|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 436
14 Φεβρουαρίου, 1990
[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ (ΤΤΟΦΑΣ),
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 896/87).
Δημόσιοι Yπάλληλοι — Διορισμοί — Προσωπικές Συνεντεύξεις — Aυξημένη η σημασία τους σε σχέση με θέσεις προαγωγής — Δέουσα έρευνα της E.Δ.Y. — Mη απόδειξη έκδηλης υπεροχής.
O αιτητής προσέβαλε με την παρούσα προσφυγή την απόφαση διορισμού των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Kτηνιατρικού Eπιθεωρητή 3ης Tάξης, Kτηνιατρικές Yπηρεσίες, αντί του ιδίου.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή αποφάσισε ότι:
1. H E.Δ.Y. ενήργησε, όσον αφορά τις συνεντεύξεις, ορθά και μέσα στα όρια της διακριτικής της εξουσίας. O ισχυρισμός του αιτητή ότι η E.Δ.Y. στηρίχθηκε αποκλειστικά στην αξιολόγηση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, κρίνεται αβάσιμος. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίας, η E.Δ.Y., αφού αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις και αφού άκουσε τις σχετικές κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή, προχώρησε στην περαιτέρω αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων με βάση όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της, που συμπεριλάμβαναν τα προσόντα, την πείρα και το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων, όσων κατείχαν θέση στη Δημόσια Yπηρεσία.
2. H E.Δ.Y. πριν καταλήξει στην επίδικη απόφαση έκαμε τη δέουσα έρευνα και ήταν ύστερα από την έρευνα αυτή και αξιολόγηση των στοιχείων που έφερε στο φως η έρευνα, που κατέληξε στην επιλογή των ενδιαφερομένων προσώπων.
3. O αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι η E.Δ.Y. ενήργησε καθ' υπέρβαση της διακριτικής της εξουσίας. H επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στην Eπιτροπή. O αιτητής δεν έχει αποδείξει ούτε απλή υπεροχή έναντι στα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα και το Δικαστήριο για να επέμβει πρέπει να ικανοποιηθεί ότι ο αιτητής είχε όχι μόνο απλή αλλά έκδηλη υπεροχή έναντι στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Zachariades (1986) 3(A) C.L.R. 852,
Georghiades and Another v. Republic (1970) 3 C.L.R. 257,
Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74,
Papadopoulos v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1070,
Hadjisavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76,
Ioannides v. Republic (1985) 3(D) C.L.R. 2450,
Nicolaidou v. Public Service Commission (1985) 3(D) C.L.R. 2492,
Stephanou v. Republic (1987) 3(A) C.L.R. 431.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη διορίστηκαν στη μόνιμη θέση Kτηνιατρικού Eπιθεωρητή 3ης Tάξης, Kτηνιατρικές Yπηρεσίες, αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας B΄, για την Καθ' ης η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣABBIΔHΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή προσβάλλει την απόφαση της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (που στη συνέχεια θα αναφέρεται σαν Ε.Δ.Υ.) που δημοσιεύτηκε στις 18/9/1987 στην Eπίσημη Eφημερίδα της Δημοκρατίας με την οποία διόρισε τον Αυξέντη Ευαγγέλου και την Ανδριανή Ιωάννου Baytelman (που στη συνέχεια θα αναφέρονται σαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα) στη μόνιμη θέση Κτηνιατρικού Επιθεωρητή, 3ης Τάξης, Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, από την 1/8/1987.
Η διαδικασία για την πλήρωση των δύο επίδικων θέσεων ξεκίνησε με επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων με ημερομηνία 14/8/1985, που ζητούσε την πλήρωση των δυο κενών μόνιμων θέσεων (Τακτικού Προϋπολογισμού) Κτηνιατρικού Επιθεωρητή 3ης Τάξης, Κτηνιατρικές Υπηρεσίες. Δεδομένου ότι η θέση αυτή είναι θέση πρώτου διορισμού η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της στις 30/8/1985 αποφάσισε να δημοσιευθούν οι πιο πάνω θέσεις στην Eπίσημη Eφημερίδα της Δημοκρατίας και να δοθεί προθεσμία τριών εβδομάδων για την υποβολή αίτησης από τους ενδιαφερόμενους. Η δημοσίευση έλαβε χώρα στις 20/9/1985 με αριθμό Γνωστοποίησης 2414.
