. Ταυτόχρονα όμως έχει νομολογιακά αποφασισθεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις είναι έγκυρη η απόφαση του συλλογικού οργάνου έστω και αν παρατηρήθηκαν κάποιες αλλαγές στη σύνθεσή του, εάν κριθεί ότι όλα τα μέλη τα οποία λαμβάνουν την τελική απόφαση είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία της διαδικασίας που είναι αναγκαία για τη λήψη ορθής απόφασης. (Βλέπε Vivardi ν. Vine Products Council (1969) 3 C.L.R. 486; Papadopoulos v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 154 στη σελ. 161.)
Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της 21 Ιουλίου 1987 (Παράρτημα 5) κατά τη συνεδρία που έγινε στην πιο πάνω ημερομηνία απουσίαζαν τα μέλη κ. Λ. Ξενόπουλος και Κ. Χριστοδουλίδης, και κατ' αυτήν η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας εξέτασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής και αποφάσισε να εξετάσει το θέμα της πλήρωσης των κενών θέσεων σε άλλη συνεδρία. Στην επόμενη συνεδρία της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερομηνίας 7 Αυγούστου 1987 (Παράρτημα 7) οι κ.κ. Λ. Ξενόπουλος και Κ. Χριστοδουλίδης ενημερώθηκαν και έλαβαν γνώση των σχετικών στοιχείων και υιοθέτησαν την απόφαση της Επιτροπής γι* αυτό κανονικά συμμετείχαν στην παραπέρα διαδικασία.
Εξάλλου όπως φαίνεται από το Παράρτημα 7, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας προχώρησε στην "επανεξέταση ολόκληρου του καταλόγου των υποψηφίων για προαγωγή".
Στη συνεδρία της 24 Σεπτεμβρίου 1987 (Παράρτημα 8) μετείχε και ο κ. Ν. Παπαξενοφώντος που απουσίασε από εκείνη της 7 Αυγούστου 1987, αλλά εφόσον όμως έγινε σε αυτή αναφορά στα πρακτικά των προηγουμένων συνεδριάσεων είναι επόμενο ότι ο κ. Παπαξενοφώντος έλαβε πλήρη γνώση. Όμως κατά τη συνεδρία αυτή αποφασίστηκε μόνο όπως κατά την τελική εξέταση ληφθεί υπόψη ακόμη μια υπάλληλος.
Η τελική επιλογή των υποψηφίων έγινε κατά τη συνεδρία της 8 Οκτωβρίου 1987 (Παράρτημα 9) και από αυτή απουσίαζε ο κ. Ν. Παπαξενοφώντος. Παρόντα μέλη ήταν ακριβώς εκείνα που ήσαν παρόντα στη συνεδρία της 7 Αυγούστου 1987 (Παράρτημα 7).
Κατά τη συνεδρία αυτή που ήταν η ουσιαστική συνεδρία της Επιτροπής ακούστηκαν οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Έγινε η σύγκριση των υποψηφίων και η Επιτροπή κατέληξε στην επιλογή εκείνων που προήχθηκαν.
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι τα μέλη της Επιτροπής που μετείχαν στη λήψη απόφασης είχαν πλήρη γνώση των στοιχείων και πλήρη εικόνα των υποψηφίων. Όπως αναφέρεται στα σχετικά πρακτικά της επίδικης απόφασης η Επιτροπή αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της Θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψητα τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα αρχαιότητα) ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και κατέληξε στην επίδικη απόφαση. Συνεπώς ο πιο πάνω ισχυρισμός δεν ευσταθεί.
Περαιτέρω στην υπόθεση 957/87 είναι ο ισχυρισμός ότι η απόφαση πάσχει λόγω πλάνης περί τα πράγματα γιατί στην έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής ημερομηνίας 26 Ιουνίου 1987, αναφέρεται ότι οι υποψήφιοι που δεν συστήθηκαν (μεταξύ και των οποίων και ο αιτητής, στην 957/87), υστερούν σε προσόντα έναντι των άλλων υποψηφίων που συστήθηκαν από την Επιτροπή, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος Δ. Παπαθανασίου που συστήθηκε, υστερεί καταφανώς του αιτητή αυτού σε προσόντα.
