|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 3354
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ'ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 182/88)
Εκτελεστή πράξη — Ορισμός — Είναι η πράξη, η οποία παράγει άμεσα έννομο αποτέλεσμα, που συνίσταται στη δημιουργία, τροποποίηση ή κατάλυση νομικής κατάστασης, δηλαδή δικαίωμα και υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα του διοικουμένου.
Εκτελεστή πράξη — Πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα — Τι είναι η τελευταία.
Εκτελεστή πράξη — Βεβαιωτική πράξη — Μπορεί να είναι εκτελεστή, αν λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα —Νέα έρευνα υπάρχει, όταν η διοίκηση λάβει υπόψη της νέα ουσιαστικά νομικά ή πραγματικά στοιχεία ή στοιχεία προϋπάρχοντα, που ήταν άγνωστα στη διοίκηση και λαμβάνονται υπόψη για πρώτη φορά, πρόσθετα προς τα άλλα.
Ο αιτών, που είναι κάτοχος πιστοποιητικού του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου στη Λογιστική Ανωτέρου Επιπέδου, ζήτησε εξουσιοδότηση από τον Υπουργό Οικονομικών, για να ετοιμάζει λογαριασμούς και προσδιορισμούς φορολογητέου εισοδήματος για σκοπούς επιβολής φόρου εισοδήματος. Ο Υπουργός παρεχώρησε την άδεια, αλλ' επέβαλε συγκεκριμένους όρους και περιορισμούς. Η απόφαση του Υπουργού κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 15/5/87. [*3355]
Στις 2 Ιουνίου 1987 ο δικηγόρος του αιτούντος διαμαρτυρήθηκε, ισχυριζόμενος ότι ο Υπουργός δεν είχε εξουσία επιβολής όρων και περιορισμών. Με επιστολή ημερομηνίας 13/6/87 ο δικηγόρος του αιτούντος πληροφορήθηκε ότι το θέμα βρισκόταν υπό εξέταση. Στις 31/8/87 γνωστοποιήθηκε στον εν λόγω δικηγόρο ότι ο Υπουργός δε συμφωνούσε με αυτόν. Στις 23/9/87 ο ίδιος δικηγόρος επανήλθε με τις ίδιες απόψεις. Στις 16 Δεκεμβρίου του 1987 ο Υπουργός απάντησε ότι το αίτημα για αναθεώρηση των όρων δεν μπορούσε να γίνει δεκτό.
Με βάση τα πιο πάνω γεγονότα το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να γίνει λόγος για νέα έρευνα. Δεν τέθηκαν ενώπιον του Υπουργού νέα γεγονότα ούτε και γεγονότα, που ήσαν άγνωστα στον ίδιο προηγουμένως.
Ενόψει του συμπεράσματος αυτού, η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίφθηκε ελλείψει δικαιοδοσίας.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Demetriou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 111,
Papaphilippou v. Republic 1 R.S.C.C. 62,
Laoudhia v. Republic 2 R.S.C.C. 119,
Vrahimi and Another v. Republic 4 R.S.C.C. 121,
Kolokassides v. Republic (1965) 3 C.L.R. 542,
Koudounaris v. Republic (1967) 3 C.L.R. 479,
Lardis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 356,
Hadjikyriacos and Sons Ltd v. Republic (1971) 3 C.L.R. 286,
Republic v. Demetriou and Others (1972) 3 C.L.R. 219,
Theodorou v. Attorney-General of the Republic (1974) 3 C.L.R. 213,
Hadjipanayi v. Municipal Committee of Nicosia (1974) 3 C.L.R. 366,
Economides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 219,
Ktenas and Another v. Republic (No. 1) (1966) 3 C.L.R. 64,
Varnava v. Republic (1968) 3 C.L.R. 566,
Kyprianides v. Republic (1982) 3 C.L.R. 611,
Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 354,
Hadjipetrou and Others v. Municipality of Nicosia (1978) 3 C.L.R. 237.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Υπουργού Οικονομικών με την οποία δεν έγινε δεκτό το αίτημα του αιτητή για διαγραφή όρων και περιορισμών στην άδεια με την οποία εξουσιοδοτήθηκε να ετοιμάζει λογαριασμούς και προσδιορισμούς φορολογητέου εισοδήματος για σ/οπούς επιβολής φόρου εισοδήματος.
Θ. Ιωαννίδης, για τον Αιτητή.
Στ. Θεοδούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης που περιέχεται στην επιστολή 16 Δεκεμβρίου, 1987, με την οποία δεν έγινε δεχτό το αίτημά του για διαγραφή όρων και περιορισμών στην άδεια ημερομηνίας 15 Μαΐου, 1987, με την οποία εξουσιοδοτήθηκε από τον Υπουργό Οικονομικών να ετοιμάζει λογαριασμούς και προσδιορισμούς φορολογητέου εισοδήματος για σ/οπούς επιβολής φόρου εισοδήματος.