Ο αιτητής και τα δυο ενδιαφερόμενα πρόσωπα ήταν μεταξύ των προσώπων που υπόβαλαν αίτηση για διορισμό στη θέση αυτή. Όλες οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν, συνολικά 54, στάληκαν από το γραμματέα της Ε.Δ.Υ. στο Διευθυντή Κτηνιατρικών Υπηρεσιών ως πρόεδρο της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής μαζί με τους φακέλους εμπιστευτικών εκθέσεων και/ή προσωπικούς φακέλους των υποψήφιων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι για εξέταση και σύσταση των επικρατέστερων για διορισμό.
Τόσο τα ενδιαμερόμενα πρόσωπα όσο και ο αιτητής κρίθηκαν από την Ε.Δ.Υ. ότι πληρούν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας. Επίσης τα ονόματά τους συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο των 8 επικρατέστερων υποψήφιων που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή.
Η Ε.Δ.Υ. κατά τη συνεδρία της με ημερομηνία 27/11/1986 αποφάσισε να καλέσει ενώπιόν της σε συνεντεύξεις τους υποψήφιους που σύστησε η Τμηματική Επιτροπή. Η Ε.Δ.Υ. δέχθηκε σε χωριστές συνεντεύξεις τους υποψήφιους που προσήλθαν κατά τη συνεδρία της με ημερομηνία 30/4/1987. Στις συνεντεύξεις ήταν παρών και ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.
Μετά το πέρας των συνεντεύξεων ο Διευθυντής του Tμήματος εξέφρασε τις κρίσεις του αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις και στη συνέχεια η Επιτροπή προέβηκε η ίδια στην αξιολόγηση και απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις. Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων καθώς και τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι και, αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις τους με την Επιτροπή Δημόσιας υπηρεσίας, κατάληξε στο συμπέρασμα πως τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπερείχαν γενικά των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους για διορισμό στη μόνιμη θέση Κτηνιατρικού Επιθεωρητή, 3ης Τάξης, Κτηνιατρικές Υπηρεσίες.
Για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης θεωρώ αναγκαίο να κάμω αναφορά σε ορισμένα αποσπάσματα των πρακτικών της Ε.Δ.Υ. από τη συνεδρία της που έλαβε χώρα στις 30/4/1987. Στα πρακτικά αυτά αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:-
"Τόσο ο Διευθυντής Κτηνιατρικών Υπηρεσιών όσο και ο Πρόεδρος και Μέλη της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας υπόβαλαν στους υποψήφιους ερωτήσεις σε γενικά θέματα και κυρίως σε θέματα που αφορούν τα καθήκοντα της θέσης, τα οποία αναφέρονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
Μετά το πέρας των συνεντεύξεων ο Διευθυντής Κτηνιατρικών Υπηρεσιών ανάφερε τα εξής σ' ό,τι αφορά την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις:
1. Ευαγγέλου Αυξέντης: Πάρα πολύ καλός.
2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
3. Μπέιτελμαν-Ιωάννου Ανδριανή: Εξαίρετη. Η κατάρτισή της έχει μεγάλη σημασία για το Τμήμα.
4. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
6. Χριστοδούλου Χριστόφορος: Σχεδόν πολύ καλός.
Σ' ό,τι αφορά τα πλεονεκτήματα που προβλέπονται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ο Διευθυντής ανάφερε ότι η υποψήφια Μπέιτελμαν-Ιωάννου διαθέτει "Πιστοποιητικό εκπαίδευσης σε θέμα που σχετίζεται με την κτηνιατρική επιστήμη", ενώ οι υπόλοιποι υποψήφιοι έχουν πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης.
Ο Διευθυντής ανάφερε περαιτέρω ότι οι υποψήφιοι Ζαβαλλής, Σαββίδης και Χριστοδούλου είναι εξαίρετοι στην εργασία τους.
Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής Κτηνιατρικών Υπηρεσιών αποχώρησε από τη συνεδρίαση.
Στη συνέχεια η Επιτροπή αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων στις ενώπιόν της συνεντεύξεις, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή Κτηνιατρικών Υπηρεσιών. Η κρίση της Επιτροπής είναι:
1. Ευαγγέλου Αυξέντης: Πολύ καλός. (Ο καλύτερος από τους υποψήφιους που κρίθηκαν ως πολύ καλοί).
2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
3. Μπέιτελμαν-Ιωάννου Ανδριανή: Εξαίρετη.
4. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
6. Χριστοδούλου Χριστόφορς: Καλός.
Η Επιτροπή υιοθέτησε την κρίση του Διευθυντή όσον αφορά τα πλεονεκτήματα.
Περαιτέρω, η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι όλοι οι υποψήφιοι κατέχουν το προσόν της καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.
Ακολούθως η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, και έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις τους με την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων και απόψεων του Διευθυντή Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.
Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, επέλεξε για διορισμό στη μια από τις δύο θέσεις την Ανδριανή Ιωάννου-Μπέιτελμαν, η οποία στη συνέντευξη κρίθηκε ως εξαίρετη και, επιπρόσθετα με τα άλλα προσόντα που διαθέτει, έχει πετύχει και στην Κυβερνητική εξέταση για απόκτηση δικαιώματος υποψηφιότητας για ορισμένες θέσεις της δημόσιας υπηρεσίας.
Για την άλλη θέση η Επιτροπή επέλεξε τον Ευαγγέλου, αφού έκρινε ότι αυτός ήταν ο καταλληλότερος ανάμεσα στους υπόλοιπους υποψήφιους και αφού έκαμε και ιδιαίτερη σύγκριση ανάμεσα σ' αυτόν και το Σαββίδη. Οι δύο αυτοί υποψήφιοι κρίθηκαν στη συνέντευξη ως πολύ καλοί, με καλύτερο όμως τον Ευαγγέλου, και έχουν "Εξαίρετες" Εμπιστευτικές Εκθέσεις (1985 και 1986). Η Επιτροπή προέβη στην επιλογή του Ευαγγέλου, ο οποίος, όπως και ο Σαββίδης, διορίστηκε από 8.11.85 δυνάμει του περί Εκτάκτων Δημόσιων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμου του 1985 και έχει μακρότερη υπηρεσία ως έκτακτος.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε ότι οι παρακάτω υπερέχουν γενικά των άλλων υποψήφιων και τους επέλεξε σαν τους πιο κατάλληλους για διορισμό στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Κτηνιατρικού Επιθεωρητή, 3ης Τάξης, Κτηνιατρικές Υπηρεσίες:
1. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Αυξέντης
2. ΜΠΕΪΤΕΛΜΑΝ-ΙΩΑΝΝΟΥ Ανδριανή."
Ο αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο υπηρετούσε ως ωρομίσθιος Κτηνιατρικός Εργάτης, θέση στην οποία είχε διορισθεί από τις 5/12/1977. Είναι απόφοιτος του Γεωργικού Γυμνασίου Μόρφου από το οποίο αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1976. Λόγω της φύσης του διορισμού του ως ωρομίσθιος εργάτης δεν ετύγχανε ετήσιων εμπιστευτικών εκθέσεων και τα στοιχεία που αφορούν τα προσόντα του αναφέρονται στη σχετική αίτηση, που υπόβαλε για διορισμό στις επίδικες θέσεις, που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου ως Τεκμήριο 4.
Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Αυξέντης Ευαγγέλου βρισκόταν στη Δημόσια Υπηρεσία, στις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, και κατείχε τη μόνιμη θέση Κτηνιατρικού Επιστάτη στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών στην οποία είχε διοριστεί από 22/7/1983. Μια και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αυτό κατείχε μόνιμη θέση στη Δημόσια Υπηρεσία υπήρχαν εμπιστευτικές εκθέσεις στις οποίες γίνεται ειδική αναφορά για τα χρόνια 1985 και 1986 στην απόφαση της Ε.Δ.Υ. Η αξιολόγηση του προσώπου αυτού για το 1985 σύμφωνα με την ετήσια εμπιστευτική έκθεση που ετοιμάστηκε στις 3/2/1986 ήταν γενικά εξαίρετη με αξιολόγηση σαν εξαίρετος και στα 12 κεφάλαια της αξιολόγησης. Στις παρατηρήσεις του αξιολογούντος λειτουργού στην ετήσια εμπιστευτική έκθεση αυτή, με τις οποίες συμφώνησε και ο προσυπογράφων λειτουργός, αναφέρονται τα εξής:-
"Ο πιο πάνω υπάλληλος μετατέθηκεν στο νεοσύστατον εργαστήριον Ιστοπαθολογίας του Κεντρ. Κτην. Εργαστηρίου και κατά την επτάμηνον υπηρεσίαν του απέδειξε πραγματικά ότι πρόκειται για εξαίρετον υπάλληλον με ευθύ χαρακτήρα και εξαίρετη αφοσίωση και ζήλον στο καθήκον. Πραγματικά μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να αποκτήση και να αφομοιώση την απαιτούμενη εμπειρίαν που είναι αναγκαία για την διεκπεραίωση της πάρα πολύ σοβαρής εργασίας που συνεπάγεται η θέση του βοηθού στο εργαστήριον της Ιστοπαθολογίας."