Κατά πρώτον είναι νομολογημένο ότι η έκθεση Τμηματικής Επιτροπής που συστήνεται με βάση το άρθρο 36 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου 1967 δεν είναι δεσμευτική για την Επιτροπή αλλά είναι μόνο συμβουλευτικού χαρακτήρα, διαφορετικά θα συνιστούσε επέμβαση στη διακρική ευχέρεια της Επιτροπής. Η Επιτροπή όχι μόνο δεν είναι υποχρεωμένη να υιοθετήσει τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής αλλά αντίθετα μπορεί να εξετάσει όλα τα στοιχεία ενώπιόν της η ίδια από την αρχή και να εξάγει τα δικά της συμπεράσματα.
Είναι φανερό στην προκειμένη περίπτωση ότι η Επιτροπή είχε ενώπιόν της όλα τα στοιχεία τα σχετικά με τους υποψηφίους, τους εμπιστευτικούς και προσωπικούς τους φακέλους στους οποίους περιέχονταν όλα τα προσόντα των υποψηφίων. Επίσης η Επιτροπή κατόπιν αιτήσεως διαφόρων υποψηφίων επενεξέτασε την περίπτωσή τους και αποφάσισε όπως ορισμένους από αυτούς τους λάβει υπόψη κατά την τελική εξέταση.
Σχετικά με τον αιτητή στην προσφυγή 957/87 στα πρακτικά της συνεδρίας ημερομηνίας 7 Αυγούστου 1987 (Παράγραφος 7) αναφέρει τα ακόλουθα:
"....η Επιτροπή προχώρησε στην εξέταση των αιτημάτων των Πασιουρτίδη και Ξυστούρη καθώς και σε επαναξέταση ολόκληρου του καταλόγου των υποψηφίων για προαγωγή στην πιο πάνω θέση.
Όσον αφορά τον Ηλία ΠΑΣΙΟΥΡΤΙΔΗ η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη για το έτος 1979 της αξιολόγηση του Αξιολογούντος Λειτουργού ('Κ' (0-5-6-1ΔΕ) μόνο και με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι δε δικαιολογείται να ληφθεί και αυτός υπόψη κατά την τελική εξέταση του θέματος. Έτσι το αίτημα του απορρίφθηκε."
Συνεπώς εφόσον τα προσόντα του αιτητή αυτού περιέχονταν στους φακέλους του που, όπως αναφέρτηκε, ήταν ενώπιον της Επιτροπής, έστω και εάν όπως είναι ο ισχυρισμός η Τμηματική Επιτροπή είχε λάθος, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η Επιτροπή πλανήθηκε από την Τμηματική και γι' αυτό ο. ισχυρισμός αυτός επίσης απορρίπτεται και συνεπώς οι προσφυγές 956/87 και 957/87 αποτυγχάνουν.
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας στην προσφυγή 1003/87 ότι έχει αποφασιστική αρχαιότητα έναντι των δύο ενδιαφερομένων μερών στην προσφυγή αυτή. Επίσης ότι αναφορικά με την εκλογή του ενδιαφερομένου μέρους Σ. Χ"Χριστοφή ότι η Επιτροπή έδωσε υπερβολική βαρύτητα στο πανεπιστημιακό δίπλωμα που κατείχε το οποίο, όμως δεν απαιτείται σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, ούτε ως προσόν ούτε και ως πλεονέκτημα.
Είναι επίσης ο ισχυρισμός ότι οι συστάσεις που δόθηκαν από το Διευθυντή του Τμήματος αναφορικά με την αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος Δ. Παπαθανασίου γιατί το άλλο ενδιαφερόμενο μέρος στη προσφυγή, αυτή δεν είχε συσταθεί - δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα γιατί ενώ η αιτήτρια πρόκειται για ένα υπηρεσιακά ανώτερο υπάλληλο δεν συστήνεται χωρίς να δίδεται και οποιαδήποτε αιτιολογία από το Διευθυντή.
Τέλος είναι ο ισχυρισμός ότι λανθασμένα έλαβε υπόψη η Επιτροπή από τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων μόνο τις βαθμολογίες των Αξιολογούντων Λειτουργών και αγνόησαν σε όλες τις περιπτώσεις τις τροποποιήσεις που έγιναν σε βαθμολογίες υπαλλήλων από τους Προσυπογράφοντες Λειτουργούς επειδή δεν είχε δοθεί οποιαδήποτε ή επαρκής αιτιολογία.
Απ' ό,τι φαίνεται από τα γεγονότα ενώπιόν μου, η αιτήτρια όπως και τα ενδιαφερόμενα μέρη προήχθηκαν στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 2ης Τάξης, στις 15 Μαρτίου 1982. Στην προηγούμενη μόνιμη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 3ης Τάξης η αιτήτρια προήχθηκε στις 15 Μαρτίου 1972, στην οποία υπηρετούσε με απόσπαση από τις 15 Μαΐου 1970.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Παπαθανασίου προήχθηκε στη μόνιμη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 3ης Τάξης στις 15 Μαΐου 1973 στην οποία υπηρετούσε με απόσπαση από τις 1 Μαρτίου 1972.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Χ"Χριστοφής προήχθηκε στη μόνιμη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 3ης Τάξης στις 15 Ιουνίου 1973.