Ο αιτητής είναι κάτοχος πιστοποιητικού του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου στη Λογιστική Ανωτέρου Επιπέδου και ασχολείται ως Ελεγκτής από το 1972. Στις 22 Μαρτίου, 1984, ζήτησε από τον Υπουργό Οικονομικών τη χορήγηση άδειας για την άσκηση του επαγγέλματος του [*3357] Εγκεκριμένου Λογιστή για σκοπούς φόρου εισοδήματος με βάση το Άρθρο 46 της περί Φορολογίας Εισοδήματος Νομοθεσίας. Η αίτησή του δεν εγκρίθηκε. Η νομιμότητα της απορριπτικής απόφασης προσβλήθηκε με την Προσφυγή Αρ. 654/84. Το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Demetriou ν. Republic (1987) 3 C.L.R. 111 ακύρωσε την απόφαση του Υπουργού, για το λόγο ότι επέβαλε όρο επιτυχίας σε γραπτές εξετάσεις για να μπορεί να δοθεί εξουσιοδότηση και ως εκ τούτου, ενήργησε με υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας. Το Δικαστήριο στην Απόφασή του ανάφερε ότι τα προσόντα του αιτητή, δεν ήταν ικανοποιητικά για το σκοπό της εξουσιοδότησης που ζήτησε.
Ο αιτητής, μετά τη δικαστική Απόφαση, ζήτησε πάλι εξουσιοδότηση για την ετοιμασία λογαριασμών και προσδιορισμών φορολογητέου εισοδήματος για σκοπούς φόρου εισοδήματος. Ο Υπουργός Οικονομικών χορήγησε άδεια, αλλά επέβαλε ορισμένους όρους και περιορισμούς. Κοινοποίησε την απόφασή του με επιστολή ημερομηνίας 15 Μαΐου, 1987.
Στις 2 Ιουνίου, 1987, ο δικηγόρος του αιτητή, με επιστολή στον Υπουργό, ισχυρίστηκε ότι δεν είχε δικαίωμα να επιβάλει όρους και περιορισμούς στην άδεια που παραχώρησε και επιφύλαξε το δικαίωμα του αιτητή να προσβάλει τη νομιμότητα της επιβολής των όρων στην άδεια.
Στις 13 Ιουνίου, 1987, ο δικηγόρος του αιτητή πληροφορήθηκε με επιστολή, ότι οι απόψεις του στο πιο πάνω θέμα βρίσκονταν υπό εξέταση σε συνεργασία με άλλες αρμόδιες υπηρεσίες. Στις 31 Αυγούστου, 1987, γνωστοποιήθηκε, με επιστολή, στο δικηγόρο του αιτητή, ότι ο Υπουργός δεν συμφωνούσε με την άποψη ότι δεν είχε εξουσία να επιβάλει όρους και περιορισμούς και έγινε αναφορά στις πρόνοιες του Άρθρου 46 της περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νομοθεσίας 1961-1987.
Με νέα επιστολή ημερομηνίας 23 Σεπτεμβρίου, 1987, ο ίδιος δικηγόρος επανήλθε με τις ίδιες απόψεις και ζήτησε την επανεξέταση της κατάστασης για την αποφυγή καταχώρισης νέας προσφυγής.
Στις 16 Δεκεμβρίου, 1987, κοινοποιήθηκε στο δικηγόρο του αιτητή, ότι το αίτημά του για αναθεώρηση των όρων και περιορισμών στην άδεια που εκδόθηκε από τον Υπουργό και περιέχονται στην επιστολή ημερομηνίας 15 Μαΐου, 1987, δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό.
Ο αιτητής στηρίζει την προσφυγή του για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης στο ότι αυτή:-
"1. Εκδόθηκε με υπέρβαση εξουσίας και αντίθετα με το νόμο. Ο Υπουργός μπορεί να επιβάλλει όρους και περιορισμούς μόνο σύμφωνα με Κανονισμούς που θεσπίζει το Υπουργικό Συμβούλιο, οι οποίοι διέπουν την παροχή και αφαίρεση άδειας. Κανονισμοί δεν εκδόθηκαν και ως εκ τούτου η εξουσία αυτή δεν μπορεί να ασκηθεί. Ο Υπουργός δικαιούται μόνο να εγκρίνει ή να απορρίψει αίτηση.
2. Παραβιάζει το Άρθρο 25 του Συντάγματος, που διασφαλίζει το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος.
3. Παραβιάζει το Αρθρο 28 του Συντάγματος, την αρχή της ισότητας και ίσης μεταχείρισης, και
4. Είναι αναιτιολόγητη.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση με προδικαστική ένσταση ισχυρίστηκε, ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, γιατί το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 16 Δεκεμβρίου, 1987, είναι πληροφοριακού χαρακτήρα και/ή βεβαιωτική πράξη. Η απόφαση που προσβάλλεται για επιβολή όρων και περιορισμών κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 15 Μαΐου 1987, ενώ η προσφυγή καταχωρίστηκε στις 29 Φεβρουαρίου, 1988.
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε ότι η επιστολή ημερομηνίας 16 Δεκεμβρίου, 1987, περιέχει νέα εκτελεστή πράξη.