Στην ετήσια εμπιστευτική έκθεση για το 1986 ετοιμάστηκε στις 20/1/1987 και πάλιν αξιολογείται εξαίρετος σε όλα τα επί μέρους κεφάλαια με γενική αξιολόγηση εξαίρετος. Στις παρατηρήσεις του αξιολογούντος λειτουργού, με τις οποίες συμφώνησε και πάλιν ο προσυπογράφων λειτουργός, αναφέρονται τα εξής:-
"Ο υπό αξιολόγηση υπάλληλος πραγματικά απέδειξε εξαίρετο ζήλο, αφοσίωση και ικανότητα στη διεκπεραίωση των καθηκόντων που ανετίθεντο καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Η εργασία του σχετικά νέου εργαστηρίου Ιστοπαθολογίας ήταν υπέρ αρκετή και πραγματικά απαιτείτο η επίδειξη υπευθυνότητας εκ μέρους του. Γι' αυτούς τους λόγους η αξιολόγηση του κρίθηκε εξαίρετη."
Το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδριανή Ιωάννου Baytelman φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και στη συνέχεια σπούδασε στο Herder Institute της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας από τον Οκτώβριο του 1976 μέχρι τον Ιούλιο του 1977, στο Leipzi University της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας από το Σεπτέμβριο του 1977 μέχρι τον Ιούλιο του 1982 και στη Σχολή Ξεναγών Κ.Ο.Τ. από το Δεκέμβριο του 1984 μέχρι τον Ιούνιο του 1985. Τον Ιανουάριο του 1976 πέρασε επίσης τις κυβερνητικές εξετάσεις για απόκτηση δικαιώματος υποψηφιότητας για ορισμένες θέσεις της Δημόσιας Υπηρεσίας. Από το Σεπτέμβριο του 1983 μέχρι το Μάρτιο του 1984 εργάστηκε ως βιοχημικός στο Wageninge University, Τμήμα Animal Production της Ολλανδίας με προσωρινή απασχόληση υπό μορφή ειδίκευσης. Από το Νοέμβριο του 1984 μέχρι το Δεκέμβριο του 1984 και, από τον Απρίλιο του 85 μέχρι τον Μάιο του 85 εργάστηκε με έκτακτη απασχόληση στο Τμήμα Στατιστικής και Ερευνών του Υπουργείου Οικονομικών ως γραφέας 2ης Τάξης και από τον Αύγουστο του 85 με έκτακτη απασχόληση ως Λειτουργός Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών.
Τα νομικά σημεία πάνω στα οποία στήριξε την προσφυγή του ο αιτητής είναι σε συντομία τα πιο κάτω.
Η απόφαση πάσχει γιατί:-
(1) Δεν πραγματοποιήθηκε η αρχή του διορισμού του καλύτερου από τους διαθέσιμους υποψήφιους.
(2) Λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα.
(3) Στηρίχθηκε σε γεγονότα ή προπαρασκευαστικές παράνομες πράξεις.
(4) Παραβιάζει τα κεκτημένα δικαιώματα του αιτητή και τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης.
(5) Είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο.
(6) Παραγνώρισε τις ειδικές γνώσεις και πείρα του αιτητή και την εξαίρετη προσφορά του, και
(7) Είναι αναιτιολόγητη ή στερείται της δέουσας αιτιολογίας.
Στην επιχειρηματολογία του ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή πρόβαλε τα πιο κάτω επιχειρήματα σε υποστήριξη της εισήγησής του για ακύρωση των επίδικων διορισμών.
(α) Η απόφαση στηρίχτηκε αποκλειστικά στην απόδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις.