Από πλευράς αξίας τόσον η αιτήτρια όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν εξαίρετες εμπιστευτικές εκθέσεις και από πλευράς προσόντων όλοι πληρούν το σχέδιο υπηρεσίας.
Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Παπαθανασίου αυτή είχε συσταθεί για προαγωγή από τον Τμηματάρχη αντίθετα προς την αιτήτρια που δεν έχει τέτοια σύσταση. Συνεπώς η τυχόν αρ-χαιότης ενός περίπου χρόνου της αιτήτριας στην προηγούμενη θέση δεν προσδίδει σ' αυτήν την απαραίτητα καταφανή υπεροχή ώστε να δικαιολογείται γι' αυτό το λόγο η επέμβαση του Δικαστηρίου στην απόφαση της Επιτροπής.
Επίσης, όπως έχει νομολογηθεί ο Τμηματάρχης δεν έχει την υποχρέωση να αιτιολογήσει τις συστάσεις του νοουμένου ότι αυτές δεν είναι αντίθετες με το περιεχόμενο των φακέλων. Θεωρώ λοιπόν ότι ο Τμηματάρχης ήταν κάτω από τις περιστάσεις και σύμφωνα με το περιεχόμενο των φακέλων ενώπιόν μου, απόλυτα δικαιολογημένος να συστήσει το ενδιαφερόμενο αυτό μέρος.
Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Χ"Χριστοφή, όπως και η αιτήτρια δεν έχει μεν ειδική σύσταση από τον Τμηματάρχη αλλά όπως αιτιολογεί η Επιτροπή την απόφασή της:
"Τον Σάββα Χ"Χριστοφή, ο οποίος έχει 'Εξαίρετες' Εμπιστευτικές Εκθέσεις στα έξι από τα οκτώ τελευταία χρόνια και 'Λίαν Καλές' στα 1982 και 1983 και ο οποίος διαθέτει πανεπιστημιακό δίπλωμα στη Νομική.
Η Επιτροπή επιλέγοντας τον Χ"Χριστοφή δεν παράλειψε να λάβει υπόψη ότι οι Τυμβάκη και Αριστείδου, που συστήθηκαν, προηγούνται αυτού σε αρχαιότητα στην προηγούμενή τους θέση (η Τυμβάκη κατά τέσσερα περίπου χρόνια και ο Αριστείδου κατά έναν περίπου χρόνο), ωστόσο, με βάση το σύνολο των ενώπιόν της στοιχείων και αφού σημείωσε ότι ο Χ"Χριστοφή υπερτερεί στα προσόντα και διαθέτει υψηλότερες Εμπιστευτικές Εκθέσεις, έκρινε ότι αυτός είναι επικρατέστερος για προαγωγή."
Κατά πρώτον, όσον αφορά τυχόν σύγκριση σχετικά με τα προσόντα δεν γίνεται για το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό με την αιτήτρια αλλά με δύο άλλους υποψήφιους. Ανεξάρτητα όμως με αυτό, οποιαδήποτε αναφορά στα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους αυτού δεν οδηγεί στο συμπέρασμα από τα πρακτικά της Επιτροπής ότι γίνεται σε σχέση με τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας ή ότι δόθηκε σ' αυτή υπέρμετρη βαρύτητα, αλλά θα θεωρούσα ότι γίνεται η αναφορά αυτή μάλλον για σκοπούς σύγκρισης της αξίας των υποψηφίων.
Τέλος θεωρώ ότι όσον αφορά το θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων ότι ήταν απόλυτα επιτρεπτό στην Επιτροπή να αγνοήσει τις παράτυπες τροποποιήσεις που έγιναν σ' αυτές και να λάβει υπόψη της μόνο τις αξιολογήσεις των αξιολογούντων λειτουργών. (Βλέπε Yiannoulla Louca v. The Republic (1989) 3(A) C.L.R. 672, Argyrides v. The Republic (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 380, Theoklitou and Another v. The Republic (1988) 3(B) C.L.R.. 1271.)
Για όλους τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές απορρίπτονται, υπό τις περιστάσεις όμως δεν γίνεται καμιά διαταγή ως προς τα έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.