Το Αρθρο 146 του Συντάγματος οριοθετεί την αποκλειστική αναθεωρητική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου. Αυτή περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας εκτελεστών διοικητικών πράξεων, αποφάσεων ή παραλείψεων. Διοικητική πράξη ή απόφαση υπόκειται στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου τούτου κάτω από το Αρθρο 146 μόνο εάν είναι εκτελεστή. Πρέπει να είναι πράξη με την οποία η βούληση του διοικητικού οργάνου γίνεται γνωστή [*3359] για ένα θέμα, απόφαση ή πράξη που σκοπό έχει την παραγωγή έννομου αποτελέσματος έναντι του διοικούμενου και συνεπάγεται την άμεση εκτέλεση της. Το κυριότερο στοιχείο της έννοιας της εκτελεστής πράξης είναι η άμεση παραγωγή έννομου αποτελέσματος που συνίσταται στη δημιουργία, τροποποίηση ή κατάλυση νομικής κατάστασης, δηλαδή δικαίωμα και υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα του διοικουμένου. (Βλ., μεταξύ άλλων, George S. Papaphilippou and The Republic (Council of Ministers), 1 R.S.C.C. 62. Stelios Laoudhia and The Republic (Minister of Interior), 2 R.S.C.C. 119. Eleni Vrahimi and Another and the Republic (Attorney-General), 4 R.S.C.C. 121, 123. Nikos Kolokassides and The Republic of Cyprus through The Minister of Finance (1965) 3 C.L.R. 542,551).
Πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, η οποία δεν περιέχει απόφαση που να δημιουργεί νέα νομική κατάσταση, δεν είναι εκτελεστή και ως εκ τούτου δεν μπορεί να είναι αντικείμενο προσφυγής με το Αρθρο 146 του Συντάγματος. (Βλ. Chrysanthos Ρ. Koudounaris v. Republic (Ministry of Education) (1967) 3 C.L.R. 479, 482 Andreas Lardis v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 356,359 HadjiKyriacos and Sons Ltd v. Republic (Minister of Agriculture and Natural Resources) (1971) 3 C.L.R. 286, 290· Republic (Council of Ministers and Others) v. Costas Ch. Demetriou and Others (1972) 3 C.L.R. 219, 223· Panayiotis Theodorou v. The Attorney-General of the Republic (Ministry of Finance) (1974) 3 C.L.R. 213· Kathelen Andre Hadjipanayi v. Municipal Committee of Nicosia (1974) 3 C.L.R. 366, 375· Economides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 219).
Πράξη η οποία είναι επιβεβαίωση προηγούμενης πράξης μπορεί να είναι εκτελεστή, αν λήφθηκε ύστερα από νέα έρευνα - (Nicos Kolokassides and The Republic of Cyprus through The Minister of Finance (1965) 3 C.L.R. 542· Costas Ktenas and Another (No. 1) and The Republic of Cyprus through The Director of Lands and Surveys Department (1966) 3 C.L.R. 64 Christakis L. Varnava v. Republic (District Officer Nicosia and Another (1968) 3 C.L.R. 566, στη σελ. 573).
Πότε υπάρχει νέα έρευνα; Τούτο είναι θέμα πραγματικό. Γενικά, νέα έρευνα υπάρχει όταν η διοίκηση λάβει υπόψη της νέα ουσιαστικά, νομικά, ή πραγματικά στοιχεία. Υπάρχει νέα έρευνα, αν η διοίκηση λάβει υπόψη της νέα στοιχεία ή προϋπάρχοντα, που ήταν άγνωστα σ' αυτή και λαμβάνονται υπόψη για πρώτη φορά, πρόσθετα προς τα άλλα. (Kyprianides ν. Republic (1982) 3 C.L.R. 6ll· Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 354, 358, 359).
Όλα τα νομικά και πραγματικά στοιχεία ήταν ενώπιον του Υπουργού πριν τη λήψη της απόφασης που περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 15 Μαΐου, 1987. Δεν έγινε νέα έρευνα στο νόημα του διοικητικού δικαίου. Όλες οι επιστολές που ακολούθησαν μετά τις 15 Μαΐου, 1987, είναι πληροφοριακού και/ή επιβεβαιωτικού χαρακτήρα και παραπέμπουν στην απόφαση του Υπουργού της 15ης Μαΐου, 1987. (Βλ. HadjiPetrou and Others v. Municipality Nicosia (1978) 3 C.L.R. 237).
Η εκτελεστή διοικητική πράξη είναι αυτή που κοινοποιήθηκε στις 15 Μαΐου, 1987. Η επιστολή 16 Δεκεμβρίου, 1987, δεν περιέχει εκτελεστή διοικητική πράξη και ως εκ τούτου η προσφυγή είναι απαράδεκτη.
Αν το αιτητικό μπορούσε να ερμηνευθεί ότι με την προσφυγή προσβάλλεται η νομιμότητα της εκτελεστής διοικητικής πράξης, η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, γιατί καταχωρίστηκε μετά την παρέλευση της ανασταλτικής προθεσμίας των 75 ημερών που επιτακτικά προνοείται στην παράγραφο 3 του Άρθρου 146.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.