(β) Ο αιτητής υπηρετούσε για 10 χρόνια σαν ωρομίσθιος Κτηνιατρικός Εργάτης και για την εργασία του αυτή χαρακτηρίσθηκε από το Διευθυντή Κτηνιατρικών Υπηρεσιών σαν εξαίρετος ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ανδριανή Ιωάννου-Baytelman ήταν εξωτερική και δεν είχε προηγούμενη υπηρεσία και ο διορισμός της στηρίχθηκε αποκλειστικά στην απόδοσή της στη συνέντευξη ενώπιον της Ε.Δ.Υ.
(γ) Η Ε.Δ.Υ. στην απόφασή της σύγκρινε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ευαγγέλου με τον υποψήφιο Σαββίδη μόνο γιατί είχαν κριθεί και οι δυο σαν πολύ καλοί κατά τη συνέντευξη χωρίς να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι αιτητής χαρακτηρίσθηκε εξαίρετος στην εργασία του από το Διευθυντή Κτηνιατρικών Υπηρεσιών. Επίσης καμιά σύγκριση δεν έγινε μεταξύ του αιτητή και της Ανδριανής Ιωάννου Baytelman.
(δ) Είναι φανερό από τα πιο πάνω καθώς και απ' όλο το περιεχόμενο της απόφασης της Ε.Δ.Υ. ότι η Επιτροπή στηρίχθηκε αποκλειστικά στην απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις χωρίς να προβεί σε αξιολόγηση και σύγκριση του αιτητή με τον καθένα από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα για να καταλήξει στο συμπέρασμα ποιοι ήταν οι καταλληλότεροι για διορισμό.
(ε) Η αιτιολόγηση της αξιολόγησης των υποψηφίων δεν καταγράφεται ούτε δίνονται οποιαδήποτε στοιχεία για την αξιολόγηση αυτή που να καθιστούν τον δικαστικό έλεγχο δυνατό.
(στ) Μια και ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Baytelman κατείχαν πρόσθετα προσόντα δε δίνεται καμιά αιτιολογία πως το ενδιαφερόμενο αυτό πρόσωπο, το οποίο δε βρισκόταν στην Υπηρεσία, υπερτερούσε από τον αιτητή που βρισκόταν ήδη στην Υπηρεσία και εκτελούσε παρόμοια καθήκοντα με αυτά της επίδικης θέσης.
Πριν προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας της προσφυγής αυτής και στα νομικά σημεία που εγείρονται, κρίνω σκόπιμο να κάμω αναφορά σε μερικές βασικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου που έχουν σχέση με την παρούσα υπόθεση όπως έχουν διατυπωθεί σε σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση The Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852, στη σελίδα 855 έχουν συνοψισθεί και τονισθεί οι πιο κάτω βασικές αρχές που αφορούν τις περιπτώσεις που το Ανώτατο Δικαστήριο επεμβαίνει στη διακριτική εξουσία της αρμόδιας Αρχής:
"First, that an administrative Court does not annul a decision of an appointing authority, such as the appellant Commission, which, in accordance with the law applicable to, and the facts of, a particular case, was reasonably open to such authority (see, inter alia, Georghiou v. The Republic (1976) 3 C.L.R. 74, 82 and more recently Petrides v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 341, 350, Constantinou v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 498, 502, Efthymiou v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 1171, 1174 and Papadopoullos v. The Public Service Commission (1985) 3 C.L.R. 405, 413).
Secondly, that an administrative Court does not, in a case of this nature, substitute its own discretion as regards the choice of the most suitable candidate for promotion or appointment in the place of the discretion of the competent organ (see, in this respect, Christou v. The Republic, 4 R.S.C.C. 1, 6, Georghiades v. The Republic (1970) 3 C.L.R. 257, 268 and Piperi v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 1306, 1311)."
Χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει επίσης στο πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση στην υπόθεση Georghiades and Another v. The Republic (1970) 3 C.L.R. 257 στις σελίδες 267-268:-
"With all these in mind, and having weighed together all relevant considerations, I have reached, not without difficulty, the conclusion that, even if I, myself, might have not chosen the same officers, as the Commission, for the filling of some of the existing, at the time, vacancies in the post of Labour Officer, 2nd grade, and I might have proceeded to appoint instead of them, or to the remaining vacancies which were left unfilled, either of the Applicants - and particularly the Applicant in case 310/68 - I have not been satisfied that in deciding to appoint the Interested Parties and in finding the Applicants to be not yet suitable for appointment, the Respondent Commission has acted in any way in excess or abuse of powers. As stated in the Christou case (supra): "The Court has laid down more than once that where a person appointed to a post is duly qualified under the relevant scheme of service this Court will not, on the issue of suitability, substitute its own discretion for that of the Commission provided that the Commission's discretion has been properly exercised; in other words, the mere fact that the Court, had it been in the position of the Commission, might possibly not have selected for appointment the same candidates as the Commission, is not in itself sufficient ground for the Court to interfere with the decision of the Commission" (and see, too, the case of Vonditsianos and The Republic (1969) 3 C.L.R. 83; on appeal (1969) 3 C.L.R. 445)."
Είναι επίσης βασική αρχή του Διοικητικού Δικαίου ότι σε υποθέσεις διορισμών και προαγωγών η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έχει διακριτική εξουσία και το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην άσκηση από την Επιτροπή της διακριτικής της εξουσίας εκτός αν ικανοποιηθεί ότι η Επιτροπή έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας θεωρείται ότι υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας όταν ο αιτητής αποδείξει ότι υπερτερεί έκδηλα (strikingly superior) από το πρόσωπο που έχει διορίσει ή προαγάγει σύμφωνα με τα καθιερωμένα στοιχεία κρίσης, δηλαδή την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα. (Σχετική είναι η απόφαση στην υπόθεση Georghiou v. The Republic (1976) 3 C.L.R. 74, 83).
Αναφορικά με τη νομική έννοια του όρου έκδηλη υπεροχή (striking superiority), χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει στο πιο κάτω απόσπασμα στην υπόθεση Papadopoulos v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 1070, στη σελίδα 1075:-
"... Such superiority must emerge on a consideration of the worth of the candidates by reference to the criteria laid down by law for the evaluation of the suitability of candidates for promotion or appointment, i.e. merits, qualifications and seniority (s.44 - Law 33/67). Superiority cannot be established exclusively by reference to anyone of the three criteria earmarked by law. Striking superiority must arise as an inevitable result from the assessment of the overall merits of the candidates. In order to be striking, superiority must be self-evident and strike one at first sight, so compelling as ignoring it would lead inexorably to a case of manifest injustice to a candidate's suitability for promotion."
(Βλέπε σχετικά, επίσης, HadjiSavva v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 76, 78.)
Αναφορικά με συνεντεύξεις υποψηφίων που λαμβάνουν χώρα ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας υπάρχει σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου που καθορίζουν τη βαρύτητα και τη σημασία που μπορεί να δώσει σ' αυτές η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, τόσο σε σχέση με πρώτο διορισμό όσο και σε προαγωγή. Στην προκειμένη περίπτωση επειδή πρόκειται περί πρώτου διορισμού και όχι προαγωγής, θα περιορισθώ σε μερικές από τις αποφάσεις αυτές που αφορούν πρώτο διορισμό.
Στην υπόθεση Ioannides v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 2450, στη σελίδα 2456 αναφέρονται τα εξής:-
"The performance at an interview is a factor of variable importance. Greater importance may be attached to performance at interviews in cases of first appointment - Christoudias v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 622. Nothing before me indicates that respondents attached inordinate importance to the performance of the candidates at the interview as guide to their choice."
Για το σκοπό αυτό υιοθετώ επίσης τα πιο κάτω που είπα στην υπόθεση Nicolaidou v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 2492, στις σελίδες 2499-2500 όσον αφορά το βάρος που δόθηκε σε συνεντεύξεις σε θέση πρώτου διορισμού:-
"As to the complaint of the applicant about the interviews and her complaint that the respondent gave undue weight to such interviews before forming its final opinion about the candidates it is again well settled under our case law that an interview is another mode of forming an opinion though not the decisive one. (Triantafyllides v. The Republic (1970) 3 C.L.R. 235; Makrides v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 622; Smyrnios v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 124, at page 135).
Bearing in mind the fact that the post to be filled was a first entry post the respondent acted properly and within the limits of its discretionary powers in the way that it carried out the interview for the purpose of evaluating the suitability of the applicants."
Με βάση τις πιο πάνω νομικές αρχές έρχομαι τώρα να εξετάσω τα επιχειρήματα του ευπαίδευτου δικηγόρου του αιτητή.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος ισχυρίστηκε πως η Ε.Δ.Υ. στηρίχτηκε αποκλειστικά στην απόδοση των υποψηφίων στη συνέντευξη και πως η ενέργεια αυτή της Ε.Δ.Υ. καθιστά την επίδικη απόφασή της άκυρη. Σε υποστήριξη του ισχυρισμού του αυτού στηρίχτηκε μεταξύ άλλων στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Stephanou v. Τhe Republic (1987) 3 C.L.R. 431 και ιδιαίτερα στο πιο κάτω απόσπασμα, στη σελίδα 437:-
"The question of impressions formed at interviews has been the subject matter of consideration and deliberation by this court in a series of cases.
It has been held time and again by this court that interviews do not constitute a criterion by itself separate from the merit, qualifications and experience of the candidates but is merely a means of forming an opinion and evaluating the merits, notwithstanding the fact that it is not the safest one (see Triantafyllides and Others v. The Republic (1970) 3 C.L.R. 235; Makrides and Another v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 622· Lambis and Others v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 130 and Papadopoulos v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 1423, where it was held that although the impressions gained at the interview as to the personality of a candidate are relevant to the choice of a candidate for promotion especially if the post carries serious administrative responsibilities, they cannot be decisive).
A perusal of the minutes of the respondent Commission clearly leads to the conclusion that the respondent in the present case has given undue weight to the interviews and in particular to the impressions formed by it at such interviews which it treated as a criterion by itself in the evaluation of the candidates and which unduly affected its final decision in the matter."
Η πιο πάνω υπόθεση αφορούσε συνεντεύξεις για υποψηφίους σε θέσεις προαγωγής όπου τα απαραίτητα κριτήρια για αξιολόγηση είναι σύμφωνα με το νόμο η αξία του υπαλλήλου στην υπηρεσία όπως αντανακλάται στις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις και τις συστάσεις του τμηματάρχη του, στα προσόντα, και στην αρχαιότητά του και όπου ο σκοπός της συνέντευξης περιορίζεται μόνο σαν μέσο για το σχηματισμό γνώμης και την αξιολόγηση των πιο πάνω κριτηρίων. Διακρίνεται από την παρούσα υπόθεση όπου οι συνεντεύξεις αφορούσαν θέση πρώτου διορισμού.
Με βάση τα όσα έχω ήδη αναφέρει καταλήγω στο συμπέρασμα πως, στην παρούσα υπόθεση, η Ε.Δ.Υ. ενήργησε, όσον αφορά τις συνεντεύξεις, ορθά και μέσα στα όρια της διακριτικής της εξουσίας και ότι οι συνεντεύξεις έλαβαν χώρα για το σκοπό της αξιολόγησης των υποψηφίων μια και η θέση ήταν θέση πρώτου διορισμού. Όσον αφορά τον ισχυρισμό του αιτητή ότι η Ε.Δ.Υ. στηρίχθηκε αποκλειστικά στην αξιολόγηση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, τον βρίσκω αβάσιμο. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίας, η Ε.Δ.Υ., αφού αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις και αφού άκουσε τις σχετικές κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή, προχώρησε στην περαιτέρω αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων με βάση όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της που συμπεριλάμβαναν τα προσόντα και την πείρα, καθώς και το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων όσων κατείχαν θέση στη Δημόσια Υπηρεσία. Όπως έχω ήδη αναφέρει για τον αιτητή δεν υπήρχαν εμπιστευτικές εκθέσεις γιατί ήταν ωρομίσθιος και δεν κατείχε μόνιμη θέση.
Είναι φανερό από τα πιο πάνω πως η Επιτροπή δε βασίστηκε, όπως ισχυρίζεται ο αιτητής, αποκλειστικά στις συστάσεις αλλά στο σύνολο όλων των ουσιωδών στοιχείων που υπήρχαν ενώπιον της και στα οποία κάμνει εκτεταμένη αναφορά στην απόφασή της.
Με βάση όλα τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου βρίσκω ότι η Ε.Δ.Υ. πριν καταλήξει στην επίδικη απόφαση έκαμε τη δέουσα έρευνα και ήταν ύστερα από την έρευνα αυτή και αξιολόγηση των στοιχείων που έφερε σε φως η έρευνα αυτή, όπως φαίνεται από τα πρακτικά, που κατάληξε στην επιλογή των δυο ενδιαφερόμενων προσώπων ως τα πιο κατάλληλα για διορισμό.
Ο ισχυρισμός του αιτητή πως δεν πραγματοποιήθηκε η αρχή του διορισμού του καλύτερου από τους υποψηφίους επίσης δεν ευσταθεί. Στη συνέντευξη που έλαβε χώρα ενώπιον της Επιτροπής, η αξιολόγηση του ενδιαφερόμενου προσώπου Ανδριανής Baytelman ήταν εξαίρετη σε σύγκριση με την απόδοση του αιτητή που χαρακτηρίσθηκε από το Διευθυντή ως σχεδόν πολύ καλός και από την Επιτροπή καλός.
Αναφορικά με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Α. Ευαγγέλου η αξιολόγηση από το Γενικό Διευθυντή ήταν πάρα πολύ καλός και από την Επιτροπή πολύ καλός με ιδιαίτερη έμφαση ότι ήταν ο καλύτερος από τους υποψηφίους που κρίθηκαν σαν πολύ καλοί. Η σύγκριση μεταξύ του ενδιαφερόμενου προσώπου Ευαγγέλου και ενός άλλου υποψήφιου, του Σαββίδη, έγινε από την Επιτροπή για το λόγο ότι και οι δύο είχαν μόνιμη θέση στην υπηρεσία, κρίθηκαν και οι δυο πάρα πολύ καλοί στις συνεντεύξεις και οι εμπιστευτικές εκθέσεις και των δύο ήταν εξαίρετες για τα δύο προηγούμενα χρόνια. Όπως αναφέρεται στα πρακτικά της Επιτροπής προτιμήθηκε ο Ευαγγέλου γιατί είχε μακρύτερη υπηρεσία από το Σαββίδη. Είναι καθαρό ότι ο λόγος που δεν έγινε ειδική σύγκριση και με τον αιτητή ήταν ότι ο αιτητής δεν είχε κριθεί ως πάρα πολύ καλός ούτε και κατείχε μόνιμη θέση για να έχει ενώπιόν της η Ε.Δ.Υ. εμπιστευτικές εκθέσεις, σε αντίθεση με τους Σαββίδη και Ευαγγέλου.
Κανένα στοιχείο δεν παρουσίασε ο αιτητής ότι υπερτερούσε από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ανδριανή Baytelman. Eίχαν και οι δύο τα προσόντα που απαιτούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας αλλά η κα. Baytelman, όπως χαρακτηρίσθηκε από το Διευθυντή και όπως προκύπτει και από τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της η Επιτροπή, είχε μεγάλη κατάρτιση στον τομέα που αφορούσε τη θέση, γεγονός που είχε σημασία για το τμήμα και επιπλέον είχε χαρακτηρισθεί εξαίρετη στις συνεντεύξεις τόσον από το Διευθυντή όσο και από την Ε.Δ.Υ.
Όσον αφορά την αιτιολογία βρίσκω πως η απόφαση της Επιτροπής περιέχει τη δέουσα αιτιολογία πώς κατάληξε στην επιλογή των ενδιαφερόμενων προσώπων και εν πάση περιπτώσει η αιτιολογία αυτή ενισχύεται ή/και συμπληρώνεται από όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της η Επιτροπή κατά τη λήψη της απόφασης.
Απ' όσα έχω αναφέρει πιο πάνω βρίσκω ότι ο αιτητής απέτυχε ν' αποδείξει ότι η καθ' ης η αίτηση Επιτροπή με το να λάβει την επίδικη απόφαση ενήργησε με οποιοδήποτε τρόπο καθ' υπέρβαση της διακριτικής της εξουσίας και βρίσκω πως η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στην Επιτροπή. Εν πάση περιπτώσει ο αιτητής δεν έχει αποδείξει ούτε απλή υπεροχή έναντι στα δυο ενδιαφερόμενα πρόσωπα, και το Δικαστήριο αυτό για να επέμβει πρέπει να ικανοποιηθεί ότι ο αιτητής είχε όχι απλή αλλά έκδηλη υπεροχή έναντι στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Όσον αφορά τη γνώμη του αιτητή ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ανδριανή Ιωάννου Baytelman κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν είχε την κυπριακή υπηκοότητα, βρίσκω πως η γνώμη του αυτή δεν έχει τεκμηριωθεί. Μια απλή εξέταση από τον αιτητή του προσωπικού φακέλου της θα του αποκάλυπτε ότι το ενδιαφερόμενο αυτό πρόσωπο γεννήθηκε στην Κύπρο από Κύπριους γονείς, φοίτησε στα ελληνικά εκπαιδευτήρια κι' αποφοίτησε το Παγκύπριο Γυμνάσιο με βαθμολογία "άριστα" (19 5/14).
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Δεν κάμνω διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.